Alle inzendingen over tegenstrijdig

Hoe mooi kan het leven zijn maar zo tegenstrijdig net zo goed het zit mee of het zit tegen je ziet wel hoe je het in je leven doet Eigen schuld of pure pech wie zal het zeggen soms lijkt het wel of je alles uit moet leggen De een is de ander niet hoe kijk je er tegen aan en hoe ga je er mee om heeft het een bestaan Toch zit jezelf…

Ontheemd Vreemd Uit de jungle Onaangepast Er is geen plek Je bent een last Ga terug Naar je eigen vaderland Dit land geeft je geen hand Dit land denkt aan zijn eigen toekomst Aan de vooruitgang Maar in de vooruitgang staan veel mensen aan kant Het midden Is een bal vol tegenstrijdigheden Want als de sporen van ons verleden Langzaam…

moet ik nog langer zwijgen met dit valse omhulsel brekend vermomd sneeuwpoppen verrijzen weet je ondanks de vele tegenstrijdigheden een golf van liefde harmonie en vrede kruipt in 't hart voorbij het gebroken licht veel heb je me gegeven bijna alles dat het leven geweld aandoet zielsverwanten zoals ik geborgen in armen…

Wat sterft is strijd in tegenstrijdigheden. Na de bede zijn de levenden vertrokken. Onze vriend bleef in vrede achter. Wij blijven schaven aan ons plot.…

Alles wat geweest is heeft mijn tijd beweend, het scherpste bit verminderde mijn greep achter wapperende manen en in de beugels van de onbedwingbare veulens van vermetelheid, aangelijnd in strak gelid, gaf ik ze de sporen van tegenstrijdigheid, ruimte om te smoren in een tijdstraf van ruimhartigheid bestijg ik opnieuw de beugels…

was zoals altijd onbetwist als iemand toch de moed had stoute schoenen aan te trekken kwam hij van een koude kermis thuis zij riep gewoon cerberus de hellehond als die zich liet zien deinsde iedereen jouw fluïdum was onmiskenbaar van een hogere orde dan het menselijke jouw verkiezing als veerman had an sich al zoveel tegenstrijdigheden…

Geteisterd door gedachten Niet eten zegt een stem Bang om er tegen in te gaan Gehoorzaam ik hem De toekomst niet hoopvol Ik zal toch niet slagen Mijn wensen vergeet ik Ik moet de stem behagen Steeds zwakker wordt mijn lichaam Steeds sterker wordt mijn geest Tegenstrijdige gedachtes Daarvan baal ik nog het meest Mensen die denken dat…

In tegenstrijdigheden die voor jouw zielsgenezing de kleuren van de nacht niet kunnen verdragen doop jij jouw tranen in zwarte humor zonder zonderlinge angst met bevrijding van geweten en op de dunne lijn waar ik je terugvind, koorddanser beweeg je mij tot eenzaamheid eenzelvig achter gesloten muren soms ben je daar die blonde nimf…

Dichter nader jij zwart als Onyx op de tast naar ontgoocheling Ik ben zo ziel tot jouw huid geneigd te hullen na de getuigenis verleid tot de daad Er komt dat moment van tegenstrijd van ondergang en verraad Maar ik ben zo dicht op jouw huid zo verliefd en onbeduidend als een tik in de tijd En dan de klap, een val in ongenade De…

ondanks virussen en oorlogen uit 't verleden en de tegenwoordige tijd met tegenstrijdige gedachten in duistere nachten is er liefdevolle menselijkheid onder de zon in dat ene grote wereldbrein der volkeren met of zonder geloof en voor talrijke religieën ligt een taak voor eenieder van ons hij knielt bij de muur en zij bij de…

Laat ons, vriendinnen en vrienden, tegenstrijdige gedachten wisselen. Misverstand biedt overwegingen, bij een lekker glaasje bier. Lang leve ons grote gelijk. Leve ons aller compromis. Leve onze saamhorigheid. Van harte! Proost!…

met jou de eerste voeten in het water ons spoor vervaagt al gauw in kou die lente overleeft golven rollen uit over de zomer zorgen dat je even beeft we lopen verder dan er mensen zijn, hun horizon voorbij de lijn van samen en alleen gedachten spatten op het lijf het zout in kringen drogend je ogen vragen of ik blijf we kaatsen tegenstrijdigheid…

zijn dood en leven toch tegenstrijdig? -------------------------------------------------------------------- uit 'voor het ontslapen gaan', bundel premature gedichten 1993-2000, ongepubliceerd…

in het dorre hout of onder het verstorven loof de solitair maakt blij, naakt als hij is scherp afgetekend in de ruimte doorzichtig als mijn haag onthult hij rustig wachten op leven van de koude grond haast onbespied komt 't licht in dit seizoen aan randen van de dag naar binnen boven het stoppelveld hoor ik de late ganzen hoe tegenstrijdig…

EEN WERELD VOL PIJN De pijn die ons het hart doorsnijdt laat ons weleens twijfelen aan God Is deze liefde een tegenstrijdigheid en is de smart voor eeuwig ons lot De smart die ons alsmaar begeleid voelen we dikwijls als een complot Bestaat ’t leven dan uit enkel strijd of stierf de naastenliefde als gebod Het droef dat dorpels overschrijdt…

Door het denken aan het leven, kan ik de harde kern van het gewicht niet breken, een uitweg te vinden in stralen van geluk, mijn buik schiet vol, het gevoel verwijdert zich uit broze trommels van tegenstrijdigheid, de tong is eenzaam en droog als bagage in de mond, begeef me verder van het geheim, als dat bestaat, elke zet wordt gemaakt…

Naakte mens Trouw aan jezelf Ontsnap om Te blijven ontwikkelen Groothartig is ons hart Een ander niet helemaal Te willen kennen Een kern te gunnen Tegenstrijdig de wens Om gezien te worden Voor wie jij bent Te versmelten Het hart eenmaal gegeven De ander is het waard Doen verandert niet Hart gaat niet retour Mooi is het leven…

doel dat alles wat hij ziet een woordspeling betekent, het gevoel ligt in het schaken met de regels als tijdsbedrijf Hij verliest zich in bloemrijke taal als symbolen die zijn ziele-stilte weids wil verbreiden in een woord, waarin begin en einde gloort, valt hij terug in zijn verstilling Hij beoefent zich in het zwijgen, een tegenstrijdig…

Mijn lichaam gedraagt zich ongehoord, al klinkt dat eigenlijk tegenstrijdig. De ruften verlaten oorverdovend mijn anus, als zijn het schoten aan boord van Hare Majesteits m.s. “Zus of Zo”. Het snotteren is evenzeer frustrerend. Menig zakdoek kan daarvan getuigen, alsmede de lege pot kamille en Dampo.…

volverwachtingskind in streeppyjama steken transparant grijze haren als monument van slapeloze nacht in jonge vlegeljaren rechtovereind de wereld in grote handen op het feestversierde kleed blauw geaderd kwetsbaar haast getuigen tegenstrijdig streven mijmer ik verdwaasd gravend in herinnering zoals je daar vertederend een gretig levend kind verhalend…

In deze donkere dagen voor het Kerstfeest Kunnen de gevoelens zo tegenstrijdig zijn Veel mensen vinden deze tijd wel heel fijn En anderen voelen het gemis dan het meest. Eenzaamheid, vooral met de Kerstdagen Wanneer je geliefde er niet meer is Dan voel je juist extra het grote gemis Je bent zo alleen en zit met zo veel vragen.…

De een traditioneel, de ander een boegbeeld van eigenheid, verbeelden tegenstrijdige uitbundigheid, vanuit religie en folklore geboren en uit de traditie voortgebracht door stad of gracht gewogen, in vaar – of voertuig van extase op het hoofd of narrenkap, een excentrieke verendracht, melancholieke uit de hand gelopen grap, bespeelt…

Zit niet de tweede kamer vol met tegenstrijdige types? Net als het volk, dat zich verscheurd voelt tussen droom en daad, elkaar dag in dag uit met meningen om de oren slaat…

Een mens kan een mens niet bezitten, treedt in de toekomst na elke geboorte, werpt het licht zonder schaduw in de strijd en alles lost zich op tegenstrijdigheid..…

In deze donkere dagen voor het Kerstfeest Kunnen de gevoelens zo tegenstrijdig zijn Veel mensen vinden deze tijd heel fijn Anderen voelen het gemis dan het meest. Eenzaamheid, vooral met de Kerstdagen Wanneer je geliefde er niet meer is Dan voel je juist extra het gemis Je bent zo alleen en zit met zo veel vragen.…

was mezelf kwijt in rekken vol verlangen op de bodem van de tijd ik bleek een vat vol tegenstrijdigheden en gistte narigheid ze wilden heldere wijn de droesem op de bodem bleek alleen voor mij te zijn ik bruiste op bevel laafde dorst serveerde vreugde ze lieten me verrekken in de hel zagen mij niet staan kozen voor de eigen feesten…

zo nu en dan is er even die glans van een vervaagde herinnering, het venster ruw van oudheid met wat glas waar het licht van schuwt mijn zomer is de grijns van de verniste wolken voorbij en duidt mijn bestaan op de aflossing van karma, niets tegenstrijdigs verhaalt het verleden in het lijden van telkens het ontwijken ervan nochtans laaf…

schuld gekliefd naar ontijdse waarheden hun dood beleven in pijn en traan er is geen weg die terug het pad hervindt naar waarden die eens gelegd als zuiveren banen ons leiden naar eenheid van het volk ik bezie mijn aardse aanwezigheid, spijbel de gedachten buiten mijn stem, weiger te strijden daar de hemel slechts de maagden draagt die tegenstrijdig…

bevroren in tijd, bij wijze van spreken, lijk je op een ingevangen, samengebald universum waar geen leven aan ontsnapt en onderga je alle eeuwen onbewogen zodat je, hoe klein ook, groter lijkt dan de wereld om je heen, nou moeten we het niet spannender maken dan het is maar ik had niet eerder stilgestaan bij jouw stilleven en, het klinkt tegenstrijdig…

Tegenstrijdig voelt het dan toch Dat een andere QR Mijn collecte misschien te niet doet Want sámen, dat gaat te ver... Is er straks een nieuwe collecte nodig? Voor QR-loze kinderen, veelal zonder keus Maar met grote sociale gevolgen Laten we dit gebeuren, heus?…