8138 resultaten.
Hoe bang ben jij ?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 309 hoe bang ben jij, wanneer kogels
je om de oren vliegen, eerst nog ver weg
dan nadert het gevaar, er wordt verkracht
geroofd en gemoord, in tijden van oorlog
geldt het recht van de sterkste
vele mensen veranderen in zieke geesten
en jij, jij bent nog banger
waar moet je heen, hoe hou jij je kinderen veilig
alles van waarde wordt gepakt en…
Driekoningen - Epifanie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 371 De opmaat van het verse jaar bespant
de grond met flinterdun wit vilt. De lucht
kneedt winterharde wolken, dicht beplant.
Een toverhazelaar pakt uit. Berucht
bericht van kale klauwen waar als vaan
een gele sjerp in hangt. Zo schel als goud
van ver. Van dichtbij zie je sterren staan,
van bloemblad, warm gekruld. Het hout blijft koud.…
Het gezellig knisperende schelpenpad.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Zachtjes, gezellig knispert
het schelpenpad door de duinen
naar de zee; slingert het zwervend
naar een nog ver strand. Waar de zon
zich reeds openbaart als een eerste
wee; en het koestert als een moeder
met een strelende hand.…
De tuin van Liefde
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 212 en terwijl mijn laatste weemoedstranen
nog vielen over de koude aarde neer
werd ik heel ver door Het Licht gedragen
en allen die ik liefhad, zag ik met vreugde weer…
Hemels Tafereel
gedicht
4.0 met 4 stemmen 8.829 ---------------------------------
uit: Het vrije vers (2012)…
Zeven mogelijke identieke aarden.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 137 Velen lichtjaren te ver van onze aarde?
Nimmer een menselijke bestemming in het
ons omringende hemelrijk?
Een dwergster en zijn zeven mogelijke aarden.
Iets meer dan een illusie kan het nu nog niet
zijn. Dat er meer leven ergens zijn vorm krijgt.
Dat naast ons kan bestaan in het universum tussen
groot en klein.…
kinderen in de sneeuw
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 99 de sneeuw is zacht gevallen
met ingehouden adem
kale struiken hurken zwart
de kinderen zijn gekomen
ze springen onverwacht in
de stilte van het park dat
nu ver ligt buiten de stad
ze hollen tussen drijfnatte
bomen treurend in de bast
hun stemmen licht gedraaid
zijn even dicht bij als ver af
links en rechts glijden ze in een
springtij…
In het diepste van de rivier
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 37 Vergeten lijkt te zijn
verdronken; weggestroomd met het water
ver van de walkant.…
Ik droom mijn steelse dromen.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 131 Nu wacht ik op hen, het wakker wordend leven,
dat slaapdronken, maar toch vroeg uit de veren,
mijn dagdromen doet vervagen met hun morgenkus,
mijn kinderen, mijn continue band, mijn terminus.…
DE TUIN VAN LIEFDE
hartenkreet
4.0 met 30 stemmen 646 en terwijl mijn laatste weemoedstranen
nog vielen over de koude aarde neer
werd ik heel ver door Het Licht gedragen
en allen die ik liefhad, zag ik met vreugde weer!…
Alleen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 847 Kijk naar haar verleden,
zoveel geleden,
zoveel doorstaan,
nooit zo ver gegaan.
Ginds, daar of nergens.
Nooit, hier of ergens.
Alles vergaat tot gruis,
geen echte thuis.
Geen vader, geen moeder
geen zuster, geen broeder
geen vriend, geen vriendin
het touw, daar zinkt ze in.…
Lentelicht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.622 Wanneer lentelicht
je plaats beroert
hoor je mijn voeten
op zachte aarde
Beneden droogt slaap
je tranen
hier kleurt je beeld
mijn ogen
Je bed bedelf ik
onder orchideeën en
zoete margrieten
Morgen niet
dan zwaai ik je
van ver
mijn liefde toe…
verboden liefde
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.188 verboden liefde
verborgen liefde
diep in mn binnenste
ben jij
de enige voor mij
een gevoel
zo apart
een gevoel
recht uit het hart
ver uit elkaar
en toch zo dichtbij
zijn wij
gebonden aan mekaar
lieve woorden
vullen de lijn
waarom kan ik niet
bij je zijn?…
te vroeg??
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.101 Je warme lichaam naast me
je slaperig gezicht
Het bed duidelijk beslapen
het invallende licht
Het eerste kopje thee
op bed geserveerd
Croissants vers uit de oven
wat heb ik je vereerd
Alles deed ik voor je
blijkbaar niet genoeg
Voor ons is het nu te laat
of was het soms te vroeg?…
Pyramide
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 693 Je kijkt over het land:
in het oosten de rivier,
in het noorden een vermoed Cairo;
ver westelijk ben ik.
Westelijk is het lichter,
als bij jou al sterren flonkeren,
gaat de zon bij mij nog niet onder,
hij wacht op je.…
Vuurtoren ...
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 725 't Oog van de zee
schijnt haar licht
in de duisternis
draaiend om haar as
Herkenning
reikt ver
'n licht
dat alles ziet
Schepen
vertrouwen
varen blind
op haar signaal
Geboeid
volgen zij
haar stralen
elke nacht weer…
uit en thuis
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 971 mijn gsm
leidt nu een stil bestaan
zal als verdriet
eerst niet meer overgaan
ik berg mijn paspoort
ver van mijn gevoel
kijk naar de lucht
zo somber zonder doel
jouw aarde kleurt
de muren van mijn huis
hier komt mijn heimwee
elke avond thuis…
Laatste adem
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 891 Vol met de lucht van haar lieffie
opgeblazen op die tragische dag
Nu, een jaar na die zwarte datum
tuurt ze omhoog, ver voorbij de lucht
Ze kan nog steeds niet zonder hem
nu ze daar drijft op zijn laatste zucht…
Nieuwjaar 2005
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 890 Ver, de horizon een oever
zonder overkant; en haastig,
een vleugelslag, wolken.…
De bergkloof..
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.090 Buiten adem zie ik de morgen
Aanbreken, ver verwijderd van
Waar straks zijn lichaam wordt geborgen.…
lief
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 15.877 ik schuif
mezelf
mijn handen in
het vel van
haar verlangen
voel haar
huid
in koele stroken
warme vlakken
worden
langs
de lijnen van
verzachte
vormen van gevoel
verwacht
verwarrend
ver van snel
in bogen
golven
grenzenloos
omarmen
lief…
HENRY CARTIER BRESSON †
snelsonnet
3.0 met 13 stemmen 1.228 Maar voetbalfotografen staan straks wel
dankzij de voetbalbond ver buitenspel.…
Herinnering
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 883 Het blijft een herinnering
Als een stralende ster
Ik zag nooit die afstand
Zo dichtbij, toch zo ver
Je ogen als parels
Waar ik in wegsmelten kon
Je hart als de oester
Waarvan ik het gevecht niet won
Geleefd in een illusie
Dit is realiteit
Liefde op afstand
Ik wil je nooit kwijt.…
Technieklandschap
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 664 Sleurend leven onbuigbaar als spaken in draaiende techniek
waar onder de draaiende zon je cellen energie doen inslaan;
technische ondergrond je pad verhoudt tot een malende wiek,
net alsof je onder die vaste kronkels dan te ver zult gaan.…
de mooiste plek ter wereld
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.162 Zwevend als een vogel
Hoog, ver boven iedereen
Met de snelheid van een kogel
Vlieg ik over alles heen
Dwars door het vuur
Maar nog steeds levend
Omringd door engelen, liefdegevend
Hier geen problemen, geen pijn
Hier voelt alles fijn
Hier kent men geen verdriet
Maar deze plek, bestaat voor mij nog niet!…
kleine beer
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 457 (vervolg op blauwe planeet)
...de koeienweg te melken
ver weg van bed en erf
de legren kakelt een ei
vertakt een barst in kiertjes;
alle hoop als gelatine
in happende bekken
geborgen
boos zorgt kleine beer
voor haar…
heb mij lief
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 653 heb mij lief
vertrouw mij toch
ik weet
het zijn woorden
diep en ver verborgen
huilt je kind
ze wilden het
vermoorden
het gemis
is jouw levensweg
eeuwig zoekend
naar dat
verduisterd licht
telkens weer
die ongelijke strijd
en telkens weer
gezwicht…
de wals
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 906 van ver uit de stad
beweegt een driekwartsmaat
over de huizen
door het open raam
de kamer in, voorbij de stoel
langs de tafel, zo in mijn bed
alwaar ik luister
naar de wals
de wals geeft een glimlach
en wat weemoed
een herinnering
en wat tranen op het gezicht
van een ouwe dwaas…
Ik ben gekropen in jouw huid
gedicht
3.0 met 69 stemmen 18.230 Ik ben gekropen in jouw huid,
gerimpeld en gebogen,
mijn jaren ver vooruit,
keek ik met jouw ogen,
leefde ik jouw leven.
Je zou mij nooit vergeven,
wanneer ik opeens verdween
en als mijzelf verscheen.
---------------------------------------------
uit: 'Over de zee sprak het water niet', 1990.…
Veelkoppig
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 323 Ongeschreven is de zin
verscholen in het vers
dat als een boreling te drogen ligt
eruptie van de geest wellicht
de boodschap in ’t verhaal
staccato neergekwakt
soms langzaam neergevloeid
er is met taal geknoeid
totdat een beeld geschetst
voor elk een ander…