Alle inzendingen over the doors

Als een stoplichtspel verliep het referendum Druk je dóór? Of stoppen? Of er tussenin? Heeft dat voor en tegen eigenlijk wel zin? En welk kopstuk heeft nog even een addendum? Kan Nederland z'n status wel vergeten Of kunnen ganzen kiezen wat ze eten?…

"Dégustation de vins français" Dat is het enige wat ik ken In deze streek van mist en regen Waar ik gevestigd ben, Dat nog wat zon zet in de hemel En blijdschap in een dor gemoed, Want waar het leven onbeleefd is Zijn Franse wijnen dubbel zoet…

Ik veeg dor loof aan; daartussen blinkt de dood op in een vlinderwiek. Bij vliegtuiggeraas waaien gele blaadjes weg, tikken fijn en rap. Doornroosjes ballet klinkt door het huis: ik krijg trek in sterke koffie.…

In your midnight blue one could wander boundless to be lost among your stars until the morning dew when upon awakening to bathe in the warmth of your golden sun yellow embraced by the radiating elusive passion in your red how overwhelming your universe where I find myself drowning when layers of grays are shed.…

As thé best Ovalpresident he tweets vet cool, is rich and great, a golfing god. He’s wonderful and won from Joe, but bravely leaves the big White House. Of course that’s creepy culcook, truth is quite revers’d: as president ánd loser T-Rump is the worst!…

IN THE SQUARE In the square, she came running I was lucky to be there In her hair, she wore flowers The scent it filled the air She must leave, not returning I was sadness standing there A silent square, bus of silver With my vision disappears OP HET PLEIN Ze kwam met een vaart aangerend op het plein Ik had geluk - magic time…

Geen Houdini-act the fourth of july gevierd: Holland zegeviert!…

I am the diamond glints on snow. I am the sunlight in ripened grain. I am the gentle autumn’s rain. When you awaken in the morning’s hush, I am the swift uplifting rush Of quiet birds in circled flight. I am the soft stars that shine at night. Do not stand at my grave and cry; I am not there. I did not die.…

Swans- Approached-and spurned the narrow Grass- And just the meanest Tunes That Nature murmured to herself To keep herself in Cheer- I took for Giants-practising Titanic Opera- The Days-to Mighty Metres stept- The Homeliest-adorned As if unto a Jubilee 'Twere suddenly confirmed- I could not have defined the change- Conversion…

Vertaling: The poet is a poem The poet is a poem 24 hours a day. The poet is an alchemist who knows how to turn the lead of everyday life into gold. His poems speak for themselves. (vert.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Waar zal het hart in late herfst zich keren omgeven door het dor kleurloos kale hout een hemel bewolkt grauw somber en koud geen plek waar nog warmte is te creëren huilen van de wind door troostloze bomen de velden leeg en dor zelfs mistige horizon in mijn brein slechts verlangen naar de zon wanneer zal ooit het nieuwe leven komen maar…

Het perkament van handen, dor en droog van leeftijd, kennen geen tijd, worden niet node gemist. Wie vangt hier al het lijden, een aanraking aan de eenzaamheid? Is het daar, een helder antwoord, een open vraag, zich vastgrijpend in betekenis. Ik zal er zijn, over ouderdom waken: oude handen, rustend in jonge.…

Op dor hout alleen forsythia of azalea molles. Verder geen uitbundige bloei of bloemenpracht. Is dit lente? Jáááá……!!! Nog maar begin april.…

Ik zie Amy Met iets geopende mond En neergeslagen Ravenzwarte Koolomrande ogen Afgelegd verlangen Tastend naar de waarheid Van zijn glans ontdaan The image as burden Olieverf op doek Amy Amy-blue Op het netvlies gebrand Expositie van Marlene Dumas: The image as burden…

Herfstblad in rivier Slowly going with the flow Panta rhei in mij…

devil and the deep blue sea…

sometimes, the wind give a call moving slowly to the winter, greeves zij zweeft door mijn gedachten als ik naar de zonsondergang kijk uit welke richting zal de wind een volgend keer stil zijn bij ons thuis rieg©poëzie IOWA – USA november 4th…

Altijd op de 2e plaats wel extra vrij gevoel vaak de 1ste van de week maar in de schaduw van de eerste Paas-, Pinkster en Kerstdagen "The sunny site" maar met stip de meest relaxte "The funny site" 2e Paasdag 2e Pinksterdag 2e Kerstdag vaak betaald door de baas en dat betekent: UIT!…

de V-formatie nadert gegak zwelt aan het is genetisch aangelegd in vlucht gaan zij op weg gehoor gevend aan 'the call of the wild' een onzichtbare roeping die hen groepeert en op een innerlijk kompas vol van vertrouwen aanvaarden zij dit grote avontuur als is het een bedevaart en zij de pelgrims op weg naar het hun koude beloofde…

Bittere tranen lange zwarte haren voor dit kind slechts woestijnwind zij schrijft haar naam voorbij het raam in dor droog zand en verliest haar verstand blauwe kralen grootmoeders verhalen en sputterend vuur elke nachtelijk uur…

van tak naar tak van boom naar boom fluistert de wind woorden op blozende wangen nu nog dor en kaal straks ruist het blad vanuit knop ontvouwen schijnt goud de zon vanuit winterse blik heeft de dauw druppels gevangen…

Een vlakte dor en kaal zonder oneffenheid of gewelf geen hoogte of ravijn slechts een dode lijn en de vraag, waar ben ikzelf geen leven aan de horizon of ruis door het riet een rimpeling die water streelt briesje dat met gebladerte speelt maar ergens klinkt toch een lied.…

Dor was het aardrijk; God is gekomen: Alles herleeft. 't Graf is Gods akker: Jesus zal komen; Alles herleeft.…

De lange sporen Zijn scherper dan een doren; Zijne ogen branden in de kop, Hij zet een krop, Als wou hij zeggen: "Pas hier op, Of: klop!"…

dunes and muse how time slipped from our hands Perhaps I'd walk bowed through the fields see flax-and cornflowers bloom but I'd look for that special blue that sparkled in those eyes of you I might dream in clover-beds of happiness as the rarest thing I'd be the shadow among the trees slowly sliding into the fen In long and lonely…

nog altijd ontlok jij kippenvel bij hen die jou nog altijd beluisteren veel te vroeg ontvallen door die kut ziekte; kanker waar je altijd openhartig over sprak dat liet een diepe indruk achter evenals jouw rauwe stem die mij nog altijd roert tot kus ik jou goedenacht…

misschien doet het antwoord sterven en zijn de vele verloren woorden het alibi; de rivier naar zee die onder de zeven bruggen van waarheid gezichten onherkenbaar maakt tot hongerige dromen en waar het zout de horizon verschroeit tot een kale vlakte, verdeeld over ramen, waanzin en schuld aan beide kanten van gisteren; het halfdonker…

Wie is het die zo naar mij kijkt Mij bekeken observeert In mijn huis vol nieuwsgierigheid Het is niet het donker beschaduwde licht Over bedekte lagen eenzaamheid Waar ogen kunnen voelen Nee, het moet een mysterieus wezen zijn Vreemd van al het mooie glinsterwerk Met al zijn kleuren In de wereld van het overleven En het is allang geen…

Wie is daar die mij roept Mij smeekt om hulp In de leegte van eenzaamheid Het omvat een schulp Met een schraal geluid Hoor ik daar die ene stem Nee, het is geen onbegrensde stilte Van onbereikbaarheid wat het kloppend hart laat bonzen In de schemeren nacht van de sluier het is allang geen gesloten kamer meer waar tranen van melancholiek…