Alle inzendingen over zwerm

Alsof ze een bewegend kunstwerk in de bewolkte lucht willen hangen zwermen kwetterende spreeuwen boven de oude kathedraal van de rivierstad de geuren van de herfst leerplichtig waaiende winden, stijgende lucht het vliegen in formatie kundig het stadse leven heeft zijn klucht de een ziet het als een teken uit de hemel een ander stoort zich…

Badstrand, 27 oktober 2013 In een grauwe lucht gonzen duizend zwermen bijen humeurig door een storm gejaagd Dan onverstaanbaar commentaar en het gonzen vervaagt Even later schalt verwaaid een levenslied Een blondje met een hondje prikt in haar zakje friet Haar moeder in tijgerprint flankeert een geharnaste vrind Zwijgzame mannen in stoere jacks…

brandende zon, de zwoegende mensen de dorre aarde, het gestorven gras uitgeteerd vee en als de goden het wensen luizen en sprinkhanen op het gewas De inmenging van de rijken der aarde heeft het volk hier geen goed gedaan als sprinkhanen roofden zij alles van waarde en opgevet zijn zij weer verder gegaan Hoor de sinistere tsjirpende kreten de zwermen…

Afgekalfd land, rotte palen en golven zonlicht opnieuw zichtbaar in spiegelend water; versprankeld onder een gebroken wolkenlucht Zwermen zilveren vogels bespelen een vluchtige harp, waar schichtige vissen spiegels verscherven; beelden verbrekend van dood hout half verzonken in moeras Ogenschijnlijk geruïneerd landschap, maar als altijd…

Afgekalfd land, rotte palen en golven zonlicht opnieuw zichtbaar in spiegelend water; versprankeld onder een gebroken wolkenlucht Zwermen zilveren vogels bespelen een vluchtige harp, waar schichtige vissen spiegels verscherven; beelden verbrekend van dood hout half verzonken in moeras Ogenschijnlijk geruïneerd landschap, maar als altijd…

In een zwerm vlinders wandelt hij aan mijn zij, tussen berken. De vlinders aaien de rozen, ik aai zijn korenaar als een vlinder sneeuwt hij rozen. ----------------------------- uit: 'Aurora', 1987.…

een kleine zwerm onbewust van de gevaren strijkt steeds westelijker neer boeren worden weer onrustig en bang voor dit onbekende, zoals in vroeger tijden er zat er één in mijn tuin wat heb ik een hekel aan die vliegers sluw als ik ben, was hij snel gevangen gevuld met gekruid gehakt smaakte hij heerlijk……

Door de kieren kwamen imago's aangekropen hemelsbreed, de stroom in hem een zwerm. Wij konden geen kant uit, stonden in het ongetemde verhout, iets maakte ons van oor tot oor eetbaar. Hart, zei je, gauw, wij lopen door. ------------------------------ uit: 'Daar ligt het', 2003.…

ik ben ongerust over kinderen die verdrinken en landen die niets met ons hebben niet te vergeten de wanhopige gezichten die verdronken uit de blauwe zee opduiken omgeven door zwermen meeuwen die het altijd al hebben gezegd dit gaat niet goed met ons wie we ook zijn weet ik niet eens dus ik probeer iets het gaat niet goed met ons mensen…

met kerstmis je eigen rendieren de belletjes aan de halsters als lampjes in de mist en natuurlijk kan je slee op banden rijden- deze volle kring vliegenzwammen waar een sjamaan voor zou betalen zou jou als de roep van ganzen en de duindoornbessen die nog resten als de koperwieken en de kramsvogels en de zwermen spreeuwen doorgevlogen…

wie telt weet niet waar hij aan begint duizend dingen laten geen spoor na niemand volgt de dodentreinen telt de uitgestrekte mijlen niemand wil met een zwarte reis de witte wolken bereiken achter verre bergen de onberekenbare val van zwermen vogels witte brengers van engelenbrood niemand die het verteren kan gif laat sporen na…

Spreeuwen honderdvoud Rondedans in avondzon Wij-synthesevlucht…

Het is vandaag ’n dag Voor de allermooiste rozen Het is vandaag ’n dag Waarop alles glimt en glanst Het is vandaag ’n dag Voor de meest verfijnde wijnen Voor de meest geliefde geuren Voor de feestelijkste kleuren Het is vandaag ’n dag Voor de mooiste vergezichten Voor zwermen witte zwanen Voor ’n kabbelende beek Het is vandaag ’n dag…

wolken kwetterende spreeuwen vervuld van felle onrust zwermen in het late zonlicht een vreemde kilte ruist door de bomen met lange schaduwen herfststormen komen razen en jagen door dorre bladerkronen luchten vol woest weemoedige muziek zoete geur van afbraak op mistige ochtenden ontwaakt de wereld traag onder een deken van schimmig…

de rug in het warme duinzand luchtig perspectief vloeit langzaam dicht grijs en dreigend als een verdampte ijzer die terug naar zijn bedding wil september knibbelt al aan de dagen gedempt en nevelig jagen ze zwarte zwermen zuidwaarts luchten lijken hoger gespannen van verwachting de bomen, de bloemen zijn zomermoe ze kleuren ingetogen…

Je vliegt in een zwerm door het land en je bent niet zo groot. Als iemand slaat met een krant, ontsnap je vaak ternauwernood. Je kleuren zijn zwart en geel. Als je je bedreigd voelt doe je flauw. Dat is voor jou een nadeel. Doodgaan zal je gauw.…

Het fluitekruid fluit langs sloten en in bermen bossen vol schermen omgeven door zwermen muggen, die dansen tot in de avond en nacht om dan te gaan schransen van hun maaltijd die wacht: jouw bloed en mijn bloed uit onze warme lijven een steek!…

als wolken langs de wind gaan buitelen met een vlakke onderkant zullen bloemen snel hun harten sluiten dan strakt de nachtelijke kou en houdt de ochtendmist het veelbelovend blauw langdurig tegen vogels groepen samen in grote getalen bevolken bomen langs landelijke wegen zwermen ter voorbereiding op de trek nog kleurt een warme zon…

Torenkraaien zwermen suizend als de wind. Boerenzwaluwen maken Boeings belachelijk. Een oude vleermuis fladdert als een kind. Ruimte en tijd zijn tijdloos geworden. De avond is aan het vallen. Recht omhoog kijk ik nu de hemel in. Aanstekers steken de eerste sterren aan. Mijn gedachten zijn gaan zwerven.…

er zweeft een vaag vermoeden door de ether een ijle zwerm op zoek naar vaste vorm een krachtveld dat haar invloed wil doen gelden door middel van een dichte woordenstorm het knettert, zindert, flitst; wie komt zich melden om dit sint elmsvuur te kanaliseren waar zijn die lettervlechters, Aengus' helden hun geest fijn-afgestemd op hogere sferen…

Solitaire nomaden nu honkvast geworteld klimmen hoog zonder gêne en voorbehoud Hoogvliegers tussen de planken van wambuis en heide van 't Hoog Veluwse Deelerwoud Aangevreten door zwermen muskieten waaiend met winden in de stratosfeer Door jachtige wolken verjaagd door de hitte van bosbrandenvuren van mediterraan hout…

wij wisten de hordes zwermen en vluchten van de plagen waaronder wij hebben geleden uit een nog nabij verleden massaliteit en eentonigheid maakten hun dreiging vaak groter dan de effecten die zij hadden op natuur en omgeving in de tijd er is een nieuwe plaag aan het ontstaan waarvan het geluid snijdt door de ziel in een toonsoort…

Zwevende vogels trekken schimmen zodat het zwermen schijnen naar zacht wenkend perspectief opzoek naar verdwenen zomer kom maar vlieg voorbij het kale najaar nestel buiten ‘t wolkenlint hoe intensief waarheen doezel uit smachtend gezwind ontkil je vleugels naar lomer weg van de wind over zeeën van golvende weide van nattig gras met…

dit is van willen het begin de spin heeft haar web gesponnen en zit er doodstil middenin het grote wachten is begonnen mij schiet nu even niets te binnen we wachten wel de spin en ik zij op haar prooi en ik op zinnen wij vangen duur in ogenblik een zwerm zwaluwen in het zwerk zwiert rond de toren van de kerk mij prikt een mug,er krassen…

gehurkt in de zon tovert een jongen met vaardige vingers en kleurig krijt zwermen vlinders in een tapijt van lentebloesems op het plavuis rond de vijver in het park vrouwen in vrolijke lentekleedjes dralen in het voorbijgaan om het kunstig tafereel te drinken met de ogen en ook zijn lenig lijf en zongetaande huid ze zaaien kleingeld…

maar waarom ik loop je zoekt in je gedachten vrijheid, verdriet, heimwee en herkomst en de eenzaamheid om bij de bomen, de zee, het veld, de hemel te zijn en niet alleen moest je vertrekken en aankomen de tussenliggende tijd daar ging het om maar waarom de loper daarna het verlangen naar een kraakheldere ochtend, een lage zon, een zwerm…

De vlinders in haar hoofd heeft zij buitengezet zwermen uitgevloeid in een kleurrijk palet ontsluierd en verklaard in onzichtbaar licht schepsels van poëzie op het eerste gezicht Verstoppertje spelen achter de werkelijkheid nu zijn zij hier, daar vallen zij uit de tijd blinken als een spiegel en dan weer dof door drakenvuur, bedekt met dromenstof…

Groene kleuren zwermen om je heen Je gaat naar daar, Alleen, Je staat daar met de kaars in je hand Je bent niet tegen het geelrode bestand Vuur teert op het zachte hout De knettering, je voelt je oud Je weet niet wat je ziet De hitte voel je niet Steek jezelf in brand Sta niet domweg aan de kant Zorg dat je je niet verbrandt…

tegenliggers in je achteruitkijkspiegel kunt zien alsof alles dat je tegemoetkomt tegelijkertijd al is geweest maar bezig is om jou opnieuw te achterhalen en weer terug te komen als een lasso vanuit een zwart gat in oneindige herhaling geworpen door een cowboy die de tijd boekstaaft - een natuurkundige koeienjongen (waar is die zwerm…

Ik ben opmerkzaam voor de zwerm wervelende en dansende insecten op de polderdijk, de oude, opgehoogde eksternesten, de essen, abelen en platanen, een fazant die parmantig trippelt op de spoorwegberm, maar ook voor alles wat jij voor mij doet: koken, wassen, sokken stoppen, schuren, schrobben, dweilen, gastvrouw spelen, samen met mij naar de…