Alle inzendingen

De lamellen dicht. Niet langer geborgenheid in het blinde huis. Waarom denk ik aan Hopper? Met twee tezamen alleen.…

Ik greep jouw hand vast in de mist vol verborgen wolventanden. Onze ogen kenden de nacht, maar niet de grens naar vrijheid. Noch gebed, noch poëzie kon de angst tot zwijgen brengen. In de duisternis fluisterden we elkaars naam, een klein verzet tegen het moment dat de wolven, ineens ons zullen terugroepen. **…

Druk knippend verzorgt de kapster ieders haar. Schaar en vingers van het meisje werken als levendige zangvogelvlerken, die zich willen verenen tot een paar. Hun nestliefdeslied luidt helder en klaar, doet eigen keelschat vrijuit bemerken, verkenning in het klankenrijk sterken. Vorsten der jonge toonkunst vinden haar. Zij brengt een stem…

er viel geen zin te ontleden tot woord iemand besprak het weer in een verbroken stilte zichzelf hervonden als hemellichaam dit liet gewicht kantelen naar bestaande aard gedurende voortgang van herhaalde volmaaktheid tot een gebeurtenis aantrad die naar zwijgen deed neigen…

ik hoorde vanmiddag de rauwe kreten van een vrouw de diepte ervan wrong zich uit de spelonken van haar borst ongepolijst zuiver kraste de wanhoop op trommelvliezen het moment van de waarheid werkelijkheid van de pijnlijke luciditeit you’re simply the best zong Tina T. uit de grond van haar hart…

Als tijd voor mij niet meer gelijk is aan de uren van de klok verborgen ligt in ergens en telkens bij het zoeken weer ontsnapt noem dan mijn naam vertel me wat we deden gisteren, vandaag of toen geef wat warmte aan de kou van 't tijdloze vergeten laat me weten ... me voelen dat ik leef…

De stormwind giert om m’n huis, Stortregen klettert op de ruiten, De kachel maakt overuren, En ik zit lekker thuis.…

Zij eet biodynamisch soms servo-kroatisch soms herzegowinisch en een enkele keer eet ze bosni-albanisch Bij hoge uitzondering azerbeidjaans met spaghetti of pasta op z'n italiaans Maar nu ben ik benieuwd of haar geest wel stilstaat bij de cruciale vraag: geeft zij de voorkeur aan Zweedse of Finse dan wel Lybische linzen die…

De maan ze weegt zo zwaar de duif vergiftigd het leven laat. De opwelling het verlangen mateloos 't leven zien, verdwijnen Onvolmaaktheid, vleugels slaan op teneergeslagen, waar is God? de witte geschelpte duif, geestesverwant, Het vuur van Pinksteren in nood, geloof, hoop, liefde, overboord. Volle maan waar is uw gloed…

Het klikken van de sleutel de schoenen in het vak het lichte ruisen in de wc en intiem het schijnsel onder de badkamerdeur, zijn geur die bij mijn voeten binnenkomt Ik weet al hoe hij naar me toeschuift voorzichtig zijn handen warmt onder zijn oksels om mij te strelen van slaap naar fijn en uit te laten rekken in een zee van tijd…

ik zag haar hand de artistiek lange vingers eindigend in verzorgde nagels subtiel passend bij de ringen aan haar vingers een gift om bij de hand te nemen in een macho duo dat een vederlichte lach bij zich droeg als surprise voor ieder die daar in lichaamstaal om vroeg…

gevangen als ik alsmaar was in de genade van het duister en het licht reis ik nu niet langer meer geketend door de tijd als een lichtgewicht van zeis naar zicht…

in het weiland van de alledaagsheid bloeit plots een prachtige bloem…

O Geest, toen Gij ternederkwaamt En voor hun oog gestalte naamt, Doorzonk de hemel ademloos Een stille witte vlammenhoos. Boven hun lichaams donkre zuil Verscheen een zacht bewogen tuil Van licht, en glinsterende gleed Het neder langs hun schamel kleed. Hun mengelmoes van woorden vaal Klonk ieder als zijn moedertaal. In mensenwoord, op…

Voor de eikel goed en wel begrijpen kon waarover de uil sprak met de maan en de zon bleken zij klaar met vechten en filosoferen. "Zo zal ik nooit welsprekendheid leren of schermen met woorden die ik dan zelf verzon maar ik kan het natuurlijk ook anders proberen." De jonge eik luisterde naar allerhande stemmen en geluiden waaide met winden…

Geesten van stand wonen, men weet het, gaarne onder een steen. En niet alleen in het theehuis denkt men zo beminde, de schorpioen, de grijze pissebed, de vaal gezinde muis kan het u vertellen. Vreemd volk, vriendelijk voor vrienden, vreselijk voor vijanden, zegt toch ook het boek met gekleurde houtgravure, kleur van broodjes harde waterverf,…

We zien hem opnieuw op zijn motorfiets scheuren Hij rent zich weer rot, voor gevaar op de vlucht En haalt capriolen uit hoog in de lucht De wereld vergaan? Dat laat Tom niet gebeuren Weer boordevol actie, explosies en schieten Dat Mission Predictable was weer genieten…

Ik voel me geraakt ik voel me verkoren bij U te mogen horen ik voel me geraakt U zond Uwe geest U raakte ons zo aan met U samen hecht voortaan U bent 't Pinksterfeest wij vieren voortaan wij vinden dat zo fijn bij U God te mogen zijn wij intens echt saam wij zang als koren wij zoeken 't nieuwe licht bij U is het licht in zicht…

Laat het met rust er is geen gedicht nodig, de beelden komen vanzelf fluistert jouw eigenwijze stem in de stilte van jouw gekoesterde heimwee op het vorige maand gedolven graf waar jouw uitdijende schoonheid slaapt onder smeltende sneeuw is er een eenzame muziekdoos achtergelaten om je te vergezellen op jouw reis naar de eeuwige…

Ruik de geur van wilde rozen, hoor de koekoek in zijn eentonig lied. Zie een riviertje meanderend stromen, voel de kracht die het leven biedt. Kijk echter ook naar de kinderen die schateren, in oorlogen die niemand na een tijdje nog ziet. Ga naar voren maar steeds vaker naar achteren, een dans om het even een dans om het niet. Leg mijn…

Eurydice Eurydice de mooiste nimf van al godin, gelijk Persefone de schoonste bloem in 't korendal ik nam jou mee in mijn gezangen van kreta naar persepolis van kasjmir naar de hindu kush van kazachstan naar kyrgistan maar plots nam hades jou gevangen was 't opzet of een overval? Eurydice Eurydice de teerste nimf van al nee,…

Gij die vuur en liefde zijt, doe de harten branden, mensen van hun vrees bevrijdt, open mond en handen. Gij die als een stille gloed in de ziel wil vonken, waar de hoop ons zingen doet, want door U geschonken. Adem Gods, die suist heel zacht, teder mededogen, als een moeder die ons wacht, over leed gebogen. Adem Gods die krachtig…

Het weer sombert, De lucht donkert, De wolken drijven over, Laten af en toe de zon toe, Doen zo eventjes geloven, Dat ’t bijna zomert.…

Om aangeraakt te worden moet ik me laten zien en horen met een lach lieve woorden spreken Steeds lievere Maar jij geeft me parfum, een nethemd en zwartrode lingerie Je wilt mij als nieuw verkennen met kneepjes en kussen het harde in het zachte benieuwd naar mijn aanhaligheid en de geluidjes die ik zal slaken Je hebt zo weinig…

Rustig bos fluistert beek zingt een melodieus lied natuurs harmonie Onder een oneindige hemel, waar wolken zacht fluisteren in hun vlucht ademt de lucht haar stille kracht, een eeuwige bron van leven en pracht. De wind streelt bomen en bladeren met een tedere onzichtbare hand en weeft zo een lied dat zingt van harmonie tussen mens en land.…

nog verzengender dan de Bron van Acheron en Styx is ’t Licht dat in elk Heden door de Bodems van Slik zag waarheen de bezeten Hades Persephone bracht in die spiegelende Onderwereld ontstond ’n Tragedie’tje Persephone veranderde ter Plekke in Eurydice dat Orpheus aanspoorde tot ’n tragisch Liefdesliedje ‘de mooiste Nimf van Al heb ik niet…

De wekker gaat Het is al laat Voel me nog moe Jij stapt uit bed Terwijl je zegt Blijf maar liggen Je hoeft niet Op te komen Heb jouw shift Overgenomen Gelukkige Verjaardag…

De allerrijkste man op deze aarde Was goede maatjes met de president Maar als je allebei narcistisch bent Blijkt vaak zo’n vriendschap niet een fijnbesnaarde Die grote woorden in the Oval Office Zijn hints dat deze ‘bromance’ nu wat slof is…

Ik liep door het helder verlichte bos, De berkenblaadjes hingen los Naar beneden aan slingrende takjes, De beukjes staken hun takken rechtuit, En over het hoge varenkruid Viel zonlicht in helgele vlakjes. Ik liep met blij tevreden zin, Mijn voeten verdwenen beneden in En dwergenbos van varen, Hoogstammige varens en bosbes en mos, Mijn…

Om te overleven schouwen we je weg Slokken we je schaduw op. We plaatsen je Achter ons, zo dichtbij Dat ons bloed begint te stromen. Lievevrouwebedstro omgroeit ons Bedenkelijk snel. Met onze rug naar je toe wachten we je In slaap, ademen onhoorbaar Onze herinneringen uit. Geen sterfscène zullen we nog delen. Ons hiernamaals is leeg…