1294 resultaten.
Voorgeslacht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
120 [Haiku]
een mespunt zonlicht
valt op dit oude portret –
de blik blijft donker…
Levensblij
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
135 En als uit een wak
aan de hemel
komt het zonlicht
Blijft hangen
in dit dicht
want blij
levensblij.…
samen vallen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
47 zal ik
de leegte
voor je vangen
het zonlicht
voor je
vinden
het broze
voor je
bewaren
en dan zullen
we dan
samenvallen?…
Betovering
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
1.733 zie haar liggen, d' schone maagd
zo onschuldig als haar spinnen
zal ik haar fluweel beminnen
totdat ze magistraal ontwaakt
zie haar ogen langzaam open
begroeten ziel in vogelvlucht
verjagen kilte uit de lucht
elk angstig zet het op een lopen
zie haar wimpers tegen ‘t licht
vragen knipperend de zon
ontslaapt nu eindelijk mijn bron?…
Schoonheid
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
50 je ladderde
in veranderend
licht de ontelbare
treden naar
beneden waar de
bloemenmand voor
heden de kleuren
van morgen al had
jij hebt selectief
naar het zonlicht
breken gekeken
met armen vol
keuzes corrigeer jij
stukjes schaduw
tot schoonheid en
harmonie in balans
waar eerst het
prille nog kille licht
de natuur verkent
gaat…
In de zee
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
334 Ik drijf op de golven van de zee
onder een wolkenloze lucht
waarin wat meeuwen op de vlucht;
een windvlaag neemt ze mee
Zoute druppels op mijn gezicht
op mijn neus en op mijn wangen
op mijn huid die is gevangen
in de warmte van het zonlicht…
Nevel
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
510 Geruiloos zweeft de nevel
Over het koele meer
In de koude ochtend
Gehuld in mystiek
De kleur is niet te lezen
In de eerste zonlichtstralen
Lost de nevel langzaam op
Schaduwen worden zichtbaar
Geruisloos zweeft de nevel
Terug naar het onaantastbare
De avond maakt zich op
Om de aarde te laten slapen
Geruisloos sluit de nevel
De avond…
Lieve anne
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
2.883 het maakt de harten kil
doet molens twijfelen
en stilaan wachten we
wachten tot jij
jij ontwaakt en in het prille gras
met blote voeten boe roept tot de koeien
en de natte neuzen zoent
zomaar de liefde rond strooit als
kruimels voor de mussen
je lach in de ochtend waar de
leeuwerik op wacht
ja dan kruipt hier de nevel terug
komt zonlicht…
Morgendauw...
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen
1.458 De morgendauw nevelt tijdloos
als een pareldeken over het landschap
Een stilte kleurt het morgenlicht
langzaam in wolken van sereen
In al haar schoonheid weeft de aarde
parels van dauw aan het gebladerte
De zon laat het landschap ontspringen
in een fontein van geweven waterdamp
Het is alsof de tijd niet meer bestaat
alleen de schoonheid…
Depressie
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
503 weeldebomen kleuren zwart
oevers lijken aangevreten
gulzig door cyclopen
wijn proeft grote afkeer
watervallen storten langs
gelaat en hartzeer
neplicht hangt de strot uit
de hemel krijst de sterren stuk
wandelen zwenkt doodlopen
lief woord is als de lente
ontluikend schoon smaakt zoet
kus verheft gelijk een drijfveer
als dan je ware…
Jouw ogen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen
1.021 Jouw ogen
Lijken licht te stralen
Jouw lach
Is warmer dan het zonlicht
Dat samen
Is in elk geval
Een goede reden om te leven
Dus ook
Als het eens tegenzit
Hebben licht en warmte waarde
En ben ik
Aan het eind der rit
Blijf 'k toch
Het liefst bij jou op aarde…
engels gras
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
322 Tussen Maasland en De Lier ligt een veldje zo klein.
Dat weet geen mens, dat is alleen maar van mij.
Ik verwarm daar mijn lichaam in het prille zomerlicht.
De wereld gaat open mijn ogen gaan dicht.
(engels gras, engels gras
hoe groen ik was,
engels gras geeft mijn leven kleur
eens was alles grauw en besloten
maar mijn hart is nu een open…
Send me the Pillow
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
1.004 Ik stond op en liet eindelijk weer wat zonlicht toe in huis.
‘Een roodborstje moeder, kijk een roodborstje!’…
de ganzen van steen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
258 ooit vlogen zij voorbij de dorpen
zagen de was hangen en een jong
stel achter de schuur staan vrijen
de haan van het kerkje draaide
met ze mee naar het oosten, zijn
koper blonk in het zonlicht, stemmen
stegen verwaaid omhoog, vervaagden
terwijl over de kreek op een terras
muzikanten oefenden, zwaailichten
van de brandweer door het vlaswerk…
Wilg
gedicht
3.0 met 61 stemmen
10.164 De zon is opgekomen.
De wilg, nog zonder blad,
wordt in het licht gevat
en laat zijn takken stromen.
Traag breekt de middag aan.
Heeft iemand zoveel uren
met naar een wilg te turen
ooit vruchteloos verdaan?
De lucht trekt rose dicht.
Niets valt nog te verlangen
dan dat de wilg zal vangen
de laatste schilfers licht.
----------------…
Terug naar Andreus
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
312 Terug naar Andreus
loop ik dwars door mijn hoofd,
stap mijn oor uit en zie
mezelf zitten van glas
en van woorden die zoeken
en zingen hun liedjes
van kom maar en ga,
drink ik zonlicht
als nectar tot diep
in het merg van het zijn.…
Wolfsputten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
64 Een zondag vroeg in mei
de Wolfsputten een verhaal
vol tinten groen
en zonlicht gevangen
in een gele dotterbloem
Terwijl een eksterkreet
de stilte scheurt
houd ik mijn pas en adem in…
De zon
poëzie
3.0 met 4 stemmen
818 De zon speelt door het loof der vorstelijke dreven,
die kruisen, heinde en verre, om 't vorstelijk kanteel;
de zon valt blinkend neer op toren en kanteel;
de zon doet levend goud op de oude kruinen beven.
De zon is overal. - Om 't wislend veldtafreel
verbreidt ze een waaiend waas, uit zijde en licht geweven:
zij trilt in elk gezang; zij leeft…
Het is niet waar
poëzie
3.0 met 4 stemmen
3.338 Het is niet waar dat dit het zonlicht is,
Gij zijt het.
Dit is ook niet de wind die over ‘t water blauwt,
Die is zo zacht niet,
Gij zijt het.
Dit is ook de aarde niet, de hemel niet,
Zo schoon zijn die niet, Gij zijt het.…
Nieuwe dag
netgedicht
3.0 met 22 stemmen
2.980 En dan opeens, plotseling
ben je daar: stralend zonlicht
op een nieuwe dag!…
Compositie #1 een treindagwonder
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
111 Schoonheid ademt grootsheid
En smeekt mijn blik weg
Van velden leeg en wijd
Totdat ik in amen kijk
De stilte spant zich als een boog
Een zucht snijdt als zonde
Door deze holle monoloog
Een trein, een dag, een wonder…
vreemdeling
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
187 maar niet dorst heen te gaan
ge neemt me mee in grote vaart
wolken, slierten, licht, beweging, flitsen
toverlantaarn met brekend licht
dat kleur geeft en mijn ziel verlicht
mijn kern raakt tot atomen splitsen
ik staak ’t verzet, ruik de geur
van zweet, tabak, goedkope aftershave
neem afscheid van verschraald verdriet
ge breekt het zonlicht…
HERFST-IMPRESSIE
poëzie
4.0 met 1 stemmen
315 Soms in de vroege ochtend, kleurt
De hemel zo geheimvol licht;
Dan is ’t of gij een schoon bericht
In ’t goud-gesponnen zonlicht speurt;
En wie een donker lijden beurt,
Hem wordt de last haast blij en licht;
Wie fluist’rend vleit liefs aangezicht
Is ‘t, of elk woord een sproke neurt.…
Mijn langste uren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
291 Mijn langste ogenblik tegen het zonlicht
Jouw silhouet als model zonder gewaad.
Pronkt in jouw geloof mijn langste dag.
Dit zijn mijn langste uren in het kort.…
Gezanten... van kleur en licht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
85 Nog fladdert
kleur
tussen bloem en blad
blad en tak
Door een wak
in de wolkenlucht
schijnt mager
de zon
Valt
het schamel licht
op een spin
die z'n web spon
aan de rand
van het dak
met de regenpijp
verbonden
Vlinders?
ze zijn naar
elders gezonden
gezanten zijn 't
van kleur en licht.…
wat me beweegt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
122 in donkere kamers
zit ik te schaven
aan een nieuw bestaan
wijl leven voorbijgaat
tot ’t zonlicht door het venster
me verplicht
om met een glimlach
naar buiten te komen
de wereld te vertellen
dat vanaf nu lente me vergezelt
dat wat was voorgoed
heb achtergelaten
wat me beweegt
weer willig liefheb…
Net opgestaan, de dag vangt aan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
75 Ze bevalt me op die bank
De stof zo blauw haar huid zo blank
Het scherm zo tomeloos haar boeiend
Ondanks het zonlicht dat er gloeiend
Als een voyeur omheen bestaat
Voordat het neervalt op de straat
De stilte rekt zich zalig uit
Tot in een zangerig gefluit
Van vogels zwart als hartenbloed
Hij wijken moet
“Wat is er schat?”…
d drie dragees
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
134 Door daling der dagen
drijft doorgaans de donkere desem dwars door dunne
en droge derma
Dwaalspoor doorheen dikke donderslag darmen
druipend door duistere
depressie dagen
Doe dan driemaal daags
dertig dure dragees
deskundig en degelijk dooreengeschud
Danwel dertien druppelsgewijs
deponeer de doos daar in 't depot…
vijf april
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
78 slechts een datum in de wacht
terwijl het zonlicht lacht
op witte muren
en de ondergang van zwaar gevoel
zijn doel voorbijschiet,
tot aan ’s nachts
daar in het vroegste morgenuur
ontstaat het vuur
van eens voorbij, het
zonlicht kleedt zich rond
om mij
voor lange duur
onteert het uur de middag,
totdat ontij zich ontbindt
en ik…
Het Kerkhof ( haiku )
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen
404 Laat zonlicht gedoofd,
levende zielen gaan heen
waar doden dromen.…