Alle inzendingen over kinderen

'k voel met weemoed, afstand groeien hoe meer en meer.. je op zal bloeien. Eens, 't leek voor altijd, mijn zo kleine meid maar liefje, ik zal meegaan met je tijd. Buiten de deur zijn we beiden cool binnen is het je kleine hartje wat ik nog altijd voel... Dankbaar zal ik het omarmen en met al mijn liefde voor jou, blijven verwarmen.…

Al wat mijn liefje doet Luidt als een liedje zoet. - Slaap, kindje, slaap! - Over de marmertrap Zingen zijn stapjes rap, Zingen van trappeltrap. - Slaap, kindje, slaap! Maar als mijn knaapje rust, Vredig in slaap gekust, - Droom, kindje, droom! - Vedelt een melodie, Zingt er ik weet niet wie, Ziel die 'k in nevel zie.…

hartverscheurend het geluid dat jij voortbrengt in jouw vroege leventje door dramatische keuzes word je met stress gevoed welke onschuld vermoordt liever had je twee veilige armen om je heen die jou behoeden voor al wat komen gaat…

Kent u ze nog, de spelen van de straat, weet u nog, hoe buiten spelen gaat? Kent u nog het hoepelen, touwtje springen en meer van die genoeglijke buiten-dingen? Weet u nog van knikkeren en verstoppertje spelen Dan bent u met weinig want echt, er zijn er velen die niet meer weten wat buiten spelen is!…

Ik heb voor jullie een verhaaltje bewaard van een broer en een zus en een vlinder in maart. Vroege vlinders zijn altijd een beetje speciaal, luister maar eens naar dit kleine verhaal. 'Ik heb een vlinder gevangen', zei het zusje blij, 'en nu blijft die vlinder voor altijd bij mij. Ik ga voor hem zorgen iedere dag, want misschien was hij 't…

Het kind slaapt naast de schelp, nóg ongebonden, nóg ongeschonden, voor haar als winnaar is een lauwerkrans geraapt. Stil verschijnt licht in haar verhaal uit een versje op een kaartje, uit het hart verzonden, een ongeschreven taal, opent het inzicht dat een vers iets levends raakt in de schoot van het ongewisse. Wat dat kind…

ach meiske, alleen zo alleen met koude letters werd je nieuwe plek geschreven woon jij daar nog in het noorden, een stad bruin, grijs, met vreemde daken ach meiske, in jouw land ging mama's stem verloren knuffels, knuffels en warmte maar neen, het koude, dode van te vroeg gekomen sterven meiske waar is je moeder heen en nog, en nog…

‘Slaap, kindje, slaap, daarbuiten loopt een schaap!’ je hartje tegen mijn harte aan ik voel het kloppen, voel het slaan. ‘Slaap, kindje, slaap!’ Daarbuiten gaan geen mensen meer, de huizenogen loken neer, de straatlichtjes zijn uitgedaan, boven gingen de sterren aan en 't is heel stil: alleen de wacht trommelt, hol stappend, door de…

na 2 jaar Amerika zijn ze weer terug mijn dochter en schoonzoon, de tijd ging achteraf vliegensvlug twee keer ben ik bij hun geweest iedere keer een mega feest heerlijk dat ze weer in de buurt zijn gezellig en reuze fijn…

Het kind komt als vanzelf tevoorschijn opgeroepen door een eenheid waarvan ik het bestaan slechts mocht hopen het neemt ons mee naar waar wij weten de komende en de gaande de krulletjes moeten nog geboren worden is de wens van de gedachte zelfs als ik dood ben zie ik nog de blauwe lucht in lachende drentelpasjes loopt het verleden…

Mam, als we allebei een stukje van onze vinger afsnijden En ze heel stevig tegen elkaar aandrukken Zouden we dan aan elkaar groeien..?…

Ik ben mijn mammie kwijt, zei mij het kleine meisje stil Ik mis haar reeds lange tijd ’t is nu dat ik haar terug wil Waar woon jij, o lieve meid vroeg ik aan dat kleine kind Mamma zoekt jou al een tijd ze is stellig blij dat ik je vind Ik woon aan een stille weg waar die hoge bomen staan En voor ons huis is een heg met gemene prikkels…

Mijn vriendje die heet Frederik. Zelf vindt hij zich een slimmerik En ook daarbij een braverik. Ik vind hem maar een stommerik Want hij heet toch niet Henderik?!…

Weet je,vroeger toen ik twaalf was zei ze, ze is vijftien. Weet je, vroeger was het simpel. Vroeger zei ik, weet je vroeger zei ik, je bent stom, heel erg stom. Vroeger liep ik weg en keek ik niet meer om. Nu ben ik vijftien, weet je ja, dat weet je, maar weet je, als ik nu zeg je bent stom. willen ze weten waarom.…

Moeder zit te driegen Aan een mantelzoom. Zusje moet nu wiegen: Zoeteke, slaap en droom. Broederke, broederke mijn, Laat mij uw moederke zijn. Dekken zal u zusje, Ligt ge blootgewoeld; Kussen met een kusje Dat ge bijna niet voelt. Broederke, broederke mijn, Laat mij uw moederke zijn! Moet ge mee naar schole, Dwars door weer en wind,…

mijn dochter heeft een tatoeage heel dierbaar, goed voor de fotoreportage het is de handtekening van haar vader hij was haar levensslagader 10 jaar geleden is hij overleden een mooie herinnering aan een warm verleden…

Abel Staring,antipaaps opgevoed,nadien oecumenisch angehaucht,kreeg na lezing van de courant van vandaag spontaan een antipapistische oprisping die hij bezwoer met het timmeren van een tanka. knarsende spil: hij neemt gekuist door de biecht nog een slaapmutsje hij heeft de gevel gewit met een kardinale fout…

het waren woorden die mij maanden toen ik mij nog in het reine waande de wrange klank van het manke in de dingen dat afdeed aan het zingen van mijn hart een eerste shot van smart waarvan er vele zouden volgen afgeweerd met lettergrepen als uiting van verzet waartegen zou ik pas veel later weten…

Zwaan bezingt zijn kroost, zang van zwaluwen vangt aan, de band te breken. Ritsels in gebint, sprookjesboek wat openspringt, oneindig verhaal. Portret zoekgeraakt, jongen met een oud gezicht, gebleekt morgenlicht Achter prikkeldraad, wordt willekeur versneden tot lappenpoppen. “ Ieder is het kind van de rekening zijner daden…

Ongeschonden droom, kasteel aan de hemelzoom, zonder in – of uitgang ? Laat kinderen lezen, dat zij hun naam en oorsprong zien, gebeiteld in marmer. Hoever moet ik gaan, blikken uit ogen te vergeten, wat kinderen is aangedaan. Oud en vertrokken, vanaf die tijd gedoofd in mij, haar zwavelstokken. Houten speelratels kleppen kinderdromen…

Zaagselsporen uit oude beren van de tijd, doodgeknuffeld. Kind ziet grootogig, haar eigen schoonheid aan, in spiegels van geluk, Jongen met schooltas, droomde dat hij kroonprins was, toen hij Shakespeare las. Meisje stelt haar vraag, briefje opwaarts langs een draad, vlieger die het verstaat. “ Liefde is het mooiste kind van…

O jongen, verse vrucht, die uit het slaaprig leven, In moeders schoot geleefd, door sporen van de tijd, Die niet in stilte laat, tot ouders vreugde zijt In der zinnen gewoel en 't wakend licht gedreven, Nu heeft u de geboort aan 't Luk overgegeven Dat school van wissel houdt; de droevige verblijdt, De blijde droevig maakt; verheft, en nedersmijt…

als een paardebloem zo teder met jouw haartjes oh zo zacht waai je met alle winden mee zolang tijd daar is voor nu leun je op de golven van de wind totdat je voorgoed los kunt laten en je je plant in vele harten ~voor Madelief~…

Dan breekt het kleine lichaam los alles van de dag scheurt open in gegil van ja en nee rook onthult het angstsyndroom dat telkens slaapt en wakker wordt door steeds hetzelfde beeld dat stampend in het hoofd ontploft en puinhoop achterlaat in overspannen geest zonder eigen wil verlamd door flitsen van herinnering die zich oogverblindend…

Ooit zou het ervan komen doorzichtig worden er lachend doorkomen en de waarheid achterhouden. Het gezichtje werd geboetseerd geschilderd en gekneed tot een grappig snoetje waar de lach niet meer kon verdwijnen. Grappige fratsen uithalen snoepjes verdwenen met snelheid van de wind het was een heel ander kind. Maar achter het levendige…

Een nieuwe periode in een het leven van ons kind. Ik moet er nog aan wennen, al weet ik dat zij het prachtig vind. De kleutertijd heeft ze gehad, er zitten nu serieuzere zaken in het vat. Ze leert er rekenen en krijgt nu taal, voor je het weet leest ze `s avonds zelf een verhaal. Die kleine meid, ze word zo groot. Ze past niet eens meer lekker…

Zachtjes luistert ze naar haar meisje mama en papa praten alleen maar ga maar gauw naar boven Het meisje loopt zachtjes naar boven een traan glinstert in haar gezicht Ze weet het het koude huis weet het maar iedereen.... sssssst Zwijgt…

Een kinderhandje strekt zich uit over de bruinrode aarde Het streelt de bloemen en het gras Stil en verlegen vertrouwt het kleine meisje mij haar geheim toe als ik de wereld met moeite tegemoet treed de goden vrezend uit angst voor het grote niets Zij spreekt met guitige oogopslag de tover uit over sterren die -niet bang Voor…

12-11-2010 Ons kind, Tien jaar geleden ben jij uit liefde geboren, Wij wisten toen nog niet wat jij zou worden. Een hele lieve grote vent, Want dat is nu wat jij bent. Papa en Mama vinden jou heel erg lief, Jij hebt ons hart gestolen jij kleine dief. Wij zullen altijd van jou houden, En aan een goede toekomst voor jou bouwen. Soms…

Heppie dat zijn ze allemaal als ze op vakantie gaan Samen met de vrijwilligers kunnen ze alles even aan Kinderen moeten spelen dat is wat Heppie wil bereiken Even uit hun eigen situatie iets om naar uit te kijken Hun leven is soms maar lastig al is dat niet altijd te zien Sommige hebben ADHD en missen plezier bovendien Daarom zijn…