Alle inzendingen over maatschappij

respect voor sommige baantjesjagers en kletsmajoors in de 2e kamer nee dus – ook niet voor de veilingmeester die voor de rijken der aarde een Rembrandt Mondriaan of Banksy voor miljoenen feilt met een klap van z’n hamer maar respect voor hen die hun lichaam hebben laten knakken soms door weer en wind de grondwerkers de kabelleggers de…

============================ 07.00 uur: een vrachtwagen rammelt en remt de werksoldaten starten de machines hameren in putten, lachen in loopgraven mager onkruid verlangt stilletjes naar de platonische kus van een bui of het eind van deze zomer van god verlaten mensen rennen als honden in de regen, afgeplakte ramen, waar weduwen en…

Wat ik stiekem doe maar niet verborgen voor mezelf, de waarheid die ik niet wil weten maar toch soms zie in de vragende ogen van anderen, verbaasd of gekwetst, op de grens van een oordeel over mij is de waarheid in de ogen van…

Geloven volgt op wat je hoort, dat is een vaste regel. Meestal door het gesproken woord, liefst met een waarheidszegel. Maar soms regeert de leugen, alsof de leugen waarheid is. En men zich gaat verheugen, op iets wat louter maar een luchtbel is. Hoe merk je nu het onderscheid, hoe zie je het verschil? Het duister dekt de waarheid dicht…

Frisse dingen kloppend in hoge gebouwen Rilden de biest door met lange lauwe pijn 'The blues', you said Een kruid om in je oor te stoppen als je bang bent Weldra nemen De saatchi's & sushi's Weer de overhand en - na alles wat kelderde - stijgt die behoefte alleen maar ergens elders je teint op te doen als de kogels dan fluiten hoor…

Langs wei en wilgen glee de vochte nacht, Het deinzend witte kleed golfde en bezoomde Het lage land, - boven de herfstdauw doomde Het blinde oog der maan - zo stil, zo zacht. De schim der stad ontvlood een matte klacht, Ginder en verder stond een boom en droomde Eenzaam, - van mistig natte takken stroomde Aldoor, aldoor een dode bladervracht…

Ja, glorie aan de witte en roze kaarsen van de kastanjebomen over het plein. Eronder wordt een zaak beklonken, een liefde rechtgezet, een spel van hebzucht uitgelegd aan jonge kinderen. Glorie aan de avond die over de stad zakt waaronder werkers moe bewegen, een vroege vleermuis cirkelt duikt, een dikke vrouw een kaars aansteekt, een zieke…

het vuur is in mij aangewakkerd wakker ben ik, laten we stijgen nu en mensen mieren maken en de bomen kneden tot gras samen met jou ga ik de wereld ontwaken samen met jou ga ik vergeten wie ik was…

Nieuwjaar Met zomerse waarden Vlinders zijn al startklaar Bloemknoppen twijfelen in moeder aarde De zon zal stralen In het licht van het nieuwe jaar Wilgenkatjes weten al snel het voorjaar te vertalen En jij die de wereld nog slaperig aanstaart Sneeuw is al tijden niet meer verschenen De zon krijgt het steeds beter voor elkaar Elfsteden…

Het stadshart is haast dichtgeslibd. Wensen drommen op het trottoir langs etalages stikvol koopbaar. In geslepen banen sluizen trams verlangens door, bij vlagen gierend, bellend. Auto's horten dampend door het steedse heen, zebra's over tussen citybags met koopwaar. December stuwt ons winkels in, het infarct van kassa's langs. Muzak…

In mijn droom is het winter. Ik buig voor de tederheid van naakte bomen. Men zegt dat de bladeren - voor ze die verloren - in vele talen spraken. Men hoorde ze fluisteren: I am a tree, don't talk, just love me. Het belooft een nieuwe lente, als we naar elkaar toegroeien in alle talen, alle daden. -----------------------------…

Als mensheid helaas heb- ben wij te vaak onenigheid grote verschillen van mening mogen er zijn als wij die verschillen maar respecteren normaal gesproken pratend, komen wij eruit In de menselijke denkwij- ze zitten wezenlijk verschillen zal immer zo zijn...…

tussen regenboogkleuren en biergeneugten wachten ze op antwoorden, als poppen aan een draadje, ritmisch op en neer buiten zijn ze los van de nacht en heersen met hun hakgeklik. de jongens van het lamme tonggebral op hun knieën in de goot avances zijn het licht van hun verstofte ogen. ze draaien in het dansen om. kinderen uit het hart verdrongen…

De brandende zon, de zwoegende mensen de dorre aarde, het gestorven gras uitgeteerd vee en als de goden het wensen luizen en sprinkhanen op het gewas De inmenging van de rijken der aarde heeft het volk hier geen goed gedaan als sprinkhanen roofden zij alles van waarde en opgevet zijn zij weer verder gegaan Hoor de sinistere tsjirpende kreten…

Ik praat niet graag ben vaak te traag ik hou mijn mening meestal vaag ik kom altijd net te laat en ik haat het als ik weer eens heb verloren Ik wil te veel zit nooit eens stil ik maak het stuk en niet meer heel ik luister niet naar goede raad en raak de draad kwijt in mijn metaforen Ik kom geregeld ongelegen hou niet van sportief bewegen…

Vreselijk is het lot der mensen. Tussen hen woedt eeuwige strijd. De machtigen strijden om het bezit der aarde en offeren de massa, de arbeiders, de miljoenen, op in de strijd voor het niet hunne. Vreselijk is het lot der mensen.…

Het handvat van mijn winkelwagen druipt van anti-gel maar toch voel ik de corona van een virus of een cel ik was en boen en reinig maar het houdt me in zijn greep want hoelang overleeft het virus in mijn stukje zeep Een vijand zonder voorkeur, zonder vrees en zonder vlag zonder uniform of vaandel, niet gebonden aan gezag die niet vecht voor…

er zijn bomen die elegant, bijna voorzichtig iemand willen redden of alleen in hun oor fluisteren, iets aardigs niemand weet waarom anderen willen breken en vallen, hun wortels uit de aarde vandaan weer anderen vervlechten hun takken en denken aan de lentezon, ontdekken soms een regendans…

er leven mensen in mensen mensen uit een herinnering bewaard mensen die hier wonen en nog daar onbestemde mensen achtergehouden en de mensen die we achterlaten mensen van alle delen van de dag in één mens mensen van vele talen die spreken met één mond kleine mensen in grote mensen en soms daarin de grootste mensen er leven mensen tussen mensen…

Toen men in de EU die uitspraak zag: “Bij ons in Polen gaat niets boven Polen”, Was Brussel zwaar ontstemd en heeft bevolen, Een boete van liefst 1 miljoen per dag! En komt het land daarna nóg niet bij zinnen, Dan vallen Duitse troepen Polen binnen.…

weet jij wie er vandaag onder de wagen van de deen gaat liggen onder de bedrijfswagen wie er in de bedrijfswagen mag de bootvluchteling mag de bootvluchteling in de bedrijfswagen onder de wagen is het beschutter daar houden die mensen van je zult het zien met de wagen van die deen gaat heintje van…

De mensen doen hun maskers af, ze kijken vreemd elkander aan verwonderd dat ze naast elkaar lijk vreemden staan. Nochtans ze stonden zij aan zij in zelfde strijd voor zelfde brood; sleepten zij niet dezelfde sleur van zorg en nood? Viel niet dezelfde klacht en scherts van uit hun bitter blije mond? Was ’t niet of men de hele dag elkaar…

's Avonds dansen we vrije expressie, ik ben vrij en veilig in het kamp Er is maar één slot, één man die de sleutel heeft, want wie zou naar buiten willen? Kom maar kijken door de draden van het hek we verbergen niets Lijntrekkerij, stiekem gedoe, een verkrachting alles wordt gezien en dan voert de politie je snel af naar het…

Daar is iets aan 't verandren In Vlandren. O wee die arme Walen! Zij moeten voortaan Hun koken en braân Betalen. Daar valt niet meer te pluimen, Daar valt niet meer te schuimen; Zij moeten Vlaandren ruimen, O wee! Gebruikten de Walen hun fijn verstand, Zij lieten in Belgie de boel in brand, En trokken ineens naar hun liefste land, Hun…

Men verdraagt zich maar moeizaam. De spiegels van de tijd en de controleposten van de dag. Als adem vergaan de wolken nergens stokkend, mij benomen weliswaar maar prachtig. Het scherp gestoken zolderraam, als gat onovertroffen, en het dagelijks bewegen; men zal er maar tussen vermorzeld - verontschuldigingen als wormen door de dag,…

Het is een eeuwig misverstand Dat de zeeman landen kent Hij komt er wel maar ziet ze niet Tenzij 's nachts als men 't niet verbiedt Want of je op de rede ligt Der Hoang Ho of Yang Tze Kiang Drie kwartieren uit de wal Van Tandjong Priok of Semarang 't Is al eender, 't schip ligt stil Al is er overdag rumoer Duizend zeemijl ver van…

Alleen en dakloos steeds buiten door weer en wind ontroerend verhaal.…

Geprezen zij d'attente luisteraar Zij wijst mij op mijn mythologisch feilen Maar geeft mij hoop bij tijde en bijwijlen Zij staat naast mijn bureau van zessen klaar Ondanks de rampspoed geeft zij, Elpis, hoop De waarheid van Al Gore is niet te koop…

We leven met elkaar hier, in dit landje. Op ons kleine stukje grond, zo zeker zo veilig. Ons eigen eilandje, omheind en afgebakend, als was het heilig. Toch kruisen zich onze wegen, als we onze veiligheid verlaten gaan. We komen steeds elkaar weer tegen, als we buiten onze grensjes gaan. Dan gaan we vergelijken, argwanend zien we elkaar…

Bleke neuzen en dunne schenen, Stijve boord en lange jas, Sluike haren, witte das, Kwijnende ogen, spillebenen, Hoge hoed en lange stok, Vale wangen, hoge kragen, Diepe zuchten, mensbeklagen, Vrome blikken, zwarte rok, Erfzonde en predicatie, Kerkbezoeker, kostersmaat, Bijbelworm en tekstenvraat, Satanas, predestinatie, Openbaring, eeuwig…