Alle inzendingen over onbekende

tot het einde daar is Je mag nu rusten in mijn armen Deze weg zal moeilijk zijn in het gemis Je mag je nog een laatste keer verwarmen Ik wil van je genieten nu het nog kan Het afscheid komt steeds dichterbij Je mag je woorden laten strelen dan Drink ik ze in tot het einde nabij is Ik wil je dragen tot het einde daar is Je mag je reis in onbekendheid…

modulatie en vibratie van lucht het was geen stikken dat verwoede pogen van het ikke om te landen zelfs met handen en voeten lukte het niet heel subtiel is er in contacten gesneden zijn verbindingen ontkoppeld werd het netwerk uitgekleed en zonder voeding gezet het proces dat vele stadia kende vaak werd geattaqueerd door onbekenden…

Samenpakkende wolken Mijn spiegelbeeld aan mijn zij Me overgevend aan de cadans Glijdt het landschap aan me voorbij Een landschap vol herinneringen Schaamte waar ik nooit aan wen Dagdromend over vroeger En wie ik uiteindelijk geworden ben Mijn eindstation is onbekend En ik wil het ook niet weten Maar waar ik ooit vandaan kwam…

keuze was omwikkeld met pijn en zeer in het eindeloos verbinden kon ik mezelf niet meer vinden nog slaat mijn hart vrij op impulsen van een batterij weer schuiven de panelen we zijn in samen met te velen privacy slaat op hol zonder rust worden we dol we hebben de balans verloren oncontroleerbare energieën ondergraven met onbekende…

een koning machtig en rijk regerend over het gouden koninkrijk zijn troon saffier de muren van diamant zijn dienaren mooi, sterk, elegant zij bewoonden onbekende planeten bezaten een kennis waar wij niets meer van weten zij dienden hun koning met vleugelen van vuur niet gebonden aan tijd of duur een opstand brak uit in het vrederijk…

Machtig alles kunnen klaren En toch weer woelig bedaren Standvastig bij de fok Fier en ferm, lijf rechtop Jagen we het zeil in top Starend naar de spits voorop We hijsen alle zeilen Wat mij betreft nog zeemijlen Uren lekker maat-loos varen Ik hoef mij niet te scharen Wat een genot en woeste weelde, Dat is wat men mij ook bedeelde Onbekenden…

leven bleek al door de immense hitte te zijn verteerd in een herfst zonder oogst nog duistert het onder levenloos loof maar de koelte die de kruinen altijd hebben kunnen geven is door droogte verdwenen knisperend is al veel blad gevallen en knoppen bomen in een noodscenario geteisterd kaalt het bos door deze laatste catastrofe onbekend…

wat jij voor mij voelde was geheel onbekend. We hebben nooit een relatie gehad, ik weet niet wat het was, waar je mee zat. Dat ik zoveel van iemand kon houden had ik nooit gedacht, dat was allemaal geheel onverwacht. Nu heb je een vriendin, dat ik van je blijf houden heeft nu toch geen zin.…

klank koppelt trommelvlies aan memorie je ogen spreken boekdelen titelen de verwoording af stralen interesse uit geven licht voor hem die kijken wil je oren je handen je tong met smaakpapillen elektrisch geladen constant vibrerend eigen tijdloze invoelbaarheid het beeld is abrupt stopgezet verstard tot dodenmasker houdbaarheidsdatum onbekend…

kleur verschiet als het een andere deining biedt ik kom niet dichterbij er zijn langszij geen vergezichten die oplichtend afscheid nemen als partij ons motto is voel je even vrij zonder aardse beperking alleen met ons erbij deel je talenten schenk anderen waarin zij ooit tekort gekomen zijn ga voor de lach en maak hen blij onbekend…

zacht dansen vreemde vormen in hun eigen gel gekleurd is hun vel naar functionele groepen zij ontsnapten uit het onbekende op zoek naar de vertrouwde sluiting van het eigen dna om in samen delen de potentiële mogelijkheden zo goed als mogelijk te benutten als geheel om de bouwplaat te kunnen lezen moesten er wel ogen en hersens…

Je lijf doet zeer Moedig maar ineengedoken Op onbekend terrein Je bent gebroken! Loslaten doet je pijn Vast willen houden aan wat je had Waarom moet jij hier doorheen En kwam dit op je pad?…

ik nam je hand pakte je land met zijn zonnige stranden toen ik jou in de warme zomerse zee liefdevol kuste jong en onervaren trotseerden wij de gevaren van onbekende gebruiken en culturen want de avonden waren vol liefde en zachte vuren ik kende in olijven en palmen de paradijselijke kant besefte ook dat ik liep met een traditioneel…

zo af en toe betreed ik onbekend terrein, ik zou het wel wat vaker willen maar zonder er veel tijd aan te verspillen waar vind je nog een plek die niemand kent?…

Ook vandaag weer zoveel doden, onbekend, soms onbemind, vragen, zoeken, zin en waarde, oude mensen, jong of kind... Zoveel dat ik 't niet kan vatten, zoveel tranen, zoveel leed, en toch blijft de wereld draaien alsof niemand dit echt weet.…

dag op het centraal station waar ik kleurloos ronddwaal als spion je weet vast wel hoe die dingen gaan niets maar dan ook niets zal mij ontgaan soms wacht ik urenlang op het perron op goed geluk pik ik een straaltje zon al wordt dat eigenlijk niet toegestaan ik woon en werk al jaren in de stad maar laatst werd het me ineens te dol mijn onbekendheid…

Vakantie in het buitenland valt me behoorlijk tegen mijn logement is krap het meubilair versleten de bedden zijn niet zoals thuis ze kraken veel gelegen en walmen penetrant oud zweet culinair genot is onbekend eten is slechts overleven niets meer dan minder op mijn bord het klimaat voelt wel oké de hitte is net uit te houden al snuif…

In de sleur van moeder en huisvrouw Is ze in 't huwelijk ondergegaan Niet gelukkig, haar wereld grauw Angst voor 't onbekende doet voortgaan Kinderen worden ouder en ze scheidt Ontdekt dat sociale vangnetten bestaan Er was nooit tijd en gelegenheid Voor evaluatie van huwelijk en leven Voor 't groeiproces naar volwassenheid Geluk mocht…

Ik ben niet onbekend, uit wat ik doe blijkt onderling verband, ik werk de maten die niet groot of klein meer lijken. De tijd bepaalt zich niet tot ongenoegen, het lichaam is hier niet met angst te vergelijken, waardoor ik ondervind dat men zich in kan voegen.…

en in mijn armen lig je warm breekbaar je lijf een voor mij onbekend en heel vreemd land beweegt zich zacht als golven die onmeetbaar heel teder stromend glijden door de palm mijn hand misschien dat wij ons nooit echt leren kennen omdat het lot het zo voor ons bedoelt of dat ik aan het fluisteren van je adem nog moet wennen zodat mijn…

ik hoorde je stem in zachte muziek een hand streelde mijn haar op de rand van dromen ik wist dat jij zou komen het was voorzegt ook voor de muziek was al een bijrol in deze seance weggelegd het was geen mystiek uit onbekende verten die mistig schimden maar een gewoon menselijk contact in gezamenlijk dromen we voelde warmte…

Een herfstmaan scheen over de landsgrenzen daar in de bergen had ik geen liefde aan je kunnen geven maar er weigerde een inzicht en ik had geen broek aan de woorden vooraf kwamen me onbekend voor alsof ik ze zelf niet had geschreven mijn eigen zienswijze was gebleven kon zich niet ontwikkelen de geestelijke achtergronden van mijn bestaan…

'waar is de waterput waar vogels zich kunnen laven met vrolijk gefluit' ik probeer te kijken naar bergen, naar blootgelegde zeeën, zoiets als lucht, woordenblauw naar weggebrachte pijnen tussen dikke boeken lege kamers, steeds krommer in armen leg ogen, onbekend, in volzinnen in weerkaatsende verzen die niet verder kunnen gaan…

Vandaag ga ik naar buiten lopen overal en onbekenden op café tracteren of geld spenderen in een tournée générale. Van nu af aan zit het vooraan: op alles heeft dit kind een klare kijk. Het duwt ons vrolijk aan de kant, gewoon perfect en overbodig tegelijk.…

door me heen gaan, enkel de herfst en geen andere vragen die sporen dragen van holle huizen waarin niets zich kan hechten behalve de onmacht, immer herhalend zoals witte kruisen, lijf aan lijf nooit uit marmer of uit letters van leven wel liefde, liefde, zoveel liefde onberekenbare liefde, binnen in mij en daarna, fluister je onbekend…

De vertrouwde melodie, adagio met lichte en donk,re timbre,s wekt op, voert mee brengt emotie ongekend meeslepend naar het universum ,wat in zijn grootheid is als een lichte bries, die ontvangt wat de aarde los moet laten en meeneemt naar onbekende verte.…

Is het zo dat jij mijn verslaving bent en ik tracht te minderen maar het steeds meer wordt dat het mijn huid naar binnentrekt bloed doet branden gevangen in een vreemd verlangen als een bij rond honingraad en is het zo dat er geen feitelijke reden is waarom jij mijn adem beneemt en in alle onbekendheid zo bekend in mijn gedachten…

Een ongedwongen sfeer maakt weelderig, laat alles op zijn plek vallen in het onbekende dat zijn weg vindt in vervagende overpeinzingen, de wereld snippert vandaag laat zich delen in het Wester Paviljoen.…

performance hij was het die aan de touwtjes trok en speelde met marionetten begeleidde hun adem in ontspanning en lach als gesynchroniseerde emotie met staccato applaus hij gaf hen zijn hart hand en hoed om hun zorgen te verlichten zelfs door even van zichzelf vervreemd te raken in relatie met een uiterst merkwaardige vrijwel onbekende…

mijn dak kent geen vaste plek meer het is verloren gegaan plots is er na zoveel jaren een doorbroken bestaan de grond behoort mij niet meer toe ik draag de koffer voortaan van hier naar daar verspreid over de tijd die mij nog rest op en neer en verder naar het onbekende waar verleden wordt geleden in de onrust van het hart…