Alle inzendingen over schaars

welkom frisse groene blaadjes fleurig wapperend in de zeewind/april warme zonnewarmte schaars geklede vrolijke kinderen mensen deze maand doet wat het wil snuif de kostbare zeelucht wandelend over het zand blote voeten/ voetjes zomersproetjes bruine toetjes veelkleurige zonnehoedjes LENTEGROETJES…

Wacht niet langer als hemellichamen zich scharen open armen jouw voeten ketenen vogelvlucht gewiekt verdriet het noorden wijst midden tussen de sterren jouw lippen die glans achter jou laat raden wat je zeggen zou voordat jij gekroond wordt wil je nu tronen mij zeggen vandaag ik heb je lief…

Het was oktober, Wanneer de blaren, Rood als rood koper, Of geel van kleur, In dichte scharen Neer komen strijken - Ik liep te kijken En snoof de geur.…

Langgerekte klanken door schaars verlichte straten sterven in 't hete zand van dit vroege ochtenduur een stad ontwaakt in eeuwenoude rituelen drommen samen in rijen met zovelen buigen allen richting heiligdom volgend de imaam knielen neer en gaan weer staan in aanbidding wederom…

In de uitgestorven Japanse winkelstraten van Fukushima scharrelt een struisvogel - moederziel alleen - het schaarse voedsel bij elkaar. Hij heeft weinig voedsel nodig om te kunnen groeien deze mascotte van de kerncentrale. Zoals kernenergie wordt opgewekt met slechts een klein beetje uranium.…

zag een gezicht op jouw schilderij de andere nog neo een natus nabij jij gaf hen ballen hun levensloop vrij koos voor hun vrijheid de schaar was dichtbij de partus was spannend en groots jij strengde einde gaf leven om de tijd te bedwingen een dans die de dood helaas ooit zal winnen…

De vervreemde handen in haar geest, de open scharen Die ze heeft ontvreemd in een winkel op de hoek Waar een man haar bij haar naam noemt, en dus sterven moet Er is zoveel in mij dat zij daar heeft geschreven Wat rond haar is wordt verbrand (In geen dag is de aarde leeg, soms verliest ze Haar verhaal toch kijkt ze naar het rimpelloze meer)…

de bloemblaadjes dwarrelen op mijn dode lichaam en ik weet nu wat jij voelde toen traag schuift het deksel en de schaarse schemering duistert dan ben ik vrij de kramp trekt weg de wanden lossen zich op en daar ben jij je draait je hoofd en fluistert eindelijk eindelijk ben je dichtbij dan wordt het stil in het graf je neemt mijn hand en…

vandaag lees ik de laatste bladzij onopgemerkt gaat dit jaar over in herinneringen van allerlei van ontluikende lentekleuren overgaand in schaars geklede zomer bracht de herfst regen die overging in een witte deken nog voor de winter zijn intrede deed, zal de avond opgaan in 'n kleurrijk palet dat het nieuwe jaar welkom heet…

Sneeuwwit de schaarse haren boven een volrimpeld gezicht bijna los van deze wereld maar toch nog bij de tijd treur maar niet om mij als ik er niet meer ben ik heb genoten en geleefd wat ik jullie toewens vanuit die andere wereld zal ik vertellen in je dromen als je mij daar treft maar alvast één ding: toeval kan een ieder treffen…

blootgelegd en barrevoets naakte dwaling over landerijen waar een kei botst, een stronk hinkt commando’s buigen letterlijk je hoofd vanaf hier stapel ik een rots op rozen breek ik hout uit bitter water vangt een vis de tol van zeven vruchten poppenkop naast scalpel papier, steen en schaar…

hier ademt de tijd zijn zwijgen tussen kale bomen en bevroren land bewegen de dagen steeds trager onder een dekkleed van vrieskou hangt de nevel in schaars licht ik trek een grijze wolkenjas aan breek de laatste herfsttak doormidden en luister hoe hard de stilte klinkt nu de dagen weer in zichzelf keren…

De vrijdagen zijn schaars gezaaid dit jaar. Ik heb dr 53 geteld, waarvan er al twee zijn vergaan. Nu zijn er ook nog andere dagen, maar die klinken niet zo mooi als deze vrijerige dag. Het heeft te maken met hoe snel we draaien, alles is bijna rond, in 24 uur voorbij, en nietszeggend, slechts een naam die iemand gaf.…

Je hebt je mond met ijzerdraad dichtgenaaid, want je ziet ze namelijk nog steeds, van die hoogst aantrekkelijke mokkels in schaarse, sexy kledij, die jou alleen al met hun stemmen knettergek van begeerte maken, maar ze zien je afhaken en ze voelen hun kille boomerangeffect.…

in het anatomisch theater betreden chirurgijns in koelen bloede de arena met de precisie van een horlogemaker inciseren zij de menselijke huid het bloed kruipt waar het niet gaan ontleedkundige lessen zijn geleerd het beademde corpus onder zeil als mes zaag schaar het vege lijf invaseren geen dokter ziet wie je eigenlijk bent…

Die er waren sloten zich aan bij de stoet: een schare donker en licht die zingend of zwijgend bleef klimmen en dalen. -------------------------------------- uit: 'De buigzaamheid van steen', 2005.…

Leeg blik schittert in kunstlicht eerder gevuld met tomatensoep nu een sieraad glimmend als zilver - Andy Warhol mandaat- vaas voor bloemboeket schaars gebloemde berm links rechts soepblik bloemboeket langs de berm wordt opgelet en giftig bestoft staan ze nu te pronken bloemen… en een soepblik glimt bestofte kleuren.…

Daar zit hij weer buiten op zijn schaduwplekje de wind waait wit door schaarse haren zijn ogen staren in de verte, leeg de oorlog, zijn kinderen zijn allemaal overleefd de wereld is allang te ver weg voor hem hij is bij al zijn doden al bijna in het niets straks gaat hij weer naar binnen naar zijn vertrouwde stoel het enige verschil…

recept voor een kant & klaar kunststukje 1. neem een lakenvelder met zo'n mooi steriel verband om z'n middel 2. schilder er met vaste hand een veiligheidspeld op 3. neem nu een foto in zwart/wit je kunt je thans scharen in het rijtje kunstenaars van het kaliber Warhol... zo simpel kan kunst soms ook zijn…

’t Is een zwak, en ik erken ’t als gij; Maar zwakheên zijn er veel bij grijze en schaarse haren, En deze hoort er bij. ---------------------------------------------------- Captatio benevolentiae (lat.): beroep doen op welwillendheid…

reuze wachter in de nacht die de strijd heeft volbracht als wereldwonder ontsproot de havenpoort als moederschoot toevluchtsoord in woeste baren ontvlucht van duivelse zeegevaren de reus is nu verdwenen vervallen tot een hoop stenen de materie werd langzaam ververst in een andere gedaante geperst nu is de toeristen schare met…

Heb even tijd voor mij En zin en wil later daar geweest laten Wees geen geest van een kind Maar een geesteskind Zo mooi en briljant bedacht Muze ben je lief mooi meisje Mijn passie inspiratie Schaarse momenten in grootse compilatie Ogenblikken zo verbluffend Lamgeslagen woordeloos Maken moed en praten hopeloos Mijn hemel Jij bent…

Heb even tijd voor mij En zin en wil later daar geweest laten Wees geen geest van een kind Maar een geesteskind Zo mooi en briljant bedacht Muze ben je lief mooi meisje Mijn passie inspiratie Schaarse momenten in grootse compilatie Ogenblikken zo verbluffend Lamgeslagen woordeloos Maken moed en praten hopeloos Mijn hemel Jij bent…

zij hebben hun vogel opgetuigd met toeters bellen en veel linten vandaag vliegt hij uit nog zijn de vleugels lang maar de scharen van rancuneuzen zullen hem snel kortwieken in zijn vliegen breedsprakerig was zijn bek nog vol met oude leuzen het eerste piepen klinkt niet slecht de hordes zijn weer neergestreken na hun lange koninginnevlucht…

Als ik voortaan afwijk van mijn intrinsieke gedrag: manieren, humor, omgang, kleding, kleur en geur dan schaar ik het maar voor een tijd onder loyaliteit voor de duur dat ik afhankelijk ben van anderen Die anderen zijn niet zoveel anders dan ik maar Mercurius: De God van de Handel is meer op hun hand, dan de mijne Ik kan altijd nog in het…

rugzak had gestald bij 't oud papier, verroest gereedschap en machines en niet mijn kaartje had verscheurd, als ik niet onderweg mijn loden jas had uitgedaan en aan een boom gehangen had met slechts twee kale takken en niet mijn sleutels had verbeurd, dan zou er eelt zijn op mijn ziel en kale plekken in mijn vacht en was de drank zeer schaars…

schuifelend peins ik door de schier eindeloze gang zie schaarse houten beelden de schepping danken het marmeren plavuis hier dof door schaduw elders nog plooiend naar de dalende zon vormt de hemelse weg naar latijnse klanken de hoge bogen met eeuwigheid gevuld laten de stilte zingen over alles dat de mens niet weet…

Baby boomer,ontspring de dans van een rituele dood ontsnap aan grauwe lauwerkrans en wees redder in de nood verdruk alle grijze duiven tot vervlogen verenpracht om elkaar mee uit te wuiven, waaiers in de zwarte nacht deel het lot van kinderlozen uit onze rijke schare wij zijn vruchteloos gekozen, bejaarden in fanfare.…

tijdens de schaarse momenten waarin onze lichamen elkaar vinden is er geen maar ons vlees handelt doelgericht en schaamteloos zonder twijfel feilloos bereiken we het punt waarop ons brein op pauze gaat wat ons voelen puur maakt helder maar vrijwel meteen daarna vertroebeld wordt door gedachten waardoor twijfel weer de kop opsteekt…

bewegingen lossen op in wegstromen naar het verdwijnpunt ik heb ze mijn ziel gegeven in een nieuwe choreografie van leven waar vroeger uitwaaieren geen netvlies prikkel meer gaf bleven kleur en muziek een sterk verbonden herinnering met schaars aanbod bracht het tot een ongekend fenomeen vandaag is alles drie d en wordt…