Alle inzendingen

Ik blaf als een hond Ik mekker als een geit Steeds weer een strijd Tussen mij en het dierenrijk Ik balk als een ezel En ben schuw als de wezel Ik koer als een duif En voel me als een vos In dit half gekapte bos Ik loer als een uil En Heb een olifant van een buil Ik ren als een muis En voel me net als de orca Eigenlijk nergens thuis…

Als een deur geen deur is maar schilderkunstig oogbedrog dan waardeer ik dat nog maar schulden als erfenis of een romantisch huwelijk in 'Paris l'amour' dat mislukt zijn zeker geen dromen die ik uit wil laten komen De sprookjes houd ik liever in stand Dus wijs…

Wereld, Geloof niet in de grote leugen van een Palestijnse ministaat met een bevolking vol trauma’s en een buurman die hen haat Nu al overbevolkt, verhakkeld, afgesloten van de zee is zo’n staat een waanidee Palestijnen, Laat de Westoever en Gaza zonder strijd aan Israël Emigreer naar broederlanden Verlaat zonder wrok de hel Broederlanden…

weet je mijn muze liefde overbrugt alle afstand in een zucht en liefhebbende ogen waarvan het licht alle zicht op geluk laat zien als de spanning groter wordt luiken ze even zilte tranen om daarna weer te glimmen in een nieuw beginnen geschoond door plotselinge vloed als enige remedie tegen te warm geworden bloed want afstand…

op de beslagen ruit schrijft ze het wilde ritme van haar dansende herinneringen ze wordt overspoeld door de snelle klanken van haar verleden met oneindig geduld probeert ze het wilde tempo te veranderen in adagio uiteindelijk cirkelt ze rond in een langzame wals één twee drie één twee drie ze pakt de hand van haar verleden…

Dat vuurwerk vind ik zonder overdrijven Vermaak voor de Neanderthalergeest Dus Oud en nieuw is nooit mijn feest geweest Het valt me zwaar om positief te blijven Na twaalf uur blijkt het lastig bovendien Meer opstekers dan afstekers te zien…

Of het al niet erg genoeg is, heb je mensen, om de paar jaar kraaien ze om het hardst: ik ben aan een nieuwe uitdaging toe. Alsof, als ze daarop ingingen, het beste in hen waar we al zo lang op zaten te wachten vanzelf naar boven kwam dan. En alsof, was dat al het geval, dat voor iemand anders dan voor henzelf ook maar van het minste…

O, de begeerte naar genieten machtig Dreunt door mijn trotse lichaam als een hamer, Kloppende-òp uit haar donker-kille kamer Wellust, die sliep, op 't wekkings-uur aandachtig. O, - genieten, ineengestrengeld prachtig, Dromend zo schoon met aangenaam gestamer, Even tussen kus en kus, àl eenzamer Nachten gesmacht, een bange droom,…

Bonjour ma chère, 't is inderdaad een feit het pièce de résistance zit in de uren- en minutendans van de durée, de innerlijke tijd de zinnenprikkelende buitenkant is tijd die slijt verglijdt als brandend zand dat glipt, verdwijnt door onze hand Voor M.W.…

Na een nacht van gietende regen, rukwinden en vuurpijlen wakker geworden met het licht dat ik door de rolluiken zag het is Nieuwjaar en sinds lang weer een heldere dag geen reden om nog langer te luieren en in bed te blijven vlug naar beneden en op het nieuwe met bubbels klinken morgen staat tegen mijn goesting in, een glaasje regenwater klaar…

Ik ben geen imitator van Vasalis Haar Tijd is immers een dichtmonument Geen lezer die haar schoon poëem niet kent Ik boots niets na, ik weet dat dat brutaal is De tijd schrijdt onverminderd malend voort Zoals de ouden zeiden 'tempus fluit' Gevolgd door het gevleugeld 'hora ruit' De tijd kent geen genade, ongehoord 't Is ook…

Waar ziel aan ziel zich in het huwelijk bindt Zwijgt elk bezwaar; het mag geen liefde heten Als zij verkeert waar zij verandering vindt En willoos wijkt waar zij wordt heengedreven. O nee, zij is de ster aan ‘t firmament Die onbewogen neerziet op tempeesten. De baak waarnaar ‘t verloren schip zich wendt; Haar hoogte kenbaar, haar waarde ongemeten…

Een frisse wind waait gewoon lekker het hoofd leeg vult hart met liefde…

als een uitgedragen jas tot op de draad versleten legt zich moegestreden het oude jaar stil neer niets en bijna niemand treurt vandaag nog hem zal wat hij deed en bracht zich morgen herinneren het oude jaar dood laat het nieuwe leven schreeuwt eenieder met in volle handen knallend vuurwerk geen oog hebben zij voor ver weg en dichtbij…

Ik kende hem niet Micha Wertheim Ik zag hem voor het eerst Op oudejaarsavond in Spanje Op tv met ‘voor twaalven’ Maar het werd ‘2 na twaalven’ Dat maakte hij meer dan duidelijk Met zoveel inhoudelijk brandend vuur Van vooral verbazing, verontwaardiging Er viel best af en toe wat te lachen Maar mij heeft hij op z’n hand Weergaloos…

Voluit leven, steeds zoeken naar een evenwicht -- en mezelf vinden.…

De nacht wordt de dag. Het oud wordt weer jong. Een frons wordt een lach. Een stap wordt een sprong. Een jaar ouder is de tijd. Een nieuw hoofdstuk in het boek. De mens een stap voorwaarts schrijdt. Een einde aan al het gezoek. Maar waarom steeds weer voorwaarts kijken? Sta eens stil en kijk weerom. Laat wat eens was het heden verrijken…

de tijd steekt zijn drie pieken uit boven een zwarte wijzerplaat dat doet hij al jaren en niemand vindt dat interessant omdat iedereen het als gewoon ervaart behalve op de laatste dag dan roepen allen ach en wee schiet nou even op kan ik eindelijk naar de wc want op het moment suprême verzamelt zich de bon ton en crèmes…

Een heel gelukkig nieuwjaar Met veel goede wensen Voor een wereld, mooi en leefbaar Een heel gelukkig nieuwjaar Met liefde en zorg voor elkaar En respect voor alle mensen Een heel gelukkig nieuwjaar Met veel goede wensen…

Vervuilend Vuurwerk Dier in angst opgeschrokken Zuchtig beschadigd…

Waar zullen we dit jaar eens mee beginnen? Diverse zaken schieten me te binnen, er valt genoeg te plussen en te minnen. Het spreekwoord zegt: begin maar met bezinnen. Dan denk ik: van Schiermonnikoog tot Schinnen verdraagzaamheid in Nederland herwinnen.…

De wolken waren nog nooit zo opgewonden Als magere zwarte honden doorploegen zij de nachtrivier. Er staat een sterke stroom van dwarreltijd naar klokkentijd, naar eindtijd. Maar er is nog zoveel adem over dat men van alles afsteekt in dit laatste uur dat naar hoogten reikt, even wacht, uit grote ogen kijkt, zich kroont met vuur. ----…

(01 01 1891) Het oud jaar is gekist, genageld en begraven; en ‘t nieuwe, korts nadien, kwam schielijk aan te draven. Zo ‘t oude was, zo zal, waarschijnlijk ‘t nieuwe zijn, vervuld van koud en heet, van liefkijkheid en pijn. Een dingen wense ik u, en mij en allen samen, het oude jaar en ‘t nieuw te doen, in…

We weten niet wat ‘t nieuwe jaar zal brengen maar voelen ons geborgen in uw licht; leer ons vertrouwen en wat humor mengen dan straalt een glimlach soms op ons gezicht. Er komen zeker toch wel zware dagen; Gij zult ons liefdevol terzijde staan en komt geen antwoord op zovele vragen toch willen wij weer hoopvol verder gaan. Wij dragen deze…

De Heer zij jou tot zegen, tot licht en stille bron; Hij vult je hart met vrede, Hij die het al begon. Hij zij je tot genade; tot warmte en tot kracht, opdat de vreugde groeie die Hij aan allen bracht; opdat je steeds mag weten: zijn Naam is tederheid, Hij zal je nooit vergeten, Hij draagt je voor altijd.…

Het nationale schaatsfeestje is voorbij, even vluchtig als sensationeel, maar nóg zinderen de meest exotische jongensnamen ons in de oren... Een kleine reminder voor prenatale ouders in spe... _________________________________ Dai Dai Louis Joep Jenning Mats en Gijs Sebas Merijn Jur Jenno Kjeld en Serge Bart Jorrit Remco Gert Chris Sjoerd en…

dag tot dag rijdt hij van huis naar school groot en kleine kinderen dagelijks vervoert hij de mannen en vrouwen van en naar hun werk bij het in- of uitstappen steunt hij de ouderen naar familie op weg van luilak tot student voor wie zich verslaapt neemt hij gas terug voor wie niet lekker is haltert hij bij de deur van arts of ziekenhuis…

Al jaren vlucht ik voor oorlogsgeweld Oorlogsgeweld? Ja, oorlogsgeweld in Nederland In Nederland met oud en nieuw Heb je Nederland wel eens uit de lucht, het heelal gezien en gehoord? Flitsen, kleuren, knallen, geschreeuw, gejoel maar ook gejank om slachtoffers van zinloos geweld. Ja, ik vlucht al jaren, ik vlieg naar Zuid-Spanje Geen pijltje…

een rondje zachtheid wandelen met het gevoel van de zachte kracht lopen in zachtheid behoed je voor bitterheid in barre tijden weet dat je niets weet neem het kind in jezelf mee leer net als een kind schouder aan schouder een mars tegen de hardheid of een ommetje wandel met zachtheid het zachte zal je troosten vermijd bitterheid…

Ik houd haar hand vast, half, ik begin voorzichtig -- afscheid te nemen.…