inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 13.361):

De aarde zwarten

mag ik de tuin zijn
waar jij groenen kan
de aarde zwarten
waarin jij ooit
weer bloeien zal


mijn borders zijn
niet ingericht éénjarig
maakt nog geen gezicht
paden wachten op de hand
waarmee jij je zaden plant


ik snoei en rooi
het overbodig
de tuin is lenteklaar
mijn warmte en jouw kleur hebben
elkaar ook volgend jaar zo nodig


Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/

Schrijver: wil melker, 19 november 2006


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 457

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)