Alle inzendingen over dromen OR oorlog OR leven

Je trekt ons aan en zuigt ons vast. Je kleeft zwaar aan onze botten. Loopgraven doorkruisen je als waterlopen. Niemand schouwt ze, niemand ruimt. Hier wonen we vier jaar te lang met tegenzin. We malen niet meer. Wat we moeizaam wonnen, ploegen we nu tot braakland om. Je schuurt en schurft ons lijf. We kunnen niet wennen. We willen niet…

Oorlogen veelal met een naam: de 80 jarige oorlog (Spanje-Nederland) De Frans-Duitse; de Engels-Franse; de Nederlands-Belgische; de 1ste wereldoorlog; de 2e wereldoorlog; de Koude Oorlog (Oost-West); de vuile oorlog (Argentinië); de Israëlisch-Palestijnse oorlogen En nu een wereldoorlog zonder naam of toch: de onverschillige oorlog de nieuwste…

Dit is ons erfgoed en natuurlijk kun je je betere dingen wensen, Maar dát geldt immers ook voor die mensen die het leven er lieten.…

Toch leven wij voort, Samen leven wij voort. Wij zullen zijn op deze wereld. Met elkaar en tegen elkaar aan. Ons as zal vredig rusten. Samen zullen wij bestaan.…

op mijn planeet van goddelijk behagen is fantasie de koning van je …dromen!…

Gezegend is de jongeheer die mijn navelholbewoner vindt en koestert in zijn hand, met lede ogen constateert dat pluis tot stof is weergekeerd een windvlaag op een korrel zand…

Maar zij, zij had geen leven daar. Daar midden in die tijd. En zij, zij blijft nu weg. Weg voor altijd. Weg, weg van alles dat leeft. Weg van deze tijd. Weg, weg van deze aardbol. Weg, en d'r leven kwijt.…

Geluk, liefde en verdriet weven we als een rode draad door het leven, maar velen hebben alleen verdriet omdat oorlog, honger en terreur hun bestaan ontspoort...…

als het gras weer groeit is jouw oorlog niet gestorven nog steeds wordt in jou gestreden ook al heb je al lang geleden de vrijheid verworven je zwoegt in opgejaagde dromen en zweet aldoor de angst van barakken ja, je zult nimmer aan het gevang ontkomen en eindeloos naar verlichting snakken…

Versluierd in de beeldenstorm vergruizen leven, liefde en dromen van geluk van duizenden, statistisch weggecijferd: in het opbod van kille macht groot gelijk en blind geweld zijn mensen slechts kanonnenvlees.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Dichten voor de oorlogs-doden voelt zo levendig aan of ze weer bestaan niet dood zijn gegaan Dichten voor de oorlogs-doden voelt zo verdrietig aan dat ze niet meer bestaan noodgedwongen zijn dood gegaan Dichten voor de oorlogs-doden voelt de oorlogen herleven zoveel verschrikkingen begaan waanzinnigheid ontstaan, verslaan Dichten…

waarom fluisteren bommen over de steden heen verwoesten zij levens van kinderen zo gemeen waarom steeds oorlog vechten met geweren kunnen de soldaten dan niet leven met vrede…

Elke dag leid ik een vreedzaam leven hier waarvan ik geniet ofschoon de oorlog, de pijn teleurstellingen en verdriet in mij zijn geworteld; het is de erfenis die mijn vader in mij achter liet.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Geef mij de droom…

Ik spreid mijn armen en zweef op de thermiek van stilte zo stijg ik op dromen en voel de magie van gelukkig zijn. Geen emotioneel drijfzand Geen oorlog in mijn hoofd Hersengolven breken op berusting en het heerlijk bevrijdende van gelukkig zijn. Loden herinneringen worden tot goud.…

Je bent er altijd als ik wegdroom vanochtend verzon je een nacht achter het silhouet van een dode boom schreef je gedichten over de oorlog, met doden en gewonden repte jij jouw woorden, die bijna zinloos onzichtbaar bij me bleven als ware ik zelf die persoon die de laatste zucht uitblies, om die nacht maar niet te dromen…

De samenleving is een kader, het leven kostbaar en uniek, Maar de mens kent geen God de Vader En de vrede is zo ziek. Oorlog, diefstal en geld, zijn dagelijkse dingen. Steeds zoekt men naar geweld om zich in deze gemeenschap op te dringen. Oorlog brengt geen vrede, maar vrede brengt geluk.…

Verloren oorlog of wat lijkt op verloren oorlog of wat lijkt op verlies; aan wie wordt het bestuderen overgelaten? En de nog niet afgesloten oorlogen? Wat al bestuderen? Brieven van vermisten? ----------------------------------------------- uit: 'Vrede is eten met muziek', 2005.…

ik wou dat ik kon schilderen met de kleuren van de wind dan kleurde ik de wereld in een vredig, warme tint dan was het leven handelbaar geen oorlog, angst, verdriet maar de wereld zit zo niet in elkaar en schilderen... dat kan ik niet…

hij die geen oorlog kende maar voor zijn leven rende en stierf van ellende geen groet, geen graf. zelfs de vlag is veraf.…

oorlogen meer of haat en nijd laat ze opgroeien zonder zinloos geweld geef het ze, leven in vrede en vrijheid.…

gedroomde reis het gewicht van de taal verdween toen ik net als de zwaluwen in het wolkendek oploste een laatste blik op aarde liet me de zeeën zien op de bodem van een verlaten bootje schitterde een schelp in de zon…

ze waren aanwezig, meer in aantal dan het gezwam van onderling bakkeleien wie nu de mooiste kleuren droeg of het groenste blad ja, de viooltjes spraken vannacht de huiskamer vol met eennachts spreuken en onderlinge verwensingen anderzijds werden ze aan schouder gedragen en van snaar tot snaar ontheven van een spectaculair melodieus ontheven…

Mijn dochter in Enschede, houdt heel veel van de zee. Op elfhoog in haar torenflat, voelt ze zich tevree, als op de golven van de zee. Maar eens per jaar, dan gaat ze echt. “Ze waait dan uit, “ zoals ze zegt. De haren in de harde wind, de voeten in het zand, lekker samen naar het strand. En is ze weer thuis in Enschede, dan droomt ze…

te moeten leven in een droom die je niet opnieuw beleeft omdat je tekort leeft misschien dat er morgen weer vrede is een kind verliest van de nostalgie omdat het niet kan besturen en dan kom het zo gemeen bedrogen uit geen horizon om naar te turen en dat de wereld dan besluit misschien dat er morgen weer vrede is snotterende neusjes…

Het leven is te kort, om te lang boos te blijven, om alsmaar ruzie te maken, om oorlog te voeren. Het leven is te kort, voor onzin... Het leven kan te lang zijn, als je niet meer wilt, meer kan, meer moet, tegen elke dag opziet als was het een onbeklimbare berg.…

Het einde van een oorlog herdacht Nederlands-Indië van Japan bevrijd Een einde dat een begin was van een nieuwe oorlog een vergeten oorlog de oorlog waar men niet over praat de oorlog waar men zich voor schaamt Mensen 'bevrijd' uit de Jappenkampen vielen in handen van vrijheidsstrijders of guerillastrijders afhankelijk…

Angst voor leven in de goot. Over oorlog. Over vrede. Over leven na de dood. Met kerstmis heerst een geest van samen. Moge het altijd kerstfeest zijn.…