Alle inzendingen over Angstig

In het nachtelijk duister komen zij ongevraagd ijle bezoekers uit koud en schimmig duister opdoemend zich beeldend in onzen gedachten zij die bij ons willen zijn met klagend gefluister nachtelijk aanvaarden van hen die wij zijn comprimeren zij kil met wazig aanschijn zoekt de eenzame ziel in rusteloos dwalen opkomend verschijnt zij angstig…

Ik wacht, zo lang Geduldig, zonder angst Ik wacht, weet niet waarop Ongeduldig en bang Ik wacht, Op liefde of geluk? Op verdriet of haat? Maar ben het zoeken vergeten…

Voel me jong en tegelijkertijd heel erg oud, Bang voor wat er nog gaat komen, En angstig hoe anderen over mij zullen denken. Mede daardoor word mijn ziel ijskoud, Waarom moet mij dit alles overkomen, Wordt het niet eens tijd om aandacht aan mijzelf te schenken?…

Angstig kijk jij om je heen en van hier kan ik zien het is oprecht maar onterecht. Het voelt zo goed ongekend nog niet gewend onbekend zo fijn en lekker is het geen droom? Soms doet een lach al pijn gevoel zo klein en is het even niet meer zo fijn Angstig kijk ik om mij heen...…

Altijd waakzaam Altijd gespitst Bang voor wat komen gaat Voor diegene die opeens voor me staat Is de kust veilig Kan ik mijn stulpje verlaten Of komt er iets mij plots belagen Gelukkig is daar de redding Een pil Maar is dit nu iets wat ik voor altijd wil?…

Vele soorten angst zijn er, teveel om op te noemen, de angst voor Zwarte Piet, de angst voor spinnen, de angst voor halloween en bij het klimmen der jaren, komt daar de angst van verlies bij. De angst voor de onvoorspelbare dood! Die angst is misschien hoe onredelijk ook, bij veel mensen wel het grootst! En toch, doe je er…

Als de dagen grijs als lijsteen of nat en zwart als de nacht de wind bomen geselt hun takken nederigheid leert vult zij zichzelf met vurige oranjerode warmgedachten die grasgroene blijbloemen toveren in haar honinggele haar…

Moedig angstig. Angstig moedig. Niet langer hoeven vluchten. Niets meer verdringen. Wie moedig lijkt is angstig, in meer of mindere mate. Wie angst in de ogen durft kijken, is moediger dan leeuwen zijn. Is wijzer dan een uil…

Twee kleine meisjes, grote vriendinnen, brengen hun hoofden beschermend bij elkaar. De wereld vol vragend duister drukt zwaar, wil de beide prille zielen verwinnen. Van alle kanten loeren boze zinnen. Angstwekkend woud, wild als warrig hoofdhaar, toont vreemde monsters, naderend gevaar... Maar _ een zachtzinnig schijnsel dringt binnen! De…

Angstige momenten met iets van pleinvrees overheersen de gevaren van de straat. Een gevoel van angst kan je beklemmen als je in afwachting van die belang- rijke operatie twijfelt over of het er straks met jou wellicht iets beter voorstaat. De claustrofobische momenten wanneer de angst paniek zaait in een hart.…

Blindelings ga ik door de laan der nevelen Voetstaps tastend naar het pad der wijzen Ontwaar bomen als mistige schimmen rijzen Die bedreigend boven mijn hoofd prevelen Laat mij slechts leiden door mijn intuïtie Geen vermoeden waar ik ooit stranden zal Bereik ik de top of kom ik eerder ten val In wanhoop beraad ik mij op mijn positie Waar…

In de walmende smidse klinkt verward gehinnik, als seringen krult adem uit angstige holtes. Brandgeur zet de nacht in een haastige gloed, de paarden vertrappen rozenstruiken op hun vlucht.…

Je hebt een schip In mijn leven Je hebt een schuilplek In mijn allerdiepste Je bent een afdruk Op mijn ziel Jouw zijn Een heersend deel van mijn bestaan Jouw bewustzijn Vertrouwt zijn eigen oordeel niet Jouw ogen Zien de krochten van mijn ziel In het zijn naar jou Blijf ik maar denken In mijn verlangen naar jou Huil ik om ons In…

Zie de grootsheid Van de bergen voor Me, met daaronder Peilloze diepte, Rotsen met tot Op het hoogste Punt nog onverwachte Plantengroei, Ondenkbaar, maar Wel degelijk zichtbaar Mooi, zo mooi, Adembenemend mooi - Zo is het schitterende Landschap dat zich aan Mijn ogen ontvouwt - Aantrekkelijk, en Tegelijk maakt het Me angstig…

Vergeet het niet: de Russen zijn echt bang We zijn van jongs af aan zo opgevoed Alleen het eigen vaderland is goed Het Westen valt ons aan, al eeuwen lang Napoleon…en Duitsers zelfs twee keren Nu is die NATO weer aan ’t provoceren…

Geen dag voorbij, dat men niet rept over het virus geen nacht zonder woelen en draaien geen uur dat men het nieuws over slaat we zijn in angst. Geen week, tot nu toe, zonder handen wassen, desinfectie geen vel meer op je handen we zijn bang Elke dag weer talloze doden gepakt door een onzichtbare vijand niet tegen te vechten doodsbang…

Single Alleen staand Even overvalt Me de angst En eenzaamheid Er altijd Maar alleen Voor te staan Had ik maar Even iemand Die mij vasthield En vertelde Alles komt goed…

Ben angstig Angstig, om de stilte die gaat komen.…

Angstige nachten, angstige dagen Angstige gedachten, angstige vragen Bang om het te hebben bang om het te zijn Nestelt het beest zich in lagen ligt het embryo in een ei In mijn buik ligt te slapen verhard de kalklaag heen om mij Opgerold en heel diep slapend haast vertederend en lief Zal ik het moeten dragen pijnlijk wreed voelen knagen…

Bleek kwam mijn huid van angst. Het bloed was weggekropen hangend aan een geluid. Bibberend stelde ik de vraag welke dag zijn we vandaag? De wirwar in mijn hoofd was half verdoofd. Moest weten wat het was na al die moeite dat ik had vastgepind aan de helderheid van glas. Verzonnen had ik het niet. Ik voelde de koude rilling veredeld…

Zwarte waterhond angstig in het halfschemer voor verduistering…

Een antwoord dat mij angstig maakt, angstig voor de oorsprong van het antwoord. Paranoia... insomnia.…

de wereld stort in angstige ontreddering schokeffect op schaal…

Angstig voor de deur is een vrolijk vooruitzicht door een harde schreeuw.…

Grijze nachttreinen razen als voortvluchtigen een uil kijkt angstig…

angstig elk buiten negerend rol ik me bottenkrommend tot egel…

gaat water lopen angstig door vele goten bang van riolen…

Hier vonden gruwelijke gebeurtenissen plaats Kleine kinderen, met angstige ogen, Oude mensen, voorover gebogen Wisten niet, wat komen zou Harde handen, onbarmhartige ogen, Een klein meisje, geheel alleen Haar pop vastgeklemd, keek angstig om zich heen Terwijl ze met harde hand werd voortgedreven…

zo zuiver als zijn woorden zo angstig is mijn geest hij die mij verraad voor hem is het een feest ik ben nu wel angstig en voel me erg klein hij die woorden spreekt maakt me echt heel klein zijn zinnen snijden door mijn hart en ziel ook steelt hij de vrouw waar ik eens voor viel mijn vorm van geluk was zijn jaloerse blik en net als…

Bang, angstig... Dat je het uitmaakt. Bang, angstig… Dat je me aan het huilen maakt… Ik weet niet meer of ik nog wel verder wil… Je hebt me al zoveel pijn gedaan… Ik kan het gewoon niet aan! Ik gaf jou mijn hart En jij gooit het weg... Zonder echte reden maak jij het uit.…