2392 resultaten.
Sterfgeval op Valentijnsdag
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 664 De krant van heden morgen bleek
een doekje voor het bloeden;
"Hartenkamer na geruime tijd van
leegstand ontdaan van al het goede.
Cupido vond een levensloze jonge
vrouw, haar gezicht nog vol van woede.…
VERWEER
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 576 lukraak zijn pijlen af raakt
mijn hoofd het venijnige gif dringt
door tot in de kleinste hersencellen
doordrenkt de positieve impulsen
verlamt goede bedoelingen sterkt
kwade gedachten werpt begrip en
invoelingsvermogen verre van mij
de erosie van de toekomst start
als de geblakerde resten van het
gemankeerde verleden geheel zijn
weggewerkt heden…
Verrijking
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 460 klopjacht op klatergoud
vorm van doelloos streven
naar het lijden van arm en oud
Koud en gevoelloos
versteend van hart
vormloos gebroken
levend met smart
Wijn in de verkeerde vaten
vermomd achter beschonken boeken
meer dan eens gedronken
weg gedept met vochtige doeken
Rijkdom voor later
het kijken naar het verleden
bestuderen van het heden…
Platteland
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 569 Fryslân wiid en fier,
dizige boskjes en tsjerkjes
en Pake dy seit dat is Wommels
en der leit Lutkewierum -
Friese zondag nabij verleden
kerktorens nu en dan
en Pake om ze namen te geven
die het kind meteen vergeet
maar die de oudere wil herbeleven
in een heden van resten toen.…
De zandloper
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 759 De zandloper der tijd loopt door
heden vergaat naar verleden
neemt alles met zich mee
vervaagt zich tot herinneringen
Verbasterde gedachten gemengd
in doelloze gesprekken besproken
terwijl de zandloper zijn werk doet
en de tijd rustig doorvloeit
Geworden zijn herinneringen
nu voltooid verleden tijd
vergaan in de loper
Herrezen in herinnering…
onlangs
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 452 onlangs
dus nog dicht
bij het heden
werd ik in een cel
van zwijgen getrokken
het was overmacht
van buiten
wellicht eigen
onbewuste gedachten
of gestorven gedrag
wie zal het weten
in elk geval zat
ergens op mij
een verdovend licht
te wachten:
een god of een duivel
te lokken
het uitzicht
is mij derhalve ontnomen
en kan slechts…
Bede boven Wierum
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 508 Binnen klinkt het gezang devoot
over zee, aarde en de wolken
buiten zwerven als zigeunervolken
de zwermen over plas en sloot
Onder de gouden haan galmt het gebed
‘Uw wil geschiede en geef ons heden’
de vogels vluchten naar het verleden
over hoeves, kerken en een torenflat
Een dijk waakt over Wierums weiden
God over mensen, vogels…
een sleutel te smeden
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 643 mij
wat zonnige vlekken
die naarmate
de tijd voortschreed
jouw hoop en verwachting
in desillusie
begroeven
waarom zal ik jouw boeien
nog raken
als slechts verdriet
en wanhoop
je bestaan zo wraken
vertel maar niets
ik ontbeer de macht evenzeer
een sleutel te smeden
en vertoef voortaan verblind
op het braakliggend veld
van heden…
ik ben verlicht
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 738 verlicht ben
ik vandaag
even sterker
dan de zeis
hou op tijd
mijn hoofd omlaag
heden ben ik wijs
zie eens rond
naar allen, zoals ik
wat zijn we toch
gewone mensen
dacht ik soms
het edele te vinden
in verklaarbaar gedrag
ach het gaat mij niet anders
ook ik maak van mijn
onvoorspelbaarheid gewag
verlicht ben
ik vandaag…
Vetrouw op mij
hartenkreet
1.0 met 13 stemmen 2.464 gebeuren
Of wat is geweest
Ik schenk je het licht
Van de zon en de maan
Van duizenden sterren
In goudgeel saffraan
Ik schenk je de geest
En de ziel van de aarde
Die schoonheid en gratie
Met wijsheid vergaarde
Ik schenk je hun kracht
Die je hart zal verwarmen
En al wat je bent
In liefde omarmen
Met jouw hand in de mijne
Valt het heden…
Bitterzoet
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 711 strijken stille snaren
tonen lijken gegeven
als een breuk in het leven
de trillingen die steeds
dieper doordrongen
het levenslied
moeilijk te beschrijven
laat staan te bespelen
op vier snaren
toch strijken stokken
de vier snaren
en voel ik tranen komen
vanuit de bodem van mijn hart
merk ik hoe het verleden zich met
het heden…
Blad en schemer
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 519 Alles bloeit in het begrijpen;
zeepbellen, de zomer, wind
blauw, wit en roze
bloemen die lachen vanuit
het heden
naar morgen. Om het stilzwijgende
van liefhebben en het bewegen
in licht
en op een dag
zal ik naar huis terugkeren
om het afscheid te beginnen;
in de schaduw van een déjà-vu.…
Vaders en zonen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.341 Niets kon ons geluk verstoren,
geen heden of verleden en
geen toekomst en geen tijd
alles was bepaald, millennia te voren.
De vrouwen traden terug,
zij waren zwijgzaam en bedeesd,
precies zoals het hoorde en het zal zijn
en ook al die eeuwen is geweest.
Moeders handenwringend en
aardse liefde op de achtergrond.…
Inkeer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 358 Wat zou ik graag 'n keer tot inkeer zijn gekomen
Had ik me ook eens bij de fiscus aangemeld
Met al mijn slinks verborgen tonnen aan zwart geld
Dat beetje boete had ik zo voor lief genomen
Nu krijg ik post waarin de bank schrijft dat ik heden
Weer eens mijn maximaal krediet heb overschreden.
----
DEN HAAG…
twee en twintig is de afstand
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 493 twee en twintig is de afstand
de afstand, dichtbij
en toch ver weg
weg van het heden
twee en twintig jaar geleden
liefde overwint alles
zegt men
behalve de afstand
een afstand van
twee en twintig
een afstand van
getrouwd en gesetteld
grenzeloos verlangen
van een oude man
en de jonge vrouw
een cliché, een crisis
vanzelfsprekend…
Zonder vragen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 214 ik kan geen zoete liefde vangen
om gepolijst te bewaren
in al haar comfort schoonheid
van zuivere geneugten
gelukzalig
nee, ik moet de inhoud subtiel voelen
meer dierbaar, meer in de buurt
en heel echt in het heden
zonder vragen op je hart
van het leven
dan glimlacht m’n gezicht plezierig
stijgen warme gedachten op
door alle aderen…
Ik lig weer vreedzaam in het gras
poëzie
2.0 met 4 stemmen 731 O heerlijkheid der heerlijkheden,
Onpeilbaar is mijn dankbaarheid,
Nog immer bloeit het zonnig heden,
Het bloeie tot in eeuwigheid.…
In ontdekking van de hemel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 276 hij laat ons
de stilte verwonderd
leegte met werken gevuld
raakbaar eigenwijs
ongenaakbaar in
scherp formuleren
altijd jong
erudiet en belezen
zijn jeugd zat wat tegen
flamboyant in optreden
het lichte narcisme was deel
van zijn flirt met ons heden
in de wereld van mensen
gaf hij zich bloot in geschenken
waarvan hijzelf het meest…
Mijn vlam
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 313 Al is het fijn jou weer te zien
het heeft te lang geduurd
om treurig rond te dwalen
alleen in droomverhalen
van ja héél misschien
Ik heb het leven geleefd
mijn pad bewandeld
verder gewoon gehandeld
wat het nu moment mij bracht
niet meer en minder verwacht
De droom was bijna overleden
Nu ik jou ontmoet in het heden
is de waakvlam…
Jouw handschrift is muziek
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 211 artistiek
jouw handschrift is muziek
in licht gebogen lijn
articuleren rondingen passie
de schrijfhoek is verfijnd
mijn marshand is
vierkant kort kordaat
staccatoot rechte lijnen
verdwijnt in oplossend
vermogen na de daad
het schrift is tegendraads
wij hebben het heelal beschreven
met aardse liefde en de maan
de hemel is tot heden…
de Woensdagmens (II)
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 196 Kunstmatigheden -
welk in te roepen heden ook -
verwerpt haar trage zegen.
Bedachtzaam weegt zij
haar gewijzigd leven:
beter ontroerend bleu
dan bijna een blasfemie.…
Horizonvriend
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 484 Jij en ik al lang op weg
naar dromen zonder stranden
een ander huis, een nieuwe heg
en schilderijen voor de wanden
samen zijn, zonder venijn
beetje vrede voor het heden
en op het gras een droomkonijn
gelukkig zijn we zo tevreden
jij en ik onder de zon
we raken niets aan
verzinnen geen vragen
in ons bestaan
de horizon die treft ons…
Zwarte bloemen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 271 nog groeien ze
de zwarte bloemen
van de nacht
ze komen onverwacht
ronden rood en openen
verdriet in pijn en dood
wortels uit verleden
voeden beelden in het heden
maar bloeien doen ze niet
in opkomend licht
verkleuren ze
realiteit brengt geuren terug
ze stralen warmte
van de zon in het
reiken naar de hemel
waar vroeger
duister…
Drijvende wolken
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 175 nog steeds in de nacht
ook al is het dag
gaan dreunende tonen
door de zware lucht
of maakt een snijdende flits
telkens weer in het heden
gewag van de dode tucht
ook zijn er zielen,
vele miljoenen in getal,
die lijden in de gedachten
van hen die overleven
de oude vijand is verdreven
doch in een andere gedaante
hebben we nooit echt…
Nog niet
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.489 schijnt
En schijnt
Ik rijg
De nieuwe parels
Aan het oude snoer
Ik weet
Dat ik vergeet
Dat glans
Verglanst
Met het vergaan
Van deze tijd
Daarom wil ik
Nu nog blijven
Blijven steken
Hier in deze tijd
Waar ik was
Waar ik ben
Waar ik wil zijn
Maar ik moet
Van al wat was
Een herinnering
Gaan maken
En weer
Verder gaan
In mijn heden…
Echte Vriendschap
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 377 overgave en je in elkaars
aanwezigheid kunnen begraven
natuurlijk het delen
van verdriet en pret
natuurlijk op elkaar
kunnen bouwen en je
diepste gevoelens toevertrouwen
wie is het die dat van
meerderen tegelijk nog draagt
zo’n vriendschap waarvan velen
zich wensten dat hij
zoiets waardevols te delen had
worden zulke kastelen
heden…
onomkeerbaar
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 317 meer en meer
worden boterhammen belegd
met achterdocht
beschuldigingen vinden het heden
branden handen langs borden
waarin grote barsten blijven
't dagelijks opruimen
worden knelpunten, het bekladden
van verdwenen mes-steken
geen enkel beeld
kan nog rusten; achteraf uitgetekend
in een te kleine kamer
waar voeten gekluisterd zijn…
Wij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 315 er met het ons
Als het wij verandert
Als de rivier meandert
Globalisering
Raakt onze fundering
Het wij zijn vele handen
Die kunnen komen uit vele landen
Het wij
Wordt een brei
Wellicht maakt het ons vrij
Vrij om banden aan te gaan
Met mensen
Die er buiten staan
Door hun achtergrond of hun verleden
Samen gaan
Voor de toekomst en het heden…
bloeien in het wild
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 333 weet niets
van poëzie
maar laat mijn
bloemen bloeien
in het wild
lezers die het
kaf van koren
willen scheiden
bewandelen nooit
de holle weg
treden paden
die door anderen
zijn uitgezet
zien niet het
onkruid dat ik ploeg
na jarenlang
gezwoeg zal het
de lente geven
die tot heden in
gebreke is gebleven
dan breekt de bol…
Begin tot eind
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 146 Wij kunnen niet anders dan wachten
Wachten tot de tijd daar is
En inmiddels gaan we in onze gedachten
Voorwaarts in licht en duisternis
Dwars door muren van ’t verleden
Brekend in toekomstige tijd
Over onzekere paden treden
Waar het heden ons toe leidt
En geruisloos gaan de tijden voort
Van het leven slecht of goed
Tot men op het einde…