Alle inzendingen over filosofie

het is niet zo dat ik de dood iedere morgen in de ogen kijk wel begeleidt hij me als trouwe toeverlaat die omstandigheden tekent kleurt waar het om gaat in rust en mijmering deelt hij de monoloog een schaduw die in verfijning de lichtintensiteit vergroot mocht hem ooit ontmoeten gelukkig in afscheid weer groeten wij leiden een dubbelleven…

Mensen gaan allerlei afspraken maken om zich er aan te houden maar vergeten dan de basis gewoon van elkaar houden!…

Mijn dochter loopt niet mijn dochter praat niet maar communiceert wel en niet zo´n beetje ook ze ruikt ze voelt en kraait en kan kijken in je ziel en zaligheid KOMT DAT ZIEN, KOMT DAT ZIEN! Dat moet je zien dat moet je voelen dat moet je durven kijk maar in haar ogen voel maar aan haar handen durf met haar te spreken ze spreken boekdelen…

ô Nooitvernoegde mens, door dwaze waan gevleid, Door blinkend goud bekoord, door zucht tot eer misleid! Bedenk, dat de enkle wenk der Godheid, zo verheven, Wanneer 't haar slechts behage, u wegrukt uit dit leven; Bedenk, terwijl ge u hecht aan de onbestendige aard', Hoe ras de dood, die rang, vernuft noch schoonheid spaart, Uw levensdraad…

zij dansen op hakken de hoge lach van leven in plezier haren opgestoken lichtjes aangeschoten de kopjes nog fier uitdagend en ondeugend charmant om aandacht vragend maar er worden vanavond geen rozen geplukt in narcistische zelfzucht de heren zijn het oogsten voorbij zien enkel zichzelf als prins aan het eind van de rij…

Moet het kort of moet het lang Dat is wel degelijk van belang. Het is altijd juist de maat Waar het eigenlijk over gaat Want wat komt er in het gedrang ? Het onderwerp heeft mij zo gegrepen Om je er met de haren bij te slepen.…

het duurde lang voor ik erachter kwam dat ik geplakt zat achter het behang dacht dat dessin en kleur het leven waren omdat de muren bleven open en bloot sta ik te kijk in het schonen van de wanden alleen met lege handen heb de ruimte verkend meer licht en transparantie helaas gaf mijn behang geen levenslang garantie…

zou nederigheid mij op de knieën krijgen ik die leef van hovaardij denk dat ik u schoonheid bied door woordjes op een mooie rij zinnen met mystiek geladen waarvan u de kracht moet raden conclusies die ik formuleer ze als waarheid presenteer ik ben niet beter dan mijn lezer vergeef mij ook de schijn mijn enig doel is alles…

Libido is pure lichaamskracht, de geilheid van onze aarde, die het dier doet leven in de mens. Gebido is zuivere geestkracht, de oerkracht van de hemel, die de mens doet leven in het dier. Strijd tussen hemel en aarde, is strijd tussen gebido en libido. Libido is de vader van angst en geweld. Gebido is de moeder van geluk en vrede.…

koortsig dwaal ik rond op deze hete dagen het lange lome komt met overspannen dromen wiek om koelte voor de schaduw die ik was ontheemd sluit ik me af met een been in het graf delirium krijgt realiteit in wartaal en wat spoken de lijn is niet gebroken rafels zijn er nog als waarschuwing van boven…

Wie z´n leven instelt op regen ervaart veel meer zegen als de zon schijnt!…

Vanwaar ik kom waarheen ik ga daartussen rijd ik en probeer het een met het ander te verbinden maar het Nu zit me dwars dus rijg ik alle momenten-Nu vast aan een lange ketting die met mij over de rails raast Het vanwaar verlatend en het waarheen naderend zo moet eens in de nabije toekomst mijn nu aan het waarheen raken en ik…

zo uitgesleten zijn de traptreden die je moet beklimmen onder het licht van de brandende zon kijk je omhoog naar een kasteel en daarna omlaag naar een rivier kanootjes en kinderen eeuwenoud landschap waar wij net zijn of niet eens…

ik weet me op glad ijs maar geef toch alle twijfels prijs die mij een leven lang beheersen ben ik wel vrij als alles is voorzegd door toeval of karma lijkt vastgelegd vinden mijn daden genade word ik bekeken en bestuurd of als netwerker slechts ingehuurd er is mij een vrije wil gegeven maar als ik door dit ijs zak bid ik wanhopig voor…

Het filosofisch kwintet: Pure luxe in vredestijd maar ook pure noodzaak!…

Tafel met lederen hoeken. Pas op de plaats. Geblader in een plaatjesboek. De hersens doen vermoeid. Gedachtenstop. Ontmoedigd maak ik mijn ideeën zoek. Een halve dag in kamerjas gewacht op een beweging in de dooie boel. Vergeefs heb ik vandaag aan niets gedacht. Nu, bijna roerloos zak ik op een stoel. Koppigheid volstaat. Ik kleed mij aan…

Al wat materieel is, hechten wij ons aan op aarde, tussen hemel is een afspiegeling van wat immaterieel is, en vertegenwoordigt waar wij voor vechten.…

Waarom ik jou geen kaartje stuur, of een berichtje ’t is al weer zolang gelee Ik weet soms zelfs niet meer of jij nou m’n moeder was of ik jouw vrijer als ik zo heerlijk bij je lag in je armen, op je buik zo moe, voldaan en heel tevree ’t is al weer zolang gelee maar een kaartje, een berichtje nee…

De weg van het leven, is geplaveid met obstakels. Soms kuilen, soms heuvels en bergen wellicht. Niet er omheen of ontwijken toont je ware gezicht. Neem soepel die hordes en ga soms op je bek. Vaak zijn er emoties, dat is ook niet gek. Zet door tot het einde niet wetend waarheen. In het bijzijn van anderen ben jij nooit alleen. Geluk zal…

Toch is de schoonheid ons gebleven al is er zoveel pijn en leed. Er zijn de vragen in dit leven en zoveel waar je niets van weet. Maar alles is oneindig teder en steeds licht het weer anders op, al moeten we doorheen het duister en staat ooit alles op zijn kop, toch wil ik dankbaar verder gaan al is er droefheid in ’t bestaan en huil…

Een os slaapt nog als in een ei. Een scherpe lijm smelt in de sloten. 't Is Pasen en zeer overbodig. Op tyfusbleke bomen breken zweren open. Een rode melancholie komt bloot. Een geel oog valt uit een Kaaps viooltje recht in de slokdarm van de modder. Zo slikt geen flessenhals of viskop. Gele gummibladeren waaien onderuit een urinoir.…

Het bewierookte zelfbeeldje vraagt aan de Boeddhaposter wat hij van het uitzicht vindt Het loze uitzicht in dit leven van niet te doorbreken patronen met alweer een beminde minder de nacht weer langer dan de slaap Je wilt rust maar als je rust vindt wil je leven Dat is het lot, niet te ontlopen meng je tranen maar met water dan lost…

De krijger krijgt De reiger reigt De zwijger zwijgt. Hiermee is oprecht Alles wel gezegd.…

Over de uitgang. Waarom dat ik koos voor de achteruitgang in plaats van voor de vooruitgang! Welke uitgang ik ook koos Zou het verschil niet maken Het kwam er enkel op neer Dat ik buiten zou geraken. Bij het maken van keuzes spelen vaak meerdere belangen het is vaak van belang te weten je niet voor een gat te laten vangen.…

Op de achterkant van het gelijk behangen met de mooiste patroonrol beklijft deze zolang het kleeft en de ondergrond het houdt!…

Oude zuilen staan gebroken en verlaten, omkranst door wingerd. Ik houd me ledig, besef hoe mijn leven is: onnoemelijk vol. De zon gaat onder: ingehouden reuzenkracht glanst rustig en lief.…

Een landman strijkt met forse streek de zeis, De zomerdag is weder rijk aan leven, Ik beid nu onbevreesd de laatste reis, Die veler hart staag van angst doet beven. Zijn al mijn zonden mij dan och vergeven, Leef ik, zoals ik steeds begeerd heb, wijs? Ik won de zielenvrede, hoogste prijs, Waarnaar men in dit veeg bestaan kan streven. Terwijl…

Rustige Sint Jansnachten die het licht bewaren voor komende dagen mystieke verbonden sluiten als zachte nachtzoen bange bloemen belovend aan de einders tot het noorden toe feeërieke vuurvlinders te laten dansen. Als de laatste vogelzang de stilte van een slaapplaats heeft gevonden schittert de vroege Arcturus als vaste berenhoeder…

Wat daalt gij rustig in der golven schoot o Glansrijk licht, beneveld noch verdonkerd, 0 Gouden zon; gij, beeld van al wat flonkert, Van wat op Aarde heerlijk is en groot! Al hebt gij hoog aan 's Hemels trans gestaan, Toch daalt gij kalm en zonder klagen neder; En schóner nog verrijst gij eenmaal weder Voor 't oog der Aard, die U zag…

ik wilde springen maar jij hield me tegen om alles nog een keer te overwegen jij spiegelde ons leven terwijl ik stil bleef staan liet jij de caleidoscoop van jaren gaan de affiniteit was weg ieder detail was al eerder gezegd in perspectiefloos constateren in confronteren konden wij elkaar niets meer leren jij bleef de tunnel waar ik…