9462 resultaten.
'k Wierd wit van ouderdom
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.845 'k Wierd wit van ouderdom, en 't leven zat en stram,
In de oude woning, waar de wanhoop vaak kwam waren,
En joeg me doodschrik aan, en doopte in 't zweet mijn haren.
Hoe dikmaal keek ik uit, of Jezus nog niet kwam.
Maar allerwijste Heer, 't mag kort of lange duren,
Uw name zij geloofd, gij komt ter rechter ure.…
Woestenij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 141 Witte muren
dragen sporen
van raak
etterend in
verdampte jaren
onderhuids
als dat al kan
klinken klanken
als roepende wanhoop
in die éne woestijn
waar zand allang
geen vijand meer is
geschoten in gevangen lucht
vlucht het alfabet
langs kindergeesten
overleven is de
eerste letter
van de schrift
kom maar
kom van links of rechts…
De banneling
poëzie
4.0 met 13 stemmen 2.617 Hoe bar, hoe onverzoenlijk bitter
Is dit getij van wanhoop en van schroom.
Straks zeilen krassend uit het sneeuwgeschitter
De kraaien op, en hang ik in de boom.…
niet meer weten wie we zijn
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 86 wie ben je op die foto
als je hart bitter weent om
het kind op je schoot
omzwachteld in gebroken wit
laat het prille leven niet gaan
nu wanhoop uit de hemel stort
begraaf het kind niet in haar laatste slaap
we willen het wiegen in onze armen
in het open veld
onder de zwarte hemel
in het hoge gras zullen we
naar de sterren kijken…
Herinneringen in zwart wit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 86 ik had de luiken van
mijn comfortzone gesloten
verstoken van buiten hield ik
herinneringen in zwart wit tegen
het steeds donker wordend licht
hagen en struiken
groeiden woekerend dicht
in hun wanhopig zoeken
naar de laatste streepjes zon
herfstte het groen in schaduw alom
ik weet van buigen en barsten
heb mij eindelijk vermand
ben uit…
Dans der getijde
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 198 Vlinders sterven
Storten in het water
Die niet naar karkassen
Maar bloemen ruikt
De zee gevoed
Door schepselen
Mooi als engelen
Schreeuwt in wanhoop
Witte schuimkoppen razen en bulderen
Terugwaarts
Omarmt alles in zijn koele woede
Berusting
Gadegeslagen door
Vliegende creaturen
Die aan de hemel
Zijn getijde volgen
Verworden…
Ik ben geen dichter
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 942 Wit, spierwit mijn blad
en koud mijn pen
hoe kan ik mezelf vertellen,
dat ik geen dichter ben.
Groot zijn mijn gedachten,
en alles daarvan is waar
zielepijn verzachten....
ach, kon ik dat maar.
Soms ben ik echt wanhopig,
daar ik geen dichter ben
en dat ik slechts heel simpel
rijpjes schrijf met deze pen.…
Remedie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.107 Al wat ik schrijf
weerstaat mijn wanhoop, elke zin
waaraan ik ademloos begin
jaagt mij de stuipen van het lijf.
Want op papier ben ik niet bang.
Hier gelden vastgestelde wetten
die mij uit razernij ontzetten
en redden van de ondergang.…
Zout
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 243 De ober was een daverende vrouw
donder rommelde door het dal en
stenen muren kaatsten laag het licht
haar lach echode weg
ik was alleen
dat terras
die stoelen nat wit mager
één ervan lag om
vochtig als mijn wangen
naast het oleanderblad
de avond sloeg een klamme doek
mijn lippen zout als zee
en weerlicht in de bergen
wanhopig denkend…
Hamassamoord
snelsonnet
4.0 met 13 stemmen 325 Ik haat geweld, maar ‘t is me niet ontgaan
Dat wie apartheid zaait terreur zal oogsten
Al treft het bijna nooit de allerhoogsten
Die grijpen graag hun kans om terug te slaan
Ik ben geen onderdrukte Palestijn
Het is een luxe pacifist te zijn…
Stille traan
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 565 Een stille traan
glijdt uit mijn oog
wanhopig, eenzaam
Een stille traan
biggelt langs mijn wang
vergeten, verdwaald, wanhopig
Een stille traan
drupt in een plas
opgeslokt, herkend…
Wit, wit en nog eens wit...
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 4.829 Hoe wit die sneeuw
die dwarrelt langs de wegen,
die sneeuw die smetteloos
de daken wil versieren,
die sneeuw die stil,
behoedzaam alles dekt:
de mensen, planten en de dieren,
Niets is hier nog bevlekt,
alleen het wit mag blijven
al is het maar heel even,
dit leven
in al zijn onschuld
hier en nu.…
Jouw afwezigheid
netgedicht
3.0 met 45 stemmen 45 de
uiterste wanhoop
flitsend dondert
aan wat altijd was
en nu even kortdurend
niet goed voelbaar is
wel jouw afwezig zijn
in onversneden realiteit…
verloren
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.123 Woedend trap ik tegen stoelen
ook de kasten gaan eraan
Krijs de dingen van de muren
En gil wanhopig neem me mee
Trap de muren aan gort
voel een ongekende kracht
Stamp de bank tot een tapijt
en gil wanhopig neem me mee
De woorden vliegen uit mijn keel
een gebaar van verdrtiet en pijn
Bid wanhopig tot het geen wat ik geloof
Voel me verloren…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 980 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…
opgekropt
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 787 Er lijkt geen uitweg
keel en darmen zitten dicht
met weerstand
van een levenlang
maar wanhoop
wanhopig sterker
wint en vindt haar weg
ik buig ik breek ik barst
en spuiend
spat ik uiteen
in niet te lijmen scherven.…
De Realiteit
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.895 Een traan verraadt de pijn
Een kreet verraadt de wanhoop
De wanhoop begint te winnen
Van jou eens zo stralende gezicht
Door de harde realiteit getekend
Wordt jou geen andere keus gelaten
Dan rust te vinden in het onvermijdelijke lot…
Spectrum
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 304 Flits witte was
ooghoek trekt
mondhoek wijst
hemels breed
Groen verzoekt
spiegelt hervonden leven
grijp deze halmen
bewerk lot
wanhoop dooft
Oranje binnenvetter
je lacht adoratie
bid
geloof
weg zwart
o zo heerlijk
apocalyptisch
Rood opgediept
grijns oneindig
positief
Verjaag gestorven
korven grijze cellen
herschep…
Schemering is het doodgaan
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.203 Plekkend beschenen witte heerlijkheden
van dag de morgen, en onbevreesd zich trekkend
was daaraan op, 't hart dat nu is zich rekkend
uit wanhopig naar de vreemde leegheden
van de avond en zijn gemaskerd gezicht, -
maar de dingen die hem zullen behoren
houden hun ogen nog zo vragend gericht;
en de verledenheden hebben verloren
hun glans, en…
dat huis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 waar ik tegen muren leunde
bescherming zocht achter deuren
die zich sloten tegen kwaad
dat huis waar ik geschreeuwd heb
in de wanhoop van wat leegte zeggen wil
en waar geborgenheid tussen alle witte wanden
zacht vervloeide tot een massa warme
handen rond mijn lijf
dat huis verlaat ik, ik laat het
voor een ander
ik wens de stille zegens…
Wit op Wit
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 1.349 tijd
waarmee uw diepste wordt beschenen
Maar het is toch wit-op-wit - zei ik
en draaide me opzij
maar de man die het mij zei
leek met mijn laatste woord verdwenen
In verbazing bleef ik achter
met dit ene schilderij
dat mijn verbijstering trotseerde
witte veertjes had gerezen
en ik dacht er aan de man
aan wat hij zei - wie hij kon wezen…
[ Mijn liefde mag niet ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Mijn liefde mag niet
lijken op wanhoop, want dat --
zou een aanzoek zijn.…
Green Deal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje
_______________________________
DEAL OR NO DEAL
Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt
Met aanbevelingen voor Adema:
Voor piekvervuilers enkel Canada
Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…
zondagmiddag
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.487 zondagmiddag zag ik jou
je handen in je haren
wachtend in de kou
verkild waren je ogen
versteend was je gelaat
de witte wereld om je heen
leek je te gedogen
er was geen mens op straat
behalve ik die je daar zag
zoals je stond, gebogen
sprak ik je aan
en zag de treurnis in je ogen
maar toen ik je omarmde
in een wanhopig streven
je met mijn…
STAGNATIE
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.106 Ik ben wanhopig, gefrustreerd en boos.…
Moed der wanhoop
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.429 Uit
louter wanhoop
gaten springen in
de weerstand van het
levenslot…
radeloos (senryu)
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 460 alsof een briesje
wanhopig tot windstilte
een tornado streelt…
Pijn
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 348 Wanneer de
pure wanhoop
bezit heeft genomen
van het zijn,
is er niets,
maar dan
ook niets meer,
om blij over te zijn!…
Hij is het haasje
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 503 Ze zijn bijzonder zeldzaam – witte hazen;
Toch is hier in de buurt zo’n beest gespot,
Een vreemd gekleurde speling van het lot,
Al zou het mij daarom ook niet verbazen
Wanneer het Michael Jackson is gegeven
Dat hij die haas is in zijn volgend leven.…
Twee takken
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 157 Hoe van de boom
Twee takken werden
Afgebroken, ruimte
Gemaakt werd voor
Jong leven, nieuwe
Uitlopers de kans geeft
Om te groenen, ook al
Is het maar voor even,
Want al wat groent
Trekt naar elkaar toe
In weer een nieuw leven…