11366 resultaten.
NotreDame
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
238 Onze dame
Onze Grand dame
in de greep van vlammen
die om zich heen grijpen
als een dolle
verzot zijn op droog hout
Onze dame
Onze Grand Dame
lijkt niet te blussen
daar de vuurzee
nietsontziend
om zich heen slaat
Onze dame
Onze Grand Dame
kijkt machteloos toe
evenals de Parijzenaren
waarbij een gat
wordt geslagen in het hart
van…
Treurnis,
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
208 Ontwaakte dag,
Met droeve ogen
en voeten in de kou.
De tijd gaat onmeedogend
Van helder weer naar grauw.
Onmetelijk ben ik alleen
Met droefheid om me heen.
Waarom is alles grijs
Zelfs dit aardse paradijs?…
Toen en thans
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
263 Oude kranten met verdaagd nieuws
dwarrelen voorbij en weg.
De regen op de ruit
versnippert elke duidelijkheid.
Het is weer onweer.
Rood-groen-rood-groen,
nooit eens oranje,
rood-groen-rood-groen-rood-groen,
het gaat te vlug,
rood-groen-rood-groen-rood-groen,
zo is geen verkeer mogelijk,
het licht verspringt te rap,
soms snellerer…
Tijd
netgedicht
4.8 met 4 stemmen
319 Als alle liefde lijkt te zijn verdwenen
En alle deuren lijken dicht te zijn
Als vlinders in je buik voelen als stenen
En in je hart voel je alleen nog pijn
Dan is het goed om ergens op te schrijven
Op een papier of spiegel aan de muur
Dat die pijn weg zal gaan, het zal niet blijven
En liefde komt terug, eerlijk en puur
Want tijd…
Aan pijn berust
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
259 Aan pijn berust,
zie ik geen licht,
noch zon of regenboog.
Bleke dagen dalen
in mijn ziel.
Een mooie droom die me bedroog.
Nu,
wil ik van 't leven scheiden,
vertrekken uit dit droevig oord.
Geen liefde, vriendschap
kan me nog verleiden.
'k Heb teveel geleden,
en geloofd.…
Verlangen,
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
237 Zachte tonen
Avondstilte
Een klank van een gitaar
Een treurige melodie,
Kilte
Verlies, eenzaamheid tegaar.
Windvlagen ruisen door de bomen
Ver van je liefrijk hart,
Als tranen van verloren dromen
terug naar zorgen en smart.
Zonder jou, een troosteloos leven,
Waarom moest jij gaan
Voor mij een eindeloos streven
van eenzaamheid vergaan
Zoals…
HANDEN
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
234 handen kunnen mogelijk falen
het verschil tussen leven
en dood bepalen
als de rijke niet wil gaan delen
zullen sommigen neigen tot stelen
handen kunnen iets met
veel tamtam stellig beweren
en met de nodige tegengestelde
kalmte bezweren
ze kunnen mateloos irriteren
maar juist ook de maat dirigeren
ze kunnen over liefde schrijven
en een…
WELLICHT
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
217 Trompetjes staand op steeltjes,
een ongeorganiseerd geheel.
Ogen zeggen oren feestgetoeter
zichtbaar aan, vanuit een fel geel.
Groen ruikt het herboren gras,
uitnodigend fluisteren sprieten:
ga maar zitten, of liggen wellicht.
Voor lopen is er tijd voldoende.
Het park omarmt twee mensen,
zo onontwarbaar als zij schijnen.
Fluweelzacht klinken…
Geluk
netgedicht
4.5 met 4 stemmen
299 Geluk is als een tere bloem
Met kleur-en-pracht en bij-gezoem
Die dagenlang bekoring brengt
Maar dan opeens, alsof verzengd
Dof, droog en slap gebogen staat
Haar blaadjes eenzaam vallen laat
Om snel tot humus te vergaan
Te wachten op een nieuwe maan
Te wachten op een nieuw seizoen
En alles dan weer overdoen
Eerst maar die winter…
STILTE (2)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
226 stilte daar waar het ooit begon
afgebakend door natuurgeluiden
daar waar je als
ongeboren vrucht
ooit zwom
doorbroken door je
eerste geboortekreet
te uiten
stilte het is voorgoed passé
want elk mens weet
dat het zo zal zijn
die oerstilte maak je
nooit weer mee
ze zal ons nooit weer
als toen behagen
en heel diep in onze ziel
doet…
Geschokt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
235 zij scherpte
haar woorden met
opgekropte emoties
bijtend veegde ze
de vloer met
hun argumenten aan
zij konden haar
verbale uitbarsting
niet goed verdragen
weg was het
overleg dat nog
redelijkheden droeg
maar hier ging
in korte spanne tijds
het hek van de dam
zij draaiden zich om
vluchtten uit wolken
pure agressie
liepen…
de kracht van autisme (8)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
198 ik hoop een manier te vinden
als ik groter en sterker word
om te zeggen wat ik denk
en denken kan wat ik voel
ik kan het beter doen
als jij denkt dat ik het kan
maar vergeet niet
het mij weer te laten zien
ik doe mijn best
hoef niet gerepareerd
help me en leer me
accepteer me en koester mij…
Er bestaat helaas nog geen vredesmedicijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
224 Er komt een man met een kind langs voor thee,
een praatje, hoe gaat het met jullie , gaat het beter.
Dagen, ze kennen soms nog een botte behandeling
spinazie eten we al , kennen de ovenschotel met ei
en ook de voorzichtigheid 't examen van de intentie.
Kijk , in de richting van de hoofden van de anti-zee
voel je de impact ervan, de wereldwijde…
Tranen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen
320 Geschreven op het ritme van de muziek, en geïnspireerd door de tekst, van 'Waves', gezongen door Mr Probz, zie link.
Mijn hoofd gaat kopje onder
Ik zoek maar voel geen grond,
Voel geen grond, en ik zink diep
‘k zie de lichten vlak boven het water
Maar jij bent -- verder weg dan ooit
Ik zink steeds dieper, steeds dieper weg
Traan volgt…
Begrip
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
267 Daar lig ik
verslagen door woorden, zinnen
in lengte van uren, dagen
ik zou ze toch beminnen
elk woord nee elke letter
toch lig ik hier met de pen ter hand
jouw afdruk nog in mijn hart
ideaal was het allemaal
tot ik struikelde over de laatste lettergreep
het blijkt dat ik er uiteindelijk
niets van begreep.…
de kracht van autisme (7)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
194 zoveel kiezen moeten
het maakt mij boos
zoals het mij aanraken
mij ook vreselijk kan zijn
zeg dus wat u zegt
eenvoudig en duidelijk
ik begrijp alleen
precies wat ik hoor
als ik de juiste woorden
niet vinden kan
om jou te antwoorden
kijk dan wat ik doe
al die woorden
staan mij in de weg
ik leer het beste
door steeds weer…
virus
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
261 ik neem waar en ook niet
zover van mijn eigen ziel
het weinig scheppende gebaar
van de natuur bij de achilleshiel
kleuren zouden moeten fonkelen,
de lucht kan ruiken naar ontluiken
en lammetjes stelen toch genoegen?
doch velen zien echter doornestruiken
in het sombere landschap van onze schrijver
hij teert thans op het oud eelt van d'ijver…
Doorleven
netgedicht
4.1 met 8 stemmen
365 ik wil de zee weer voelen
het zand aanraken
zeven met mijn handen
ik wil met de meeuwen
in een duinpan of
in het helmgras landen
ik wil luisteren
naar de stem
het praten van de wind
ik wil weten waar
ik de nooit gevonden
schelpen vind
-
ik wil het ongewis van toen
ik wist niet wat me
nog te wachten stond
ik wil een inhaalslag…
Betraand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
175 tranen liepen
langs de ramen
naar benee
en ik dacht
waar zitten ze
daarboven nu
toch zo mee
en later toen
mijn ogen
waren gevuld
met tranen
van verdriet
scheen de zon
door m’n ramen
en begreep mij niet…
Impromptu
gedicht
2.4 met 10 stemmen
10.513 Het knoestig gerucht
van takken binnen de hoge
spiegel, in de korte
zon
de schaarse, grintloze
stappen
de parketvloer
het kille
stof
het potlood
de dag die hij vol
potloodstrepen
trekt
----------------------
uit: 'Uithoek', 1991.…
Sonnetten voor Cynara VIII
poëzie
3.8 met 16 stemmen
4.608 Dit is mijn onrust en dit van mijn dagen
de foltering en het invretend zuur;
dit is de harde kwaal die op de duur
mij sloopt omdat het hart 't niet kan verdragen.
Dit van mijn moed het hopeloos versagen
- dwars op mijn smalle weg de blinde muur -
dit van mijn nachten kwellend uur op uur,
waarin ik om harts zekerheid blijf vragen.
Als straks…
Storm
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
217 De storm in mijn hoofd
slaat gaten in mijn dag.
Ik wou dat ik kon zeggen
dat ik eerlijk ben
als ik lach.…
de kracht van autisme (6)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
213 ik zie de dingen
niet hetzelfde als jij
wat ik een bos zie
zie jij een boom
als ik de wind hoor
lucht krachtig waaiend
hoor jij een briesje
dat zacht voorbij trekt
anders dan de jouwe
is mijn geur en smaak
zoals ook het licht
mij donker kan zijn…
de kracht van autisme (5)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
208 het is moeilijk ja
als ik wil spelen
om stil te zitten
zonder te bewegen
als ik opgewonden raak
houd ik mijzelf bezig
met springen en draaien
ook al word ik duizelig
overal spelen zij
mijn handen en vingers
het is wat ik nodig heb
om schuil te vinden
aan het einde van de dag
als ik moe ben
zal ik net als jij
gewoon de ogen sluiten…
ik hoop zo dat je luistert...
netgedicht
4.5 met 6 stemmen
416 op jouw contrabas heb ik gespeeld
mijn lief - het waren
valse tonen die klonken
ik hoop dat je niet luisterde
valse tranen waren het niet
die als hoosbui vanuit mijn tenen
uit de diepte van mijn ziel gutsten
ik hoop dat je niet keek
word niet kwaad lief
ik ben niet goed in harde noten kraken
nooit geweest - dat weet je
een stoofpotje…
de kracht van autisme (4)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
206 alles altijd hetzelfde
mijn eten en speelgoed
is voor mij niet saai
ik vind het leuk
zoals op tenen draaiend
steeds het ritme ook
rond en rondgaand
mij tot kalmte brengt
luister ik geluiden
die ik niet horen wil
dan met beide handen
bedek ik mijn oren
als wij praten moeten
wees dan niet verrast
als ik jou niet kijk
zoals jij…
Geen steen verlegd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
326 nee ik heb geen steen
in een rivier verlegd op aarde
en ik ga dat ook niet doen
want wat is daarvan nou de waarde
goed hij stroomt dan wel
iets anders dan voorheen
en dat slechts door het simpel
verleggen van die ene steen
het blijft een prachtige gedachte
die ik altijd zal blijven achten
maar ik besef al denkend terstond
dat die rivier…
knusjes keuvelen
hartenkreet
4.8 met 5 stemmen
256 knusjes keuvelen aan een houten tafel
over je passages op een ordinaire dag
je woorden vlot en met een glimlach
een sterke koffie met een warme wafel
spiegels reflecteren in de zon
je zonnebril met lichtbruin vensterglas
belichten fel mijn verbaasde grimas
op een terrasje waar het ooit allemaal begon
ik zag je mond zo elegant bewegen
je…
Er is immers altijd 't verleden naast toekomst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
207 Spreken we te weinig of op een ongewone manier
over alle soorten bomen in het regenwoud of alhier,
zeg gerust over alle bossen als een soort kathedraal
unieke groene huizen toegankelijk voor ons allemaal.
Hoe gedragen we ons tussen de bomen en banken
hebben we allemaal dat ene gevoel van thuiskomen.
Voelen we vredigheid, het wortelen, de seizoenen…
De slang
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
245 Het geluk is als een slang:
maar al te vlug en o zo klein,
verborgen in het hoge gras.
Het geluk is als een slang:
arglistig ontglippend, bijtend
wanneer men er te hevig
naar verlangt. Verraderlijk,
sissend, soms met een muil,
druipend van ander bloed.
Het geluk is als een slang,
glad van tranen lang
en met gespleten tong.…