4762 resultaten.
Klaaglied van een gevangene.
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.010 Wee mij, nu 't besef van boete
mij omstrengelt als een knel,
nu 'k het morgenrood niet zien wil
om de werkelijkheid te weren,
nu mijn wereld is gekrompen
tot een troosteloze cel,
nu dat spijt en schuldgevoelens
al wat rest van mij verteren.
Wee mij, nu de poorten sluiten...…
mijn roos
netgedicht
3.0 met 32 stemmen 785 o, roos jij voert strijd
tussen het einde en nieuwe begin
groeistuipen in verleden
je ziet een glimp van oude resten
allemaal zo pijnlijk
jij groeit nu naast mij terzijde
fijne draden groeien in ruimtes
waar liefde zich verborgen houdt
in de scherpte van bladeren
snijdt hoop in verandering
jij roos bloei met mij in mijn leven
waai in…
Harteklop
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 285 Ach die tijd, onze tijd
van ondergang en overgang,
scheidt de dauw die we nu
vertrappen, in de middag al
verdampt, klampt zich aan
het tempo van elke harteklop
waarin we mochten hopen,
in iedere seconde start en
eindig ik, in de avond ligt de
ommezwaai met nieuw plaveisel
ingelegd, in nesten die we bouwden,
resten morgens alweer geslecht…
Woordenzon
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 405 Door het stopgat van
mijn woordenbad blazen
resten schuim een laatste
adem uit, eisen hun tol op
als de dag de nacht doormidden
breekt, als het duister zich
verslaapt in greppels, beroering
van ruimte in de morgen,zich
te bruskeren met beelden,die ik
reeds al zo lang verzon, me te
voegen naar de dynamiek van
vrije forellen, voorwaartse…
Storm, rust in mij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 123 Geen enkele genade tot …
het onthullen van wat nog rest…
Storm, rust in mij
en vindt deze in mijn innerlijke schoot.…
GROEISPRONG
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 122 nog vroeg
De merels musiceren
Bij een gapende kloof
Staar ik in de diepte
Alwaar mijn oude huid
Vanwaar dit telkens zo
Moeizaam vervellen, dit
Reïncarneren nog tijdens
Het leven
Dit schoksgewijs groeien
Naar inzicht met steeds een deel
Nooit het geheel
Het nieuwe zelf dient gekoesterd
Na al het verwoesten
De tijd die het rest…
Korrelig betaamd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 151 herfst dringt de
waarzegger in mijn sterven door
ik streef zegt zij, jij streeft naar tekst
en welzijn in een gesproken rust waar thema
zich subjecteert in een volkomenheid van
besef, weliswaar is het niveau kleinschalig
en korrelig betaamd in vormloze gedachten
naar wat zij spiegelt is de lust naar
haar naakte wezen in mij gerezen, er rest…
In diepte van mijn heimweeklacht
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 333 noot
van heimweelied
de wind neemt misschien
geluiden mee, fluisterende
beelden, die nooit zwijgen
uit wanhoop, toen je wegging
in de boot zonk de moed
mij in de schoenen
ik weet nog steeds niet
wat te doen, bij de notaris
die mijn testament reclameert
mocht je ooit uit jouw zwijgen
vertrekken
dan laat ik je wat kleingeld na
de rest…
Poppenkast
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 152 groot wit papier gepakt
dwerg en hoer plat gemaakt
ingekleurd en uitgeknipt
Zij is groot, houdt hem aan
zijn duim moeiteloos omhoog
Alsof hij uit het kader valt
denkt met een sardonisch gelaat
aan de klaagmuur in Jeruzalem
Vrouwen met de Torah in de hand
zij lezen voor hardop als mannen
Joodse man die Allah Akbar roept
tot bloederige rest…
Ver in het verschiet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 509 De berk treurt naast de wilg
beroofd van hun laatste bladeren
die langzaam liggen te vergaan
tot humus voor het nieuwe jaar
dat teert op oude resten
Maar het gloren van het begin
van wellicht een nieuwe lente
ligt nog ver in het verschiet
terwijl de ene bijna-dode
voorrang vraagt boven de andere
Niemand zei dat het makkelijk was
maar…
van de mariannenplatz
gedicht
5.0 met 1 stemmen 7.055 van de mariannenplatz
naar de overkant:
gesloopte panden of wat
daarvan nog rest
behangpapier, de plaats
waar de leidingen zaten
de holte waar de kolenkachel
stond
de vragen die zij zich daarbij
stelt: hoe het voor de oorlog was
waar het bed stond
waar de tafel en alles
wat daartussen lag
van de mariannenplatz
naar de overkant dat…
Voorjaar vol verlangen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 610 Zachtzoete nectar parelt in de zon
Flirtende vlinders vieren de lente
Gefladder rond een vlinderstruik
Eendagsvlinders in mijn buik
Bezige bijen bestuiven het zwerk
De koningin verlaat haar nest
Feromonen vullen de lucht
Verleiden darren in volle vlucht
Tot een fatale liefdesdans:
Hen rest geen tweede kans.…
Ogen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 200 Het waren jouw ogen
terwijl je spreuk is uitgewerkt
rest mij het enige beeld
dat ik ongecontroleerd thuis zit van slag.…
'n Droë wit seisoen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 108 Samen toen met Breytenbach
op barricade
met woorden werd gestreden
tegen een zo vilein bewind
Vervolgens ver-
filmd, leerde de rest van de wereld
wat wreedheid is
als vanwege slechts een diep-donkere huid
'n beperkt aantal blanken zich ergert
zich stoort aan opkomst
van gerechtigheid voor gekleurden
vanaf de jaren '90 van de vorige eeuw…
Plotsklaps
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 224 veranderde alles
van één op de andere minuut
stapte je in een film, waar je helemaal
nooit in had willen zitten
niet dat je 'n keuze kreeg
wat een uur geleden nog normaal was
lag nu in duigen, de fundering
onder jouw bestaan weggevaagd
wat rest zijn ontelbare scherven
waarin jouw leven uiteen geslagen ligt
stukje bij beetje veeg je het…
In stilte is de kamer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Een stofje dwarrelt,
voor de rest geen zucht.
Op de kast een foto
van omhelzen, van jong geluk.
Een lage zon leest langzaam
zijn en haar gezicht,
vol hoop en verlangen.
Twee levens uitgehangen:
het ging nooit stuk.
Stilte heerst vandaag.…
De leeuw is los!
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 186 het is tijd dat het tij keert
ik heb weer veel geleerd
de stenen die mij lieten zakken naar de grond
zijn weg
ik brul het uit naar jou en de rest
kijk mij dan gaan
mijn gezicht die tanden en die blik
zo scherp als een mes
nu is het mijn regie en niet de jouwe
maar het wachten was het waard
ik ga voorwaarts
met een frisse wind
nu…
Hakkelsum
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 na te gaan
of dat dorp
ooit heeft bestaan
waar het lag
in het veen
van Reiderland
ingeklonken
met ijverige hand
afgegraven
dat het voor de Dollard
een koud kunstje was
de restanten
weg te vagen
slecht dijkonderhoud
de zee brak in
maakte alles zout
en brak en nat
geul en wad
slib en slijk
eb en vloed
hebben het rijk
alleen
de rest…
De Beweging
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 479 Ergens rest nog een gestolde rots.
Een fabeldier dat zich opricht.
Eekhoorn heeft een monument gekregen.
'Niemand mag iemand dwingen niet te leven.'…
Eend
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 193 Ik zie je vaak
vlak nadat ik
wakker ben
en na de koffie
en het brood en
de vele pillen
zelfs als het regent
struin je eendmoedig
het gras af op zoek
naar eetbare resten
soms praat ik tegen je
als tegen een laatste
vriend van niveau
ik denk oude incarnaties
in jou te herkennen
edele jonkvrouwen en
belangrijke baronnen
lieve, lieve…
Te vroeg gevallen fruit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 88 In de lente is het
Zo voorspoedig begonnen
De bloesem overweldigt
Al het oude, wijst het
Donker van de winter
Resoluut de deur
Het nieuwe leven
Gaat los, de knoppen
Barsten open
Wind, water en warmte
Doen de rest -
Het fruit begint te rijpen,
Wel anderhalve maand te vroeg,
Een fikse zomerbries
Komt onverwacht, het fruit…
pepernoot van eigen deeg
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 3.520 mantel nu verjaardag
sinterklaas voor
even niet en ook
het zwartepietenspel
is al lang afgelopen
laat winkels de
cadeaus verkopen
die concurrentie
moet ik niet
mijn paard staat
wit te schimmelen
pieten zwarten niet omdat
roet geen schoorsteen ziet
de roe is niet meer
te gebruiken want
de kindertelefoon
sluit mij zo buiten
rest…
staar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 192 in de schaduw
naar het vallende gras
de noen heeft een middenrif dat afzakt
naar de avond
mijn handen als kleppen op hoogte
van mijn wenkbrauwen zakken
richting de knoop van het middenrif
de staar is voorbij het begin naar het
einde ingezet
de staar de pijl van tijd uit mijn verleden
de mijmer de enige tastbare constante
en voor al wat rest…
Schimmen van mijn hart
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 190 Eenmaal per jaar rood en de rest van de tijd groen.
Hun kleuren bijna eentonig op dat moment na.
Zo'n schim van mijn hart is een verlangen
Een verlangen dat komt, verandert en weer komt
Zoals deze bladeren in de herfst, zo zijn de schimmen van mijn hart.
Bijna eentonig op dat moment na
Zo zijn de schimmen van mijn hart.…
Vergane Glorie
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 127 Nu rest verweerde steen
en rottend hout.
De kachel brandt niet meer,
het voelt hier koud.
De neergaande zon,
kleurt de lucht in alle tinten rood.
In de verte krast een kraai.
Hier woont niemand meer.
Hier gaat niemand meer dood.…
ruggen waren bruinverbrand
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 266 bomen fluisteren bos
het knagend nerven van het blad
door mieren op hun jagend pad
zet de zomer neer op mos
de bosrand loopt de hei voorbij
donkere akkers ploegen voren
met balen hooi en resten koren
verstrooid zijn daken van de boerderij
die zomer heb ik in mijn hand
haar geur gegrift in mijn geheugen
genieten deden we met volle teugen…
Jong Rijnhert I
gedicht
2.0 met 5 stemmen 2.719 Wat er van je overbleef,
juist nu wat zo nadrukkelijk uit was
op groei, deel van schedel met gewei, zo jongensachtig
uitdraagt:
'Waar is de rest gebleven?
(Ik ben niet stout, ik wil spelen!)…
Karkassen in zonlicht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 Hun karkassen, de resten die er van over zijn,
liggen vandaag, één dag na de brand,
Te baden in het zonlicht
van de nieuwe dag, verspreiden
een niet te harden stank.
En tussen dat alles
het karkas van de automobiel
die kort ervoor nog van de
rijkspolitie was, verwrongen staal,
Een gesmolten stuur.…
Het bruggetje
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 117 precies in het midden stil te staan
eenzaam starend in het heldere water
geen oog over voor alles om hem heen
ooit stonden ze hier samen
kusten elkaars spiegelbeeld
als hij z'n ogen maar sluit
staat ze weer naast hem
kan hij haar bijna aanraken
maar met ogen open
is ze weer verdwenen
het liefst blijft hij hier
om te staan dromen
de rest…
Samenspel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 83 Wij zijn de noten
van een majeurakkoord,
neem één weg en gehuil
is wat rest van harmonie.
Wij zijn klinkers en medeklinkers
die voorkomen om taal te blijven.
Hoe klinkt liefde zonder: lfd iee.
Het slaat nergens op!
Onze liefde
draagt kussen
over de bruggen
van onze armen.
Verbonden
stralen
gloeidraden
licht uit.…