Alle inzendingen over muziek

Door de drukke straat Voor mijn glazen ruiten Gaat menig, menig gelaat — Menig ziel gaat daarbuiten Voorbij het venster van mijn ziel. Dichtbij mij drijft de volle stroom, De stroom van het leven; Als telkens het begin van een droom Zie ik even — even Een ziel gaan voorbij mijn ziel. Zoveel zielen, die openstaan, Nog zonder…

Raad eens wie er is. Hij zet zijn schoen tussen de deur. Die kunt u laten staan zegt hij aan wie hem vraagt wat hij komt doen. Dan legt hij er een stuiver in en zingt haast zuiver bijna plechtig helemaal gratis dit lied: Een ting drie ting pling pling zeven waar is heregotje gebleven hij is niet hier hij is niet daar hij is niet. ----…

Betoverd stond ik, in het park, te luistren, Bij de muziektent, die me een tempel was. Zoel geurde aroom van bloemen, loof en gras. En ’t bladerflappen leek geheimvol fluistren. Mijn weemoed zwaar, die ’t leven nooit genas, Mijzelf bevreemdend, zwol in ’t avondduistren, Doch iets in mij spring los, dat lag in kluistren, Of ‘k mooie verzen of…

Muziek slaat bruggen, van mens tot mens, van taal tot taal. Zonder iets te zeggen, wanneer muzikanten, musiceren. Zangers zingen. Geluid laat ons mensen weten, wat ons aller lieve oorsprong is. Luister naar het ruisen van bomen. Naar hoe vogels pratend fluiten. Naar hoe regen vallen moet. Luister naar het verlangen, naar ons aller…

De kustvaarder vaart voortdurend heen en weer over de wijde Noordzee, bij dag en nacht. Zonnegloed, geflonker van sterrenpracht geven de schepelingen werk vol eer. Lieve, lage golven, loeiend onweer begeleiden als sterke, trouwe wacht toestelgedreun, vermengd met schone kracht der toonkunst, die blij danst, steeds op en neer. De klanken…

Wat een vrouw en uitmuntende zangeres Zij raakt in jouw ziel, haar muziek smaakt naar meer Miss Montreal kan alleen zingen Hoewel zij meer, veel meer heeft geleerd Zij rijgt woorden tot zinnen Meesterlijk al Zonder zich te bedwingen Stijgt zij op de lijst Subliem Door de wind....…

Het gebeurt eindelijk in een droom muziek schildert zich in aardse tonen je dwaalt langs gespannen snaren een oude gitaar ligt in jouw handen afscheidslied klinkt in de nacht gevoelig breekbaar zoals liefde sombere gedachten overmeesteren ons rivieren vervoeren verlangen wij zijn onze stemmingen niet kwijtgeraakt volgen steeds…

Meisje met de frivole viool gevoelige snaren stemmen late avond muzikaal als in echte waarheden geboren heldere gedachten gaan mee in de droom fragiele bloemen op de warme aarde ze dwaalt langs aangespoelde droefheid wij zijn onze stemmingen lichtgevende sterrenstelsels diepe dromen in de oude stad dit land wil een lied vol romantiek…

Als de kerels te gare zijn, doedle, bomle, rom, dom, dom... Wat liedje moet er gezongen zijn, doedle, rom, dom, dom? 't Kerelslied, 't kerelslied, doedle, bomle, rom, dom, dom 't kerelslied, 't kerelslied, doedle rom, dom, dom. Ze renden met zessen langs de baan, zij hadden stalen kleren aan; Isegrims, Isegrims. Zij hadden waaiende…

een koor zingt en het erbarmen maakt de lucht om ons heen zo dik als stroop dan stopt de plaat alle ingewanden vallen uit het lied waar wij naar kijken alsof onze eerste kribbe een gitaarkoffer was -------------------- uit: 'Bang', 2007.…

Hoe bijzonder zou het zijn Communiceren zonder pijn Gewoon wat schrijven Zonder dat venijn M'n zoon doet weer eens gek Een wilde Gewoon een grote bek Ik stres niet Waarom zou je Het ruist in het riet Lieve mensen hier op aard Laten we lief doen Zoiets dat nooit verjaard t…

Ik sta al lang niet meer vooraan, als er stoeten door de straten gaan. Ik moet luisteren naar bomen en niet naar mensen, die komen. Ze komen, de mensen, en gaan voorbij in gelederen van dwazen, maar de elite onder hen, voor mij, zijn zij, die in koperen buizen blazen. --------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1976.…

Minerva vond de veldfluit uit, En speelde ’t eerste lied, Aan d’oever van Permessus vliet Gebukt in ’t jeugdig kruid. De bosgoôn sluipen op de klank Bedeesd en luistrend aan, En laten kruik en druivendrank Voor deze wellust staan. Wat zong zij? Van de bergsneeuwleeuw Die Hercules verwon; En hoe hij bij een meisje spon, Hij, monsterschrik…

*Multipotente bloedstamcellen Mijn lever, mijn milt Hebben zich volgezogen Met veel teveel bloed Ongeneeslijk po- sitief, waagt hij te betwij- felen of hij sterft Tijd zal mij leren Wie uiteind'lijk de tango Met mij zal dansen...…

Zoekend naar de harmonie verborgen in de tijd tel ik een vierkwartsmaat vooraf beroer de wit en zwarte toetsen breng vanuit de chaos een melodie tevoorschijn die ik nog nooit gehoord heb…

De route die ik nam was niet om zijn muziek gekozen, koffie en sigaren wachtten mij aan het einde van de straat. Van de versuffing. Zeker, het uur van de muziek als enige waarheid breekt ooit eens aan. Een man op straat, net uit zijn bed, is dan de ideale, van branie gezuiverde prooi. Maar nog dwingt muziek niet haar pijn in hem - de dag…

(fragment) Wat is 't me een zoet genoegen, dat de ervaren hand de toetsen duwt en, over 't juublend elpen blad de volle jacht der klanken stuwt; wanneer ik elke noot ontmoet, met wisse slag op vaste maat, op iedre klop van 't drijvend bloed een toon van 't klankbord wederslaat. Doch voller is 't genoegen, dat mijn ziel…

In 't rijzen van de koele dag, Als ieder nog te slapen lag, Zat Appelona, die ik zag - ‘t Zijn mij geen dromen – In de schaâuw der bomen En streelde een luit, Terwijl zij uit Een heldere boezem zong. Stil hield de tong, Die ’t geveert’ Van het hele woud braveert. Het zingen, ’t Springen, ’t Fluiten, ‘t Tuiten En ‘t zwieren, Gieren…

Daar stond ik dan op de hoek van een middeleeuws pand, waar ooit op zolder een heilige leefde, maar tegenwoordig wemelt het van de heiligen voor wie goed kijkt ik keek omhoog naar de toren van de Goudse Sint-Jan en ik keek minzaam omhoog naar de gaten waar de klokgeluiden doorheen dansten minuten lang klonk de klok met een denderend geluid…

Ik zie jou Ik hoor jou Het maakt me blij Een brede glimlach op mijn gezicht Het maakt me blij…

De weg naar Sippenaeken is lang En biedt tijd tot overdenking. Voorbij de snelweg, voorbij Vijlen ligt een donker bos Een tunnel naar een andere wereld Het stille staren van de bomen daalt in de auto neer. Een enkeling steekt schuin de weg over Kwijt, verloren, zonder GPS. Uit het hooggelegen bos daal ik Af, op zachtremmende treden.…

WERKWOORDEN Scheppen en werken. Zullen en moeten. Doen en maken. Realiseren. Plannen. Winnen. Worden. RUSTWOORDEN Rusten en ontspannen. Stromen en drijven. Laten en waaien. Mediteren. Verliezen. Mogen. Zijn. Taal zonder werk- en rustwoorden, is als muziek die onrustig maakt. Leven is van rust genieten, tussen doen en laten. Is…

Als 't avond is, avond aan 't strand en de zee, En de hemel aan flarden van goud en van zwart, En de dreunende golven beschuimen het strand, En de vlokken die beven en rollen en rillen, En het duin is verlaten en eindloos alleen, En ik luister verrukt naar de ruisende zee - Dan waait soms uit de golven Een diepe muziek. Als 't avond is,…

Geen nacht gaat voorbij zonder de blues, zingt de jazzman. Geen nacht zonder Hamlet, verzucht de toneelman. De schouwburg zijn geheime woning. Zijn huid een regenjas, want uit de hemel van het toneelhuis vallen tranen. Het leven dat hij doorneemt is onecht en nabootsing. Opdracht de vluchtige kroniekschrijver te zijn. Gedacht, dat, als woorden…

Volslagen doof schrijft Beethoven zijn meesterwerk de pen schuift hortend dubbend dan stotend over het papier de noten springen wild dooreen spreken van een ruig woud dat doorschoten wordt door felle bliksemstralen waar donder boven buldert houthakkers stappen moeizaam voort dragen stammetjes op hun rug hierin ziet de kunstenaar al het…

Je handen zijn als twee lenige acrobaten die dansend langs de bleek ivoren toetsen dwalen Wonderlijk teer, smartzuiver vol van donkere schaduwen schoonheid en geluk met verwondering luister ik naar jouw vonksproeiende verhalen Ik hoor de nachtegalen de zee in wilde maat hoge golven tot diep in de landen rouw onder blauw o mijn…

ik lig op bed kijk door het venster en hoor de vroege vogels zingen de merel slaat in de dageraad als de rozen glinsterend ontwaken de zonnespin weeft ijverig 't zilveren rag middenin de met dauw bedekte schors geurt bloesemregen in de beschaduwde laan hellen de zomermiddag stralen langs de twijgen de kruinen af bloeit de…

Het hart zwelt open in snaren van verlangen als een stortvloed uit de rode hemel hoorbaar de toekomstige gezangen in de nacht van smart en rouw Och, het zijn de ontroerende innige klanken de aanzwellende muziek puur geluk in de eenzaamheid van dit heelal dat ons teistert met zijn dictatoriale gloed waar ik Uw stem hoor…

Gustav Mahler (7 juli 1860 - 18 mei 1911) In het geboortejaar van de Max Havelaar zag in Bohemen Gustav Mahler vooreerst het levenslicht Als tweede kind van dertien verhuisden ze naar Iglau een garnizoensplaats in Moravia Het militaire klankvertoon speelde hij als kleuter na van vier, op zijn harmonica Des Knaben Wunderhorn…

zij streek muziek maar snaren ontstemden de noten klankkast en strijkstok kraakten ongelezen bladmuziek vaak hebben wij van haar weergaloos subtiele touche genoten maar nu was er geen moment suprême in droevige dissonant geen plezier een symfonie van verfrommeld papier zij heeft zich hernomen in een gepassioneerde prelude…