Alle inzendingen over zondvloed

Na de zondvloed geeft de blij glanzende regenboog zuivere levenszin aan de schone aarde spreekt van Gods hoede over heel de wereld de stad Babel beeldt echter de eigenwijze mensheid die tot elke prijs naar steeds hoger streeft tenslotte een grote verwarring van allerlei spraak is zonder begrip voor elkaar reinheid en warboel gaan samen…

God wil grenzen, drugs en zondvloed God wil wetten, bendes en misdaad God wil gebeden en grof geld ponden en dollars, roepies en rials renminbi, euro's en peso's De lires wijst Hij af God wil onderdanigheid Hij houdt van geheimen van oplossingen en internet God wil graag lachen dus Hij helpt ons allemaal en Hij krijgt wat Hij wil God…

Je naam veranderen na een schandaal, het werkt met de tijd Kaïn kon alles hij maakte gereedschap kweekte bonen en grassen met eetbare zaden en van leem bouwde hij een huis Hij schiep wat hij bedacht maar wie wil het nu nog weten? Zijn naam is zwart gemaakt dus moesten de kleinkinderen hem wel loochenen, nee hun grootvader was Set…

De zondvloed is een schrikbeeld een pittig hapje Mmmm watertanden bij een fatale afloop de mooie dood aan flarden lachen Nog even dan. Snauwen wordt een verademing O Toeval, kruip terug in uw bed. Daag me niet ... Jaag me niet uit mijn wieg.…

Wie ons niet kent, erkent of herkent als zijnde mensen van vlees en bloed, is nog erger als de zondvloed die alles wegvaagt. Dat gaat tenminste voorbij, en dan is er een frisse start. Maar dit is heel apart: business as usual, wanneer het hele land om verandering schreeuwt. Wie wil daar nog mee instemmen?…

hij bleef de beeldhouwer in hart en ziel als Dante Aleghieri en Da Vinci een grote geest, uomo universale Toch ruist zijn naam, meer dan in de Pietá en in Davíd voor eeuwig in de waterval aan zonbeschenen fresco's: licht van duisternis gescheiden de schepping van de mens en aarde profeten en het laatste oordeel de overdonderende zondvloed…

De zondvloed die dreigde had de bunkerbouwer in hem aan het werk gezet als een bever. De barricades moesten het wellende bloed binnen de overtreffende trap van zijn eigenste buidel houden. De exploratiedrang van zijn geest trok zich niets aan van de wetten die de samenhang van de hersenen garanderen.…

, joeg de spanning in mijn achterhoofd alle wolken samen om te barsten in een zondvloed. Mijn nek krampte zich samen tot een hardleerse kraag, bedacht op de teisterende, plensende druppel die de spreekwoordelijke druppel zou zijn. De ontluistering geschiedde; mijn nekvel spatte open in een bulderend geroffel op mijn trommelvliezen.…

Zij hoeft niet kwaad op te veren; niet nogmaals een Atlantis-zondvloed, als een nocturne vals en guur! Een eenhoorn bij de Hondster, vergezeld van herten, brengen vreemde hunker naar verstaan en verten.…

Er woekert een zwarte korst Hij spreidt een nieuw ontwerp Te ruim voor de tekentafel Een bestemming van plundertochten Een statige prooi voor barbaren De aardschok schendt het graniet De zondvloed spoelt de nissen Een paus graait naar bronsbeslag Hij laat een kanon smeden voor de engelenburcht De tempel houdt stand en rust op een ring…

Keek ze maar wat schever naar de wereld en het erfgoed van haar eigen zondvloed, haar bandeloze bloedstroom en ik zou haar gaarne zeggen: kijk nog wat schever en het komt wel goed, ondanks bederf, verval en tomeloos gedroom.…

schepping de schone paradijstuin zonder leed of kwaad zijn ontsproten uit het heerlijke leven rondom Gods troon genoend in Openbaring eten van begeerde maar verboden vruchten de bekende broedermoord mensen worden steeds slechter het genot van de vliegende draak en de heersende monsters die zich vertoonden op het eiland Patmos de zondvloed…

heb het dichten nagelaten aan de zondvloed waarin woorden stroomden die met vrede en strijd de richting zochten, doch telkens verwezen zinnen naar het niets, het niets waar vreemde begrippen hun oorsprong vonden in een taal die ik slechts begreep genoeg, bastaard ge hebt genoeg geletterd, tijd is geen wapen maar een hebbeding die jij ter schrift…

Je zou dit vaargeulmonster moeten zien Je zou beeld en geluid moeten gaan mixen Dan kunnen bart en nico lekker niksen Mijn god, 't is morgen vast te laat, misschien Vormt 's nachts het wassend water averij Dan zal de IJssel hoog komen te staan Gelijk de zondvloed over akkers gaan Eens in je leven komt zo'n kans voorbij Het spant…

Bladerend door een vergeelde krant Strelen mijn vingers de vloeken Nee, met geen lijk voel ik me verwant Koppen die van ramp en nood kermen Altijd trager, vager dringt het door Hoe wij ons gelaten afschermen ‘Na mij de zondvloed’ ‘Het zal mijn tijd wel duren’ Als een makke zucht in koor Het tandwiel draait verder De planeet heeft zo haar…

Hij peinst, en leest in 't boek met koopren sloten Het hoofdstuk uit, dat Noachs tocht beschrijft, Hoe de arke met haar simple reisgenoten Lang op de oeverloze zondvloed drijft.…

Waar wij nog denken dat het straks om strijd zal gaan zal de zondvloed ons wel drenken en het water aan de lippen staan.…

keuze tussen angst of evolutie lijkt stap na stap mijn ingewanden te verscheuren ik dank de Aarde, de dauw en de Zon met zout korrelend uit huid en ogen ik voel niet langer asfalt noch aarde verheven boven de weg van de behoeftige de stappen die langzaam verstommen onvrede en woede bloeden uit mijn buik zonnestralen als een reinigende zondvloed…

wijkend voor de wurgende hitte of de zondvloed, waanramp die zijn dampende stallen meesleurt. Vrieslucht beet in mijn kruis Vlokken maakten de wielsporen gladder. Welkom winterweelde! Verjaag die ijle luchtbel naar de tropen.…

Hangt er een buitje in de lucht of wordt het hondenweer, dan trek ik snel mijn zwembroek aan en zet mijn badmuts op en roep: "JONGENS, NA MIJ DE ZONDVLOED,IK KIES HET RUIME SOP! Visje visje diep diep in de zee, zoals jij kan ik niet zwemmen en daar zit ik best wel mee.…

wie niet snel en goed vordert, zinvol groeit wordt door de satelliet vaker geroerd, gesnoeid Volgens Bijbels Openbaringen gaan we dan dood maar beste, lieve gelovige mensen, echt geen nood die vrome doemdenkers die dat voelen en denken:: Mijn God openbaart zich sec via ons, ons mensen Want na de zondeval in het eerste Paradijs was Gods zondvloed…

Heer heeft ons wederom behoed Voor splijtende atomen Maar ons welhaast verzopen In een rijkelijk overdadige watervloed Als Noach’s ark drijft nu de caravan Door het open hek de Kanaalengte tegemoet Vannacht kunnen we het dromen laten Konijn kip en parkiet hadden we thuisgelaten De stier van hiernaast krijgen we er ook niet in Geen nieuwe zondvloed…

Je slaat de plank weer helemaal mis alles op aarde is onzeker, zeker en gewis voor een visser die achter de netten vist Het zijn de destructieve machten die de mensheid verkrachten Ik schommel in het bootje van de bootsman op hoge zee met de Heiland alleen die op de demonische golven blijft staan , wie wil gaat met…

Ja, Moeder heeft ons vaak verteld Toen Else en ik nog leerden aan haar schoot Dat eens een duif aan Noach, na de zondvloed, ‘t Olijventwijgje en hoop en vrede bracht.…

---------------------- ------------------------------------ als jij een kip was zou ik je nooit slachten als jij een kat was mocht je me altijd krabben als mensen konden kwispelen stond mijn staart nooit stil voor jou ------------------------------------ ----------------------…