3029 resultaten.
Puur
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 180 Puur wil ik de heldere geuren beleven
zonder heimwee naar een vroeger leven
nu prille liefde zonder levensvragen
geluk vervult met mooie dagen
puur als het diepste uit een bron
sereen in innigheid verbonden
zo helder als de dag begint
geen zorgen over oude wonden
puur wil ik het maanlicht zien
in alles wat ik op zal schrijven
moet liefde…
Vrede
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 226 Vrede, diepste verlangen van een mens.
Geluid van alle tijden.
Tilt ons op en brengt ons thuis bij God .…
binnenzee
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 213 op kousenvoeten verdween
het licht uit de haven
heel even hield de tijd
zijn adem in
dan groeide hij traag
terug in de duisternis
wie weet van
het vissersgezin van
de man die met zijn
houten botter de
Zuiderzee bevoer
van de vrouw die negen
kinderen baarde
ademt iemand nog de
diepste lagen van het
zoute verleden toen…
Anonieme vriendschap
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 342 Er is een Russisch landschap in mijn droomwereld
met huilende wolven die een gedicht achterna zitten
ik ben voor de laatste keer terug bij het zwarte schaap
in het donker van mijn diepste verlangen
en ik draai mijn hoofd naar het maanlicht
we zullen de brieven zonder nachtmerries vergeten
onzichtbare letters in het wilde landschap
verlangen…
AFSMEKEN
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 59 geeft U mij de moed en kracht
om in het diepste
van mijn hart en geweten
door te dringen
waarvoor zal ik bidden?
laat U de golven der toekomst
als een zee van liefde en genade
naar mij toe rollen.…
Kleuren
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 60 Nee, geef mij dan maar de ware kleuren
die ons doen laten stralen
vanuit het diepste van ons hart..…
De achtste muze
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 115 Waar schuilt uw diepste mysterieuze macht
Uw zinsbegoochelende toverkracht
Waart gij in mij, o wachtster
van de nacht?…
Puur
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 89 Puur wil ik de heldere geuren beleven
zonder heimwee naar een vroeger leven
nu prille liefde zonder levensvragen
geluk vervult met mooie dagen
puur als het diepste uit een bron
sereen in innigheid verbonden
zo helder als de dag begint
geen zorgen over oude wonden
puur wil ik het maanlicht zien
in alles wat ik op zal schrijven
moet liefde…
Ode aan de IJssel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 447 Een rode lijn door het gebied
De Hollandse IJssel, onze rivier
Begeleid door steen en riet
een lint van werk, vertier
Een visser peinzend aan de kant
De dobber vol van leven
De aanbeet, vis, een figurant
Door honger aangedreven
De hand omhoog, een schipper zwaait
Een kind wijst naar de boeg
De vlag wappert, ach het waait
De reis nog lang…
Visser 50 v. Chr.
gedicht
2.0 met 122 stemmen 37.036 Wat deed ik anders aan de rivier
dan fuiken uitzetten, luisteren naar oude
bloeddoorlopen verhalen, grommende
in haar binnendringen en een gouden
zoon voor na mij maken?
Goed, dat was vroeger.…
Voorbij die mooie zomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 137 Fier stond ik in mijn helderheid
een zomer lang te staren aan de hemel
getekend met een eenzaam venijn
om jouw gevluchte lichaam te warmen
met de zonnegloed van mijn schijn
jij keerde jouw vermoeide lijf
naar links en liep naar de rivier
om je in afzondering te wenden
tot de kikkers die daar sliepen
de prinsessen die er riepen
hongerige…
In elke druppel
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 860 Laat me sterven
in gebeden
van de wind
Laat me
doodgaan
wanneer de zon
de eeuwigheid
overwint
Laat mijn tranen
in de wortels
van de bomen
verzinken
Mijn verdriet
zal in de stilte
van een rivier
weerklinken
Maar laat mijn leven
verdampen
in eeuwige fonteinen
van het licht
Ik zal bestaan
in elke druppel
van de regen…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 734 de tijd lijkt tot staan gekomen
ze houdt haar adem in
ver weg ligt het verleden
als een brok oud zeer
vastgezogen in haar gemoed
ze koestert de stilte
het nieuwe seizoen
laat stormen razen
en rivieren kolken
brokstukken schieten los
niet meer tegen te houden
de eindeloze stilte voorbij…
De schildwachten
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 664 De glans van mijn pijn bederft de eetwaar
En de hoop die spartelt in het achterhuis
De opstand is te vroeg uitgebroken
De meineed nog te vers en onversneden
De schildwachten steken de rivier over
Het hout is droog, de takken scherp
De rovers weigeren zich over te geven
Uit hun handen valt een lege vaas
Het was midden november en het water…
Geluk
hartenkreet
3.0 met 42 stemmen 3.224 Druppeltjes regen, een heleboel
kom bij me, kom toch hier
jij bent mijn levensdoel
ze worden mijn rivier.
Druppeltjes regen, laat ze niet gaan
druppeltjes regen van geluk
ga nooit bij ze vandaan
en maak ze nimmer stuk.…
Weg
gedicht
3.0 met 39 stemmen 43.070 Moeder sprak met de rivier
en wees ook de golven
een weg naar de zee. Ze
was ons zo nabij
als het water
dat haar nazong
en door haar handen
ook de vissen in een school dwong.
Nu ze weg is lijkt zelfs het schuim
niet meer te spelevaren,
dragen bomen herfst,
en vluchten vogels
van de baren.…
dichter
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 543 een zee vol rivieren en kanalen
je dampt weer leeg
vol levendige verhalen
je transpireert je knalt weer neer
zo doe je het steeds weer
De haaien die je bevaren
zullen niet betalen
De uil die schuil gaat
voor je hemelvloed
maar je kunt het niet laten
om steeds weer poëzie te praten…
De Maas
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 448 Ze wacht, de stille oude rivier,
tot appartemenbouw ook hier
de oevers naar God heeft gebracht.…
Even
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.076 Onverstoorbaar
stroomt
de rivier
tot het ruisen
ophoudt
zij verliest
zichzelf
in de zee
opgeschrikt
door de
vlammenzee
want de dunne zon
vergeet je
de koele wind
vergeet je
maar de pijn
de pijn
vergeet je
niet
de schemering
heeft haast
kleurt de hemel
blauw
als de nacht
de hemel
is lichtjaren
ver
weg
altijd…
Halve waarheden
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.163 ~~~
ooit wilden we na het begin
een samenhangend midden
en een uitgeleefd einde
maar de groeiende leugen
waarop onze relatie dreef
was als een duistere rivier
die alle echt verbrak
in het somberdonker
zochten we nog eenmaal
naar verheldering
jij keek als eerste weg
we verloren allebei
~~~…
Geveld
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 365 nachtenlang zingen de wolven
hun dodenlied langs wakende uilen
tot de maan verschiet in de rivier
vallende woudreuzen bedolven
verpletterend hun weerloze jongen
nachtenlang huilen de wolven
om hun bloed op stuwende stammen
dat kleeft aan de grondontwikkelaar
vreeemde geurvlaggen geroken
vrezen zij de mens, het dodelijk gevaar…
OVERBRUGGEN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 653 Tijd
willen we overbruggen
afstand tussen jou en mij
Uren te lang
een dagreis te veel
rivieren te diep
Om doorheen
te waden en zee...?
een lig-in-de-weg
Altijd is er branding
in minuut en uur
golfslag van seconden
Wij willen afstand
overbruggen & tijd
een dagelijkse strijd
blijkbaar...tegen windmolens.…
Nog niets
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 123 Wind was er al lang niet meer
en sommige rivieren waren
alvast met stromen gestopt.
Zo hoog voerden hun woorden dus
en dat was dan nog niets weet je
vergeleken bij hun stiltes.…
dwalend hart/ontheemd
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 265 Als een ontbladerde boom
getakt in zijn naaktheid
ben ik een roepende
in de woestijn
waar geen weg is
om gehoord te worden,
de stroom van de rivier
geeft geen houvast
zij mondt uit in zee.…
het leven
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.002 de stad staat in brand en hij tekent het uit
laat me voor jou een bootje blijven op de rivier
kabbelend zonder zicht
het ene huis met doorgeslagen ruiten
de man die scherven raapt aan zee
je schreeuw nog eens in een schelp hoort
de koude rilling over je heen als je huilt
tot je weer steen bent zo hard
zo liefdevol…
Purmer
gedicht
1.0 met 28 stemmen 6.191 Ze zit in bus 106
de stad trekt bleek aan haar schouder
op de weilanden ligt groen
kinderen fietsen in de wind
huizen spartelen aan de grond
onder de rivieren
geen polders maar bossen
zomers de Sonse duinen
ze kan er niet genoeg van krijgen
het land zó uit de zee geschept!
---------------------------
uit: 'Glazen jas', 2007.…
Verbonden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 153 De afstand
het fysiek
de hand die er niet is
Afhankelijk
kwetsbaar
Die ander
een stuk van mij
al die anderen
stukken van mij
Van mijn zelf
Ik snij ze niet los
van me af
Ik zou dood bloeden
Eén rivier
vele takken in de delta
naar de zee van het
één zijn
Water draagt de kern van onze ziel
Verbonden zijn in de pijn van…
De oude kerk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 177 De oude Ierse kerk
op de oever langs de rivier
onder een donkere wolken hemel
is in het verstrijken
van de uren
vervallen
tot spinrag
en stof
van het mediteren
van de monniken
resten nog
verbleekte gebeden
Eeuwen geleden gesproken gebeden
om het verdeelde leven
dat aldoor één is
te helen
Een zonnestraal golft door het raam…
de Val; (Trollenhoeden II)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 96 De rivier stroomt onverwijld
zonder uitstel, alsmaar door
Steeds meer. Soms sneller
net als destijds
onze woorden, tekens van
ware liefde zonder eind
De kracht van die stroom
met soms getij
De beklimming, met die val
leek toen wel vooropgezet
Trouw onzer harten
maakt liefde vrij…
De schoonheid van tranen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 519 Tranen zijn zo kostbaar
wees er zuinig mee
verspil het niet aan onzin
breng niet nog meer naar de zee
Geef het niet aan dingen
zonder enige waarde
dat zilte vocht is o zo slecht
voor al wat groeit op aarde
Vreugdetranen zijn onbetaalbaar
laat die maar rijkelijk komen
die openen hart en ziel
laat de rivier der liefde stromen…