Alle inzendingen over verdriet

Wat ik wel weet is dat iets als een vogel in haar zong wat ik wel weet ze zong een tijdje en vloog toen weer op zeg me alles wat je weet ik zal je sneeuw en regen laten zien. Als je dezelfde zoete stem weer hoort zul je het weten? zo'n zuiver lied hoor je alleen in het voorbijgaan zingen lach in het zonlicht, zing, huil in het duister…

Lastige dingen zijn in de nacht, altijd zwaarder, moeilijke dingen zijn in de nacht onverdraaglijk. Ondraaglijke dingen zijn in de nacht, zo zwart, als de nacht zelf. Maar altijd wordt het morgen.…

Jaren lang heb ik gedacht dat ik geen opa had Maar zelf had ik er nog nooit bij nagedacht Dat ik u nu een aantal jaar goed heb leren kennen en het nu voorbij is Nu weet ik pas hoe je, je voelt als je een dierbaar iemand mist De dag dat ik hoorde dat u in het ziekenhuis lag Raakte ik helemaal van slag Mama ging naar Cabo Verde om naar u toe te…

Met geen pen te beschrijven, 'n wir-war in m'n hoofd, onmacht, verdriet en een oplossing zie ik niet. Niemand kan mij helpen, ik vecht maar verdrink in woorden, gedachten zelfs medelijden, met jou en om mezelf. Je kunt er meestal niks aan doen, maar vaak ook wel, soms aardig, voor even...dan weer onherkenbaar in boosheid gehuld. We kunnen zó…

Zie je lees je ervaar je begrijp je hoe verdrietig ik ben zonder de ideale vrouw die me drie weken hemel schonk en daarna dumpte als oud vuil alle gemene mannen in haar leven psychotisch op mij projecteerde en me gewetenloos de hel indrukte voel me raak me aan als je met me begaan bent ik sta geestelijk open voor je troost maar…

Alles waar je té voor kunt zetten, en dan in de ruimste zin van het woord. Vooral wat je vindt, lijk je niet op te letten, er vanuit gaande dat het zo hoort. Je zoekt vaak alleen bij mij de fouten, kijk in de spiegel en stel jezelf de vraag! Voor mij is het tijd om op te zouten, geloof me deze dingen zeg ik niet graag. Word eens wakker,…

De lucht die ik proef is vol vergane winters. Pomanders nagelen kruidig de weemoed in mijn geest. Ik meng hun geur met die van smeulend hout dat in oranje en rood de kamer doet ontgloeden. Zo was ik kind... Zo at ik appels, de knieën opgetrokken voor het vuur, terwijl mijn vader 'Warum weinst du' zong... Ik huil voor de tijd die nu tot…

Toen jouw stem nog was, en klanken droeg, En ik, met kleine meisjesbenen, op jouw grote voeten om 'Dansen?' vroeg, En jij me tilde op sloffen met zachtgestreepte lijnen, de kamer doorwalsend, met mijn hoofd tegen jouw buik, en met jouw hartlied in mijn oor. En jij zong. En jij zong... En toen jouw hart nog klopte, nog liefde gaf, bad ik…

Er zit nog veel verdriet in mij in kleine stukjes komt het vrij dan huil ik en ben ik blij er is weer wat pijn voorbij Lachen doe ik al zoveel ook wel als ik me verveel maar die kroppen in mijn keel vallen me minder vaak ten deel Kijk, een vogel op dit blad vogels vliegen, is me wat zomaar hop, omhoog en dat met hun vleugels, da's hun…

Waarom zou ik leven in stilte Stilte doet me denken, denken aan de tijd. De tijd dat jij en ik nog wij was. Deze tijd is nu voorbij. jij en ik wordt nooit meer wij.…

Zij had het niet verwacht. Het beest in de nacht was voor iemand anders niet voor haar. Zij is nog veel te jong moet nog van het leven genieten van alles doen het doel nog bereiken. Haar dromen waar maken waar ze in haar jeugd naar uit keek. De liefde tegen komen om zich in zijn hart te kunnen nestelen. Alles gedaan Een streep eronder…

Trots op de dingen die ik heb behaald Verdriet van de doelen waarin ik ben verdwaald Heimwee naar het verleden Maar toch jaren tegen emoties gestreden…

Op de driesprong van mijn leven kwam ik veel verdriet maar ook gevoelens tegen aan het eind zag ik licht het getoonde ontnam me mijn adem en liet sporen na waarvan ik de herkomst nu niet meer herken de stilte joeg het donker voorbij het was de aantrekkingskracht die mijn innerlijk doorwoelde het verlangen ernaar wordt steeds…

Vragen, geen tijd, rennen, ik moet doorgaan.. Lopen, rennen en hopen, dat de gedachten verdwijnen, dat ik heb verloren.. Gek doen, veel lachen en lol maken.. Ik moet doorgaan.. Niet weten, willen weten wat we voelen.. DOORGAAN! Opmerkingen, mensen kwetsen, zo zou ik het niet bedoelen (sorry). Lachend vechten tegen elke traan…

Ik ben helemaal niet blij, deze liefde is bijna voorbij. Ooit lag ik nachten om jou te huilen, maar nu wil ik met anderen ruilen. Er komen geen tranen meer uit, ik kijk nu alleen nog vooruit. Mijn gevoel voor jou was ooit zo sterk. Mijn liefde voor jou was ooit zo groot, maar langzaam bloedt die liefde dood. Er was een tijd dat ik alles…

Je bent er nog. Ik praat met je. Ik schenk je thee in. Geef je een koekje. Vertel van alles over iedereen. Nee,ik ben je zuster niet. Je laat me lachen en weer huilen. Ik zet de bloemen op de tafel. Zoek je tas na voor kam. Je vertelt me over deze morgen Nee,ik ben je zuster niet. Je zegt me wat je zal gaan eten En vraagt of je fiets…

Wachten op een ander Ik ben het wachten zat Laat ik ook iemand wachten Ben ik ongeduldig Zeg het me dan Want ik denk dat het niet zo is Daarom ben ik verdrietig Want ik wil niet langer wachten Op iets of iemand Tot het uitkomt, als het uitkomt Wachten op......…

Gemis veel verdriet het niet begrijpen einde van het strijden aanvaarding.…

Mijn godenlach is weggemaakt door een lawine van kwaadheid die jij over mij heen stortte, in één klap heb je onze hemel het graf in geholpen, bespuugd en driftig aangestampt alsof ik er nog uit zou kunnen klimmen na zoveel geraffineerd doodgraven. Toch lig ik hier in mijn kist nog wat na te hijgen, de ademnood wordt alsmaar groter, het…

Je hoofd vol, Je dagen leeg, een kreet van ongeloof, waarom? Eens in de toekomst, Als je hoofd weer leeg is, Je dagen weer voller zijn, Zal je waarom een plaats vinden in je hart, en daar tot rust komen.…

Anders Genieten van je laatste jaren, Toch komt alles anders, De wens om te genieten is weg. Maar de dood is nog geen optie, Zoeken naar, maar wat is er nog, De wens om te genieten is weg. Ik weet het even niet meer, Dromen van verleden zijn nog mooi, De wens om te genieten is weg. Het leven moet weer terug komen, Er is misschien…

ik schrok wakker van een indringende deurbel maakte hoogst geirriteerd open een scheldkanonnade volgde wegens mijn verstoorde, te korte nachtrust daar stond mijn vader met een mandje versgeplukte appels woest smeet ik de deur weer dicht zag hem hinkend het voetpad afstrompelen nooit zal ik het meer vergeten het was de laatste keer dat ik…

Haar tengere lichaam schokte toen zij hem opeens ontwaarde Wat hem uit ‘t donker ontlokte dat hij het wel met haar klaarde Haar stem leek bijna bevroren toen hij haar de mond bedekte Hij fluisterde: Je bent verloren als ze, wat hij wenste, verrekte Haar hart hamerde als bezeten toen zijn hand de weg verkende Haast aan alles had hij gezeten…

Na twee weken met jou in een liefdesroes en grote plannen voor onze toekomst, ik was je ecodorp, je leermeester, alles waar je naar verlangde in je leven, nooit beminde een vrouw mij vuriger en meer dan jou, ik zag niet hoe het tij meer en meer keerde in jou, hoe je mij overheersing verweet en dat je eigenheid verdween, al deed je heel…

altijd goed he standaard antwoord want liever lieg ik als je vraagt hoe het gaat als ik de waarheid zou spreken zeggen zou dat alles tegen zit dat alles stuk ging dat ik leef achter een masker uren loop ik te ijsberen probeer de dingen te overzien proberend om de stukjes samen te laten komen m’n masker is breder als de Berlijnse muur…

Het verdriet stroomt door mijn aderen Ik kan niet meer scherp zien Mijn ogen vallen dicht En ik vraag om vergiffenis Ik vraag aan de mist Of hij op wil trekken Ik vraag warmte aan de zon Ik vraag aan de regen of hij me schoon wil spoelen Ik vraag aan de haat of hij weg wil gaan Ik vraag om de waarheid Ik vraag om liefde Maar ik krijg de…

hoe spoken een netvlies bestormen beelden schetsen, onzichtbaar zo zichtbaar dichtbij grijze onverklaarbare tijden laten de mens lijden hoofdzaak is er niet meer bij voeten wankelen door de dagen handen die verlorenheid dragen de duim, de vingers gekromd een mond die wil spreken in een herhaling tot stilte verstomd gedachten van…

Een winterlandschap schilderde je vanaf je hand in de verte van een lange winter en het drong niet tot je door dat iemand je op afstand liefhad maar door de dood was heengegaan in het koude landschap van de ratio bevroren jouw intieme gedachten.…

vergeten de gedachten vervreemd de woorden in eenzaam gevoel zonder bedoeling komen ze elke keer gaan en komen vergeten dromen wensen mensen voorbij waarom zijn wij ben ik dit verdriet nog niet voorbij langs mij zweven wensen mensen en gedachten in een onoverkomelijk zwart nachtblauw gauw vlieg dan geloof in nu…

Nu je uit mijn leven bent, weg uit mijn bestaan Niemand ooit de reden kent waarom jij moest gaan Zou het lot je leven leiden dan, zijn je wegen al bepaald? Iemand waar je zo van houdt, raak je zomaar kwijt Jouw verhalen tegen mij, zijn verleden tijd Zou het lot je leven leiden dan, zijn de wegen al bepaald? Alles is veranderd sinds jij…