Alle inzendingen over literatuur

het dichtersfeest was in volle gang een waaier aan dranken klokte door de kelen de stemmen werden met de minuut luidruchtiger er hing die avond zoals dat heet beslist iets in de lucht B. ging aanvankelijk mee in de flow verzorgde onopvallend zijn aandeel in de roes maar toen de broeierigheid overkookte en een onnoembare spleen de poëten…

Het is zijn laatste metafoor, het laatste beeld uit klank gewrikt. De dirigent heeft afgetikt, maar de muziek gaat door, gaat door.…

Alreeds bevestigd dat jouw ziel jong blijft als men ervoor openstaat neem nou jouw zoon 'Candide' zijn avonturen door de eeuwen heen nemen nimmer af velen hebben hem nog niet ontmoet ik duw hem naar voren samen met jouw humor!…

Als ik een dichtersgeest bezat, had ik op dit gestreepte blad een mooi gedicht geschreven. maar ja, ik heb deze gave niet.…

Ik zit op het goede spoor Ik zit in de juiste trein Op de cadans Schrijf ik denkbeeldig brieven Aan jou, aan allen mij dierbaar Ondertekend met een verlegen Vlaams genegen Juist als jij krimp ik ineen Bij spoorwegovergangen Kopstations,vertreksignalen Zijsporen Problemen met wissels Lange, donkere tunnels Herfstblad op de rails Vertraging…

Wat leert ons taal wanneer het gaat om wezenlijke dingen waar die wij kennen vreemdelingen, inheemsen vrienden zijn in warmte omgesmolten lichaamstaal stromend door ledematen van hand naar hand tot in het hart vertaalt wordt taal ontvreemd, de vreemdeling onthaald. Geschreven bij het gelijknamige boek van Kate Grenville…

Elke zondag weer hetzelfde, hij voorop Zij vijf stappen achter hem en achter haar Hun kinderen in een lange rij Haar maandstonde droop langs haar in nylon Gehulde dijen, doorweekt was ze bij thuiskomst Maar de Heer ging nu eenmaal altijd voor en Ferdinand Peeters was nog druk doende met ovulatie blokkeren Ook ik liep mee, hand in hand met…

O! Snaren van m'n jonge ziel Ik voel uw trillen zacht,... Wijl 't woordje op u nederviel, Dat door m'n tranen lacht O! Zacht en zangerige woord Waarin ik peerlen vind, Hebt ge m'n vreugde niet gehoord Toen 'k worden mocht uw kind ? O Gij, die m'n gedachtjes kust En wiegt m'n droefenis 't Is of m'n innerlijke rust Door u beveiligd is.…

'een teder woord is als een amuse voor de ziel' de dichter Riekus Waskowsky schreef het destijds al in zijn gedicht'AARS POETICA' 'dichten is net als koken' dus is de dichter de 'chef' die met culinaire zinnen de hoofdschotel bereidt met een handvol ingrediënten geeft hij gestalte aan dat wat zijn hart hem ingeeft als bewijs van…

Sinds hij uit de levensoptocht stapte Waarin ze naar het eeuwige optrokken Hij zich afzijdig hield van slaande klokken Werd hij een riethalm, stom en stil, verslapte Zijn aandacht, tot het laatste lichtpunt knapte Naakt op te gaan in zon en wind kan lokken Dus nam hij afscheid, moe van struikelblokken Waardoor zij, in de stroom nog, zich verstapte…

De wereld gaat aan vlijt ten onder Volgens auteur Max Dendermonde Sure, ze geeft een hoop gedonder En toch... kunnen we niet zonder…

Kaal staat hij voor de blankheid der gordijnen, verschrompeld in wat kiezel en wat zand en mist zijn ziel: het alverschroeiend schijnen der eeuwge zomers van zijn vaderland. Maar aan het einde van zijn lijdzaam dulden, spruit op een lichte morgen, als een vlam van 't heet verlangen dat hem gans vervulde, een bloem van heimwee uit zijn…

O, ja! ik voel 't, wanneer ik, na de eten Met schrijfpapier en pen, Voor mijn bureau zo rustig ben gezeten, Dat ik een d i c h t e r ben! Dan voel 'k een dichtgloed in mijn aad'ren klimmen, Die mij tot zingen noopt, En haastig dan, eer 't vonkje zou verglimmen, Mijn pen in de inkt gedoopt! Wat vreugd! dat juist de Heer m i j…

Sommige haantjes laten het bij kraaien, zijn er als de kippen bij om maar de voorsten te kunnen zijn, onrust te zaaien. Er zijn er ook die slechts elkaar verwennen; ze verwaarlozen hun reden van bestaan – het minnen van de hennen.…

Wanneer je denkt hier zou Hij moeten zijn is Hij er niet te vinden maar op de weg van kinderen in het vensterlicht verschijnt Hij, God en waar voor waarheid wordt gestreden hoor je Hem als geen ander spreken. Wanneer gezegd wordt niet meer te geloven maar lijdensogen wel worden gevoeld daar wordt het leven in de mens bewogen door…

de doem van mijn rampspoedigheid is tenietgedaan mijn wordingen zijn tot nader order afgelast mijn huidigheid is met ingang van heden opgeheven (Vandaag, op woensdag 26 januari 2011, wordt de VSB Poëzieprijs uitgereikt. Eén van de mogelijke prijswinnaars heeft de bundel geschreven waarvan een aantal capriolen in bovenstaande tekst zijn…

De lucht wordt bevrucht door een zucht van het zwerk De knoppen ontbotten, de windsels ontbinden De nacht wordt ontkracht door het zegenrijk werk Dat de zuiverheid uitzaait, het zwart doet verzwinden…

Je woorden zijn wonderlijk geschreven komen tot leven in een bloem lichter dan het kaarslicht van eeuwig jong met vlinders van hoop boven je hoofd waar tegenstanders het moesten afleggen tegen medestanders die je overwinningslied in het donker hoorde zingen…

Wegkwijnend naakt, dat lijdt aan verlangen Soepele lijnen, poëtische kleuren Hash, brandewijn, om zijn kijk op te fleuren En Montparnasse in zijn doeken te vangen Filosofie en gedichten aanhangen Verzen vergarend om zich op te beuren Tedere zuilen uit steen los te scheuren Steeds in gezelschap van Maldoror-zangen Zwijn zijnd plus parel…

Als ik ’sochtends vroeg door het veld loop de dauw vers op de bladeren ligt voel ik een goddelijk tijdsverloop dat houdt ons allen hier in evenwicht ook al zijn de tijden dan veranderd de aarde laat zich door niemand sturen zo mijmer ik dan zachtjes voort soms loop ik daar dan mooie uren door velden vol met sla en koren terwijl niemand…

Ik zie omhoog vanuit mijn raam en ondervraag de maan hoe zij de duisternis van nacht met haar glans verdrijft Ik huiver en zie het ontelbare heer der sterren en vragen dwarrelen door mijn hoofd Ik zie omhoog vanuit mijn raam en ondervraag de zon Voel de warme straling die volstaat voor het zaaien van de dag die…

Het mist, ik kan de kleine kerk niet zien De kleine, witte kerk van Simonshaven Waaraan mijn ziel en ik ons altijd laven Het is een prachtig ijkpunt bovendien Er liggen oorlogsslachtoffers begraven Dat kun je bij ’t gesloten hekwerk zien De sleutel maar eens ophalen misschien Tweehonderd jaar geschiedenis meemaken Het kleine godshuis binnenin…

in deze doolhof van letters zoek ik naar een gaatje om u een stukje buitenlucht te tonen of een kinderhandje dat hoepelt. ik kan wel schrijven akst mik strlos en bedoelen dat ik niet te spreken ben maar men zal toch binnenkomen ik moet verstaanbaar uw werkelijkheid ontvreemden als een zakkenroller. oh ik geniet als ik u wanhopig naar het…

De zondvloed van zijn tijd nog in gedachten Houdt hij zijn schaalmodel vertederd vast De held van ark en wateroverlast Om wie de mensen ooit misprijzend lachten Terwijl zijn zonen dieren binnenbrachten Hanteerde hij nog driftig pek en kwast Ik ben hier bij geschiedenis te gast Hoor weer het beitelen van arbeidskrachten De hemel in willend…

Zo dicht bij elkaar Met het stadhuis om de hoek Dat een huwelijkssluiting Onontkoombaar is Honderden uitgelaten scholieren Verstillen tot bruidskinderen Witjes daalt confetti neer op bagage En gotiek, als we de trappen nemen Naar het portaal waar het geestelijke wacht Eenmaal buiten vang ik verrast het boeket Van altijdgroene naalden…

wonderlijk alsof warmte vanzelfsprekend was en stemmen veel meer dan gebaren of een toevallige ontmoeting tussen stromend water en de kieren van een zoveelste woord zij gaf het me en hij en nog meer wangen met een thuisreis bij het raam op de stad en de binnendeur van beeldspraak al ben ik dan onvolgroeid en bouw burchten op het…

Als de dood mij vraagt alvorens mij te komen halen; "hoe heb jij de tijd behaagd?" zal ik moeten zeggen; " Als ik ben gedwongen mijn streken af te leggen de poëzie heeft gewonnen." Als de dood weer vraagt: "Is het niet wat overdreven in het leven, zoveel energie hieraan te geven?” Dan is het antwoord heel beslist: "Zonder deze odyssee…

Luister: het zeggen van dit vers is zo Dat het door middel van uw oor uw ziel Moet aandoen met vreugd en zekerheid: 'Dit is voor mij geschreven'. Want ik weet Dat alle verzen langs uw oor gaan als Het ruizen van water of ‘t gedruis Van bomen in de wind: een vaag geluid Voor niemand in het bizonder en waaraan Geen luistraar – ’t zij dan dat zijn…

Iemand zei me ooit Als je ooit eens dichten gaat Weet dat je alles mag proberen Als je maar twee dingen laat Begin een gedicht namelijk nóóit met ik Dat staat snel en onterecht En bovendien weet dan iedereen Dat je slechts voor je zelf vecht En schrijf ook nooit of te nimmer je leven Een gedicht achterstevoren Ook niet als je hiermee misschien…

Een gedicht? Nee, die titel verdient het niet. Maar wel is het leuk om te vermelden dat mijn nieuwste roman het licht ziet. Op www.schrijverspunt.nl/boekfragment kun je er vrijelijk in lezen, voor slechts vijftien euro kun je het hele boek kopen. Tja, in deze tijden gaan creativiteit en promotie hand in hand - een nuchter maar realistisch…