8544 resultaten.
Voor vertrek
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 660 Een uur voor het weggaan
staan de koffers klaar
gevuld met wat nodig is
Wij kijken naar buiten
wachten op de bestelde taxi
Ons verlangen naar nooit meer
vertrekken groeit en toch
gaan we wanhopig weer…
Vertrek
gedicht
2.0 met 10 stemmen 4.426 Mathilde trok achter de kat aan.
Geduldig wachtte hij op iedere hoek.
Gloednieuw klonken de klinkers
onder de driewieler van Mathilde.
Ze reed de Proefsteen uit
vertrouwde straat met de verbanden
die we huizen noemen, dreef
van haar kamertje vandaan.
Onafgebroken verschilde ze
van de Mathilde in het kamertje:
ze rekt haar genen, volgt…
VERTREKKEN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 108 Een reis gaan maken,
's ochtends vroeg vertrekken;
op gras en daken
glanzen zonnestrepen,
wekken vrolijke vragen.…
Vertrek
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.210 De overgebleven
losse eindjes
slurpen de laatste
restanten energie
conditioneel en
emotioneel wrakhout
blikken verwonderd
naar elkaar
blijven drijven
alles eruit
op tijd klaar
overbodige woorden
zouden nu dubbel
hol klinken
in het nu
lege huis
hoor ik de stemmen
van negentwintig jaar leven
galmend in mijn hoofd
opkijkend vanaf de…
vertrek
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 404 geheugencellen verhuizen
traag nestelen ze zich in
en rondom het hart
we herhalen onze levens
met woorden foto's en
zoveel afgedwaalde herinneringen
achterwaarts trekken we
ons terug uit het leven
we wonen meer en meer alleen
voor het venster waaiert de
beuk in lichte vreugde
tegen alle zwaarte in
de kraanvogels vliegen over
ons vertrek…
Vertrekken
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 264 De huiskamer
een jasje met revers gescheurd
over een kapotte stoel gehangen
schoenen volledig afgetrapt
De keuken
bordjes opgestapeld
al weken niet afgewassen
de koelkast al lang niet geleegd
De slaapkamer
het bed keurig opgemaakt
de nachtkastjes keurig afgestoft
het enige vertrek waar niet is geleefd.…
Vertrek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 316 je was hier
binnen totaalmuren
ter herschikking van
aankomsttijden
we hebben bestaan,
schroeiplekken achter
ons gelaten, laten gaan,
van bed gewisseld
in een ontboste kamer
geurend naar roest en olie
gedoofd brood en
schemerplanten, vaag
wegens verlaten van
stemmen, avondschimmel
onder de radar
achter de horizon
we hebben…
Vertrekken!
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 101 Al eens gedacht om stiekem met de Noorderzon
te vertrekken, alles en iedereen achter te laten
en als een complete nobody
ergens van nul te herbeginnen.
Ergens waar je geen oud-bekenden
in de supermarkt tegen komt.
Alleen maar onbekenden.
Mensen met wie je geen geschiedenis,
alleen toekomst deelt.…
vertrek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 265 houd me verre
verre van troost
in het grasland
juicht de zangzwaan
hij weet waarheen
zijn ziel vertrekt
groots en vrij
van angst…
Vertrek
gedicht
4.0 met 1 stemmen 5.460 De dood is oranje net als de zon.
Dood spoor van binnen
verbrandde zijn huis
zoals vroeger de zon in Zuid-Frankrijk.
Daar, hoog in de Alpen,
waar Hannibal ooit met zijn troepen trok,
voerde hij vlinders dronken met suikerwijn.
Wat hebben wij toen alle drie gelachen.
Nu, hoog in de kussens,
kleeft het leven alleen nog aan zijn brein…
Ik Vertrek
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 272 Ik wil me niet meer om de zes week melden
We praten enkel over kunst en ’t weer
Ze denken dat ik daardoor reclasseer
Ik heb het al genoeg moeten ontgelden
Daarom zoek ik in ’t buitenland een stek
Zeg AVROTROS...niet iets voor "Ik Vertrek"?…
Vertrekken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 198 Betrekken van vroegere kamers
Vertrekken van een jong verleden
Zeer lang rekken om te merken:
Steeds meer op dreef met haltes
Trekken op de snelweg naar oud…
Vertrek
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 104 Als ik vertrek,
dan niet
met grote woorden
of veel kabaal,
maar stilletjes,
liefst helemaal
geen taal.
Een glimlach
volstaat,
ik knijp even
de ogen toe,
't is goed zo,
ik ben moe,
ik ga.…
Humor de RuG op
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 180 Om ongewenste humor te bestrijden
Zoekt men in Groningen een vakjurist
Liefst één die elk gevoel voor humor mist
En die ons van “gekwetst zijn” gaat bevrijden
Dus Sam en Moos en Jezus in de kast
Ook Mohammed is ons nooit meer tot last…
[ Ik ben een vreemde ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Ik ben een vreemde
voor hen, ik heb geen humor –
die dat overbrugt.…
Diner voor 2
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 Diner voor 2
Na eindelijk op de Albert Kuip te zijn beland
Kon ik mijn inkopen doen in het groente en kruiden land
Gelijk vroeg de marktboer dag kerel waarmee mag ik jou helpen uit den brand
Hoi Dag heer, gaarne van U 2 grote rode uien courgette Laos en een bosje koriander
Graag wat citroengras, gember kokosmelk, nee niet van dat merk maar die…
Niet vreemd
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 413 niet anders willen zijn
niet raar, niet bijzonder
niet leven bij het wonder
niet meer alleen
op een lege bank
in het overvolle park
niet een dwaling
een eenzelvige gestalte
frêle hangend in de mist
niet verloren
in een geschapen wereld
die niemand kent
niet de grijze droom
tussen de blozende slaap
maar weten wie je bent…
Woudreus
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 350 jaarringen vertelden de sage
verbonden zijn levensverhaal
gegeven in acht blinde lagen
zij droegen die zwijgende taal
waar dromen je ogen bedekken
doolt eenzaam de roep van zijn geest
vertrekken stil scheurende takken
daar zijn koude uren geweest
toch laat hij zich huiverend zakken
achter het lied van de maan
schuifelen op bebloemde paden…
Op het geraamte van de avond (2)
gedicht
2.0 met 106 stemmen 57.896 even verdop, aan een rivier
misschien, of midden in de bossen
zou het nog wel rustig zijn,
dacht je, en je bent vertrokken.
waarschijnlijk met de eerste
trein die eruitzag als een dier
zonder behoefte aan skelet.
wel leek het sprekende op haar
maar spreken kon het niet,
en ook geen kleren dragen,
laat staan een koffer laten staan
op een vergeten…
ik ga dan maar
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.491 dan vertrek ik maar
en zie niet meer om
je wacht niet daar
of roept:
blijf nog even, kom!
ik ga weer verder
op de tast
over een weg
die jij voorvoelde
maar ik nog niet ken
ook al draag ik
een schemerlast
en verlies jij
die ik ben…
Sluitingstijd
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 484 ze kijkt naar de deur
nu nog op een kier
en vraagt zich af
of ze zal breken
als hij dichtslaat
de warmte van buiten
kijkt uitnodigend naar binnen
haalt haar over om eindelijk
de laatste stappen te nemen
ze loopt naar de deur
ontsnapt door de kier
en voelt zich geheeld
na het dichtslaan…
Boerenpronkers.
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 2.186 De platte grijze stenen in het pad in het midden.
Het grasveld links, waar ik menig uurtje
in de zon heb liggen dromen.
De moestuin rechts, tegen de coniferenheg.
Daar heb ik eigenlijk altijd een haat/liefde verhouding mee gehad.
De grote vierkante vijver, waar in de zomer
de Boerenpronkers uitbundig feestend de kanten bezetten,
enkel…
Alleen dan!
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 384 Pas wanneer je me zegt,
niets meer om me te geven,
ga ik,
pas als je het gezicht van me afdraait,
vertrek ik,
pas als je me verklaard,
dat er niks meer is,
pas dan,
verdwijn ik in het niets,
alleen dan!…
witte raven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 130 op deze loodwitte
dag wist ik niets
te schrijven op tafel
lag alleen een witboek
boek van stilstand
gebroken wit
vlekkeloze overgave
aan het grote verdwijnen
ontkomen aan schrijven
in het boek van niemand
en alleman vandaag
trek ik slechts met kalk
een lijn op de muur rond
jouw lichaam je gaat op
reis witte raven
kom…
kalkresten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 141 met kalk trek ik
een lijn op de muur
rond je lijf een
camera is niet nodig
zonder schaduw
verdwijn je in het
donker met een lege
koffer in de hand
met het rechterbeen
stap je een andere
tijd in voor mijn oog
ben je al uitgewist
als je terugkeert
zal ik je herkennen
aan de kalkresten
op je handen…
Geen excuus voor lachen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 recht door zee is best
een nuance
is verschansen
wat humor verpest…
Verloren passie
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.452 kom laten we gaan dansen
want ondanks alle energie
brandt veel te klein ons vuur
dus drijft er weer verdriet
onder het spelen van het droevig lied
op mijn gedachten bij je binnen
en sprookjesbeelden die wij deelden
lijken kille straten, eenzame stations
van koud vertrek
van veel gemis
dus koester je maar aan het vuur
van mijn nog niet…
Eénzaamheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 165 Van nature zijn mensen éénzaam.
Mensen en dieren zijn reizigers
die samen thuisgebleven zijn.…
land des laechelns
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 281 De humor valt daar uit de lucht,
met bakken,schuin en rechte.
Een paraplu die kent men niet,
men loopt met open mond,
daar in de humor stortbui,
dat houdt hen zo gezond.
Spreuken 17:22
Operette van Franz Lehar…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…