Alle inzendingen over zin

naar juiste zinnen zoeken blijft altijd ook ik zocht naar arglistig methodiek mijn gelijk te halen in dwangtechniek welke mijn baas hanteerde was een feit als het mij niet lukte stal ik haar vraag stelde voor de rollen om te draaien in eigen- zelfreflectie te graaien haar fermiteit kenterde ietwat traag gaandeweg zochten haar ogen woorden…

Het schept lucht in een verstopte geest Waarna je de zin van alles weer ziet.…

Wat heeft liefde toch voor zin als ik weet dat ik jouw hart nooit win jou nooit kunnen laten horen, "n vriendschap zal ik dan niet krijgen? Wat heeft liefde dan voor zin, weet het is volstrekte waanzin zo van jou mij je raad te vragen nee, het is heus geen klagen.…

Zie je die bloemenpracht, groet van je Metgezel, hoor je de braamsluiper fluiten in ’t bos? Raakt je hun schoonheid, zo Scheppergetuigende, barst je spontaan in een ode toch los?…

onder het grijs van jaren sluipt in mijn hoofd een minuscuul propje dat stil en even maar mijn tijd en leven stopt in diepe slaap gevallen word ik langzaam wakker in een kamer die ik niet ken met rondom mij geschaard vreemde gezichten aan bed doctoren verrichten wonderen met aandacht en medicijnen slopen zij wat mij verlamd het…

Ik pieker over de zin van het leven ik heb mijn levensadem verloren in het piekeren over de dood de tuin is mij lief met alle liederlijke planten lieftallige madeliefjes en honingdauw in de zomer waar de libellen van proeven mijn man is te jong gestorven en liet mij achter als weduwe maar ik voel me geen spin door mijn gerimpelde onderkin…

Een zin, een woord dat optilt uit de traagheid der gedachten- dat glimlach brengt waar enkel mist de ziel bespringt. Een kalme lucht die regen torst en vallen laat ook waar geen droogte is, maar die doet dromen van de lente. Een woord dat niet gezegd, toch klinkt in dromen en verwachten.…

de draagkracht van lijf en geest kan het scheppend vermogen allengs minder doen belonen ik heb lang de rek kunnen gedogen maar ontmoet thans de grens waar het verstand moet tonen dat mijn adem stilaan achterblijft dat een nieuwe uitdaging van haar vervulling wegdrijft en ik gedwongen word tot mijn aardse vertraging ik zal…

Mensen begrijpen de zin der zinnen. De zin van afwezig zijn.…

Van wat de diepe zin van leven is. Wat de betekenis is van sterven. Dat menselijke onbegrip, daar sluit ik vrede mee. Dat is mijn levenswil. Ondanks alles kan ik ervaren, dat ik me diep begrepen voel, door het leven zelf. Leven dat ons in leven houdt, en tegenstrijdigheid begrijpt. Mijn zinloos denken knokt niet langer.…

dimensies klappen uit vertellen door de tijd hoe jij en ik vaak haat en nijd verstrengeld zijn in tedere omhelzing ontken het maakt niets uit het woord de zin de kleur en geur het is al vastgelegd toeval heeft ons niet gered negeren heeft geen zin wel afstand nemen van een explosief begin wij hebben tegen alle weten in ons laatste…

Krijg ik zin om zomaar puin te ruimen. Versleten gedachten in mijn oude hoofd. Ineens krijg ik onbegrijpelijke zin. Zin in een razende beeldenstorm. Zin om temidden van een laaiend vuur, als een herboren feniks op te staan.…

je voelde het zweet op je wenkbrauwen rusten, je keek waar je liep en het leek alsof de aarde terugkeek, de stenen de bladeren van vorig jaar wenkten je eerst en weken dan weer, ze maakten je dronken, je struikelde maar je bleef overeind, je leefde gewaarschuwd en je gedachten zweefden niet langer maar ze bezonken tegen een veld violetblauwe…

ik vind het in poezie letters maken woorden en die woorden verzinnen tot strofen de zin van het leven schrijf je zelf…

In die onbereisbare stad dwarrelt hier en daar nog een enkel woord door lege straten, op zoek naar de rest van de zin. Het is geen lege tijd, geen loze stilte, want naast me in bed klopt nog steeds een warm hart, veelzeggend welkom.…

Ik heb zo’n zin in een vrouw, gauw. Ik peins ik heb er al met veel geslapen , en elke keer moest ik mijzelf weer bij elkaar rapen, de sex was lekker daar ging het niet om maar soms waren de vrouwen gewoon een beetje te dom. Ik wil er een waarbij ik geheel mijzelf kan zijn, om het uiten van wat levens pijn.…

nee hoor, ook dat hoort erbij in deze vluchtige maatschappij van verkeer en internet bederft zeker niet mijn pret ik sta even op zoek mijn koffiekop en schenk nog een keer in mens, ik heb gewoon goede zin!…

midden in een zin gestopt aan de andere kant van een oceaan de grens tussen werkelijkheid en herinnering hier lopen we elkaar mis geen idee waar het heen gaat niets is ooit zoals het is midden in een zin gestopt de taal niet machtig hier is de grens zijn we hier eerder geweest…

Geen dag en geen nacht alleen adem van natuur het eeuwige nu Hoe ik me steeds weer laat meereizen op de golven van het leven waar onverwacht en verrassend hoogtij vieren Menig stroming met een voortgaande beweging waarin jij ook even kan stilstaan bij iets uit het verleden zo ver weg maar toch zo dichtbij in een zee van nu. Tevens is…

Onder het boompje zit een man te kniezen; in de hand een vel papier. Welke kunst baart zijn gedachtenvertier? Tekening of dichterswerk? Niets daarvan! Wat bloesem daarboven voor raad geven kan? Kijken, snuiven en dubben helpt geen zier. Kunstenaarsogen zijn vol troebel zeewier. Hard en gesloten blijft de hersenpan... Opeens een rilling!…

In zekere zin Krijgt Darwin toch zijn zin.…

toen het - naar haar zin - genoeg geduurd had gaf ze hem zijn zin en deed of ze klaar kwam in schijngenot reutelend als een papegaai die een orgasme nabootst…

welke zin bepaalt de zin van de onzin? die van de zinnige onzin of de onzinnige zin? wat onzinnig lijkt kan zinvol zijn wat zinvol redelijk lijkt is nimmer rijk aan zinnen ik koester de onzinnigheid in zinneloos handelen en wek mijn zinnigheid in onzinnige gedachten 1979.…

Wie ben je, wanneer niemand danst, naar jouw pijpen? Wat blijft er van je over, wanneer je verloren hebt, en er niemand overblijft, die naar je luisteren wil? Weinig meer, geloven de verliezers. Gelukkig alles nog, beseffen ware kiezers. Winnaars en verliezers. kiezen samen spelen. Wie altijd moeten winnen, spelen het spel niet meer…

de stilte zwijgt niet in een klinkend woord dat men schreeuwend in de verten hoort aan de grenzen van het vloeiend lied dat zin na zin in klacht gebied…

in het onmetelijke universum laveert een samenspel van atomen en moleculen de mens een druppel bewustzijn in de oceaan gewikkeld in een dun laagje ratio balanceert hij op het koord van verbreken en verbinden heen en weer slingerend tussen verheffen en verlagen bang voor de leegte alles waait immers weer weg het smeulende…

Hallo pa je weet mij vraag het nooit maar heeft het zin te geloven hoe is het daar? is het zoals zij beloven heeft het zin om zondag niet te doen wat leuk is kijk graag naar je foto praat dan even denk en lach maar…. heeft het zin nou tot ziens pa en als het lukt ach laat ook maar zal wel stil zijn daar ‘t is tenslotte zondag.…

Zeg me de zin van dit bestaan Die wereld vol van leed en waan Het houdt nooit op, wat is die zin Beweging, vooruitgang, het moet zo zijn - zie de noodzaak er van in.…

Moe van al het vechten, geen zin meer in mijn werk, Geen zin meer in mijn huis. Moe van al het zoeken naar begrip en liefde Heeft het nog wel zin? Heb ik nog zin? Waarin? Ik ben moe.... Mijn liefde hoopt zich op, verandert lanzaam in verdriet. Ik voel me eenzaam en verlaten en niemand die het ziet.…

liefde en sensualiteit zin aan het stormachtige volle leven zin om alle bekoring en betovering te geven zin tot het beleven van haar zwoele virtuositeit Zij geeft verbeelding die mij doet bovendrijven waardoor ik weet dat tastbaar geluk wel bestaat waardoor de beleving ervan nooit meer weggaat De woorden die deze ervaring beschrijven doen…