Alle inzendingen over alleen zijn

Thuis heb ik jullie om me heen, Hier ben ik soms alleen... Hier mis ik jullie soms heel erg, Ik zie er tegenop als tegen een berg... Maar...na 5/6 dagen... Is het weer te dragen... Ik ben weer thuis... opname 17e chemokuur…

Heb overal narcissen neergezet in de kamer, in de vazen dan: vijftig voor twee vijftig het lijkt wat wijfig omdat zij drie weken met ons kind op rondreis is mij wel en niet alleen voel bedoel, dat ik nu wat van hun liefde om mij heen spoel dat komt omdat zij, trouwens mijn dochter ook, zo van narcissen houdt…

Al heb je de hele wereld om je heen, soms voel je je alsnog eenzaam en alleen. Al zijn er heel veel mensen die van je houden, kan je van binnen nog steeds huilen. Al zijn er zoveel mensen die om je geven, toch voel je van binnen een leegte. Al wil iedereen je liefde geven, mis je toch de aandacht van die ene.…

deze reis moet worden gedaan door iedereen daarom reis ik die van mij zoals behoort uiteindelijk ook alleen…

Alleen God weet hoe.…

zal ik het niet redden alleen kan ik de levensladder niet bestijgen alleen ben ik te klein voor de zware taak alleen in eenzaamheid zal ik nooit gedijen dank voor het aanhoren van mijn bede dank voor alle bijstand dank voor de liefde dank voor het licht nu kan ik eindelijk vergeven nu ben ik gerijpt door het leven nu zal ik ingaan op…

Alleen, alleen, zo gans alleen! Hier helpt geen klagen noch geween Noch smeken!... Welnu! het nijdig lot getard! Al moest, in mijne boezem, 't hart Nog breken.…

Afgedankt, gedumpt en verlaten zit je daar alleen, een beetje iedereen te haten, met niemand om je heen, maar laat het nou maar komen, je overspoeling van verdriet, dan kan je daarna weer dromen, van de dingen die je ziet, en maak jezelf en anderen, niet nog alleen maar zwart, mensen kunnen veranderen, iedereen heeft een hart...…

Je wordt verlaten, helemaal alleen gelaten. niemand die van je houdt, van binnen zo ijskoud. Niemand die met je lacht, iets dat de pijn verzacht. Geen toekomst in zicht, die jouw pad verlicht. Toch geef je de moed niet op, dus jij zegt hardop: "ik kan best alleen, jullie zijn overbodig, ik heb jullie echt niet meer nodig".…

Ik voel je om me heen je bent weg, maar niet verdwenen in het kloppen van mijn hart ben je dichtbij gebleven ik ben nooit meer alleen eeuwig zit je vastgeplakt als een schaduw aan mijn zij en volg je al mijn stappen soms als ik zachtjes ween voel ik me bedonderd geen troostend lichaam alleen een dood verleden maar toch… ik voel je…

De sluipende eenzaamheid Zonder alleen Verlamt verlangens Drijft drift uiteen De bomvolle leegte Onbeschreven Ontbeert ruimte Vulling te geven Wat zijn zal vergt De moed van het heden Hier, vandaag Toekomend verleden De leegte leegvegen, de eenzaamheid alleen Dromen doen, daar ligt de eerste steen…

Stilte geeft je rust en liefde Als het soms even niet meer gaat, Als je alleen wilt zijn als je slapen gaat. Als je alles even wil verbergen, Door even stil en alleen na te denken. Stilte is een heel mooi woord, Maar nog mooier als je niets hoort……

Het alleen zijn voelt pijnlijk aan uitzichtloos kijkt men uit over het uitzicht vanuit het altijd gesloten raam. Alleen een gesprek met je eigen Zijn kan uitkomst brengen, afgebroken bruggen naar buiten toe herstelt men van binnen uit!…

ik verlang naar die ene maar wel diegene die met zíjn genen goed bij mij past dus niet degene met storende genen want dan is diegene alleen maar tot last ik wil graag die ene het liefst een serene een man óók alleen en zonder bombast dan wordt die ene met dat tikje erogene en sterke benen méér dan een gast…

Ik drink weer hop en gerst verveel me, dus ik dicht is dat dan nu de kerst die ik me heb verplicht Ik ken ze nog frapanter een meisje veel charmanter Is twee dagen alleen met niemand om zich heen Eindelijk eens tijd voor zich alleen Geen debiteurenlijsten om haar heen Is dat allicht de kerstgedachte Waar elk mens ooit eens naar smachte…

Mijn broertje heeft autisme En ik heb niks we kunnen niet samen spelen want dat gaat nooit goed maar ik probeer het altijd en altijd en ik blijf spelen met goede moed Als mijn broertje dan boos is Dan ben ik alleen Alleen in een hoekje zonder iemand om me heen Mijn ouders besteden alle aandacht aan hem Terwijl ik er ook nog ben Ook…

Ik zit hier stil alleen sla hen gade en observeer en bezweer zonder vergis dat dit het leven is " flowen", is al wat er is. Na deze dans, vliegen zij weer heen ieder, voor zich, opnieuw alleen.…

de voordeur klapt het hek slaat dicht ik hoor nog hoe de motor start en weg ben je alleen de sporen op het pad vertonen in twee richtingen dat jij het hebt gehad je geur hangt flauwtjes in de kamer sterker in het bad maar alleen de spiegel heeft gekust wat jij nog op de lippen had…

Ze lagen niet alleen 'bij nachte' Ze wachten niet alleen het Nieuwe Jaar Ze trekken met hun kudde schapen waar gras in pol of spriet welig groeit Dichtbije natuur en einder boeit voor herders ogen Met eigen ogen zag ik ze in een gevel in hazenslaap versteend.…

Verdriet is niet alleen toebedeeld aan ons mens- wezens, neen: 'k zag 'n engel echt maar EEN, ze oogde bedroefd, 't was zo triest, dat toen ze me alleen achterliet het regende dat 't goot. Zo komt 't dat verdriet vergoten door onze engelen regelrecht uit de hemel komt.…

Wanneer alleen de stilte nog overblijft En de laatste levensgolf voorbij drijft Is daar nog alleen de tijd Maar ook die raakt langzaam kwijt En dus vraag ik me af Heb ik spijt? Op dat moment Heb ik geleefd? Of is mijn leven verloren gegaan? Heb ik überhaupt wel bestaan? Ben ik het leven waard geweest?…

deze avond is fictief bestaat alleen in neergedaalde geuren ijl en onbespreekbaar, met een deksel dat sluit achter glas hierover werden geen vragen gesteld onbekend blijft het geweten dat herinnering doet herstellen jij en waar je nooit was alleen het onaanraakbare met handen en voeten…

tussen kerst en nieuwjaar bleven zijn telefoons oorverdovend stil spam en andere rommel vulden zijn prullenbak, maar zijn inbox bleef leeg zo is het nu altijd tussen kerst en nieuwjaar en tussen nieuwjaar en kerst hij gooit vruchteloos flessen in zee een schreeuwt zich schor in de woestijn alleen de galm antwoordt soms zou hem…

ik heb genoeg gezien gehoord geluisterd ik heb genoeg pijn gehad genoeg gevoeld genoeg liefde gehad maar ik ben nu alleen. ik heb niemand die me begrijpt die mijn pijn en gevoelens begrijpt. ik wil niet meer ik zijn ik wil niet meer jaloers zijn niet meer verdrietig niet meer boos bang depressief zijn weet je?…

zonder zichtbaar pad onoverkomelijke obstakels had soms glinsterde in de spiegel van de gladde kant een stukje universum in de belichting van hogerhand ongenaakbaar in een setting van diamant strooiden zij in alle kleuren hun hemelse band een schitterend fenomeen waarvoor ook schaduw moest wijken in een losmakend alleen…

Omringd door geschilderde geesten om het duister te verdrijven heb ik rode rozen, blauw zien blozen in mijn koffer op weg naar nergens onder angstaanjagend bewolkte luchten probeer ik werkelijkheid te ontvluchten langs herinneringen, met jou in de nacht blijf ik met mijn geest alleen, niemand wacht tijd raast voort, vaak ongehoord.…

en door die grote kinderschaar houdt dat haar op de been Zij vecht en bidt zich er doorheen en dat houdt kinderen op de been Mijn moedertje niet meer alleen maar al haar kroost nu om zich heen…

Waarom blijven leven zonder tros, Alleen, zwervende?…

'T was die keer dat dokter Veen op schoot had zijnen kater Doch voelde hij zich erg alleen de dag begon steeds later Maar toen zijn hoofd toch draaide op zijn immer rechte rug Zag hij dat 't buiten waaide de kater zag hem nooit meer terug…

Tussen de mensen voel ik me nog steeds alleen. Toch kan ik wel genieten van het leven en van iedereen.…