391 resultaten.
[ Opslaande golven ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 Opslaande golven
in de verzande haven:
een schip vaart voorbij.…
thuis toch
netgedicht
3.0 met 48 stemmen 2.606 de dag beginnen met een kus
brood snijden en tomaten
wachten tot ze zich aanvlijt
met kopjes geven en gespin
haar armen om mijn schouders
de mond op mijn tonsuur
me vragen waar of ik ben
terwijl de waterkoker
bruisend tot stilstand komt…
Panta Rhei
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 Blokkades opgeheven
Stolsels opgelost
Het stroomt weer
In mij, althans
Vandaag
Voel ik het leven
Door mijn aad'ren
Stromen
Niet wetend wanneer
De volgende
Bottleneck zich
Zal aandienen,
Wanneer de stroom
Weer tot stilstand
Zal komen…
Als een boom
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 39 schemer of gewoon grijs
het gevoel is hetzelfde
de zon is al tijden kwijt
kauwtjes strijken neer
op kale takken
wijze bomen wenken
alles te overdenken
en tot stilstand te komen
naakt en schijnbaar onbewogen…
EENS OP EEN DAG
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 663 het pas
hij had heel lang gewacht
en steeds gedacht
eens op een dag
gebeurt het echt
er is geen keus
door liefde is hij toen doorgloeit
en alles wat hem nu nog overkomt
dat is een peulenschil
hij weet, het is Gods wil
hij richt zijn leven daarnaar in
hij doet en regelt alles zo
dat van zijn lichaam en zijn geest
een ieder groei en voortgang…
Coolsingel, Rotterdam; eerbetoon aan een avenue!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 220 Vet is ie....
maar vooral cool:
de eerste avenue van Rotterdam
Spreken voortaan over
de 'Cool'singel…
Als de nacht gevallen is
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 101 Als het avond wordt
En niet veel later
De nacht gevallen is
Komt daar altijd weer
Die zuignap die luchtdicht
Mijn hersenpan omspant
En mijn denken stillegt -
Hersens die lamgelegd lijken
En niet tot enige beweging
In staat - het maalwerk
Van mijn hersens dat tot
Totale stilstand komt…
Krassen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 93 De krassen in mijn ziel
Die mij tot stilstand
Brachten, hebben
Na jaren van zorgvuldig
Wachten hun voor niemand
Zichtbare schuilplaats
Verlaten -
Vannacht hebben ze
Zich met mijn nagels
Als ets-naalden
In mijn gezicht gegrift,
Zijn de verwondingen
Zichtbaar geworden op de wangen
Van mijn bange gezicht…
doorsta
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 dit vraagt om volharding;
breek de dagen, doorsta
de uren, het staan in stilstand
verblind het ogenblik, om samen
geheugen in vlees te prenten
om atomen van steen
als rook tot lucht te blazen
verzacht een rots
haper de tijd…
Waarom zijn we hier?
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 164 Voortgang wordt ook wel groei genoemd.
Groei is de voortgang van de ene vorm naar de andere vorm.
Niet simpel de herhaling van al wat geweest is.
Geen seizoenen die enkel maar onderbroken worden
om uiteindelijk aaneengeregen te worden
Maar een steeds verder doorborduren op een patroon.
Kennis is oneindig evenals het vergaren ervan.…
definitief
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 609 (voor vriend, bij het afscheid van lief)
nu jouw aardse wezen eeuwig
voortgang vindt
ik blijf hier en beleef de warmte nog
opnieuw -steeds weer- opnieuw
elke dag
ik heb
jouw beeltenissen opgeslagen
in de kamers van mijn hart
de mooiste laten stil
een glimlach in mijn ziel verdwijnen
langs mijn lippen spreekt
als immer
jouw…
Zij
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 3.731 Zij hebben hun leven verward met elkaar
niet geheel en ongevaarlijk van stilstand
in de benedentuin flirt een herinnering
met geplante struiken en kinderen spelend
de rauwe werkelijkheid drukt vingertoppen
als schurend zand tegen hun oogleden
zo klein kan het zich leven
zo dreigend toch "het" vergeten…
Rood, oranje, groen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 620 Stilstand. Hersens kraken meer
dan een mens verdragen kan. Leegte
maakt wensen groot. Heden is verleden.
Ik ben de stem van mijn klaagzang.
Het huis zwijgt maar de klokken luiden.
Luidkeels.…
Het seizoen der liefde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 ik fluister in de schelp van je oor
op je gelaat verschijnt een glimlach
met gulle hand strijk ik de verlangens open
ik raak je verder
tot in de geheime plooien
verbreek de stilstand van je bloed
nu zijn alle vogels vrij
ligt de zomer open…
Waar is mijn dorp gebleven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 93 Waar is mijn dorp gebleven
Mijn lief, verdwenen
In stenen
Waar ben je gebleven
Met je kanalen, heide en venen
In de vooruitgang voorgoed verdwenen
Of ben ik niet jou maar jij mij verloren
Stilstaand uit het zicht verdwenen
Achterblijvend in het verleden
In stilstand alles verloren…
meelopen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 70 aan de zelfkant van nu
twee koppen koffie schenken
in een vacuüm van rust
één met- één zonder wolkje eigendunk
als afdronk zonder gêne
en de wereld schuift voorbij
ze raast zo hier en daar
vierwielig snel van A naar B
of op de raderen van twee in
beweging gezette benen
ach
het loopt zoals het lopen moet
we blijven zoet de voortgang…
de sport v/h leven
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 465 leven is illusoir
bij sommigen in
één moeite door
bij anderen lijkt het
vaak achter midden
en dan weer vóór
van vér af gezien
is het allemaal
hetzelfde misschien…
knuisten als sluizen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 119 is het mijn weg van hier
tot aan het schelpenpad
waar mijn voortgang werd
verminkt door het knarsen
van de zee
was het een verwrongen perceptie
van het beeld dat ik had verwacht?…
noem me
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 124 Help me oversteken naar
de nacht voordat ik tot stilstand kom. Noem me, zeg me dat ik ben.…
Gronden
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 930 De wijzers van december
wijzen stilstand in de lucht.
Treurwilgen huilen
bittere aarde en de wind
neemt mijn woorden mee.
De nacht staart in het oneindige niets.
Ik zweefmolen mij
op een vreugdebries, schuil
tussen de vleugels van mijn lente
en schudt de lakens
in mijn paradijs.…
Glimlach uit het avondland (3)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 250 Eenzaamheid is stilte
waar gekoesterde dromen
tot stilstand komen.…
Een groter geheel
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 113 Elk jaar maak ik een rondje
om de zon, ga ik
in stilstand zelfs
nog 1000 km
per uur,
en hangt onze wereld
daar maar
miraculeus
in het
grote zwart,
waar boven net zo goed
onder kan zijn,
maar wat
houdt het zwart bij elkaar?…
aan het einde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 104 in het wegstervend
licht werden
vleugellamme woorden
voorgoed tot stilstand
gebracht en in
vergetelheid begraven
buiten wierp de warse
wind de glazen om
de stilte suisde
toen heimwee
ongezien naar
binnen schoof
bidt men tot een god
aan het einde van
het verlangen?…
Geen pose
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 64 zij kende
geen pose in
de verstilling
van het moment
altijd waren
haar ogen aan
beweging en
voortgang gewend
souplesse en
charme gaven
haar zwier met
een lach van plezier
haar dynamiek
piekte velen tot
zaken die zij anders
gewoon zouden laten
zij ging hen voor
zonder drempelvrees
door de poort van een
ongekunstelde wereld…
De tijd
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 151 Zelfgenoegzaam ligt hij erbij,
woordeloos manend tot voortgang,
zonder fatsoen en zonder geheugen.
Eigengereid en zonder wrok,
met als enige verbeten belager
de met woorden doorbroken stilte.…
Bezinning
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.023 Als bij een onverwachte stilstand
Van een slaande klok
het raderwerk wordt geremd
Zo voel ik mij
het lijf nog door de geest getemd
Dan worstel ik met mijn herinneringen
Achter mijn bureau
Over de loop der dingen
Uit mijn jeugd
En over tijd en
Eindigheid
En droefheid die ik op mijn schouders weeg
Dan ben ik moe
en leeg
en toch doet…
De laatste lach
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 97 ik zag
de wereld tot
stilstand komen
huilde toen
de laatste lach
stierf in mijn dromen
nog was de
zorg zichtbaar voor
de gebleven mens
in kleine sketches
bloeide liefde
als enige wens
niet de nood
heeft hen toen
samengebracht
wel het besef
dat zij deel waren
van alles wat nog rest…
Reflectie
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 238 Inspiratie daalt neder,
en explodeert in luchtledigheid,
In beweging komt datgene,
dat in stilstand verkeerde,
Naar buiten,
gaat een zwerm van gedachten,
Zij mengen zich met anderen,
En materialiseren,
In duizend parels van kwik,
Verdichtend tot een spiegel,
In de wereld,
Aanschouw ik reflecties van mijn gedachten.…
elf
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 330 het is een feestdag
vandaag
op dit papier
schrijf ik de oorlog neer
heel even is er stilstand, de doden
staan niet op
liefde is hard, ik wil het eten
als een zoet broodje, onverdoofd
een trompet schalt;
waar ik morgen zal staan
schreit een bom, onder een vlag
bedekt…
Thalamus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Meegevoerd
door de wind
die zich
laag en traag
beweegt
langs muren
deuren
ramen
en via bewegende gordijnen
tot stilstand komt
bij de rand
van ons bed.
Daar liggen wij.
Samen.
In verdwijnend licht.…