15551 resultaten.
hemel op aarde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 463 voor ons roodborstje
is de pot met pindakaas
hemel op aarde…
Naakte aarde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 140 Een mens is enkel het bezit van zichzelf,
een schaduw heeft een licht met een gelaat
treedt in de toekomst na elke geboorte,
alles lost zich op in tegenstrijdigheid als ik
mij opricht als de oostenwind liggen gaat.…
De hemel op aarde...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 188 Nee, geen hemel op aarde...
alsjeblieft niet, want dan is er geen plek
om naar toe te gaan en uit te rusten.
Een hemel op aarde, zou bijzonder vredig
kunnen uitpakken, maar we vallen in slaap...
Een hemel op aarde, zou enorm liefdevol kunnen
mogen bestaan, zodat mensen elkaar goed verstaan
en werkelijk met elkaar zijn begaan.…
aardse poëzie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 219 ik hou van aardse poëzie
waarvan je niet gaat zweven
met de hakken in de klei
een handvol bagger er nog bij
en dan maar klunen door de taal
(voor je het weet heb je een verhaal)…
Aardse glitters?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 67 Op de rand van een
innerlijke beschaving
waarin ik zwelg, hierin zijn
de aardse glitters
niet weg te denken
verstrooiing heeft zich aan
formules vastgehecht.…
Aards besef
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 125 De zomer verwelkt
in genoeglijke oprisping
naar weergaloos
vlammend kleurboeket.
In nevel gedempte
zonnestralen ontvouwen
zich lang gestrekte
najaarsschaduwen.
Geur van verrotting
als stille getuige van
het leven dat
zo sprankelend begon.
Het intens besef
van eindige aardsheid
rilt huiverend
langs levenslust.
De tijdelijke bevriezing…
de nieuwe aarde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 111 Zolang ik er woonde, leek alles hetzelfde
Zolang ik niet weg hoefde, bleef dit hetzelfde
Kijkend naar boven, zag ik nieuw licht
Kijkend naar boven, kreeg ik een nieuw inzicht
Ooit zit ik daar, boven in de hemel
Ooit zit ik daar, achter de sterrenhemel
Nu ben ik hierboven, kijkend naar beneden
Nu ben ik hierboven, met een reden
God liet mij zien…
Aardse vriend
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 403 Onze universele vriendschap is normaal
niet aan leeftijd of geslacht gebonden
maar de nacht is zwart
nabij jouw zwervend gezicht
en je gaat me niet veranderen
door jouw geloof blijf ik mezelf
nuchter naast dwalende rivieren
in een wereld vol armoede
bereik ik mijn ziel
naast jouw eenvoud
verbonden met de aarde
ontwaar ik de waarheid…
Op verdorde aarde
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 67 Leven niet meer zichtbaar,
Verzonken in verdorde aarde,
Oppervlak alleen nog dor en doods -
Slaapt ongezien nog in de diepte,
Waakzaam tot het uit de dood
Weer op zal staan - opstanding
Die immers mogelijk blijkt
Als grote volle druppels
Vallen op het verschroeide land
En het nieuwe leven ontkiemen zal
Vanuit het allerdiepste dal…
Een stukje aarde
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 71 jouw ogen een
spannende boodschap
flitste met warmte
in de meest zachte
en subtiele kleuren
in een lach die
wij samen deelden
zo voelden en
ontdekten wij wat
liefde was vrijwel
ongrijpbaar en zo
intens dat onze
kleine wereld
straalde in een
natuur die groeide
en bloeide met dieren
die voelden dat zij net
als wij op een stukje
aarde…
dichtbij de aarde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 165 dwars door de dag
onder een korenbloem
blauwe lucht
dichtbij de aarde
fietst het kind
de wind geeft
het vleugels voor
deze wervelende reis
dichtbij de aarde
fietst het kind
de klaterende regen
stort zich met
met overgave neer
dichtbij de aarde
fietst het kind
het vliegensvlugge avontuur
eindigt abrupt in een
schrijnende ontknoping…
Nieuwe Aarde
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 285 Hij is de
grote broer van onze Moeder Aarde.
Hij draait om een Zon, net als wij.
Dit geeft hoop. Hoop voor de toekomst.
We kunnen gaan verhuizen. Zodra we onze
Moeder Aarde volledig hebben verstikt,
gaan we bij Oom Kepler logeren.
De wezens die daar wonen, die zijn toch vast veel
beter dan wij. Die rijden vast geen auto.…
In aarden tinten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 Met het turfstof nog in
Mijn oren, het veen
Dat al mijn gedachten doorleeft,
Dat mij raakt tot in het diepst
Van mijn wezen -
Zie ik jou, kind van het zand,
Met je handen de aardappels
Rooien, zie ik je gezicht
In aarden tinten
Voor altijd geschilderd
In mijn hart…
de aarde onder je voeten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 voel waar je bent
in Westerwolde
je herkent
het zand dat kruipt
tussen je tenen
spat omhoog
tegen je benen
wat vuil gaf
maar opdroogt
valt stoffig af
het veen
altijd koud en nat
optrekkend vochtig
om je heen
zompig bruin wat
bij Dollardklei
weer anders is
niet te doen
die plakt met kilo's
aan je schoen
klonten blijven
aan je vingers…
Leerschool Aarde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 leven na leven de keus
met wie te zijn
welke ouders en wat
het thema zijn zal
in de tussentijd
wordt kennis getoond
inzicht en wijsheid
als hulp voor levensweg
de sprong wordt genomen
naar een moederschoot
de engel van vergetelheid
zorgt
alles lijkt nieuw…
Blijvend van aard
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 176 Kolos was mijn naam
uit 't diepste van de aarde eens gewrocht
de handen groot, vol kracht en faam
en staande met de armen wijd geheven.
Beschutting bood ik wie het zocht
voor zonnesteek, of storm en regen
en vele wegen hebben naar mijn staat geleid
symbool van kracht en moed, om naar te leven.…
Ter aarde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 75 Er is nog zoveel moois
te vinden,
te ontdekken zelfs.
Zo roepen de pieren
mij steeds weer,
door de gaatjes in de grond,
waar ze op mij wachten.
Stil, daar gaan ze weer
"wie zoekt zal vinden,
in zichzelf
of de grond."…
Aardse Zaken
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 310 Ik ben hier aan de weg een kuil aan 't graven
niet voor m'n lol, de riolering staakt
de drollen drijven onbarmhartig naakt
als wrakhout rond in onze binnenhaven
Ja, lach erom, mijn vrouw was net aan 't braken
dat kon er nog wel bij, de hond likt braaf
de smurrie op, we gingen in conclaaf
dit graafwerk hoort zodoende tot mijn taken
In deze…
1,5m aarde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 15 We staan dicht bij elkaar
zonder elkaar aan te raken
dat doen we ondergronds
in het luchtige wormenbed
ver van de kwetterende eksters
op onze armen, de pijlen
van de piepende parkieten
met het nieuws van de dag
en de schreeuwende meeuwen
We doen het in het donker
likken aan elkaars sappen
en verstrengelen ons
Mieren dulden we niet…
De aarde zwarten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 457 mag ik de tuin zijn
waar jij groenen kan
de aarde zwarten
waarin jij ooit
weer bloeien zal
mijn borders zijn
niet ingericht éénjarig
maakt nog geen gezicht
paden wachten op de hand
waarmee jij je zaden plant
ik snoei en rooi
het overbodig
de tuin is lenteklaar
mijn warmte en jouw kleur hebben
elkaar ook volgend jaar zo nodig…
In aarden vaten
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 133 Zo dragen wij de schat in aarden vaten
die wij eens moeten achterlaten.…
Moeder Aarde
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 73 een wereldliefde
een natuurlijke liefde
voor Moeder Aarde…
De aarde uit mijn ogen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 170 uit mijn ogen,
en weeg haar op mijn hand,
Besef dat ik uit
aarde ontstaan ben
en er gelukkig in
terug zal keren.…
Rijken der aarde
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 158 Vier op de tien van alle rijke gasten
heeft zijn vermogen zelf niet opgebouwd.
Een rijke pa en ma of slim getrouwd,
de buidel diep genoeg om in te tasten.
Maar als een boer met kiespijn denk ik nukkig:
nou mij een zorg, geld maakt toch niet gelukkig.…
toen de aarde beefde
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 112 zwaar drukte
het landschap
op de aarde
ze kon de grond
waarop ze liep
niet vertrouwen
ze waadde dwars
door uitgespaarde
woorden
de aarde beefde
niets was meer
hetzelfde
niemand hoorde
haar stille
schreeuw…
het aards bederf
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 116 wapen herlaadt
de omgeving voedt met de
stilte van een val
grijnst dit obstakel als
een tegenwind zich wederkeerig
afwendt en de overwinning viert
met een vleugje zonneschijn
dan opeens uit het niets
briest de storm over de getrouwe
flanken die ons de zekerheid brachten
dat zelfs de herfst zich kon verwonden
aan de kleuren van het
aards…
Aardse sterretjes
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 125 Soms zie ik sterren over de aarde gaan
Beschenen door zachte glans van maneschijn
Op aarde in zij of fonkelend satijn
Terwijl daarboven de hemellichten staan
Als edelsteen diamant, robijn of paarlemoer
Gracieus, blozend en schitterend als brokaat
Geweven uit stof van zilverkleurig draad
Zwevend door zalen over gladde vloer
Ach ’t schone…
Het aardse nat
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 104 kalmerende warmte
de melodie van de toekomst
klinkt in de schatkamer van jouw hart
je weet hoe vreemde noten moeten klinken
wanneer het verdriet ontdooit
zullen de engelen over blijdschap zingen
met dat prachtige lied over vallende sneeuw
er is niet anders in de wereld
dan de blanke nuchterheid
van jouw beminnelijke ziel
ik ben het aardse…
Uit de donkere aarde ...
poëzie
3.0 met 4 stemmen 960 Uit de donkere aarde
Komt op het licht,
En het Heelal zweeft in het licht
Der Liefde.
Gij ligt in 't licht der Eeuwigheid,
In dat licht, dat zich om ons breidt,
Zweef ik.
O niet van mij het licht,
Dat zich over u breidt,
Het is, het is het licht
Der Eeuwigheid.…
moeder aarde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 103 wat zij in zich heeft
alles
geeft zij ons
moeder aarde
dat
waarmee wij ons voeden
waarmee wij ons kleden en warmen
waarmee wij ons sieren en verrijken
daarom
koester haar
moeder aarde
haar
en haar gaven
neem ervan
haal af wat nodig is
met respect
liefdevol
proef en ruik die gaven
voel en betast ze
geniet ze
intens
maar…