151 resultaten.
WAKEN ZONDER OORDEEL
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Laat het wijzen naar wat geschil of spot baarde
in de zee van vergeving verzinken.…
Vloeiende vervulling
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 790 Laat beide ogen langzaam glijden
over hetgeen ik duidelijk bied
is het zicht wat vaag en dubieus
zet dan een brilletje op je neus
zodat je mijn aanbod prima ziet
Laat je stembanden stevig rollen
en klaterende klanken klinken
je tong mijn tere waarheid proeven
slik mij, al dan niet naar behoeven
of laat me diep in je verzinken
Ik zal je…
Stoor me niet
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 822 Laat me maar, misschien ben ik nu dronken,
maar laat me in mijn verleden verzinken.
Flarden van vroeger, flarden van mist,
beelden van wat nog nét niet is gewist,
trekken aan me voorbij deze zomernacht.
Dat ik terug zou gaan, wie had dát gedacht.
Stoor me niet, laat me maar even alleen,
alleen met mezelf wil ik slechts dromen.…
Morgen in de bergen
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.302 Zo stijgen zacht de schimmen uit mijn donker,
Tot zij voor de' adem van de dag verzinken,
Zo bloeit een bloem uit elke zonneflonker,
Tot op eenmaal als 'n bron mijn hart te blinken
Ligt voor iedereen - o! hoor stil, wat klonk er:
Is het een mens, die uit dat hart komt drinken?…
De kortste dag - Deel 7
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.248 Ik ben net thuis
liggend op de bank
verzinkend in gebeurtenissen
de éénklank
met jou
mijn hart dat zich uitpakt
beschrijft de dagen
en nachten
in poëtische verslagen
ik kan niet wachten...…
JEUGDIG VOORNEMEN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 431 Een spookslot vol schemerdonk're kamers,
waar zwevende vlammen laaien, verzinken,
schimmen openlijk vrijen bij wild krakeel.
Wachters bekloppen het gebouw met hamers,
maken daktuinen: vogelkoren klinken
tussen begroeide torens. Levend bloeikasteel!…
LANDGOED OOSTERHEIDE
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 109 Ruige poelen, ogend als sprookjesboeken,
verzinken binnen hun begroeide zomen.
Schaarse voeding en lome rust geleiden
bar getij om winterbestaan te stalen.
Voorjaar zwijgt, zal het zingend verblijden.
Kleine, witte Mei wil zich steeds herhalen:
elfenmutsjes, heersend maar bescheiden:
wijd verspreide lelietjes der dalen!…
wekker
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 189 Ik geef een welgemikte dreun en sla voorgoed het kreng tot gruis,
om in mijn allermooiste droomland te verzinken.…
BETHLEHEM
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 930 Mocht hier toch de verstilde stem klinken
van de bouwvallige stal, nietig en oud,
die vele eeuwen her reeds moest verzinken.
Uit vergank'lijk, wegterend stro en hout
zou het nieuwe Woord voor altijd opblinken,
gelijk pas gevonden, onvergangbaar goud.…
Morgen Palmzondag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 168 De dorpen liggen in de lentezon te blinken
terwijl de kinderen met palmen zwaaien
en van een pure vreugde luidop kraaien
omdat ze zeker nog niet weten van ’t verzinken
in dood en pijn en duisternis, voor U bereid.
En zelfs uw leerlingen zijn nog niet klaar
de bittere beker ook met u te delen.…
Als ik je vandaag tegen zou komen
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.953 zou er niet zijn
Ik zou je meenemen naar een afgelegen industrieterrein
Je kleren scheuren van je lijf
Kijken of jij wacht op mij, stijf
Je nemen daar ter plekke op dat moment
Voor mij ben jij die ene verboden vent
Als ik je vandaag tegen zou komen
Zou ik helemaal niet schromen
Tijd zou ik nemen om alles te doen
Om te beginnen met een verzinkende…
Mijn Veluwe
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 911 Veluws woud; als een ware kroon
fier op sterke stam gedragen
wiens wortels bodemloos verzinken
om van het levensvocht te drinken
dat in je kern ligt opgeslagen.
Veluws heide; paarse pracht
die kunstenaars blijft inspireren
om je als plaat in een fotoboek,
‘n afbeelding op het linnen doek,
of lyrisch gedicht te presenteren.…
Kortlevend plankton van de Brahmanzee
poëzie
3.0 met 34 stemmen 4.133 Kortlevend plankton van de Brahmanzee,
Zal 'k eenmaal naar hun vredebloei verzinken;
Zolang ik niet de koele dood mag drinken,
Golf ik en eb met de oppervlakte mee;
Zijn geheimzinn'ge stroom volg ik gedwee,
En als 'k uit wolkenschelp, die 'k rood zie blinken,
Het ver geruis van de eeuwigheid hoor klinken,
Voel ik mij zelf de wind, zelf…
Gerept
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 412 … hoe een pad zich vult met lentelucht
na lange winterpoos
en luid kwakend het dril bevrucht
verzinkend in het kroos
… hoe de goudveil zijn blaadjes spreidt
in onbezoedeld kwel
en het sleutelbloempje slank gedijt
langs de boorden van het veld
… hoe ‘t Vliegend Hert zich gulzig voedt
met sap uit d’eikebast
en ‘t koekoeksei wordt uitgebroed…
Zomernacht
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 737 op
animeert het straatlicht in de zomerse nacht
onder Cassiopeia's Wiegende stoel
klept een verre toren trouw middernacht
een kalm klam briesje verdrijft 't zwoel gevoel
dat ons dwong tot deze slaaploze wacht
mijn oogleden dimmen
het licht wordt vaal en schaars
de wijnglazen verschimmen
naast de stervend smeulende kaars
dommelend verzink…
orgastische tijd
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 3.121 verzen zingen
laten ons drijven
op lust die pulseert
waar bevend genot onder mij zweeft
in maat van begeerte mijn mannelijkheid leeft
ben jij de komeet en ik ben zijn staart
- zo help mij dan vrouwe tegen ’t verlammen
met lippen en handen, wees mijn erbarmen
éénmaal is geen maal
en tweemaal is meer
laat ons diep vochtig heet dan verzinken…
GROND
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 199 mijn voeten vinden stevigheid op warme grond
voorbij alweer de tijd van ongeduldig wachten
houd in mijn adem en verzink in mijn gedachten
hier is het waar ik mijn bestemming vond
nu werpt de zon haar stille stralen in het rond
'k voel de geschiedenis en denk aan alle krachten
die deze grond verwondden en een broze vrede brachten
proef hier…
De vreemdeling
poëzie
5.0 met 4 stemmen 4.641 wij zullen eens de zwarten wijn
van dood en donker uit één beker drinken,
wij zullen stromend in elkaar verzinken
en eeuwig zijn.
vaarwel.
ik keer niet weer.
maar gij komt zelve, later.
vaarwel. het water
roept voor de derde keer.…
Fantasiën
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.237 En onbewust elk schipje na
drijft zachtjes een fantasia,
doch over zee verzinken beî
voorbij, voorbij,
voorbij.
Het drijven wondere beelden,
van tovermacht omstroomd.
De jongeling ziet ze drijven
en droomt...…
Het kwaad sterft tussen lakens
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 981 Mata Hari's witte gezicht
Als ze voor het vuurpeloton staat
Ik zie mannen in clownesk uniform
Paraderen met vrouwen achter het front
Trots als pauwen stappen ze rond
Bij mij verdwijnt de laatste norm
In gedachten verzamel ik hun skeletten
Zet ze met gespreide armen op 't ereveld
Kruizen van het kwaad op een oorlogsbelt
Die in de aarde verzinken…
HET JAAR 1602
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 166 schemer nadert bedachtzaam
bestrijkt alles met ijle waterverf
zacht wuift de driekleur op het achterschip
is een hoekige bonte nevelflard
waarin
vaderlands avondrood
blij glanzend om 's geboortegronds eer
en
de helderblauwe Indische hemel
die nieuwe geheime beproeving roept
samen reizen
heel de wereld trotseren
tenslotte verzinken…
Goldwing.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 149 Lief ook leed gedeeld, hartendief; ons Lief
Verzinkend in jouw trouwe ogen, mis je reeds mits je net verlaten.
Hoopbelovend lieve lam zo tam
Een vleugellam iemand weer laten leven, je zag kwam en overwon.
Wings, zeer fraai woord, helaas vaak mis begrepen
Schattebout, je kent begot echt de knepen.
Vet uitkijkend naar de volgende...…
Dat onverplichte grazende
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 49 Ik mag nog menig glas water en wijn drinken,
nog menige maand en dag in tijd verzinken.
Met jou nog vele plaatsen en waarheden zoeken
in de avonden genieten van overvliegende
vleermuizen, merels mussen en ook die roeken.…
Gethsemane*
poëzie
3.0 met 16 stemmen 4.044 'k Wil bij Uw droefheid verwijlen,
In Uwe smarten verzinken,
Gij, die de beker moest drinken,
Die de verzoening ons bracht,
Wie zal de angsten doorgronden
Van deze nachtelijke stonden ?
Wie zal de duisternis peilen
Van deze duistere nacht ?…
Ontspoorde Tijd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 578 De deur van gisteren zwaaide dicht
Bijna uit de hengsels
Het gepolijste eik kraakte
Zij wrong aan de knop, trok, hield vol
Zonde van de moeite,
het verspilde melkzuur
De vervlogen uren verzamel ik
Als een hamster
In mijn wangen gepropt
Dan verzink ik, door algen overwoekerd
Tastend in het slijk
Naar haar, de halve maan, halve bol
De tijd…
Aan het eind van mijn dagen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 509 Als de dood nadert met rasse schreden,
streel dan eventjes door m'n haren,
fluister mijn naam dan zacht,
en verzink met mij in het verleden.
Als leven plaats maakt voor de dood,
denk dan aan toen we nog samen waren,
aan wat je liefde me heeft gebracht.
Jouw liefde schat, maakte mij groot.…
Met liefde bekroond
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.230 Maar voor ik verzink in stilte en zelfbeklag,
‘k weet het leven heeft mij ook rijk beloond,
meer nog dan verdriet kwam ‘t met een lach,
’t is met vriendschap en liefde bekroond.…
alzheimer
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.164 mijn hersenen zijn weggevreten
door het jarenlang gekweel
van de voltallige vogels
staren zich blind
op de foto’s van vroeger
zien het kind
en verzinken in wroeging
schrompelen tot mos
de fakkel is doorgegeven
aan ongeboren leven
te oud om nog als leerling
door het leven te gaan
een vos die nieuwe streken leert
de medemens verschalkt…
PASSING FLIRTATION
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.772 Daar is geen eind en geen begin,
Er is alleen verzinken in
Verrukken stond aan stonde.
Wij zullen in de late nacht,
Verdwaasd en zacht,
Wel van elkander scheiden.
En gaan, en zien niet eenmaal om,
En weten: liefdes wellekom
Zal nooit meer ons verbeiden.
Kom nu, kom nu,
De tijd is vol.…
weduwnaar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 291 hand spreekt de nachten
die ik heb gehuild terwijl de kraters op mijn
huid zich vullen met het zoute water uit mijn ogen
lief, het zwijgen vult de ruimte nu woorden
er niet meer toe doen en het hart nog enkel
slaat daar ik bang ben, dat eens de herinnering
aan jou als een schip vergaat en de diepte
oneindig mijn lot in de jouwe zal laten verzinken…