Alle inzendingen over onderdrukken

R Wat hebben wij ontzettend veel gemeen De zware, onderdrukkende gebeden Wat wij met onze knuffelberen deden De kleine dorpen, God die niet verscheen Een dierbare die op een dag verdween De plannen om te vluchten die wij smeedden Wat hebben wij ontzettend veel gemeen Een keel tot aan de rand gevuld meteen Toen bleek dat Sint al lang…

Ik kijk je volop in de ogen die als schaapjes over drijven alsof ze onbeperkt kunnen blijven zolang het blauw maar onbewogen Ik verzoek je, zeg me wat er is Verveelde zuchten; langs me heen verkilde flitsen, verwerpen alleen jij ziet het fout; jij hebt het mis Onderdruk zuigt damp uit kring stormen dreigt in koude vlagen tot opheldering…

Een bidsprinkhaan kreeg op de Drentse hei een niet te onderdrukken drang tot paren en zocht een wijfje om die klus te klaren, doch vrouwtjes stonden er niet in de rij.…

Het onderdrukkende juk met z'n noodlottige ban Van je afgeworpen, geen zonde meer, geen eerste steen, Je werd er geen lichtvoetig danstype van, Maar het leven was licht en draaide om jòu heen.…

Zou de Eeuwige niet groot genoeg zijn om ons bij alle onderdrukking zoveel weerstand te geven wat ieder nodig heeft. Gelukkig hangt het niet van ons af maar komt het wel op ons aan als we ons toevertrouwen aan de Aanwezige.…

in fosforsneeuw scherp geslepen wapens van de hebreeuw smelten moordend traag, wreder dan kogels zandstrook in rokend beton bedolven draagt de druppels van een verloren volk lekkend over land, doorkliefd met een dolk geen strijder stopt, zij sterven in golven vrijheid is in de tunnels gegraven als de mollen vervullen zij hun plicht om onderdrukking…

hoe ik me vrijelijk beweeg in het schuren van jouw ogen zetelt mijn drang bewegingsloos in het aangezicht van het lijden zielsverbondenheid is een utopie geraakt zijn door de starheid waar kind en tijd zich bevreemdden van een geordend bestaan voelt jouw hand als chaos die mij wil onderdrukken in de overwinning van jouw roes niets is…

speelt heimwee legenden vonken in de vlammen ogen dansen in het vuur de schaduwen van half ontblote mannen akkoorden schreeuwen van hun strijd, de pijn die ze hebben geleden het is de donkere kant van het verleden weerklinkend in verdriet lage tonen zeggen niet waarvoor er is gebeden hoeveel de kinderen leden snaren resoneren onderdrukking…

Ik probeerde je te vergeten, mijn gevoelens voor jou te onderdrukken. Maar zelfs in mijn dromen liet je me niet met rust. Na al die tijd dat ik probeerde te vergeten, denk ik de moed te hebben gevonden je te vragen. Misschien zelfs nog deze week. Want hoe hard ik ook probeer om de sleutel te vinden, jij zit altijd gevangen in mijn hart.…

De stilte die nu heerst op gronden waar geleden is, is slechts geruis die de echo’s van verschrikking enigszins doen onderdrukken. De geuren die hier dwalen proberen te ontsnappen aan bespeuring. Het zicht is enkel een verbeelding, wat de ogen niet kunnen verwerken worden vertaald naar tranen.…

Want daartoe was het al in Nero's tijd gekomen; Gestadig was de onderdrukking toegenomen, De bondschap was ontaard in bitt're slavernij ... Toen trad Civilis op. De redding was nabij.…

voorkomen en de verschillen in diepgang niet in de vele kwalificaties onder te brengen maar alles gender neutraal te maken mens zonder onderscheid in essentie hebben we alles geprobeerd om die rolverdeling zo eerlijk mogelijk te houden tussen man en vrouw na een mislukt begin van de appel en de slang in het aards paradijs van onderdrukking…

je kunt het niet onderdrukken, hier klopt gewoon iets niet, hoe kun je je zo vrouwelijk voelen, wanneer je in de spiegel een man voor je ziet? je kunt er niet meer onderuit, zo is het gegeven, je moet jezelf kunnen zijn, in het toch al moeilijke leven...…

Hen wil het blijkbaar beter lukken, kon niet m’n glimlach onderdrukken: ''Een steen fladdert uit de boom''.…

strijd voor vrede in Afghanistan nu tegen opiumpapaver monocultuur nu nog op boerderijen in Uruzgan Vaderlandse bollenboeren leren die van daar saffraan kweken beperkt tot kleine percelen men verwacht dat Taliban ze in de fik wil steken We sluiten steeds meer aan op Islamieten met hun eigen geloof waarin opiaten niet zijn toegestaan onderdrukking…

Als de angst niet meer bestaat wie weet hoe het verder gaat Een aangetast hersenschors zit er soms een draadje los De psyche controlerend beheersend woede onderdrukkend wederkerend Achterwaarts gaand door de hitte vecht mijn hart uit met het vurig witte IJzer gehelmd en gemaskerd geheimen geprikkeld afgerasterd Uitend schrijvend met geslepen…

nee hoor, echt niet verborg zijn handjes gauw op zijn rug maar vergat dat zijn mondje hem verried je weet toch zei ik dat je eerst moet vragen en dan had ik vast geen nee gezegd snel heeft hij wat in zijn broekzak zat maar gauw weer in de trommel teruggelegd 'k heb stilletjes mijn lach moeten onderdrukken ik heb het zelf vroeger zovaak gedaan…

staren Wezenloos in verre leegten De lucht is drachtig Van geuren des doods Het verderf is tastbaar Mijn verdriet onzichtbaar Doch immenselijk groot Ik zak op mijn knieën Betast met mijn vinger De koperen stank van Smerig verhalend zand Mijn geboortegrond is rood Doordrenkt van het leed Getekend en besmeurd Door de moordende hand Die onderdrukking…

onverwacht naar de dood gegleden, en zo geruisloos als ik je nu beween Vaak mijmer ik over vroegere tijden, jij warm, veelzijdig, immer luisterend oor, mooie momenten die me nog steeds verblijden en kracht geven voor nu want het leven gaat door Toch wil dat vanavond maar niet lukken, en door waterlanders geheel overmand, geef ik toe zonder onderdrukken…

ze hebben toch zo weinig kracht en moed dat ik op kom voor deze arme zielen, want ik vraag me af wat de pesters bezielen om zo laag te zijn de zwakkere te bedrukken en ze emotioneel te onderdrukken.…

Leg neer (voor Mubarak) Leg neer je hoge functie en geef de Egyptenaren waar ze recht op hebben, een democratie zonder jouw tirannieke sluwheid, zonder de onderdrukking van slechte politiemensen in dienst van de duivel.…

Heersende Romeinen zouden boeten voor onderdrukking en belasting vol roof, werden vernederd tot een stoel met stoof; de toekomst moest het Joodse leven zoeten. Was Jezus' intocht groots gebeuren geweest, dan had Zijn boodschap korte tijd gewoed, was daarna heen gesneld als een schuw beest.…

poëtisch spel te spelen met al die wezen van schrik verkleurd vinden ze onthecht de aarde ik zie je daar zo broos liggen ik neem je mee naar huis daar leg ik je behoedzaam in de krant voor een letterlijke droging in uitgelezen rust voorzichtig word je begraven onder het loodzware tapijt vandaag bevrijd ik je van die onderdrukking…

Laat het allemaal even rusten, bezweer de onmacht, onderdruk de pijn, maar alsjeblieft, wees niet bang, laat ons zwijgen rustgevend zijn.…

achter vriendelijk ogende voordeuren, verbergt zich soms pijnlijke waarheid in de stilte van gesloten kamers klinkt fluisteren de gebrokenheid gezichten glimlachen voor de wereld ogen vertellen een ander verhaal de schaduw van huiselijk geweld werp donkere gloed over jong leven in elke kamer een verhaal van angst muren getuigen de onderdrukking…

Krijg van de psycholoog op m'n donder "je kunt je verslaving niet onderdrukken, zelfs nú heb je hem mee, jij bent gek, dat de laptop nog werkt is een wonder".…

Wij zussen hebben altijd een workshop zo noemen we het voorlopig maar Pasen Pinksteren Kerst noem maar op we zijn dan weer gezellig bij elkaar We maken dan vier mooie bloemstukken voor vijf innig geliefde mensen hiermee willen we de pijn onderdrukken ik kan geen liever zussen wensen Al zijn we samen door een hel gegaan zoveel verloren in…

zacht sprak stilte eindelijk zijn woede uit ik hoorde de woorden boven het geluid van don’t cry for me argentina uit madonna’s vocaal en gebaar had mij meegenomen terug in de tijd waarin gelijkheid een ideaal was in een wereld vol onderdrukking haat en nijd ik kende het gevoel al levenslang in wisseling van liefde en angst voor de…

geen kik, ik ging helemaal los Het werd een mooie kale bedoening Ook mannen mogen een bikinilijn Het eindresultaat werd ontroerend Hoe dapper verbeet je die trekkende pijn Je springt door het huis als een popster En roept, dit zal mijn kruis dan wel zijn Het kriebelt en jeukt bij het groeien Na één dag merkte je, dit is niet fijn Dan onderdruk…

bleef ik elke dag weer lachen leek er met mij niets aan de hand opeens werd alles me te machtig en wist ik, dit houdt niet lang stand Maar niemand hoefde het te weten die angst en spanning was van mij ik, die alles zelf dacht op te lossen liet elke dag die lach weer vrij De nachten sliep ik bijna wakend de angst van levend dood te onderdrukken…