Adellijk vermaak

het kompas draaide op de slaperige wind
een licht gezelschap van zeevogels vloog over het
wapperende slib
ze vergezelden me op een verlaten wadstrand van Terschelling

de brandingsklanken weerklonken in laagtij open en helder
onder een zoutzilte zeelucht
omdat deze septemberdag adellijk straalde

ik liet vertrouwde voetstappen achter in het zand
en ik weet, dat elke voetstap leid je wel ergens heen in het leven
op de klok van eb en vloed

een geheimzinnige vlucht (die ook blinkt)
kristalliseert alles weer, de zee sleept alles mee
transparant in verwoede stromen

en wist ook je verse voetstappen uit
langs de zeebodem van tijd tot het vrije dat ver de zee indrijft
in het aanschijn van werkelijkheden
van het leven…

filosofie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 11 stemmen 230