Alle inzendingen over stinkend

het venster met oude webben gesponnen in een oud en stoffig verleden openbaart onder luide weeën een vergezicht bolle waterogen in slierten gespannen tussen daken van stilte vliegende bacillen van azuurblauw gehuld in grijze nevel als vruchtwater van ouderdom gestold braakselmassief in druipende grotten verborgen maar stinkend opkruipend…

Hij ontwaakt met een naar bier stinkende boer. Gisterenavond vond ik hem nog stoer, maar nu wil ik hem buiten kinkelen. Ik zeg hem: 'Trek je lolbroek maar snel aan.' Nu is hij nogal narrig weggegaan!…

Gyps fulvus Hij aast gierend op z’n vlerken ik wenkte hem boven Tarifa’s stranden en schonk een geraamte aan de meesterwerken met stinkende schimmel op de randen. Op bestelling van de doodgraver vijandig gewapend zonder tanden hij zal kluiven aan m’n kadaver vloekend op pezen en ingewanden.…

passchendaele golvende korenvelden doorvlekt met rode bloemen vrede geurend over akkers verten trillend in zomerse rust eens was deze aarde verscheurd verdorven en vermoord lagen hier resten van mannen schreeuwden gewonden in stinkende bloedrode modder onder fluitend staal en de dodelijk kus van gas doden zijn kruisen keurig in rijen…

In mij brandt 't beeld van 'n stinkende sloot, baby in de moederschoot overleden en in ongewijde wildernis begraven.…

ik zeg even gedag laat zien dat sinds de vorige keer we waren toen samen in die ijzige sfeer ja, ik maak er maar van gewag, elkanders ziel doopten in stinkende teer onze woorden kleefden aan tongen met pek we waren kemphanen met een opgezette nek en ik tegenover jou stond, mijn lijfde trilde toen jij, ja jij mij naar het…

Nog tien voor -grroem- mijn jaarlijks bad en twaalf gestrikt met stinkend smik: een -grroem- boeket voor griespardat, die houdt van schoonheid... net als ik! “ (De gezongen versies van mijn gorgelrijmen zijn te beluisteren op mijn weblog. De tekeningen werden gemaakt door de kinderen uit de lagere scholen van Maarkedal.)…

Niet zelden trekken modderstromen van rottend vuil in kommer en kwel, meestal vrijgekomen, vanaf de hoge naar de lage kant, waar geur en hypokratie hun stinkende stempel drukken op de aangeboren afvalkuilen, waarmee overdaad stand houdt tot aan de marmeren zuilen van de door paal en perk gesterkte zwijgen, tot in de weggeworpen kudden…

het najaar is een feest van gouden kleuren wilde wolkenluchten en striemende regens stormen spelend met het vergankelijk blad en wandelen langs ritselende geurige paden kijkend naar de tuinen van vele nette lieden die de ganse herfst al blazend doorbrengen sjouwend met een enorm stinkend apparaat geen bladgelazer meer door onze bladblazer…

In onze eigen stokerswijk wanen we ons stinkend rijk we wheelen en we dealen katten om en lichten hielen stelen fietsen bij de vleet bouwen bruggen op ons reet hijsen aan een stickie en zuipen uit een blikkie we scheuren door de straten rappen met onze maten in de nieuwste BMW gevonden in Sell am See aan elke vinger een…

Tussen beton en steen en stinkend gas In nauwe engtes opgesloten En neonlicht vervangt de zon Slechts hier en daar een sprietje gras Tussen klinkers of asfalt ontsproten Geen notie van de horizon Het gloren van het ochtendrood Geen geur van bossen of weiden Inspanning vergt slechts ademnood Voor iedere ruimte strijden.…

maakt jou niet de enige die is geschrokken daar sta je verloren weggekropen met een agent vlak voor je, in de gang geen plek om je te schuilen, ben ik bang geen ruimte om van ons weg te lopen tegen de muur sla jij je angstige kruin naar adem kun je nog nauwelijks snakken door de grond zou je wel willen zakken de vloer is bezaaid met de stinkende…

begeef je in de schilderij hou je bij het purper word Knossaal op Kreta ga 's morgens naar het strand verzamel vuil gele murrexslakken stinkend en duidelijk te vies voor burgers om aan te pakken doe ze in een grote pot met zout en flink veel pies uiteraard ken je Aristoteles purper is violet rose tot donkerrood geslacht varieert tot…

gevlucht voor de guerilla's via sluikse wegen door het oer sluip ik met volle koffer over een stinkend vol perron niet dat het iemand opvalt de mens is zichzelf het naast tot soldaat mij in het oog krijgt en verveeld de peuk uittrapt tergend traag sloft hij mij nader schopt tegen het oud valies 'k wil me wel veretheren geen gevoel en…

Ze was ook stinkend jaloers op mijn schrijfwerk, de reputatie die ik met zweet en tranen heb opgebouwd. Zelf zwalkt ze maar wat aan en gaat alles mis wat ze begint. Hoe ze ook mooi weer speelt. Ik zou haar zo graag voor eeuwig in mijn armen sluiten, maar dat wil ze nog niet.…

We hebben alleen nog maar een fotootje van het autootje nog in zwart-wit Het was een autootje met pit maar pet:de koeling De zomerdag deed ons smelten de wind niet meer dan bries De rook uit de uitlaat van onze voorganger stinkend vies Plots begon ons autootje te roken kon voor noch achteruit Zelfs de slinger kon 'm…

De wind in bolle zeilen Varend over plankton De meute drinkt de passie En bakt de gele zon Het kraaiennest bezwangerd Met de geur van stinkend vlees Kapitein stuurt immer door Met een heldere blik zonder vrees De ijsbergen omzeilend Het schip diep in de vaart De vrouwe van de stuurman Die een kindeke baart De loopplank reeds verrot…

In donderend geweld is verzet gebroken mijn huid gescheurd en wonden open ledematen met lood verzwaard de adem afgesneden rotsen geteisterd door beukende golven stranden gespoeld tot stinkend drab duinen geëffend, vervallen, bescherming verloren velden bruin verbrand door de droogte wouden in vuurzee opgegaan dieren door dorst gestorven…

leken terrein te verliezen Hij was welbespraakt Hij was ook niet zomaar iemand Hij had heel veel ervaring Theoretisch en praktisch Tot het meest intieme toe Het verval van zijn vrouw Zijn geliefde Verstorven liefde Hij is al bezocht door de recherche Hij zal worden berecht, maar Hij zal de overheid een poepie laten ruiken Van dat stinkende…

Ik heb een bundel aan hout opgeslagen vol met dode takken die elkaar verdringen goede en slechte jaren leesbaar in de ringen versplinterd door het amputerend knagen Herfst vergeten bladeren ritselen hun aderen mos was de stinkende zwammen weken voor vliegjes dansen het afgezaagde verleden door hangen in groepjes spinsels te vergaderen De…

Beelden trekken voorbij van schimmen met stinkende monden. Een net van verderf stort over mij neer. Mijn diepste ik door smeur verstikt. Ik beleef ze weer; keer op keer. Vrijheid in den vreemde. Op hol geslagen verstand; geestkracht in brand. In procedures voor een ontheemde. Zes hoog; even voel ik mij bevrijd.…

sinds ik afstand deed van sigaret en sigaar kan ik me niet meer achter rook verschuilen en zag steeds helderder in de spiegel; mijn gezicht kent al veel groeven en het hoofd opvallend veel builen maar ik doe wel stinkend mijn best of schrijf ik onbewust een zoete parodie en eindigt die op het lest in mest of fiets ik verder wijl ik enkel…

Reeds vallen stinkende lijken als rotte aardappelen uit de UMC-kast van de voormalige Rijksuniversiteit Utrecht... Zie ook Nico's snelsonnet van vandaag. _________________________________ MEA CULPA?…

ervaring de kunst is vermoord geen oor meer dat nog valsheid hoort geen vaste hand en alles verstoord als elk verband met het verleden gewelddadig is doorgesneden is het leed nog lang niet geleden angsten, droefheid, haat en spijt zo goed als alle kennis kwijt slechts kleine restjes vaardigheid ingrijpende hulp van buiten laat de wonden stinkend…

Ik ontmoet felverlichte aartsengelen in stinkende zwerfkleren, Griekse godinnen met watermeloenen in versleten tuinbroeken, lachende wijsgeren in studentes. Ik zie edele vorstinnen in tandeloze oudjes, weggerotte tanden en kiezen vielen spontaan uit hun kaken, maar ze zijn trotse leeuwen, echte mensen buiten het egoïstische gewoel.…

De vrouwen staan tastend in het donker op, struikelen over sokken, stinkende asbakken en hurken aan de rand van hun droom. Ze vinden hun weg naar de veranda, maanlicht schijnt op de mandarijntjes, de eerste verzen in het opengeslagen schrift.…

Ik ben een boer op zee 60 schapen, 100 varkens ganzen en eenden bij vertrek Dat zijn karige rantsoenen bij de rats, kuch en bonen Slachten hoef ik niet de beesten gaan zo wel dood zodat er altijd vlees is voor de kok en de officieren hoog boven mijn stinkende stal waar ik emmers uit de zee hijs en de drek de spuigaten uit schrob…

nu is mijn leven te geef ik open stallen en hallen van mijn eigen kasteel kom maar publiek vergaap je aan zwaarden koetsen, ridders en paarden droom in het bed waar we vrijden en sliepen voel aan de muren de aanval van toen het bloed in de groeven de sporen van hoeven kijk naar de brug de stinkende grachten denk even terug hoe…

onbewust zoekend naar dat ene onbeschreven geheim tussen mos en verterend hout een microwereld, te vertrouwd tussen vlier en Spaanse aak spinnenrag en vogels vervuld van leedvermaak; een kleine zwarte poel vertroebeld door stinkend rottend blad verscholen in wortelstrengen van een beuk die 't beste heeft gehad de weerspiegeling van duizend…

kunnen raken met joyeuze gebaren en veel spektakel was leven vorm gegeven het zorgeloze bleek ons gegund tot het omslagpunt toen openbaarden feiten het diepe moeras waarvan gas de grootste leugen was het bestaan een begaan met redden van het vege lijf wij hebben het schilderij niet af kunnen maken de structuren begonnen al stinkend…