1442 resultaten.
Vertraging
hartenkreet
4.6 met 69 stemmen 1.930 Maar wat is er gebeurd,
voor wanhoop zo kon leiden
was er dan echt geen mens
die dat ooit kon vermijden?
Het was toch iemands kind?
een liefdes-investering
en werd toch ooit bemind?
al leed het soms ontbering.
Of was dit pa of moe
van een nieuwe generatie
welke misere bracht dit toe?
welke breuk in hun relatie?…
Sublimatie
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 379 sponzenheer
van de t.v. naar hem niet langer lonken,
omdat zijn echtgenote, afgebeuld,
die krocht van lol heeft uitgehypochonderd
en met haar zooi naar boven is gezeuld,
naar die verknoeide uithoek van hun sponde,
en hij voldoende aangeschoten schijnt
om door de crisis van de nacht te komen
met zeik van stroop en kwesties van azijn
en kribben wanhoop…
meteen een vier
hartenkreet
3.9 met 15 stemmen 1.316 Kiest hij wanhoop, de
hoogte of juist het dal?…
nietszeggend
hartenkreet
3.1 met 15 stemmen 1.424 donkere ogen
kijken in het duister
van het bestaan
omringd door lijnen
in een gezicht
gezwicht door
onvoorstelbare pijn
gemarteld door een leven
zoals het niet mag zijn
bang te eindigen
wanhopig vechtend
in een levende hel
zien ze haar
een glimlach breekt
het verdriet
een traan
glijdt over een gezicht
die donkere ogen
heel even…
Camera Obscura
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 199 Hier verberg ik mijn overpeinzingen
duistere gedachten en herinneringen
die zich kleden met schemer
geheime bewaarplaats
van verregende strelingen
Ik woon er tussen onleesbare bundels
vol hoekige en hermetische woorden
testamenten van dode dichters
die spelen met wanhoop en liefde
en drentelen achter schuifdeuren
In deze verborgen camera…
waar de dood schreeuwt
netgedicht
4.2 met 12 stemmen 366 ik laat de stilte na
als allerlaatste beeld
elk oog, door zwart en wit omrand,
hecht zich als een zwerver aan het spoor
waarlangs zij liepen
gekleed in flarden van wanhoop
die bleven haken aan elkaars hand
en het schrale, nog bestaande licht
ik veeg gaten in de sneeuw
wil met naakte voeten stemmen vinden
achter de tralies van de aarde…
Landing in Niemandsland
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen 493 Liefde werd overwoekerd door tranen en verdriet
waardoor wanhoop het mooie niet meer ziet.
In een verleden zie je een romantische film voor ogen
dus toch, ogen logen, ogen bedrogen.
Ogen sluiten, ogen stuiten
op eenzaamheid, alleen,
werkelijk niemand meer om je heen.
Toch, van hem hield je als van geen een!…
de strijd verloren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 642 van de dood heb ik nu wel
elk gelaat gezien
de stille dreiging
jaren meegedragen
en ja mijn lief
ik hield van jou
op mijn manier
van de dood ben ik
niet weggelopen
al die jaren hand in hand
en hoop na hoop
in wanhoop omgebogen
geen laffer vijand dan de onze
en ja mijn lief
ik hield nog meer van jou
en nu na al dit vechten
moegestreden…
Schildervriend
netgedicht
4.8 met 4 stemmen 541 Je schildert gezichten
op plaatsen
waar geen mensen komen
klopt jouw hart
in schilderstreken
je kleurt het zwart
terug in het landschap
vergane glorie maakt plaats
voor duisternis en hoop
in het grauwe moeras
verzaken ambtenaren in groene taken
verstand verjaagt gevoel
die ziel gaat voor de wanhoop
op de loop
het koninkrijk…
Fleurige parasols
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 347 Kinderen uit het paradijs
planten hun kleurige parasols
in schaduwen van de regenbogen,
op het schoolplein van de dorpen
wordt de eindigheid door dans gewist,
gedenktekens van wanhoop en extase,
schittering in de ogen lekt door
scheuren van de dageraad.…
honds
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 144 als een ongewenste hond
uit de wagen getrapt ergens
op weg naar het zuiden
die het voertuig achterna holt
zo lang hij kan,
eerst vrolijk blaffend
dan wanhopig veld verliest
en tenslotte
gelaten liggen gaat
langs de kant van de weg
kop tussen de poten
tong uit de muil
jachtig nahijgt
het spel
niet begrijpt
niet begrijpt dat er geen…
Opa
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 400 Met wanhoop te worden overspoeld?
Omdat je niets meer kan onthouden
Hoe kun jij dit toch volhouden?
Kun je mij vertellen hoe het is?
Een leven zonder betekenis
Dagen zonder enig doel
Verdriet en leegte als gevoel
Kun je mij vertellen wie je bent?…
FEBRUARI-MORGEN IN 'T WOUD.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 1.373 Of sliep hij toen ook op het barre zand
En in 't nat loof, door koude onaangerand
Of vocht, hij, die het alles kon verdragen:
De koele hoogt', de felle wanhoops-vlagen
Der Onbetembre, haar zo nauw verwant?…
WONDERKIND VAN ALLE MENSEN
netgedicht
4.8 met 17 stemmen 102 tienduizend gehaaste ontbijtjes
cadeautjes voor de goede sier
een dekentje over de wanhoop
te weinig te laat
dan, uitgewoed de heuvel af
nog één keer dan
met losse handen de diepte in…
Dansen met Woorden
netgedicht
3.9 met 12 stemmen 184 Waarvan ik hoop dat elke would-be dichter
in de beslotenheid van zijn of haar
cocon van droombeeld, wanhoop, woordgebaar
doordrongen is, als ware taalopzichter
is dat de stroom van zijn of haar gedachten
gevoeld, gedeeld wordt door een andere ziel
op 'n andere tijd en plaats op 't wereldwiel
wiens leed of twijfel 't schrijven kan verzachten…
Zeeslag
gedicht
4.5 met 2 stemmen 2.652 Ook nu, een half bestaan of meer al later
Geeft mij de wanhoop dikwijls nieuwe moed.
---------------------------------------
uit: 'Schrijvers om de Noord I', 2001.…
Humanistische zandtaart
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 83 Geef ons een wijs hart om na te denken
Voordat het kwaad in volheid wordt gewettigd
Ontspoord bedorven bloed dat door bloemen
Kruipt tot wanhoop gedreven laat wankelen
Allen die met licht leven onderscheiden
Krokodillentranen van de dood de geest
Van het beest en de in boeien geslagen
Dwalende devoten in kooien gekluisterd
Het is de…
Zij die verdwenen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 106 Zij waren bij het leven betrokken
tot op zekere dag; toen hun verdwijnen
een wanhoop baarde dat slechts in
verdriet voorzag.
Wat bleef was de onrust in oprechte
spijt, dat zij slechts in persoon
een leven met ons deelde in gedeelde tijd.
Zij die verdwenen. De vervaging
aan hun herinnering is nu bijna
dood.…
Burger King
gedicht
4.2 met 23 stemmen 5.906 - Als deze wanhoop ons Walhalla is,
als hier het echte leven staat te lezen,
mij best, ik zag genoeg. In dit verhaal
betaal je met jezelf, niet eens bedroefd,
eerder verbaasd dat alles wat zo laag
en lelijk is zo sterk en stevig staat.
-----------------------------------------
uit: 'Zwart als kaviaar', 2001.…
Het slijt nooit
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 83 Ik zit op je bed
Op de tafel een spel
Jouw handen te zwak
Maar we maakten het wel
Jij kon echt alles
Je kwam met een lach
Maar de laatste maand zei ik
Schat klaag maar, het mag
Nu zit ik hier weer
Op de zelfde plek
En ik word haast wanhopig
’t Gevoel maakt me gek
Waarom wist ik niet?
En: Wist jij soms wel?…
GEHARDE VREUGDE
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 35 Trots tegenslagen, wanhoop en gevaar
de Hemelvader aanroepen en loven
is heldhaftig, maar onnoemelijk zwaar.
Het sterke, standvastige geloven
toont zich bij beproeving onloochenbaar:
door woestheid omringde bloeiende hoven.…
Groteske kunstenmaker, opgestegen
poëzie
3.9 met 15 stemmen 1.916 Telkens in lege wanhoop neergezogen,
Telkens opklout'rend, doet hij opgetogen
Voor Haar en voor zichzelf, dubbel publiek;
En telkens in vlijmende zelfkritiek
Ziet hij zich slaaf van onopgeefbaar pogen,
Op zelfverachting trots, van walging ziek.…
Verloren Liefde
hartenkreet
4.1 met 10 stemmen 2.138 stralend mooi begon
Je ogen sprankelend vol vuur,schenen door m'n dikste muur
Ik werd geraakt tot in m'n ziel,vond mezelf vrij infantiel
Als 'n kind weer verlegen,zeer onzeker in 't bewegen
Samen werden we compleet,terwijl het nu zo anders heet
Je glimlach lijkt nog zo vertrouwd,maar je ogen hard en koud
M'n blik zoekend naar dat vuur,beukt wanhopig…
Iris (fragment)
poëzie
3.7 met 38 stemmen 5.902 Ik ben geboren uit zonnegloren
En een zucht van de ziedende zee,
Die omhoog is gestegen, op wieken van regen,
Gezwollen van wanhoop en wee.
Mijn gewaad is doorweven met parels, die beven
Als dauw aan de roos, die ontlook,
Wen de Dagbruid zich baadt en voor 't schuchter gelaat
Een waaier van vlammen ontplook.…
De laatste sneeuw
netgedicht
3.8 met 8 stemmen 601 Gelijk een dode ligt ze daar
De handen saam gevouwen op haar borst
En op het kussen ligt het grijze haar
Wat slordig om haar lieve hoofd gemorst
Ze slaat haar ogen op en kijkt ons aan
Met moeite vouwt een glimlach om haar mond
Lijkt meer met ons dan met zichzelf begaan
Want in en om dit huis stormt wanhoop rond
Ze had het graag een laatste…
Dwalende Vragen
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 599 Onrust vragen
Heen weer waar
Weg wanneer
Geen leidraad, signaal
Teken aan de wand
Mijn eigen pad
Mijn eigen hart
Betrouwbaar als
Los zand
Ik licht mijn hoofd op
Strek me uit naar iets
daar ergens
dat moet toch wel
Hart is ‘t spoor bijster
Dwalende vragen
Stel ze aan de lucht
Heeft iemand ze gehoord
Stilte afwachten
Wanhoop…
Garderobes
hartenkreet
3.5 met 10 stemmen 839 Een roestige spijker, een verloren jas
zonder knopen en met één mouw
de kraag vol stoffige splinters glas
en ergens dwaalt een verwonde vrouw
Ze ziet slechts ruimte voor één stap
voor elk gevoel en richting blind
verstijft bij weer een vallend schap
wanhopig tastend naar haar kind
Een zilveren helm glanst in de middagzon
hij lacht en glijdt…
tegenstrijdigheid
hartenkreet
4.8 met 13 stemmen 1.025 Een blik, een woord, een lach, een zoen
Vlinders fladderen, harten zwellen op
Het gras is blauw, de hemel groen
De wereld staat op z’n kop
Dagen van stilte, gevolgd door gesnauw
Roze wolken spatten uiteen
Op slag is de wereld donker en grauw
Twee gekrenkte zielen, beide alleen
Hoop en wanhoop, geluk en verdriet
Bij vlagen murw geslagen…
Een paar passen .....
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 774 gouden randjes om de
grijze wolken en strekt haar
handen uit richting horizon
verward door golven van de tijd
verdwijnt ze langzaam in de
ondergaande zon, de laatste
schaduw veegt het licht uit
beide ogen terwijl haar mond
geluidloos krijt in het ledige
ze slaat de armen om haar
schouders en probeert vast
te houden wat verloren is
wanhopig…
op sterrenjacht
netgedicht
2.9 met 9 stemmen 2.487 beeld van mijn idool
is het de goot van het dak of van het trottoir
nog door de regenpijp of kan ik zo in het riool
bij wormen onder het maaiveld wacht het abattoir
zal ik me dronken dood rijden in de coentunnel
voor de eer van een laatste nieuwsflits in de krant
op zoek naar een wereld zonder drugs en geweld
ben ik een naamloos wit kruis in wanhoop…