Alle inzendingen over zweren

Hij voelde in zich schaamte, schande, schuld, schuldbult, zweer, overal zweren, overal verlatenheid van veel gewone vrouwen. Hij voelde afhankelijkheid aan haar, zijn vroegere echtgenote, maar nu kwam zij met een vonnis over hem. Maar dat vonnis behaagde hem mits ze hem en namens de vrouwen in het dorp vergaf.…

En hij ontvangt daarvoor vanuit Den Haag soms een pensioen, soms zweren in de maag, als hij zijn eigen jeugd niet kan vergeten.…

Zij kermt aan haar keten De schakels van roest Als een hond in zijn hok En sleept de zonde mee Het struikelblok Met geheven kin hurkt ze in slijk Zweren op de dij Een vernestelde lok Ze huilt en huivert blij Zij wil los De huig is een gloeiende klepel De stem een windorgel in het deurgat Pulp en zaagsel kleven aan de tong Zij…

Ik zag ze zweren bij een nieuwe dronkenschap en dansen op de bodem van de nacht. Ik zag ze huilen om de ossen in de trams en bidden tussen tweemaal honderd watt. Ik zag ze lijden aan een ongevraagd talent en spreken met gejaagde stem: - was alles al gezegd, nog niet door hen. Ze waren laat. Aan geen belofte werd voldaan.…

Ik zweer dan ook de goden bij mijn woord tot onze dag de liefdesdaad te staken. Mijn hart hangt kwetsbaar aan uw gouden koord. Ik zal de eed met heel mijn ziel bewaken. Nu is de liefde door een slang vermoord en heb ik een belofte moeten maken.…

Dat is een leugen en daarom zweren alle kardinalen bij de corrupte pausmobiel. Stumperds, er ligt geen lingerie in de wasmand.…

Op tyfusbleke bomen breken zweren open. Een rode melancholie komt bloot. Een geel oog valt uit een Kaaps viooltje recht in de slokdarm van de modder. Zo slikt geen flessenhals of viskop. Gele gummibladeren waaien onderuit een urinoir. Tussen gelijmde wanden tamme mannen in een leemte. Is het dankzij hen dat ik besta?…

in de diepste toraboraholen der apen- en vogelretraites van het maagdelijk, onontgonnen amazonewoud tussen rio grande en rio de la plata benoorden de edelsteenmijnen in de savannen bezuiden caracas, om u en de uwen in de volgende acten te verrijken met de présence van hemelbestormende gedachtensprongen Voorwaar, ik zweer…

Mijn ogen zijn bedekt met een roze bril, ik zweer het je, jij bent het die ik wil. 's Avonds de liefde met je bedrijven, gemoedelijk tegen je aan gaan wrijven. 's Morgens in ons bed, niemand die ons belet. De rest van mijn leven geef ik aan jou, mijn man, de man van wie ik hou.…

En slaat helle lucht mijn blik neer Diep begraven, reeds vergeten Onder 't puin en half vergaan Bedek ik, mijn wil verbeten, Het pad dat wij zijn gegaan Echo's van een stil verleden Nagalm van een liefdeslied Deze weg, eens platgetreden Is nu doods, vol stil verdriet Kon ik je nog maar even horen Jouw versie van het verhaal Ik zweer…

Zo, nu moet ik haastig gaan vertrekken, ik zweer, ik vertel het aan niemand voort.…

Zij eten het vuur dat ontvlamt uit de oogopslag van de morgenstond en weten van geen ophouden Als de vrouwen in het veld de zaden schalks uit hun schoot werpen ontspruiten nieuwe liefdes Luierend in de bomen zweren de mannen een te dure eed alsof zij bereid zijn om voor het geringste te sterven In hun naïviteit drinken zij de dag vaarwel…

vrouwe justitia is ontzield door juristennetwerken verscheurd – in haar anus is verbeurd - dan volgt uitschakeling van de wet misbruik van macht en dans om het gouden kalf zij is een oude tandeloze zeebarbeel neem dan maar eens een duik in het prieel haar naam laat zich raden ga ook eens kopje onder in het geheel – immuniteit zweer…

Gezegend zijt gij God der mieren Ik wilde U niet ontrieven Maar ik heb een mier verpletterd Ze was alleen en ontredderd Ik zweer niet licht bij brute kracht Het was meer een geval van heirkracht Bij ‘t binnenkomen zat ze op mijn been Waar moet je met zo een beestje heen Ik kon haar nest niet localiseren Kon ze moeilijk allemaal proberen…

Ik zweer je. soms wil ik zo'n hongerige eend wel op de kwebbelbek zoenen.…

Ik zou zweren dat ik suiker ruik vandaag, mag spreken over dat naast al dat andere mag vertellen over hoe deze dag zondermeer naar een ode naast plausibele eenvoud neigt.…

Verbaasd denk ik: daar loopt een man, terwijl ik toch, zeldzaam natuurlijk, maar toch, seconden tevoren had kunnen zweren, dat de schepping was gestorven, zó stil was het toen, vanmorgen, dat ik dacht: ik heb gisteren iets belangrijks vergeten. Te sterven misschien ...…

Veel waren burgers, vaak grijsaards en kinderen, offers in het duivelse spel van de macht; een vijf lange jaren diep donkere nacht Wij herdenken in stilte wat hen overkwam; maar zullen wij ooit onze onmacht herdenken en zweren dat dit nooit meer gespeeld worden kan?…

Met geheven vlam zweren kaarsen sindsdien onze eed van trouw. Ook op dat plekje op Olsany. Het is weer lente. En wat voor één. De elzen kijken hun katjes uit. ------------------------------------- uit: 'Kiskassend gedicht', 1996.…

Want 'k zweer, dat 'k waar ben, als geen die hier wonen, Opdat wat gij hoort, in mijn Lied, van 't Schone Op uw verdre tocht door 't Leven u schoor'! ------------------------- uit: Verzen II (1902)…

Ze zullen komen - en op die dag zal een oude zweer, een litteken dat nooit is geheeld, weer opengaan. Op die dag zullen de tranen over onze wangen stromen als we hen omarmen: onze broeders en zusters. En eindelijk herenigd zullen we als vanouds als Gods kinderen weer wandelen en spelen, omstraald door hemels Licht.…

Wie is die luizebol daar bij Van Dale is het die krullebol van Ton den Boon verbale parasiet, die schaamteloos Woorden mengt en daarna gaat vermalen zijn lexicon vol modieus en anglofiel vertoon daar ga ik echt, ik zweer het u, geen stuiver voor betalen Een grove greep van grijpgraag en de gier -een luchtzaksnorkelaar op goudpapier- '…

Ai, zwijg toch stugge Wijsgeer, Of - 'k zweer 't bij Fillis ogen -! Of 'k zal der grote Liefde Van uwe trotsheid klagen, En dan - dan moogt gij beven!…

Ik begin te gapen, sluit mijn ogen, besef joeveel ik van je hou, en zweer je zachtjes eeuwig trouw.…

Met zijn muil vol zweren Lalt hij over een verre oom Die hem inwijdde in algebra Met ontstoken tong Dramt hij maar door Over abstracte dingen Die hij niet begreep Toen hij nog lag te woelen In zijn wieg van watten Nu is hij heer en meester Over oerknal en zwaartekracht Reikt hij naar de rand Van zwarte gaten Speelt hij met e=mc²…

Maar, bedacht ik, ik ben net zo dakloos als jij, net zo vervuild en hongerig met de meest afstotelijke zweren op mijn vermoeide gelaat, ik heb ook niet echt het middel om mijn hier-zijn te kalmeren, een plek om mijn vervreemding in te helen, laat ook mij maar ronddolen op de straten van kwetsbaarheid en dreiging, immers, ook de dromen van een…

Wat ik bulder, wat ik zweer? De echo zendt mij alles weer. Gij die later wordt geboren, wil naar wijze woorden horen: pak die beide handen beet, dien het wijf dat moeder heet. Antwerpen, 1934. --------------------- uit: Verzen (1969)…

een tent, Bekent deemoedig zijn afgrijselijkste zonden ~Belust op vrouwen, steeds beschonken, opgewonden~ Nog tot voor kort was hij een barrel van een vent Maar God zij dank heeft hij onlangs de Heer gevonden Zijn slechte daden met gebogen hoofd bekend Zodoend’ verlost van ‘t kwaad en ‘t duivelse serpent En zie, nu is hij rein, geheeld van zweer…

meneer de president kunt u even luisteren het is toch onbeleefd er steeds doorheen te praten u wil natuurlijk uw gelijk alles waar u voor streeft meneer de president u bent ook maar een mens natuurlijk en debatteren valt ook te leren een mens met een functie meer bent u niet ik zou toch zweren dat wat ik zag een lesje uit een…

wachten op de storm er is een muur van regen er is geruis, gehuil, gekraak donder op zeg ik en het bliksemt als ik diep in zijn ogen kijk lees ik zijn ziel en zijn oude liefdes hij leunt op me en rilt we lijken twee stokoude mannen ooit konden we drinken als Richard Burton dansen als Michael Flatley zingen als Angelo Branduardi ik zweer…