2084 resultaten.
Iris in a sticky situation
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 985 Gele velden, trage stromen
elegant gebogen bruggen
op het water dansen muggen,
Iris ligt te dromen.
Maanzaad dwarrelt uit de luchten
op haar wimpers en haar lippen
rusteloze vogels wippen,
Iris ligt te zuchten.…
die ene arm
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 8.782 het is gewoon die arm
die je om me heen legt
waarmee je me troost
alsof je lieve woorden zegt
het is gewoon die arm
die zoveel warmte geeft
de kou uit mij verdrijft
dat alles in mij weer leeft
het is gewoon die arm
die mijn vertrouwen herstelt
mij de bloemen laat zien
die bloeien in het veld
het is gewoon die arm
die ik zo vaak mis…
ballenvrees
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 408 veld vrij!
tien in zak en as
ik ben bal nummer zeven
het eigenzinnige getal met
angst voor ballen op het laken
ik zwiep iedereen ervandaan
sla het laken om mij heen…
Soms
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 502 Romantische adembenemende momenten
flitsen door mijn nog slaperige brein
geurig als een veld bloemen in de lente
opgekomen na de eerste zonneschijn
Momenten die de tijd even stil doen staan
omgeven door het gevoel intens geluk
pure oprechte liefde onder volle maan
ontspannen en bevrijd van aardse druk
Maar al die illusies, mooie…
schooltijd
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.805 waar een roomse broeder mij
ooit leerde schrijven, toen nog
met een kroontjespen
daar heeft de school al ’n tijdje
het veld moeten ruimen, mist
het pleintje zijn oude gezicht
maar soms hoor ik hier nog
de schoolbel luiden, zie mij in
een lange rij naar binnen gaan
alsof de voorbije beelden er
nog altijd schuilen, de school
bij…
Wakker worden
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 578 Droomde jij ook
Over die velden vol leven
Het gewapper van kleuren
Door de zachte kus
Van de ruisende wind
Liep jij al zwierend
Onder de grote reuzen
In de koele schaduw
Van het dichte groen
Met een glinstering van licht
Bleef je drijven
Op het bed gevormd
Door eb en vloed
Waar tedere schuimkoppen
Je lichaam zachtjes streelden
Werd…
het venster uit
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 461 droegen het zwerven omhoog
doorheen de glijvlucht van een naïeve slaap;
ontzegd
en te jong in de kamer geweten
zonder luister verzonk hoop zo vaak en dat
wat in mij werd ontnomen
de nacht bond zich driemaal aan levenslang
en slingerde mij weg uit een dun gedraaid
bestaan
ver weg
naar het gevangen zwijgen
en het gesloten veld…
Veldheer
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 615 Ik wachtte in mijn ongeduld
de nacht af in mijn dralen
en zag ik niet
hoe ochtendlicht
de nevels dreef in vergezicht
waar spoken kwamen om gericht
mijn schaduw op te halen
Als veldheer van mijn vlakke land
hield ik ze niet meer tegen
ik zag ze niet
ik zag ze niet
hoewel gemorst mijn stil verdriet
een levertraan nog achterliet
op velden…
bladmuziek
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 266 vandaag schallen hoorns
zal koper blinken in de zon
velden worden ontruimt
teunisbloem en duindoorn
een tafel dekken van verval
de zee heeft zich geschikt
wat minder zand te nemen
ik ben slechts een waarnemer
muziek door hen geschreven
kruipt in alle holen en gaten
geen partituur is voorhanden
maar ligt voorpoten geschikt
vandaag…
Schoon schip
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 286 De crisis treft ook de partij van Verdonk
Leden lopen over naar de PVV
Onze Rita ziet, nog altijd recht door zee
Hoe Trots op Nederland naar één zetel slonk
Haar zien te vertrekken is een verlangen
Bij voorbaat bleef de vlag maar half stok hangen
…Rita Verdonk laat zich niet uit het veld slaan, ze maakt schoon schip ondanks dat ze
nog maar…
Daken die schreien
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 188 Soms als het regent in jouw nacht
daken misnoegend schreien
de wind strepen maakt op het veld
dan zijn je wangen de uiterwaarden
van al jouw verdriet
al zou je willen vlieden voor
instortende oevers, dan nog
ben jij het waaiend riet dat buigzaam
haar nest beschermt tegen de degens
die jou voortijdig al hadden bekrast
jij leeft voort in…
Je lach bloeit bloemen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 136 jij zwaait kleuren
warmt mijn hart
waar regen al valt
wolken hun grijs
donkeren in zwart
want je lach
bloeit bloemen
wild van het veld
nog gehuld in zon
voordat wind ze velt
maar ogen verschrikken
in het flitsende licht
we tellen seconden
donderen samen
tot de volgende schicht
verbazend dichtbij
schokt de hemel
voor even in…
hout
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 432 uit verdriet
er ging zoveel mis
en toch
nooit vergist
in de keuzes die wij maken
geesten lachen praten
er hangt iets in de lucht
het is eindeloos blauw
dit leven
waar ik van hou
muziek op de planken
gevangen in dromen
en gedachtes
in de lessen des
leven
aarde water vuur lucht
houten wegen
het geluk kwam door
een fout
langs velden…
Herfst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 777 zwarte aarde, elektriciteit
loopt eenzaam door de lucht
langs bomen en velden
naar de hoeven de huisjes
de keetwagens in het
gehucht,
herfstig in de nevel
wachten er de W E R K E N
op de ochtend vol kilte, gemompel
het stalen gerucht.…
Mijn dromen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 69 Als de wolken
zweven mijn gedachten
langs Pruisisch blauw
boven velden en wouden
naar landen van fantasie.
Over eindeloze zeeën
blanke palmenstranden
hoge bergen
diepe dalen
en kusten met ruige rotsen.
Ik zie meanderende rivieren
die stromen tot een waterval
doorkruisen wouden
en landerijen
en vullen zeeën van kust tot kust.…
Luister...
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.331 De nacht heeft zich gehuld
In duister
Waar geen ster breekt
Door het wit gordijn
Mensen slapen
Maar ik luister
Hoor ik daar geen mooi refrein
Vrede zal op aarde dalen
Hoor de klanken in de lucht
Eng'len koren als kristalgeluid
Zou de hemel openbreken
Mensen kom je bed toch uit
Doe als herders in de velden
Want het licht breekt weldra…
Palmzondag
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 268 Waar is de tijd dat ik als kind
met mijn vader door de velden ging,
met palmtakjes in de hand
en speurend naar de hoeken van het land
waarop in elk ervan
een takje werd geplant?
Het zou de akkers vruchtbaarheid geven
en bescherming tegen alle kwaad.…
De Wilde Hyacint
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 915 wild van smaak en vooral oogstrelend
verflauwt de streekverwant sterk in oorsprong,
bescheidenheid siert het omschreven karakter
voedzaam geurend aan de middelen van bestaan,
de velden verstrooid met andere soorten,
bestoven door hun ontelbare geliefden..…
Aan de dagzijde
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 390 Het volgende dat altijd luider zal slaan
onwetend van eigen toekomst
zoals het water dat zich ongestoord
spiegelen laat nabij het lege veld
zelfs als het lot om mij heen valt
ongunstig in elk teken of iedere wenk.
Dan. Dan nog zal ik in tweespraak geloven.…
dat ik gewoon mens ben
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 356 misschien wordt de dag
langzaam warm
vandaag
en mag ik
in zijn navel wonen
wanneer bloemen uit het veld
het landschap volladen met bestemming
en een open gelaat
soms ben ik dichtbij, sluit stilte
in een omarming, is alles gelijk in vleugelslag
langs wind en oude vragen
tijdloos, zoals het begin
vanzelf op huid, met dichte
ogen…
Als een kerstmysterie
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 353 *
onder de oude
middeleeuwse toren
sta ik even stil
als de bejaarde slag
het Angelus laat horen
*
zij is een roepende
over winterse velden
met statige galm
zonder dat men haar nog
ziet als hemelse bruid
*
gedragen door
een stenen verleden
en echoënde psalmen,
naar verluidt
*
maar…
Ik heb de winter begraven
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 188 koude laag
zal de iris in warmte bloeien
blauw als een lentelucht
waarin de vogel weer
haar vleugels strekt en wiegt
vliegt naar een stek
de vertrouwde plek
waar ontluikende knopjes
zich vormen tot een bladerdek
door de verste verte
beieren vertrouwde klokken
de klanken van een nieuwe wijs
muizenissen zweven
losjes mee over het veld…
Romantische herfst
gedicht
2.0 met 22 stemmen 8.327 schimmig vanavond jaagt die mist de velden
de maan sluipt terug in dodelijke bomen
nu is de grote rafelaar gekomen
een herfst een doodgaan een gekwelde smeekstem
hoor... ademend beweegt de aarde van heimwee
om mensen te bezetten met een adem van verdriet
om koeien zwaar en zwijgend in zich vast te zetten
als schepen, vastgegroeid aan het…
HERFSTDAG
poëzie
3.0 met 5 stemmen 493 Er bloeit op veld en wegen
Geen enkel bloempje meer;
De zwarte najaarsregen
Sloeg 't laatste knopje neêr.
Een grijsaard gaat al hijgend,
Met wankelenden voet
Het smalle pad bestijgend,
Het kerkje tegemoet.
De blaadren vallen neder,
De grijsaard zucht vermoeid;
'k Vrees, dat er nimmer weder
Voor hem een bloempje bloeit!…
Stille morgen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 121 En de held're klanken van vogels met vleugelen
zijn op velden en stranden te horen.
Ze laten zich door niemand beteugelen
en verlaten hun stek om elkaar te bekoren.
En op deze prille gewilde morgen,
op dit verstilde moment;
is 'r niets wat onzuiver is verborgen,
zoals we soms bij mensen zijn gewend.…
Wintercharme
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 134 rimpeling maar vlak en strak
spiegelend kou bij zonnegloren
langs oevers het geknakte riet
als met een poederlaag bestoven
wat decoratieve schoonheid biedt
in natuurlijk gebonden schoven
daarboven door azuren blauwe lucht
een enkele wolk als donzen vlek
afgewisseld met een vogelvlucht
van wilde ganzen op hun trek
stil en verlaten ligt nu het veld…
negen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 130 (negen zonnen zijn gegaan
hun licht in bloedrood wenen aangezet
opent grauwe velden)
een vlinder stoeit er niet voor niets
haar tijd van wederopstanding
verjaart
waar in jonge bomen lente klaart
en snelle vogels nestelen; besef verongelukt
in koude woorden
ergens zwerft een marmeren maan
tussen sterrenhemels en de nacht
in die…
Mijn dromen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 33 Als de wolken
zweven mijn gedachten
langs pruisisch blauw
boven velden en wouden
naar landen van fantasie.
Over eindeloze zeëen
blanke palmenstranden
hoge bergen
diepe dalen
en kusten met ruige rotsen.
Ik zie meanderende rivieren
die stromen tot een waterval
doorkruisen wouden
en landerijen
en vullen zeëen van kust tot ust.…
De kooi
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.807 Ik weet: nu zijn de velden zonder koren,
van dag tot dag wordt dieper groen de wei
en scheert de zwaluw sneller rond de toren,
de gentiaan bloeit in't moeras der hei.
Wordt dan voor immer mijn geboeid verlangen
gevoed door een seizoen en door zijn kleur,
is dit de kooi waarin ik ben gevangen,
waar is het slot en wie ontsluit de deur?…
misschien moet je dromen
netgedicht
2.0 met 24 stemmen 85 wie tilt de dood op
draagt haar over
de velden van razernij
stelt iemand vragen
over het gewicht
van de dingen
kan iemand voorzichtig verscheuren
de ramen van het huis
geluidloos dichtspijkeren
wie draagt de doden
zweeft tussen heel en kapot
tilt het nieuwe leven op
wie danst door vale dagen
droomt met broze botten
staat de…