Netgedichten

netgedicht (nr. 35.601):

Resurrectie,

Mijn troubadour, mijn heraut, de zon,
geestdriftig krijger voor de deugd
en louter vreugd voor velen, zuiver
als het pas gedorste graan, jeugdigheid
uit de eenvoud van het hart, een
verlosser en de boodschapper tegelijk
van de oogsten zover men ziet,
verlossend maaier in een wervelende
show van stralen, in een oceaan van
hoop, de ogen vlammend gericht op het
aards verdriet, deinende ritmen door
de weidse ruimten, vormt het zout uit
de kleur van stuwend bloed, gelijke
stolsels van de twee geslachten, uit
de schaduwen van het licht naar evenbeeld,
waaruit de Goden de seizoenen boetseren,
herrijst uit aarde die ze met de mensen deelt.

“De Goden hebben zout in onze monden gelegd,
zodat we dorstig blijven naar geluk ”

Augustinus