Alle inzendingen over ontelbaar

gun me vooraleer het doodse zich met werkelijkheid bemoeit al is het maar heel even midden alle oorspronkelijkheid terug te keren omnevelt door herfst het kleurrijke van toen weten zonder lente te missen het winterkoninkje welkom heten met kloppend hart midden ontelbaar kleine geneugten die zomer weerzien waar liefde als een…

Een stille bewondering voor dit speciale gevoel die kriebels van binnen begrijp je wat ik bedoel Een diepe waardering van jouw liefde voor mij je maakt me zo gelukkig als je lief praat over wij Ontelbare mooie vlinders vieren feest in mijn buik mijn gevoel staat in bloei als een kleurige rozenstruik Dit alles voelt echt heerlijk en…

en weer klad ik hoop tegen de muur als ontelbare, grijze wolken rond gefluisterd in blinde stormen en al wat ik ben blijft bestaan in immer onbestemde regen wanneer dag na dag de stenen verpulveren tot stuifzand in de wind een stem in dag tot nacht gezwart breekt de laatste gebeden als ver weg het kind schreit door de schaduwen…

van de vrede plooit zich als luizige rafelige dekens over de verwoeste en verkrachte landen heel laat in het nieuwe voorjaar wagen de eerste bloemen zich toch uit de bedorven en bebloede aarde in die zomer bloeit een golvend tapijt van papavers bloedrood onder de zon bloemen voor miljoenen doden een slagveld vol tere schoonheid met ontelbare…

hoe koud is de leegte de stilte oorverdovend het gemis immens woordloos verbonden maatjes door dik en dun tot de tand des tijds legden wij vele kilometers af verstrengeld op 'n niveau vol onbeschrijfbare liefde tot het moment daar was het pijnlijkste besluit ontelbare tranen rolden, en nog om mijn trouwste maatje te doen overgaan…

zacht ruisen gedachten hun maagdelijke vlucht ontelbare kleuren geuren de lucht verwarmend geluk want liefde is zon op vleugels die strelen in ogen die nooit gaan vervelen zij spreken de taal die we beiden verstaan waarin onze passie zich eindelijk laat gaan ik wil je verwennen in warmte van samen zullen mijn handen je eindelijk…

Ontelbare lichtjes schitteren in onze ogen. Dankbaar om dit aanschouwen te mogen.…

Tal van nachten zeer weinig geslapen Nachten op de klok kijken en de uren tellen die gewoon ontelbaar zijn Nog een zeer groot geluk dat ik een schattekat bezit Dat witte en oh zo schattige spulletje vermag echt alles! Wat staan we toch dicht bij de huisdieren en wat verlichten ze ongewild ons leed... Leert mijn ervaring.…

Ik proefde haar magie en verloren in gebaren stokte mijn stem… gedachten spiralen herhalen haar ontelbaar ik dwaal nu alle dagen en zie haar lichtjes flonkeren haar tover in mijn geest……

ontelbare dichten schreef hij het onderwerp verscholen in een letterwoord van eenstammige grepen en afgebakende abc-termen om dan, toen het moest de zinnen verloren waren weggelopen van de man die zo nodig en eindelijk het één en meest belangrijke om dan stil te worden deze woorden zullen niet gerecycleerd, eenmalig zijn ze zouden…

de herfst schittert, kleurenpracht schilderachtig, valt rottend op de aarde terug naar waar eens was de winter slaapt berenbuik vol van zalm neen, dan de lente bomen en struiken dansen in groene jurkjes, fladderend in schier ontelbare nuances, veelbelovend en afvragend, wat voor jaar zal het worden de zomer zoemt lange bruine benen…

is het spreken een daad van geluk wanneer het licht lente schrijft, vloeiend in het uur van een helderwitte dag en jij, in al jouw naaktheid, het hoge gras volgt naar volmaakte zeebloesems tot diep in de hoeken van het omgebogen getij dat bevrucht en reeds ontelbare malen stoeit met het hart zoals de zon met het nieuwe hooi voluit…

duizend kleuren schilderen op papier geef ik mezelf meditatie met verf in ontelbare tinten vrijgekomen in het zwarte gat dat jij achterliet glasraam in de Franse zon intens lapis lazuli fleurt mijn ziel op ik sta niet meer aan mijn zieke kant mijn onvoorspelbaar lot nu zielevreugde op hemels niveau Ik ga niet meer met je mee.…

Hout zoals alleen hout Maar kan zijn - gegroeid Uit licht, uit sap, natuur die Altijd nog het laatste woord heeft, Gebogen tot prachtige gebinten Die vloeiend aan elkaar bevestigd zijn Zonder dat er ook maar een enkele spijker Aan te pas kwam - dat getrouw de wacht Houdt over 's lands democratie En oogluikend beschutting geeft Aan ontelbare…

in zijn hoofd woedt een wervelstorm als een centrifuge die volhardend zware toeren draait als een ondoordringbare wals nadert een dreigende hoge geelbruine muur het zandtapijt groeit in de verzengende hitte ontelbare stofdeeltjes wringen zich in zijn ogen en oren zijn schreeuw brengt geen geluid voort als hij langzaam…

In mijn hoofd zweven ontelbare wazige flarden onzekerheid en ook angst die mijn hart verharden In mijn hoofd zweven prachtig heldere beelden die mijn hart laten smelten en wonden weer heelden In mijn hoofd zweven soms bange gedachten ze krijgen de overhand in stille donkere nachten In mijn hoofd zweven vrolijke vlinders voor jou…

Op de grens tussen hemel en zee, deinen op de zeespiegel ontelbare mijmeringen. Zachte zonnestralen verlichten mijn dierbaarste herinneringen. Het zilte zand zuigt mij los, uit de greep van het alledaagse, de wind speelt, streelt mijn gezicht. Ze maakt iets los en voert het mee voorbij het einde van mijn zicht.…

Gedachtenloos slof ik steeds verder ga mee met wind en geuren opeens sta ik voor een paleis waarin heel druk wordt gewerkt ontelbare bedienden snellen door de gangen en zalen willen hun onzichtbare vorstin verwennen en vreugde geven O, om zelf naar binnen te gaan en meedoen aan die daagse bezigheid vol zegen en goede eenvoud...…

bloesems keren zich van me af ik schrik het is tijd om te gaan, terug naar wie ik was ergens is het feest vanavond * ik verlaat het zomerhuis ga langs onvoltooide velden en dagen steeds weer breekt de verte nabijheid was nooit welwillend * vrijwel alles is tegenstrijdig en ruilt zich telkens weer ontelbaarheden…

de tijd moet nog vloeien langs ontelbare korrels nog wringen langs doorwrochte grond zich ontknopen en weer verwarren in doorploegde aarde, gewassen met traanvocht van stervende ogen, duizend doden lang de tijd moet nog kantelen in de vlietende beek zich nog blussen in het gelede landschap zich ontdoen van rauwe bochten en scherpe smart vooraleer…

Zie beelden van Ontelbaar vele Auto's strak In het gelid Op Chicago O'Hare In bevroren beweging Gevoelloos wachtend op Bestuurders die Misschien wel net als Zij vastgevroren zijn In de oneindigheid Van de poolwinter - Meer dan vijftig Onder nul is het er, En ik denk aan De vlammende ambitie Die in mij leefde, Verlangen…

bomen deed groeien Of het een natte dag of een mooie Dat deed er ook niet toe 400 keer een mens die niet kon zwemmen En een zee die onmogelijke diep En op zijn minst net zo prachtig was Als bruut Na 60 minuten zou alles al verstommen Veel langer houden anzwemfabeten niet Net zo min als wij beseffen Dat 400 maal de mensen die het zijn Ontelbaar…

veranderde alles van één op de andere minuut stapte je in een film, waar je helemaal nooit in had willen zitten niet dat je 'n keuze kreeg wat een uur geleden nog normaal was lag nu in duigen, de fundering onder jouw bestaan weggevaagd wat rest zijn ontelbare scherven waarin jouw leven uiteen geslagen ligt stukje bij beetje veeg je het…

Wolken bestaan uit ijskristallen echt veel ijs-glas en waterdruppels in lucht die koud is, met daarin veel water zeshoekig van vorm, aaneengeplakt; SNEEUW In vele landschappen op kerstkaarten ontelbare ijskristallen in overvloed ZET NU DE AARDE OP 1 Geen sneeuw en ijs is geen leven Veel wateroverlast; dat dan NATUURlijk weer wel; steun…

Mijn geheugen is een vergiet, Het is zo lek als een mandje Of je het nou Wil geloven of niet Altijd als ik het nodig heb Laat het me in de steek, Dan is het er gewoon niet - Als volgt heb ik mijn probleem Voorgoed opgelost: Een hoge hoed draag ik sinds kort, Onderverdeeld in ontelbare laatjes Met daarin mijn verleden In beelden…

Ontelbare gestorven mensen, die nu in de hemel wonen, waarschuwen ons voor de hel. De aarde draait maar rond, de levenden draaien ook, langzaam maar zeker, dol. Stop it! Stop, schreeuwen wij! Zijn jullie doof geworden? Jullie klinken zo leeg en hol! Jullie levens zijn opgeborgen, in de cloud. Wij streamen vanuit de hemel. Jammer.…

achter de einder liggen de levens verzwolgen laatste herinneringen onder wrakstukken bedolven een bange stilte hangt over Schiphol een huiverende kilte in een drukke vertrekhal hun namen genoemd in tranen gesmoord met bloemen getooid en een afscheidswoord de ochtendzon daagt door grauwe nevel omhuld met ontelbare vragen wie draagt…

Onze reis werd er één vol bezoeken aan witjassen ontelbare blauw-gele treinen vervoerde mij naar daar waar jij lag, alleen, waar jij vocht met alles wat jij in je had, om weer naar huis te komen, gezond te worden, ons leven samen verder in te kleuren, operaties, ontelbare behandelingen door witjassen, brachten zij goed en minder goed nieuws,…

Ik kijk om, ontelbare keren en zie vogels vliegen zonder veren. Verleden gevoelens kijken naar scheefgegroeide dagen waarin oud geworden uren gevangen liggen in vaak bewandelde paden.…

Mijn hart is rond of vierkant ik weet het eigelijk niet Gekristaliseerde cellen door ontelbaar veel verdriet Snijdend koud voelt de harde wind zielen dwalen rond in deze ruimte Onwetend is het kleine kind maar het gevaar dat komt van buiten Gedrogeerde mensen op de straat in elke hoek, ver in gedachten Het is de stilte voor de storm…