Alle inzendingen over familie

Deze waarheidsprekende dag is een zij , even opgewekt om hier te zijn als serafijn, als waaier om deze dag te verkoelen. Zij is een prachtige trilling boeiend te voelen zachtere wind zeg ik als kind. Als een vogel op mijn kruin, een duin aan zee zo'n mooie plek, een gitaar met zacht trillende snaren maar alles behalve verspilde jaren. Als…

Mijn familie heeft een warm plaatsje in een hoekje van mijn hart. Het zijn de mooiste diamanten die ik bezit. Alle facetten zijn aanwezig zodat ik heel gelukkig ben. De geslepen stenen bezitten de veelzijdigheid van het leven. Ze zijn het licht in de duisternis De innerlijke rijkdom van verlangen naar vervulling. Hun waarde, is niet te bepalen…

Haar wekker (merk wake up) op mijn nachtkastje staat stil, al heel lang haar leven ook, het is ge-beeindigd een tijdje geleden, 6 april 2016 Vlak voor de oorlog geboren 28 februari 1940 met vlak erna het bombardement 13 mei 1940 op Rotterdam en daarna het bombardement van kinderen tot 1954 Ze was bijna 14, een pubermeisje toen haar…

Was het liefde of enkel een hormoon dat uit een ontmoeting met hem bij haar ‘n leven schiep; een leven teveel, niet bedoeld maar toch geboren; wel met een áfkomst maar zonder perspectief Was het de natuur of het lot dat bij een ander stel de wet van éen maal éen is drie weersprak en keer op keer het prille en kwetsbare embryonale, steeds…

Oma's metafysiek: nooit komt daar eens een barstje in. Zij drinkt white spirit uit een soepterrine, slurpt cyaankali met een rietje of propt zich tussendoor met ijzervijlsel vol. Waarna één boer, en opgelost! Zij zingt ook zelf de lof van heel haar lijf. Zij hinkt met stoere kuiten door het dorp, bezit de elegantste kromme neus, het sterkste…

Mijn vader zit in mijn overhemd hij heeft zich in de kraag vermomd zodat als ik wil spreken hij zich strak trekt en ik word verstomd hij wil graag dat ik er het zwijgen toe doe maar hij kan mij niet meer breken hij zit in mijn overhemd en dat doet er lang niet meer toe.…

het is lang geleden, dat ik jullie zag, de tijd is weggegleden, soms met een traan, soms met een lach, elke dag vraag ik mij af, hoe het verder met jullie is gegaan, komt er een eind aan deze straf, zullen we ooit weer tegen over elkaar staan, jullie hebben mijn nummer en email, zelf ben je verhuisd maar ik weet niet waar, toch zijn jullie…

Gevoelens, gedachten of inzicht welk woord kies je? welk woord gaat het voor jou doen? wees dankbaar voor het goede in jouw leven je hebt ze in goede handen achtergelaten meer kon je niet voor ze doen leven blijkt delen te zijn schrijf een brief aan iemand die je waardeert door jouw open hart ontstaat de wisselwerking mede door de charme…

Jongste zoon, haast kerstekind nadert de midlife, grapje De mama stelt zich tig vragen zo van - was ik er steeds voor hen - snap je? In recente opiniepeilingen werden de papa's opgehemeld Mee zijn ze nooit, onmogelijk mits kindje zelden onder hun hart trappelend. Zonder epidurale of capsones bevallen, beslist meer schoons ervaren Zeer natuurlijke…

Genen reizen in estafette. Ze zijn onsterfelijk. Dat wij maar een eeuwtje leven, is helemaal niet waar. Onze voorouders hebben we niet gekend. Ze hadden hun stokjes al doorgegeven. Zij zijn gestorven, maar niet verloren. Wij levenden doen al jarenlang ons best. Nakinderen zullen eeuwen na ons erven. Zij zijn nog ongeboren.…

Soms heb ik er een hard hoofd in in het ouder worden het ‘krakkemikkerige’ het onhandige het afwijkende van wat gewent Maar vooral de stevige pijn het pijnigen van de hersenen en van het hoofd, de maag, rug, handen, voeten, benen, ogen en oren alles aan het verslijten richting 'over en uit' Maar vooral niet van weer doorgaan we zullen…

Twee en twintig september is de dag dat je vertrok met achttien nu twee en twintig jaar geleden. Elk jaar in mijn ziel terug vertel ik 's nachts opnieuw 't verhaal hoe j' in mijn buik, pientere peuter, pittige puber, mooi mens jij was, hoe ziekte ons, je vader, we zo hecht, we zo slecht uit elkaar, zoals jij van het leven en van ons zoals…

mijn lieve kind wat gaat het snel jouw jongste zoon 1 jaartje al wel mannetje in spe zo mooi en olijk een eigen wil maar o zo vrolijk een moment met hem maakt mij al blij een stukje geluk voor ons allebei laat ons samen met hem genieten hem beschermen van verdrieten zijn grote broer zal zeker helpen bij alle narigheid te stelpen samen…

ze waren er de bonte bloemen luisterrijk in een mysterieuze nevel warme harten heilzame blaadjes als lichten in de schaduwtijd droegen glansloze broze vlindervleugels naar de zoete nectar een keur van vruchten ze waren er als een fleurig boeket met zorg heb ik ze in een vaas gezet…

Mijn broers, die zijn gewoon uniek: schilden, wasten, schepten kolen voor een kleine zus altijd sympathiek jouw hand in de zijne verscholen Volgen kon je hun spoor geschreven in het levensboek gelukkige herinneringen die je regelmatig op zoekt Deze band gaat nooit teloor gevormd door het nagelaten spoor…

Het is al goed Bedacht mijn hoofd Toen de blaadjes bruin verkleurden Ik geef het water en wat zon Tot de wortels beter zijn En in de dagen die er volgden Grepen de wortels om zich heen Pogend tot houvast of zo Maar de grond liet zich niet pakken "Dit ben jij", zei papa ooit "En dat ben ik", die grote plant En ze bloeiden, groeiden…

Er woont een zachte zuster in mijn huid een vrijbuiter die in mijn lichaam bijt ensoms haar handen op mijn zijde legt, ‘s nachts stelten loopt, of danst of rust. Dan dringt zij ook haar dromen aan mij op en ik leg mij huiverend naast haar: een dode, een schamel geraamte, knikkend en stamelend. -------------------------------- uit: Eerste…

Mijn kleinzoons willen schaken Heb eigenlijk geen zin, dat kan ik niet maken Ik heb het ze geleerd ze spelen het graag Dus regelmatig komt die vraag Opa wil je een potje schaken met mij Natuurlijk jongen graag, dat gaan we doen allebei Ze willen graag winnen, dat begrijp ik wel Soms mogen ze winnen niet altijd, zo is het spel Want win…

mijn herinneringen, het zijn goede zwemmers. ze drijven vaak ruggelings en kijken je recht in de ogen als marktkramers tijdens het middaguur. ze gaan de weg van het oude huis, de kamer waar de dode lag, de vader van mijn moeder, de neef van ooit Vlaandrens meest verlichte dichter Bert Decorte, lag zo dood en sliep zich naar die vreemde…

Steeds meer mis ik de gedichten, die mijn voorouders niet geschreven hebben. Hun poëzie van vreugde en verdriet. Vandaag moet ik zonder hun verhalen leven, verhalen, die door de tijd vergeten zijn. Nu ken ik hun levensmoed en angsten niet. Hun meningen niet over kwaad en over goed. Hoe zij moesten vallen en weer opstaan, temidden van de…

Gemene piraten met koffers vol parels en gouden juwelen hebben jou van mij gestolen. Zij maken goede sier met jou en ze doen alsof ik een vreselijke boeman ben. Ik weet wel beter. Het zou nooit in mij opkomen om de zon te verduisteren. Daarvoor heb ik teveel in de shit gezeten. Net als Christus Jezus geef ik mijn leven voor jouw…

Na 't uittrekken van wortels uit de gezamelijke tuin kwam de verjaardag weer naar boven. Een euforie bijna jij binnenkomend in ons oude huis je broer, een kijken hoe 't was veranderd. Toen stapten we de deur weer uit, de lage instap in, 'k moest helpen en eenmaal daar, hulde je j' in een lange wollen jas en ruime zwarte pet, gehaast…

Kwetsbaar lig je daar in je bed steeds verder weg van de wereld weg van het leven rust is nu waar je naar verlangt en dat je in vrede mag gaan waar het eeuwige licht je vangt…

Luitenant-Kolonel in het Belgisch leger, was mijn peetoom en die heette Pol. Hij hield van een borrel en heel veel lekker eten. Kortom oom Pol was groot en bol. In het Luikse woonde hij met mamma's zus. Keurig getrouwd en éne zoon. Hun huis daar hing vol klokken, hij vond dat heel gewoon. In de kelder lagen flessen, met etiketten óh…

We timmerden jaren aan het kader waarin we elkaar te lijf zouden gaan en zoals het hitsige katers past werd de de arena netjes afgeplast Was jij de Grote oorlog en strooide je kwistig met Yperiet dan was ik minstens Zuid-Vietnam en schuwde de napalm niet Zo vochten we als dolle honden reeuws en destructief Hoe vreemd, want op de…

De sneeuw viel buiten zacht, Minet mouwde voor de keukendeur. Het was tegen kwart voor acht. Warme chocolademelk was de geur. In de achterkamer zaten wij, de schuifdeuren dicht, de voorkamer koel, Pappa met een caballero en de krant er bij, Mamma met een kruiswoord in haar stoel. Mijn broertje en ik speelden op de grond, dinky-toy's en…

Uit de verhuisdoos vol dia's , bekijk ik de vakanties met onze eerste, tweede en derde in bergen, de tent, de bloemen, de hutten, kronkelpaadjes, mijn jurken van toen, mijn jassen en keurige kapsel mijn jonge gezicht, blij, zorgend, steeds handje in hand of hand om een kind, taarten waarop kaarsjes en slingers in kinderstoel zij, zie…

Wat houdt ze van augurken, Haar duimen en wijsvingers tastend in het zure vocht Ik zucht maar laat betijen Als het oosten in ons opspeelt gaan we beiden somberen en herkauwen, al zijn we dan nauwelijks runderen, de grieven van de dag Mijn dochter, wat is het water diep wat goed is voor vis en de zeemeerminnen Van het Great Barrier…

Onze harten kloppen door De liefde wordt doorgegeven Elke voetje vindt een nieuw spoor De rode draad opnieuw geweven. Ons bloed stroomt door Door het lijfje van de liefde Daar doe je het allemaal voor Het begint met een eeuwige geliefde Zo kregen wij ook al die genen Vol met passie, liefde en gevoel Waar wij onze kracht aan ontlenen Iedere…

Storm en raas, ô Westenwind! Dagen, nachten lang; Pak uw zwaarste wolken samen, Bulder langs de rammelende ramen, Huil door schouw en gang; Mij en ’t uitverkoren kind Kozende aan mijn zij De' arm deren niet uw ongestuime vlagen — Veilig schuilen wij. Turend hoe de vlam zich windt, Snorrend opwaart schiet, Knettert in een vlucht van vonken…