So die heremiete seght
sonder siene lippe tu beweghe
seght die heremiete mie:
ghie bin unne frieje mins
nie sonder sorghe ende piene
losghaone kenne ep so floete
sie drieft op unne freemde ghetieje
unne ghebet gheliecke ghinn ent
ut draoght saote
da skient tu sterfe bie noghte
of wort aldore geskoont
in eensaome voghte
hore togh daor in 't lofe
unne noghtegaole singe
fult die stille naor ferre ghebiet
ut's gheliek dunne onsichbaore Ghottecke
maor die foggel tone in t'kliene die kraghte
so waor ons bliefe, hil vaoke,
unne eghte sottecke
(Iegene Taole)
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 17 oktober 2010
Geplaatst in de categorie: filosofie
En zingt je dromen toe, de luwte voor de nieuwgeboren morgen.
Zo genoten van deze mooie woorden!