1660 resultaten.
IK BEN HET MOE EEN MENS TE ZIJN
gedicht
3.0 met 176 stemmen 85.724 Ik ben het moe een mens te zijn.
Hoeveel eenvoudiger leeft steen,
of aarzelloos de tarwebloem,
ook zonder tranen, geloof ik.
De tarwebloem is nooit verliefd
op ’t onweer of de dageraad;
zij kent alleen het leven sec
en denkt er nauwelijks over na.
Kan iemand zo gelukkig zijn?
Ben je gelukkig, tarwebloem?
Je huilt niet, maar ik vraag me…
[ Wennen, bij elkaar ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 154 Wennen, bij elkaar
zitten, steeds dichterbij –
tot we vrienden zijn.…
Waarom we vrienden zijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 108 Praat niet over mij
het lukt toch niet
om te zeggen wie ik ben
Jij weet lang niet alles
maar je wilt me
meemaken zoals jij me kent
Daar past geen verhaal om
dat jouw ervaring verpakt
en verbergt
Waag je niet aan etiketten
je zou er nog meer nodig hebben
dan er in een boek passen
dikke lagen over elkaar heen
een onleesbare muur…
[ In de oase ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 143 In de oase
zocht ik een schat, ik vond jou –
We werden vrienden.…
Dijk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 161 Stel dat ik een dijk kon vormen
van korrel, zand en slijk en wormen
van minuscuul..tot groot en hoog
zag grassen groeien,
kon horen schapen blaten
koeien loeien
voelde hoe hun poten stampten
om mij breder sterker
en lag naast het kronkelende water
zag boten varen
wolken drijven,
stormen weer bedaren
ik zag hoe huizen op mijn dijk
hoe…
Getroffen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 Ik ken de namen
en een paar foto's
van jouw vrienden, onwennig
zouden we elkaar begroeten
er zijn geen woorden voor
om jouw wonder te delen
We willen wel, maar kunnen het niet
uitleggen, we willen het niet uitleggen
omdat al tijdens het bedenken
elke aanzet jouw essentie mist
Ik moet erin berusten
in de war te zijn gebracht…
[ Leven is mede ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 Leven is mede
-lijden voor lijders, mede
-vreugde voor vrienden.…
Een Vriend
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 418 Een vriend is iemand
waar je alles kan aan vragen
die in moeilijke tijden
je leed helpt te dragen
aan wie je de grootste geheimen
gerust kan vertellen
of een moeilijk probleem
mee kan overleggen
met wie je vreugde en verlangens
weet te delen
en je ook geen minuut
met hem kan vervelen
dat is ware vriendschap
voor het leven
die je…
We zullen doorgaan
gedicht
3.0 met 326 stemmen 103.225 We zullen doorgaan, met de stootkracht van de milde kracht
We zullen doorgaan, in de sprakeloze nacht
We zullen doorgaan, we zullen doorgaan
We zullen doorgaan, tot we samen zijn
We zullen doorgaan, met de weifelende zekerheid
Om door te gaan, in een sprakeloze tijd
We zullen doorgaan, we zullen doorgaan
We zullen doorgaan tot we samen…
Al wat ik dacht - geloofde je - was waar
poëzie
3.0 met 37 stemmen 2.735 Al wat ik dacht - geloofde je - was waar,
En goed was alles - vond je - wat ik dee.
At Merlin's feet the weary Vivien lay:
Jij zag in mij de Wijze Tovenaar,
En 'k aaide, zelf al grijs, je roodblond haar,
En 't leek dan, ik werd jong weer, en ik glee
Naar 't paradijs op rode morgenzee.
Dan zie 'k ook jouw kist staan, zwart, op de baar.…
DODELIJKE VISITE
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 231 ‘s Avonds werd gisteren nog laat aangebeld;
benieuwd wie het kon zijn opende ik de deur
Mogelijk had eentje het gemunt op mijn geld
't bleek echter iemand met een lijkbleke kleur
Mag ik mij even voorstellen, sprak hij zacht
ik ben de dood; ik kom me over u ontfermen
Ik sprak sorry kerel, jij bent al nummer acht!
hij uitte toen teleurgesteld…
Heidi, de schattigste Zwitser
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 223 Heidi, de vijf jarige schattigste Zwitser die je ooit tegen kan komen.
Zij woont in de bergen (alpen) met haar grootvader Alp in het bergen-huisje.
Zij is een dierenvriend, heeft een hond als huisdier en een geit waar ze mee speel.
Ze gaat later naar school en daar ontmoet zij een op boerderij jongeman Peter.
Met hem worden ze vrienden, maar eerst…
Ingekapseld
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 244 Ik liet hen toe in mijn huis
Niet in mijn hart, geen plaats
De afstand was groter
Dan meters tussen zetels
Lachen breekt het ijs
Niet de scheidingswand…
Grensgebied
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 354 Onze schijnbaar eeuwenlange vriendschap
heeft een vreemde droom bevaren
het begint bij de onuitputtelijke bron
tussen heldere muren blijf jij gevangen:
Er is een horizon vol zwaartekracht
gestorven in dwaze zielgeruchten
uit een droomland in het grensgebied
op een plek tussen hemel en aarde
daar schat je alles op de juiste waarde
waar…
MONOLOOG IN DE NACHT
gedicht
2.0 met 259 stemmen 74.938 Wij zijn, mijn lief, twee werelden zo ver
uiteen als aarde en morgenster
en zo tot eenheid omgedicht
als twee profielen van een gezicht
En samen zijn we van de kleine
smarten tot in de zeldzame festijnen
van ons beider leven
wat valt er nog te geven?
Jij kent als ik dat panische gevoel
jezelf te zijn en tevens doel
van de geliefde, even…
PASSING FLIRTATION
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.771 Kom nu, kom nu,
De tijd is vol.
Daar zal geen uur meer komen,
Dat van de bloei van dag en nacht
Late avond zulk een gave pracht
Heeft saamgenomen.
Nu, in dit schaduwloze licht,
Laat uw gezicht
Glimlachend naar mij neigen.
En glanzend zullen overweer
Mijn ogen naar uw ogen teer,
Uw ogen naar mij neigen.
Wij weten dit verkoren uur
Van…
Vonkenregen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 368 onderhuids kriebelt het weer
er ontstaan rimpelingen
die een oceaan niet zouden misstaan
voorzichtige vonkjes levenslicht
sprankelen zich naar buiten
om samen een vuurtje te stoken
vlammen laten zich aaien
door een zachte zuidenwind
die bereid is aan te wakkeren
want gloeien is niet genoeg
om de hitte te bereiken
die jou kan laten smelten…
Wolvenvriend
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 175 Je bent bij me in de nacht
waar het maanlicht dwaalt
over de daken van de steden
we praten over de bomen
het sterrenlicht bij nacht
hoe het gaat met het lopen
we zoeken geen prooi meer
het tongen is te intens
het zoenen zo wonderbaarlijk
dat het verlangen is verdwenen
jij ziet soms dronken beren
onderweg als je mijn benen streelt…
Een stille dag is om mij heen (1895)
poëzie
3.0 met 37 stemmen 4.039 Een stille dag is om mij heen
en in mij is het leven flauw,
ik voel de angst des wezens nauw
en ben in mijne vrede alleen.
Is er in mij de aandacht niet
van verzen en hun stil verricht
inschikken tot dit klein gedicht
van iets geluk en licht verdriet?
dat gij nog eens mij waart nabij
en ik u koel en zuiver vond…
Mijn vriendin
gedicht
2.0 met 340 stemmen 37.671 Gisteren zag ik je weer
een warm herkennen
toen ik langs je liep en
bijna aanraken kon.
Hetzelfde haar en
eender gekleed.
Verstoord draaide je
je om en keek
naar mij; minachting
wat ik in je ogen las,
dat viel me koud.
Temeer daar jij
diegene was, op
wie je leek.
-----------------------
uit: Poëzie-leestafel…
Vriendschap
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.573 De nacht ademt licht,
Columbus dagen van weleer
in beeldende kunst terugzien
zorgen voor een herleving..
het geluid van ons zwijgen
kan niet ongehoord blijven,
balancerend op het verweerde koord
doet zij onze vriendschap natrillen,
Jij nog altijd dichtbij in Amerika
ik hier verder weg in Holland
hebben onze eigen horizon..
een zachte…
Echte Vriendschap
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 373 vriendschap is in elkaars
denken meedenken
altijd rekening houden met
overgave en je in elkaars
aanwezigheid kunnen begraven
natuurlijk het delen
van verdriet en pret
natuurlijk op elkaar
kunnen bouwen en je
diepste gevoelens toevertrouwen
wie is het die dat van
meerderen tegelijk nog draagt
zo’n vriendschap waarvan velen
zich wensten…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 158 Wandelen met jou is het einde
weer naar het begin brengen
de deuren eindelijk weer open
een heldere horizon tegemoet
praten over kwaliteit van leven
wat zo heerlijk is
op een Noordzee strand
tijdens een regenachtige herfstdag
terwijl wij maar
geen afscheid kunnen nemen
nog eens terug gaan naar toen
we in bomen konden klimmen…
VRIENDEN
poëzie
2.0 met 24 stemmen 4.594 Neen 't viel niet zwaar, zijn leven
Voor ene Vriend te geven!
Maar licht viel 't zoeken zwaar,
Om, onder duizend Vrinden,
Die ENE Vriend te vinden,
Die 't offer waardig waar.
1790.…
Eens toen de dagen
gedicht
2.0 met 1727 stemmen 289.918 Eens toen de dagen
over de riviertong lagen
lang en wazig
onder de macht van leed
kwam stralend de boot
onder de herfstbrug gevaren
en ik zat bang voor het licht
in mijn schaduw
jij hebt zorgend de boot aan de kade gemeerd
bekommerd mijn twijfel
mijn angst genegeerd
en je hand hielp me mee
op de loopbrug
en het licht waarin duizenden…
Verre vriendschap
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 232 Het is bijzonder, een
vriendschap op afstand.
Elkaar nog nooit in
levenden lijve gezien.
Door iets te vragen, is er
iets moois uit ontstaan.
De gesprekken, de
woorden die wij
schrijven met elkaar,
vormen een mooie
verbinding tussen twee
mensen.
Dankbaar ben ik, dat je
mij iets gevraagd hebt.
Een mooie vriendschap,
die hopelijk…
Misschien hield ik van haar
gedicht
2.0 met 494 stemmen 158.488 Misschien hield ik van haar
het meest omdat ik meer
geworden was dan ik
ooit eerder was geweest
meer van mijzelf
kon geven, het meeste
van mijn leven
-------------------------
uit: 'Eenzang' (1992)…
Vriendschap, een fragment
gedicht
3.0 met 228 stemmen 163.643 Vriendschap herinner ik
mij als een reis van
de tastzin naar de reukzin,
van nerveuze vingertoppen
naar een haast feilloze neus.
Denkend aan vriendschap denk ik
dan ook vooral aan een les
in zintuigelijke waarneming.
Ook schiet mij nu de oude belofte
door het hoofd dat vriendschap
altijd het licht zou laten branden,
en voel ik weer…
NU GIJ VER WEG ZIJT
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.879 Nu gij ver weg zijt , komen al de nachten
Sluipen door schemerstraat, arm en gehavend,
En zij die vroeger zielsverblijde brachten,
Bedelen aan dichte deur in late avond.
En als ik stille paden wandel, lopen
Dagen mij na met uitgestoken handen,
Dat 'k voor mijn goud hun povere praal zal kopen,
Prijzend hun waar met stemmen van ellende…
Mijn beste vriend
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 744 je bent en blijft mijn beste vriend
al heb ik nooit geld aan jou verdiend
en meer nog dan de waarde van 't goud
is de genegenheid die ik van je overhoud
toen je kwam was er altijd iets te doen
je bracht een kleine attentie of een bloem
ik zette koffie, zorgde voor taart en koek
en tussenin bespraken we ons lievelingsboek
we hielden beiden…