Alle inzendingen over landschap

het is me wat een oud lijkenpad werd herontdekt een voetpad dat zich vanaf Laude door het land via Ter Borg tot de Sellinger kerk uitstrekt dorpelingen, boeren vervoeren de kist met de overledene over dat pad niemand wist nog hoe het liep herontdekt en met respect voor het verleden zal Staatsbosbeheer het lijkenpad weer in eer herstellen…

in Sellingen is een dichteres Rita Smits die mooie dingen gemaakt heeft ik ken haar niet weet niet eens of ze nog leeft gevormde zinnen bij haar rijmen veel beter dan de mijne Westerwolde natuur, sfeer zet ze ongelooflijk raak neer winden zagziggen schapen die loom liggen witte wieven wuiven dansen op een tange niet ik, zij heeft…

Alom, aan de ronde zomen van het rustig vergezicht, aan de lage damp ontkomen, aan de oever van het licht, achter 't levendig gewemel van de daken, op het goud van de uitgespannen hemel opgericht, is 't winterhout. Hoog over de lege tuinen staat het, zuiver afgerond, met zijn vederige kruinen op tegen de avondstond, met zijn neergebogen…

Daar staan 'n man in die son langs die blou water van 'n dam. So eenvoudig het dit begin, net so skryf ek dit hier neer. Dit is in 'n suidelike land en voor die seisoen begin. Die man hou in die wind sy hoed vas met één hand. Die ander hand is gelig, miskien 'n gebaar om my te groet. Wie anders kan hy bedoel? Daar is…

het hoogveen verdween hield het water niet meer vast Westerwolde was in last de Ruiten Aa kon het water niet aan overstromingen komen en gaan akkers staan blank oogsten verrot de streek verarmt gaat kapot tot het afwateringskanaal geheel en totaal de oplossing bracht de nieuwe kans van Ter Apel tot Nieuweschans kwam het Ruiten Aa-kanaal…

ik was de linde toegedaan maar eerde ook de beuk en in min was ik met de eiken en 't overspel bracht mij naar de wilgen waar ik mij beknotte toen zij hun kronen streken. maar in nam mij de waardin die achter 't knotveer dranken dreef. zo gul van slok en in haar schenken onbedaarlijk, klonk zij als golfslag van een kribbende rivier en 't…

Nu wil ik niets zijn dan een kleine stem, Heel needrig sprekend van de mooie dingen, Die me op de klare zonnedag omringen In 't warmzacht duindal, waar de gele brem Zo gul haar gouden bloemenrei laat zingen. Gegroet, bruin bijtje! - riep-je bloemen, hem? - Gons zacht, dat je haar zang niet overstem Door 't zwartgetoon van je gonsjubelingen…

De Lethe heeft een verhaal tussen de grens en het Tijdenskanaal een taartpunt steeds smaller tot aan Wymeersterbrug en stug weerstand biedend met een flèche en redoute schansen in het land dat zich verdedigen moet tegen oosterburen smokkelaars turen of hun pad door het moeras naar Dunebroek veilig was er zijn grote huizen die staan…

Vlagtwedde ik weet het niet wat je ziet zijn rechte gevels buitenkanten breuken, barsten hartstochten, illusies vechtscheidingen burenruzies verleden weggedrukt je ziet ze niet. Vlagtwedde parel van Westerwolde zeggen ze mensen in zichzelf gekeerd over straat gaan auto's rijden aan uit alle wegen verkeer zit tegen zon of regen…

de blauwe groenheid van de zee het schuim en geratel tegen stenen torens van de stad gewicht van luchtkastelen tastzin van een grottenolm het dunbezaaide lentepad naar een paradijs om er te verblijven niet om te wonen…

de boom die er staat in het halfduister en op de rand van de winter een stem van hout die zegt ik houd stand ingesloten door zomerlicht deelgenoot van sterrenwolk alles in het dagelijkse ingebed zelden het onvoorziene dit lijkt dan ook een kwestie van routine…

Ter Marse 'in het veen' onland, wildernis er omheen drie boerenplaatsen op een verhoging dicht bijeen pioniers waren ze midden in het veen een hard bestaan ze ontginnen het onland er omheen met de buitenwereld geen contact alleen een pad naar Onstwedde het veen verdween Ter Marse werd normaal een paar boerderijen langs de weg…

Munnekemoer bij eerste beschouwing lintbebouwing aan weerskanten van het kanaal het was een veenmoeras van klooster Ter Apel gingen monniken erheen om turf te graven ? iets om je af te vragen ze hadden het Kloosterveen. Munnekemoer zo ver je kunt kijken velden en weiden en ergens daar door stroomt de Runde daarmee begon de Ruiten…

Onstwedder Holte glooiend wijd machtige stuwwal uit de IJstijd Onder de wolken die ik zie is het landschap pure magie Aan de Holte aan de straat een huisje waarop staat 'Zadowolony' als je het niet weet neem Google translate Pools voor 'tevreden' Opbollende akkers zonneschijn in dit toverlandschap kan ik ook tevreden zijn…

Geen opwellingen alles rustig en geregeld heggen recht, paden betegeld gras gemaaid, gesnoeid prima beekdal van de Ruiten Aa vriendelijk, doe maar gewoon het is het dorp waar ik woon. Mensen doen hun eigen ding helpen elkaar onderling wat ligt in hun privé sferen heb je maar te respecteren aannemer rijdt met zijn bus elke dag een andere…

Ik ben en ik was het monster van de Beetserplas in een roestend autowrak heb ik mijn onderdak op de bodem in het slijk kronkel ik en kijk naar die waterpartij groenblauw doorschijnend boven mij Het recreatiestrand -ala zwemmers kom ik niet te na vrees niet dat ik met mijn bek je vastgrijp en de diepte in trek mijn kop boven water verschijnt…

In Wedderveer een melding: controleer uw bandenspanning wat is dat nou weer? Uitgestapt, gekeken banden zijn goed wat ik ermee moet? boordcomputer doet Raar, of zou het zijn de fee uit de Hoorndermeeden ze zag dat ik te hard heb gereden Ze tovert, doet er iets met de boordcomputer fee is alweer weggevlucht ik geef de banden extra…

Niet voor te stellen de hele streek zo ver het oog keek was hoogveenmoeras. Niet na te vertellen zo drassig moerassig het was een stap mis en je zakte weg werd een veenlijk. Gespuis was er thuis buiten bereik van de sterke arm reizigers draalden verdwaalden op onzekere paden. De Hasseberg was vaste bodem in het moeras een…

Zevenmeersveenweg voorbij de zandzuigplas aan de andere kant in het akkerland wist niet wat het was. Het land ligt vlak alles recht en strak maar dan onverhoeds glooit het omhoog voelt als iets goeds. In woorden gevangen is het zandopduiking, tange akkers er omheen geploegd een bosje eiken met grillige stammen. Midden in de cultuur…

verticaal haaks op horizontaal valt de regen op de grond akker weiland bomenlijn liggen wel parallel plat fel spatten druppels erin snel van grote hoogte weg met droogte het drinkt in doorweekt en de aarde kweekt…

Jipsingboertange en Jipsingboermussel staan tot elkaar als Moskou en Brussel met zulke namen is het een puzzel ook zijn er Bourtange, Jipsinguizen, Mussel Jipsingboertange is een dorp tusse Jipsinghuizen en Mussel Jipsingboermussel een ander verhaal rijtje huizen langs het kanaal Jipsingboermussel zit het niet mee opgeslokt door Avebe maar…

De kolk bij Blijham hoe die daar kwam? een dijkdoorbraak was dat de zee slijpt een diep gat. Die kolk is diep, erin bleef achter een zeemeermin ze lokt jonge mannen en sleurt ze de diepte in. Op de bodem van dat zo peilloos diepe gat staat een koperen ketel met daar onder een schat. De duivel heeft de kerkklok gejat in de kolk onder…

Ellersinghuizen wringt zich in bochten die de stromen vlochten rondom de huizen de Ruiten Aa legt enorme lussen en daar tussen houdt de weg zich niet recht hij buigt mee met de meanders hoe kan het ook anders bij zo'n vreemd idee Ellersinghuizen buigt mee met de stroom maar blijft autonoom houdt recht de huizen…

Oterdum in het duister ergens in april de zeedijk stil van de golven gefluister. Twee jongens zijn dronken zwalken door de nacht ze doen ondoordacht en lallen beschonken. Op de dijk gaandeweg zien ze wat leven iets wittigs zweven schapen, wat ik je zeg. Wittig blijft zweven, zwieren ver weg dichtbij voor, achter en opzij ze zweven…

de Spinberg is geschiedenis bij Jipsinghuizen, wildernis is afgegraven en vergeten het verhaal is allengs weggesleten op de berg in het schemerduister zat het oude Spinwief, luister hoe ze spon op het spinnewiel en wanneer dat haar beviel spande ze overal de draad om daarin dan 's avonds laat jonge mannen te verstrikken waar de kinderen…

de weg is recht in Hebrecht het gehucht onder de hoge lucht de stilte is echt het waait lekker alleen een specht een landbouwtrekker boerderijen akkers, gras bomenrijen waterpas langs die ene weg ik verder rij Hebrecht is alweer voorbij…

Hoogveentapijten In heidevelden verweven Met bosranden omgeven Je kunt er je dag wel slijten Wandelend over een venig pad Waar in de heide menig Roodborsttapuit zat Je hebt er naar Kraanvogels gekeken En naar berken die door hoge waterstand bezweken Adders zonnend op een zandig reliëf De Slangenarend die het beseft Witte pluizen in het…

wijde laagte stormvloed vaagde een landstreek weg het zeewater kwam helemaal tot Onderdendam water sleurde alles mee Reiderland werd binnenzee kloosters, dorpen, borgen verdwenen onder het slib wat losse stenen eeuwen lang en eeuwen later polderden Groningers het water terug tot de norm de Dollard in zijn huidige vorm achter de zeedijk…

De hemelse engelen zijn de witte wolken moe willen graag naar het groene landschap toe maar de blauwe lucht laat hen niet los laat staan vallen op het groene grasse mos wel laat de lucht het landschap weerkaatsen de engelen behoeven zich amper te verplaatsen volle tevredenheid kenmerkt de groene wolk met het hoge bezoek van het engelenvolk…

Dromend neem ik afstand en stijg op. Een naamloze waarnemer ben ik. Een getuige zonder naam. Wat groot leek wordt weer klein. Details kan ik niet meer zien. Fakkels zie ik laaien en weer doven, alsof het sterfelijke schepsels zijn. Rivieren zie ik door oneindig laagland gaan. Gedachten zie ik reddeloos verdampen en uit wolken weer ontstaan…