7792 resultaten.
Tegennatuurlijk
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 111 de schaduw van gespreide vleugels
komt dreigend op haar af
haar blik en lijf verstarren
dan vlucht ze weg van 't raam
tevreden strijkt hij in de dakgoot neer
niet elke vogel schrikt van groene ogen…
Breekbaar
netgedicht
4.0 met 46 stemmen 2.326 Het oordeel al geveld, je bent de vreemde
het slachtoffer van afwijzing en geweld.
Wil gewoon zichzelf zijn:
een mens een hart een ziel
als iedereen
met de vrijheid van een vogel
niet als een beeld van steen.…
Duif en sperwer
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.285 "Mijn God" - zo sprak de duif - "is innig zacht,
Heeft donzen wieken, en bemint ons allen;
Almachtig, heerst hij over duizend-tallen
En houdt op ieglijk duifje trouwe wacht."
De sperwer sprak: "Mijn God heeft vlucht en kracht,
En kan op eens uit hoger luchten vallen,
En die Volmaakte laat een juich-kreet schallen,
Wanneer zijn schone…
Een waas van weemoed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 Verlang naar mensen
En dingen die alleen
In mijn herinnering
Nog bestaan - en zie
Dat het landschap
Dat achter me ligt
Ook het mooiste
In zich bergt
En alles dat ik
Geleefd heb bedekt
Is met een
Waas van weemoed…
Coopertest
snelsonnet
2.0 met 20 stemmen 2.087 Een mens doet rare dingen op vakantie
Zoals een groepsgewijze exercitie
Die kond doet van de deelnemers' conditie
En inclusief 'niet goed? toch moe!'-garantie
De uitslag? Even sneu als expliciet:
'Veel verder dan zes regels komt u niet'…
zoals vandaag
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 1.070 er hangt mist in het dorp
en even sluit ik
mijn woorden
de liefde is groot
en langzaam waar
ook voor verte
van blad en vogel
geen uur zo stil
in vreemd gepeins
als niets dan vrijheid
zo vredig mag
ik droom mij wit
en onderweg
jouw rust in
nevel en dageraad…
DE VOGELS.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 652 Ginds, waar de vreemde bloemen prijken,
Klinkt nu hun feestlied heinde en veer:
De winter doet de vogels wijken,
De lente brengt de vogels weer.
Wij, aan dit logge stof gekluisterd,
Benijden haast hun vrije vlucht.…
Bodem
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 140 Ik weet dat ik niet goed genoeg
mijn best doe, om hier uit te geraken
ik staar mij blind op een grijze muur
de ankers van mijn ziel zinken niet
raken niet tot de bodem
zoeken altijd een uitvlucht
om niet te zinken
kijk ik naar de vogels
rode vogels
bonte vogels
maar ik weet
mij niet te vliegen
en klim langzaam hoger
uit diepere dalen…
De avondwolken
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.152 Toen zag ik uit in de avond
En keek in de wuivende hemel,
Zoals een plant in de avond
Alleen op een zonnige heuvel,
Zoals een zwijgende vogel,
Die rust op een eenzame heuvel,
Onder de varende wolken
Van de eindeloos drijvende hemel
Van blauw en van goud; - en de wolken
Dreven als zachte gestalten,
Als tedere vreemde gestalten -
Zoals de zoete…
Dichter 2
gedicht
3.0 met 18 stemmen 5.836 Verwaaide vogel, die geen ei kan leggen.
Gebrek aan hoorders maakt hem stiekem ziek.
Ten slotte valt hij kraaiend van zijn tak
en breekt zijn nek, een prooi voor prozadieren.
Vossen en raven kan hij nog plezieren:
nooit aten zij een aas dat zo mooi sprak.
---------------------
uit: 'Gilette' 1998.…
De echte hoge hakken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 401 ik dans
geen poëzie
de choreografie is
mij iets te subtiel
tutu in
slanke passen
de echte hoge hakken
staan me niet
wel spijkerbroek
en gympen soms
vreemde woorden om mijn
schrijfsels op te pimpen
maar in decors
leef ik me uit beluister
deze herfst mijn vogel voordat
het winterse voor even alles sluit…
Graspieper
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 229 Grasland nog warm
van de zomer
jij pikt jouw zaden
uit de oogst
voor het vertrek
van vertekende wolken
neergestreken in een droom
zwerm je rond die ene boom
om het verhaal van de herfst te vertellen.…
zoveel verder
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 205 tussen de vogels zocht ik hem
een vreemde in nabijheid
ik speurde lente
in zijn roep
herkenning in zijn ogen
als was het reiken naar
eenzelfde hoogte
of blindelings op zoek
naar vaste grond
maar hij zou zingen
op de randen van de nacht
en daarna bij me komen zitten
vandaag zag ik ons
zij aan zij in een volmaakte vlucht
nog nooit…
De grond is hard
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 42 ach ja
hoe vreemd vervormd is
een gewonde
vogel die
van de helling naar beneden
stort
op een brede
vervuilde rivier
onder de wolkensneeuw
mistroostig
het water is grauw
en de
grond is hard
het mos aan beiden zijde
doorzichtig
glibberig wit
de dag gaat zich met
haar stralen
verweren
tot het ijs gesmolten is…
Wanneer ik vroeger met mijn kinderen speelde
gedicht
4.0 met 8 stemmen 6.219 Nu zijn ze groot, ik hoef ze niets te zeggen;
ik zit, een vreemde man, tussen hen in;
ook zonder woorden weet ik uit te leggen,
dat ik ze zo verschrikkelijk bemin.
Waarom voel ik me dan opeens zo zwaar,
nu ik ze zie, als vogels bij elkander:
mijn eigen oogopslag, mijn eigen haar.…
Het was een miezerige dag
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 424 Want ook de beemden zijn geen vreemden
En ook geen vogel in welke vlucht ook
Zo ver zon tussen miezer door het erf ook bescheen
Ik weet bij God niet waarom ik soms om die schoonheid ween.…
Vogel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Vogel op de grond
De plek waar hij niet wezen moet
Hoort in de lucht te vliegen
Zachtjes wiegen op de wind
Nu ligt hij dood te zijn.
Gevallen in de klauwen van een kat?
Of was hij soms het vliegen zat?…
Seculier
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 92 Wat nou als het komt door het
verschuiven van het
magnetisch veld;
dat er kleine ruimtes ontstaan
waar niets nog aan ons trekt,
en het trompetgeschal een
waarschuwing:
"pas op! hou je vast,
anders val je van de aarde af!"
Wat noord is, wordt nu zuid
en vice versa, wij staan andersom
en alles is gedraaid.
Misschien zijn er daarom zoveel…
[ Laat harde handen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 90 Laat harde handen
ploegen, laat ze diep in mij --
jouw wortels breken.…
Het was in mei
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 495 Het uitzicht, vrij gemaakt in luttele seconden
bestreek niet meer dan een wild begroeide muur
Het was in mei
Dat laatste verweer van vogels.
Het vreemde vuur dat meer dan die muur verteerde
in luttele minuten, ontbeerde de stad
alles wat zij liefhad.
Het was in mei
Dat het brandend hart duizend doden stierf.…
Vreemd
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.023 Vreemd....
Kijk mij goed aan
wat is er vreemd aan mij
mijn zwarte ogen of bruine huid
wat is er zo vreemd aan mij?
waarom noem je mij vreemd?…
Vreemd
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.362 de strandwandeling vandaag
schonk meer dan blozende wangen
een ontmoeting met een intrigerende man
een gesprek dat schijnbaar oppervlakkig begon
hij was immers zijn Franse krant kwijt
maar hij vertelde me dat ik veel energie bezat
"een diepe ziel" noemde hij mij
hij zei ook dat ik het geloven in bezat
ik keek hem verwonderd aan
waarop…
Vreemd...
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.977 Het is zo vreemd
dat juist datgene
waarvan ik zoveel had verwacht
mij zelden maar voldoening bracht
alsof verwachten en verlangen
te sterk geweest zijn
te gespannen
't is altijd minder
dan ik dacht
heb ik dan steeds te veel verwacht?
Nooit kan ik het volmaakte raken,
en nooit de droom ten einde maken....…
vreemd
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 651 de wereld is vreemd
ik woon erin
de mensheid nog vreemder
ik blijf erin…
Vreemd
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 1.173 Nicht Gewusst?
Sinds de regeerders schermen met de termen
Moraal, normen en waarden, eer, fatsoen,
Is waar ze zelf staan duidelijk aan het worden
De geest waart rond van Jan Pieterszoon Coen
Die moordde met zijn V.O.C.-sche horden
Nu zorgt Rita Verdonk voor zuiveringen
Door zich met ‘n fanatisme te omgorden
Dat verontwaardigd maakt en…
Vreemd
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 296 Mevrouw Verdonk blijkt echt een stemmentrekker
voor de Partij voor Vrijheid en Democratie
het 'duizendt' haar gewoon, is wat ik zie
zij zegt: ik ben zo blij en 't voelt zo lekker
het recht-door-zee weet zij goed te benutten
mag ik er éven langs, Pardon, meneer Mark Rutte…
Vreemd
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 710 Dacht je te kennen
en jij mij
wij samen waren
ondubbelzinnig gezegd
we doen het weer
bij elkaar de sleur
onzinnig gezeur
apart op een kamer
verbaasd turend naar
éénzelfde sterrenhemel
verwijtende gedachten
snel hard als kogels
kennen……
we doen het weer!…
vreemde
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 599 Vier opslaande ogen
van twee onbekenden
ontmoetten elkaar
alsof het vanzelf gaat
lachen de monden mee
wat kan liefde toch simpel zijn
en toch veel inhoud hebben
vreemde,
wat wekte jij een vertrouwen in mij…
Vreemd
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 745 Ik had de kans om vreemd te gaan
Maar heb het – helaas – niet gedaan
De kans was daar
Hij lag grijpklaar
Híj wilde wel
Híj kende ‘t spel
Een kale Brit
Ik zag het niet
Ik sterf van spijt
Maar ben hem kwijt
Te laat was ik
Ik zag het niet…
Vreemd
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.101 Langzaam trek ik de deken van mijn benen
Jij ademt zwaar en slaapt nog diep
Ik weet het nu zo goed als zeker
Ik zet mijn voeten op de grond
Met moeite wrijf ik alle slaap uit mijn gezicht
Met een droge keel loop ik langzaam naar beneden
Ik heb geen zin om ook maar iets te eten
Elke hap is er één te veel
En in een vieze keuken bedenk ik mij…