Alle inzendingen over liefde

De ene kan geen draak zijn als de andere het niet is. We strelen mekaars hart met de adem van vuur. Wegvliegend in elkaars Vleugels hoog in de lucht op weg naar streling van de zon. Smeltend van passie in je ogen die eeuwig duurt. Uiteindelijk vergeten waar het ooit begon. Zal ik naast je blijven vliegen.…

het blauwe vuur in zijn ogen de zachte beweging van de hand ze hoort zijn lichte zingen het voorhoofd een schild waarachter gedachten wachten zijn ziel open naar haar toegewend de zon op lichtgroene struiken het lijf zonder zwaarte een bloem drijvend in een schaal…

Ik wandel over kronkelende wegen, ik ben op weg naar jou. Loop door felle regen, en ook door bittere kou. Ik heb nog vele zorgen, maar weet van wie ik hou. Ik ben op weg naar morgen, ik ben op weg naar jou.…

Ik sprak tot U, maar dronken, tot U, die in mijn armen lag: ‘de wrange wereld ligt verzonken en nimmer, nimmer meer, de dag! Ik ben van U, nu ik U kus voor U en U alleen en al ons dromen en ons doen was dus dat ik met U, werd één! O deze nacht, o deze nacht een tijdeloos verblijven, de viering allerschoonste pracht in twee verwonde…

Waar de witte windevlinder Waar de zeer beminde vlinder Zonder hinder met mij vaart Stijg ik al zingende te paard Waar een paarse papillon Mij niet zag zitten en zei 'Non' Als zijderups geboren vlinder, Woog mijn hart een onsje minder Werd een bleu blanc vleugelpaar Van een citroentje mij gewaar Of in de nacht een dagpauwoog Zei…

Als jij en ik als grommende motoren Voor de stampende kiel van ons schip op zee Tot vlammen, tot inktzwarte as konden mengen Hoog de leegte de hoge lege wolken in als regen Voor eeuwig uitgestort als zware as in diepe zee Volkomen in ons immer mengen samen Elkaar tot in de lange diepte zakken Tot armen van de inktvis lengen Tot zwarte inkt…

Voor M. A horse with no name Door dorre woestijn Een zwarte sirene Naar hall zonder fame Gros bisous de partout Een anoniem paard Plotseling de nulle part Sans doute tout à coup Een bodembestaan Ondergronds zonder water Nooit werd het er later Diep als d'oceaan Gros bisous is au bout Een meermin met voile Een zwarte étoile…

Overspel splijt het bed doormidden één voor één stapelen zich uitgeslapen minnaars bedlegerig want je vrijt zoals steeds met tussenpozen tot over het randje ik vroeg een geheimtip om je te adoreren maar viste achter het net een wildvreemde komt overeind pakt zijn aardse spullen én zijn lot in handen nergens schuilt licht bloter…

Laat mij de trotse groene boom in jouw lucide dromen zijn om onze droomgeheimen te delen met zuurstof en zonnestralen laat me de maan in jouw verhaal zijn als de donkere nacht jouw droom bezoekt met ademlucht en sprookjeszinnen liederen die verhalen over beminnen ik wil je kussen in het duister het stille donker van de liefde soms…

Pas op, de liefde wil jouw totale aandacht -- en op tijd naar bed.…

waar ga je heen, vroeg ik haar nog. naar daar, dat weet je toch daar waar ik je gedachten vul en je gevoel zal koesteren opdat je ervaart, ware ik je ziel omhul op afstand ben ik niet te raken het is als tasten in de mist waarin je wel een beeld kan maken maar in je slaap lijk ik vaak als uitgewist doch als de nacht het toelaat en je…

geel groen rood verkleurt in huis nooit aan de boom kom kom stop val val en hou me tegen kom kom stop me hou me tegen neem een hap de pit ik weet het niet weggegooid gevonden opgeraapt misschien pijn doe je me niet geplukt gevallen geef me jaren geef me water geef me tijd de zon de nacht vannacht de regen dacht…

Ze bevalt me op die bank De stof zo blauw haar huid zo blank Het scherm zo tomeloos haar boeiend Ondanks het zonlicht dat er gloeiend Als een voyeur omheen bestaat Voordat het neervalt op de straat De stilte rekt zich zalig uit Tot in een zangerig gefluit Van vogels zwart als hartenbloed Hij wijken moet “Wat is er schat?” Vraagt ze me…

Ik lig hier, niet aan de beademing Er staat een beetje wind ik krijg te weinig lucht om te praten, geen energie Mijn lichaam is in de weer om het virus uit te schakelen Ik heb nergens fut voor niet eens zin in nootjes of bonbons, slapen wil ik wel En uitgerust wakker worden In bed naast jou. Ik draaf door Ik ga pas slapen wanneer jij…

ik vind je mooi, als je hart spreekt zo, als een fladderende vlinder of een ree zigzaggend over de heide oprecht zijn kent geen hinder het laat zich door liefde leiden ik vind je mooi, de rimpels die je oude dag tekenen maar je verblijf rechtvaardigt omdat ik op jou aldoor kan rekenen schoonheid is verblijven in een stille delende blik…

Ik loop op de zaken teruguit, de tuin in Er is grof gezegd helemaal niets te vergeven Nu de dans gedanst aan de weg staat Bekoelen de handen aan de vraag wat het was Ik weet mijn blik te doorkruisen De vijver is uitgedist door een gekende. iemand Die hield van witte- zuiver witte lelies De grashalmen omarmen Het klein blauw bloemetje dat…

Vrijdagavond gangbang op de parenclub een file van fallussen steigerend en kwijlend wachtend op het moment dat zij zich met horten stotend storten in vlees dat hen opneemt en verlost velen komen niemand blijft.…

Het duurt nog even voor het over zal zijn en er plaats is voor een ander Nu is het nog te leeg waar jij altijd was Mensen vergeten dat snel wanneer ze een praatje maken en we lachen om iets kleins Jouw moeder is geweldig Ze doet wat ze kan zo zonder man Je weet hoe het gaat de buurman maait het gazon Hij is echt al oud steeds weer…

Wanneer grijze lage wolken een sluier van verstilling in dichtheid en uitgestrektheid vormen waarin een zon verborgen zit In verschillende karaktereigenschappen en als een waas hangt over stad en land gedurende geruime tijd tot zowaar sporen worden afgedrukt op stukje huid. Op het moment dat wind vermoeidheid en vergeetachtig begint te waaien…

Het schemert, we wandelen weg van de stelletjes die net als wij de zon niet hebben zien ondergaan De picknickmanden zijn leeg Jij pakt de schillen in, ik kijk zogenaamd langs jou heen zogenaamd zonder jouw aandacht te trekken, wetend dat onze huid gloeit naar meer Jouw lichaam glanst strak gebeeldhouwd als een Griekse god Ik strijk…

Toen jij mijn naam schreef in het zand schreef ik jouw naam -- er blij overheen.…

ik zoek de liefde, zij is ze leeft in mijn adem, mijn zucht, in een opgedroogde traan je raakt me aan, zo nu en dan in het wezen van mijn bestaan zij kent geen woorden noch gebaren met de hand ik droom in de echo van de nabije oorden doch immer aan de buitenrand van een verbeelde werkelijkheid in het wezen van mijn bestaan het is zeker…

Kom je, ik wil vandaag weer naar je kijken met je lachen en naar je luisteren Kom, loop rond in mijn huis, laat me naar je kijken, de stap opzij de spanning van jouw billen en jouw lippen die me zullen kussen jouw handen die alles mogen doen waarnaar ik verlang Ik zal je niet overvragen je hoeft je niet te binden niet voor langer…

Ik zit Op mijn balkon Zing Zachtjes Mijn lied Met de klanken Van mij Ukulele Een musje Neemt plaats Op het dak En fluit naar Hartelust mee…

Wat als het raam zich gesloten opent voor de kamer, je ligt in bed, de stad is in jou aan het verdwalen, bang trek je deze grens toe als een rits tevergeefs: het onaardse zingen van de trams voert je mee, licht weerkaatst in de kanalen en scheurt je als een brug tussen twee oevers vandaan, hier heb je me ontmoet enkel om in jou te sterven…

Blauwoogje Blauwoogje, dweep je niet met de nacht, Als in de blauwe elk oogje zo lacht? Bepareld laten de droomzieke rozen Heur hoofdekes hangen bij 't schuchtere blozen. Zag van heur zilvren tinne ooit de maan Ons met zo lieflijke ooglonkjes aan, En zuchtte ooit het zoeltje zo zangerig-zachtjes... Hoor! 't lispt een naam in zijn achjes…

Als ik dichtbij je kom. Dichtbij de herinnering, de geur, het voelen, het proeven. Gewoon even nabij. Dan ben ik geen groots rijmer, maar dichter. Dichterbij dan ooit.…

laat me niet langer wachten zeg die alles zeggende ware verlossende woorden de enige die mij nu zullen net zoals ze me toen bekoorden zeg het me meen me …zoals ik jou ik heb je lief…

Ik wil je altijd blijven vinden als het aan mij lag elke dag maar alleen wanneer het vinden ook van jou mag ... al kijkend naar de blauwe lucht tussen de zelf gesponnen witte suiker wolken, al zoekend tussen de miljoenen regendruppels op een druilerige dag, of als de wind die de horizon aftast van de zee en verdwijnt tussen hemel…

Kijken naar een roos haar hart opent elk moment in glans en glorie. Wanneer een nieuwe morgen ontwaakt besproei ik jou met mijn dauw jouw frêle blaadjes opdat ze weer zullen kleuren in kracht en pracht op hetzelfde moment laat ik tranen van geluk en voorspoed vloeien over hen heen en ruim hun afgelopen donkerte op. Op welke wijze deze dag…