Netgedichten

netgedicht (nr. 43.525):

GROEISPRONG

Het is nog vroeg
De merels musiceren

Bij een gapende kloof
Staar ik in de diepte
Alwaar mijn oude huid

Vanwaar dit telkens zo
Moeizaam vervellen, dit
Reïncarneren nog tijdens
Het leven

Dit schoksgewijs groeien
Naar inzicht met steeds een deel
Nooit het geheel

Het nieuwe zelf dient gekoesterd
Na al het verwoesten

De tijd die het rest, dient goed benut
Met veel meer ik ben zo vaak ik kan
In plaats van meestal niet

En met evenveel opera buffa als seria