Alle inzendingen

dit is geen nagekomen bericht maar hard beton hard en ongebeiteld streng maar rechtvaardig, ongeblust toch ben je het toponiem van breekbaar het verborgen kristal in steen je lijkt op een toekomend hemelrijk van potentieel nog te lezen woorden vooralsnog onaangeroerd maar vol belofte er kan nog een tijd komen eensluidend ondeelbaar…

we waren vele fonkelnieuwe lentes en zoete vuren verder het licht bereikte zijn hoogtepunt vermoeid begon het aan zijn lange weg omlaag winterse uren wrede heersers van de tijd hebben ons belaagd door het grijzend venster lieten zij ons kijken naar de dood…

Tussen het graslicht bloeit wat niemand hoeft te zien en toch alles zegt Langs de rand, waar niemand echt kijkt, ontvouwen zich in de lente penseelstreken van leven — in naamloze tinten, als zuchtende adem van de aarde, uitgespreid tussen gras, grind en stilte. Ze groeien zonder haast, zonder oordeel, onder de ongeduldige zon, elke…

In mijn mooiste dromen, Droom ik van jou. In mijn stoutste dromen, Droom ik van jou. Toch kom ik jou nooit tegen. Op straat, in bos of hei, Noch in de donkerste stegen, Wacht jij op mij. Elke keer als ik van jou droom, Vraag ik jou te blijven, Maar ’t blijft bij mijn droom, Nooit in levende lijve.…

maakte een lange wandeling rond het gehucht met de stilte als een torenvalk in de lucht in de late lucht…

De treinroute Kortrijk-Roeselare-Brugge steden uit een ver verleden Gezelle heeft er verbleven. Vlaams van inborst onuitwisbaar geschreven 't Is oh God zolang geleden. O kwinkel de winkel, waterjuf de blomme het brood dat gebakken wilt bloemen welke niet verwelken. medeklinkers die weer klinken de inkt, het blad, bladeren zich laten…

Ieder heeft zijn zorgen en zijn vreugden, ieder mens zoekt liefde en houvast, ieder heeft daarvoor zijn eigen wegen maar ook ieder draagt zijn last. Als we heel aandachtig leven krijgt het beste weer een kans, kunnen we ook vreugde geven, komt er vrede hier en thans. Laat ons als de kinderen kijken naar wat groeit en adem heeft, laat ons…

De sterren leven vanuit mijn bed gezien heel diep binnen het kozijnkader Lekker koel lig jij naast me voldaan te slapen mijn huid brandt waar ik jou mis in dit langhuis, waar wij alleen ingehouden durfden te vrijen, niet gewend het van anderen te horen De regen ruist dat warme plezier van de kinderen en voor ons als…

Soms heeft een afbeelding bij een gedicht nog voor het verschijnen van luchtfenomenen - een aardbeienmaan aan het nachtfirmament door zonen der zon in de verte beschenen - haast een voorspellende magische waarde Vannacht schreef in donkeroranje tint een aardbeienmaan een baan om de aarde in het zwart van de inkt van…

ik heb je vele gezichten in mijn hand met aan de bovenkant je ogen jouw spiegel van de ziel die dieper kijkt als ik je bijlicht met het geluid van mijn stem die vragend al de paden gaat die jij mij wijst in mijn totale ondergrondse onervarenheid want waar talen langs elkaar schuren en tegen muren botsen in een verkeerde…

hij was al los nog voor hij viel zijn hoogte afkomst zijn bestemming vergeten een trilling in de lucht onmerkbaar geen geluid van woord of daad of wind het afscheid viel niet zwaar eindelijk alleen geland gerust onthecht een laatste glimp puur zomergoud hartvormig blaadje op de grond…

vanuit ’n simpel leventje met ’t goede genenpakket en de sporadische deukjes die klapjes op de billen de vertogen woorden knuffels die verdwenen één of twee gebroken botten en jonge harten tien tellen onder water god die toch niet bestond of de wind waardoor de vakantie niet doorging de kou onder de lakens als de winter inbreekt achter…

Vergadertafels bij de NAVO-top Die heeft men - slim - ontworpen zonder poten, Zodat niet één zijn knie daaraan kan stoten, Al stoten velen daar dan wel hun kop. En als die daarna wartaal uit gaan slaan Dan hebben ze geen poot om op te staan.…

Eiken zijn de bomen van het dies irae; als de grond breekt zullen zij, over het land gezaaiden, toekijken met een oud, houten gezicht dat onbewogen blijft: te veel stormwind is in hun taaie takkenkroon verstard; zij zijn niet meer verstoord door groei, dat eeuwenoud tumult en in hun stilstand glanst niets op van minachting, van deernis…

Twintig mezenvoetjes hippelen in ‘t groen, zurkelende zoetjes, zo de mezen doen. Sprongen, rechte en kromme, doen ze elkander na, oppe, nere, en omme, ga en wederga. Elk, op elk z'n taksken, laat z'n tonge gaan; elk het mezenfrakske, en ‘t meezenmutsken aan. Voor die ‘t frakske maken, één duim, of drie…

nog zijn de handen los niet geheel gevuld met de mooiste bloemen het paadje was al in gebruik om ze voorzichtig te plukken en bij elkaar te zoeken na het formeren van twee veldboeketten kwam de plaid met zijn eigen plek want niet iedere stad of dorp had een droog prieeltje met een private stek uit de regen en winden…

Ik heb bewondering en ook een zwak voor dichteressen, niet anonieme want namelozen daaraan heb ik lak ik luister liever naar feminine een merel zingt immers - een gansje zegt gak Soms lijkt het wel of in nomina als Hadewijd Dieke en Coseline voortekens schuilen als omina alsof ze die naam niet hoeft te verdienen Rigoletta…

Je gaf mij woorden, maar niks dan dat — zinnen zonder ruggengraat, lijm voor iets wat je nooit wilde dragen. Je zei: “Ik wil je zien,” maar de tijd bleef onaangeroerd. Ik trok mijn grens in helder licht - niet uit woede, maar omdat ik weet wat ik waard ben. Nu stuur je beelden, Je stuurt geluid. Je blaft als een hond omdat je wilt…

Zware ballen tegen een wand gooien Dikke verenstokken plooien Halters met veel schijven drukken Aan kabels met gewichten rukken Dikke touwen zwiepen Nooit over spierpijn miepen Springen, hurken, liggen en omhoog Aan de rekstok met een boog 50 keer met halter in je nek diep door de knieën zakken Bij opdrukken in je handen klappen 50 keer…

40.000 treinreizigers claimen 25 euro bij NS kopt het AD op de voorpagina van woensdag 11 juni 2025 laat ik dan na 2 beroerde vervoersdagen de 40.000 (veertigduizendste) en 1 (eerste) zijn ik ben niet van de heb ook niet van het krijgen geef liever dan ontvangen en dan duid ik op geld daarin voel ik mij ook verwant met de Here Jezus in…

Mijn vingers tekenen jou Op je roze huid in witte lijnen, Die langzaam verdwijnen Wijl ik versmelt met jou. D’eens getekende gekende vormen Vormen een eertijds beeld Van ’n oude foto, vergeeld, Verdwenen in eer gewoede stormen. In die foto keer jij weer Door de vingers van mijn hand, Een getekende keer, Uit ’t niet-zijn aan d'andre…

half vijf er was nog ochtendstilte het laken nog uitgespreid een fietser op de brug half vijf met N.S logo zouden de treinen toch rijden dacht ik…

Onder de groene pracht van kroos draait de zon weg, vissen verdwijnen natuurlijk wonderlijk evenwicht van de nacht het bedwarme waterfilter van zilveren en zijde- zwarte gevoelens de woekerbloemen op golven van eb en vloed onder de grote najaarsmaan en mijn liefde deint heen en weer tussen vrienden en verloren…

Het zou mij een dure weddenschap waard zijn bijvoorbeeld een kratje Namibische wijn of een drankje van drieëneenhalf duizend jaar uit mengvaten, kraters, in kleurige kamers uit graven van Ramses en Toet-Ank-Amon als glimmende linzen met al hun metalen vitamine krachtbronnen en mineralen ons zouden genezen van die welvaartskwalen…

over de graven en aslagen van de onvergetelijke verslagen mededragers van de onmogelijkheden bedrogen door ’t leven bedrogen door ’t leven over de nachten en plichtdagen door de onverbiddelijkste levensvragen gedaagd voor de onverzoenlijkheden bedoeld om door te leven bedoeld om door te leven over te korte versnelde tijd en de…

Ze was op weg naar Gaza in een bootje, Maar Israël heeft Greta uitgezet, Zodoende heeft ze geen Gazaan gered, En kreeg ze ook nog het verkeerde broodje! Ze dacht niet aan klimaatverandering, Omdat ze vliegend weer naar Zweden ging.…

Als de oude begint te rappen Stop dan maar met klappen Spits even uw oren Want ik ga op je lange tenen trappen Gedaan met het grollen Laat staan het grappen Ik kom niet om aan te pappen Je zult uit een ander vaatje moeten tappen Of je doet me uit mijn broek stappen De gevolgen zijn dan niet te overzien Dan blaas ik je terug naar een…

de straat was leeg ik liep langs de huizen veegde langs muren om mensen te voelen als buren keek door hun ruiten naar wat zij zagen als buiten verstoorde hun stilte en rook angst als vergiftigende aanwezigheid ik wilde schreeuwen en zwaaien naar de intense pijn van het alleen zijn maar er was niemand thuis in…

Als 'k aan een brief van wie ik liefheb, smul, Verleng door kleine hapjes ik 't onthaal: Mijn ogen likken zuinig ied're haal, Ied're misplaatste punt op, ied're krul; Met een gedachte aan mij, een glimlach, vul Ik 't wit tussen twee letters, en 'k vertaal Een inktkladje als een half beschaamd signaal, Dat - als de pen - het hart vol…

Een zanger zingt over kermis in de hel, de wereld stopt met draaien voor een tel. Ik huiver even, nu ik naar hem luister, buiten hult het dorp zich in het duister. Regeringsleiders die niet wilden leren, lieten hun legers moordend marcheren. Koningen, volgevreten op hun troon, ze bleven blind en doof voor de hoon. Ik kijk toe, ik zie en…