Alle inzendingen over religie

toeterend en schreeuwend rijden ze door de straten ontregelen pleinen en doorgaande wegen in onze grote steden de gekleurde idioten in aanbidding van de bont gekleurde lederen zon toeterende malloten alleen zolang hun eigen team een wedstrijd won zo niet dan wordt de devotie snel vergeten zoals vele geloven overkwam en verwerd van vurig…

Geloof is buigbaar, maar bijgeloof is zelden -- te beïnvloeden.…

De zonne is weg, en 't daglicht heengevaren; het duistert al, de dood heeft de overhand gewonnen over ons, die eer zo luide waren aan 't leven, heden, vrij en onvermand. De zonne is weg, die liên en land verblijdt, en 't vlugge volk van 's hemels harpenaren. Ze zwijgen al nu, tonge- en taalberoofden; ze treuren: 't zonnelicht is uitgedaan…

Het zou een blijde tijding zijn, indien God heden tot mij sprak: "De dag is om, Waarop gij werken mocht, nù laat mij zien Het werk uws levens." Dan sprak ik: "Ik kom Met lege handen, meester, ik verdien Uw ongenoegen en uw straf, want dom En slecht heb ik gearbeid." Dan misschien Sprak God: "Ofschoon met lege handen, kom!" 'k Erken…

God, hoe kan de mens toch boos zijn, die maar U tot steun en heeft, en in ander goed getroost zijn als dat goed dat Gij hem geeft? o 't Mysterie zonder weerga, dat ik overal het goed, in mijn eigen als ik neerga, dat ik daar het kwaad ontmoet! ----------------------------------------- uit: Kleengedichtjes (1860)…

Willen vele denkwijzen en vragen over Geloof zich uitgebreid op papier, of bij gesprekken ver of alhier, aanbieden om mensen te behagen? Meningsgeschil blijft gemoedsrust belagen, is een doelgericht aanstormend roofdier, strijdt dan weer als een opgejaagde stier. Welke verrassingen zullen opdagen? Brein en gevoel mogen elkaar treffen, baren…

Oei, eenmaal bedacht is een god in aanleg ook -- onvernietigbaar.…

Wat gebeurde vanaf de grondlegging der wereld heel de mensheid door en nog zal komen verhaalt het Bijbelboek Openbaring over het worden verworden van Schepping en leven Gods wil voor de toekomst en strijd tegen het kwade door de Vader van al wat leeft in het Heelal zijn de mensen gezegend met eenvoud van geest die onwetend…

Bij het aardse leven bijstand vragen aan de wijde Hemel mag ieder uur. Hoe zal de Heer van het Heelal jouw stuur laten gaan in de komende dagen? Hoop en vertrouwen zullen licht vervagen als wachten ontaardt in te lange duur. Menselijk geduld vertoont dikwijls kuur in 't geloof, kan zelfs God aanklagen. Maar de aanbeden Vader verdeelt…

Gij hebt dit graf gebroken nu En wij kunnen niet blijven staan Nu Gij daaruit zijt opgestaan, Maar toch, hoe was het vol van U. Het hart dat gij geschapen hebt Werd ledig van Uw hemelvaart, En 't oog heeft blind omhoog gestaard Omdat Gij het verlaten hebt. Het is zo vreemd geworden nu, Want wij, uw kindren, zijn verweesd En wachten ledig…

Laat ons samen God nu danken op dit mooie Pinksterfeest. Zingen zullen wij in vreugde om het komen van de Geest. Mocht Hij ons de liefde geven voor wat God geschapen heeft, onze harten dankbaar stemmen voor wat ergens ook maar leeft. Vred’en vreugde, moed en eerbied, alles wat in zevenvoud mensen samenbrengt in vriendschap, ons steeds…

Gods nabijheid beleven mag levendig zijn met welluidend zingen of geestdriftig spreken dan wel kunstwerken maken geest van d' Almachtige Heer groeit stil en zonder opzien binnen zachte groene handen aan soepel kronkelhout waar druiven langzaam zwellen reine ziel tot rijping brengen haar ondanks hun teerheid beschermen tegen…

Uit uw hemel zonder grenzen komt Gij tastend aan het licht met een naam en een gezicht even weerloos als wij mensen. Als een kind zijt Gij gekomen als een schaduw die verblindt onnaspeurbaar als de wind die voorbijgaat in de bomen. Als een vuur zijt Gij verschenen als een ster gaat Gij ons voor in den vreemde wijst uw spoor in de dood…

Gods Engel komt! Een stralengloed Omschijnt de rotsspelonk: Het aardrijk beeft, dat Jezus bloed - Het bloed der Onschuld dronk! De grafsteen wijkt voor Hemelkracht; De bleke wachters vliên. Daar rijst hij, uit der doden nacht, Die geen verderf zou' zien! Triomf! hij won de zegekroon; Hij heeft de Dood…

Is dit Gods nieuw wereld? Pijnend licht Liggen de velden voor mijn zwak gezicht. Mijn hoofd is duizel-ijl, zo kort genezen Van aardes zware druk, doods kille vrezen. En overal is horeloos bewegen. Gestalten waden stil de blankheid tegen Der vijvers, in hun kristallen vreê, Als Gods doorluchte helle hemelzee. En al de bomen staan getooid gebogen…

Het is allemaal goud wat er blinkt door de gouden gebogen plafonds welke op mij dwingend afstralen in 'Die Erlöserkirche' in Gerolstein, Eifel, Duitsland Ik denk:  "Is God Goud?" "Wellicht wel!" volgt m'n gedachte Maar dan flitst het door mijn hoofd "GOED IS GOD GENOEG!!"…

Niemand kan het geloof staven van de ander Men kan alleen eigen geloof uitstralen naar die ander Maak het maximaal zuiver met maximaal respect van en door beiden Want geen 2 mensen zijn het zelfde een ieder is uniek…

Vele vragen zijn gesteld weinig antwoorden gegeven op problemen, ongeteld, zaken waarvoor wij leven. Problemen zullen altijd blijven 't is heus niet altijd zonneschijn heel vaak zullen wolken drijven als schaduwen van chagrijn. Toch blijkt achter dat wolkendek altijd weer 't licht der zon is aan levensvreugd geen gebrek daar schijnt…

In mijn roerig verleden ontmoette ik mooie herten die me vergezelden met schone beloften maar opeens waren het draken sprongen vol wrede bloeddorst tegen deze jongeman op wierpen me meedogenloos in een zwarte afgrond op de rotsbodem der wanhoop was het reddeloos voortkruipen overal tasten en stoten een veld van berusting…

God is een geluid dat overal komt, klinkend -- waar er ruimte is.…

Marcus IV : 39. Er woei een grote storm van smart Over mijn levenszee, De baren sloegen over mijn schip. Alzo, dat het vol werd van wee. En Jezus was mét mij in het schip, Maar nu was het nacht en Hij sliep. Ik wekte Hem op in mijn grote angst. Ik wekte Hem op en riep: 'Bekommert het U, o meester, niet, Dat ik verzink…

De minaret steekt beschuldigend in ons huis -- haar schaduwvinger.…

Zo dekt een donkre wolk het stralend zonnelicht, Gelijk mijn Liefste nu zijn vriendlijk aangezicht; Zo lang dat in mij scheen, slóeg mij het hart van vreugden, Toen was ik sterk, en zong en sprong langs 't pad der deugden; Maar nu zich eens verbergt die Goddelijke schijn, Bevinde ik mij een worm, in stof en as te zijn. Zo mij maar iets…

In het Koninkrijk van God zijn vele kerken vele in de vrije sector met een eigen stijl van verkondiging Daar weet de Raad van Kerken soms geen raad mee Maar God wel, die zag en vindt dat het zo goed was en is Hij heeft de mens uniek geschapen, geen twee 't zelfde Hij is wel al blij als er twee of drie in zijn Naam bijeen zijn En waar…

Bevroren vallen de oproepen tot gebed -- als sneeuw op de stad.…

Kijk niet naar de donkere wolken. Klaag niet over de koude wind. Voel de regen niet door straten kolken. Geniet van sneew zoals een kind. Altijd zal de zon nog schijnen ook al is het boven het wolkengordijn zal donkere wolk met goud omlijnen 't hoort in 't leven, regen en zonneschijn. En aan het eind van levens baan zien wij het paradijs…

Steden vertrouwen op hun burgers, de dorpen -- vertrouwen op god.…

Ik weet de woorden niet, maar sprankels licht vielen die dag heel diep in onze zielen. Het was alsof we plots weer wilden knielen toen ons ontsloten werd een vergezicht. Het lijden had de luiken van ons hart zó dicht gedaan dat er geen hoop meer woonde en niets had nog geteld, niets wat nog loonde toen Hij gebroken werd en ons in smart en…

Wederom met Christus opgestaan Hebben onbeschrijfelijk geleden Smekend tot Dezelfde nog gebeden Mochten daarna onze wegen gaan Konden onze werelden weer aan Nieuwe plannen in het heden smeden Wederom met Christus opgestaan Hebben onbeschrijfelijk geleden Werkelijk geblaft tegen de maan Ons van het verleden losgesneden Langzaam uit een oude…

De Zoon van God aan 't kruis Vervolgens Stille Zaterdag Bezinning van kwaad en zonde 't Mensdom weet niet wat zij heeft gedaan Geschreeuw van de onwetende mensen Op Vrijdag, Zaterdag was 't stil Daaropvolgend het geluid van de schuivende steen Terwijl het geweeklaag van de vrouwen stopt Ogen leken te bedriegen Voor onz' zonden gestorven…