Alle inzendingen over Appelbomen

Kraaien eten van de appels Die groeien aan de appelboom Sappige, vlezige appels Die groeien aan de appelboom Op de top van de vuilnisbelt Tussen smeltende rubber autobanden En rottende lappen weggegooid vlees Groeien aan de appelboom Sappige, vlezige appels De kraai die het goorste lied Spuwt Eet de sappigste Huilende appel Doek!…

over de bug dichtbij niet ver van hier achter vandaan ligt een park en daar staat een appelboom niet ver van hier de brug over die hier achter loopt over de rivier niet ver met een appelboom in het midden in dat park ver van hier is het niet…

de dag ontpopte zich tot regenboog de avond stulpt al in de nacht het wonder is voor ons geluk bedacht ik laat je niet ontsnappen uit mijn oog na lange dagen samen als een droom jij bent de vlinder in de appelboom.…

Anders dan een mens, zal een appelboom niet veinzen dat het hem goed doet als wij hem in ’t voorjaar roemen om zijn prachtige, witte en beloftevolle bloemen. Mens en dier zoeken koelte in zijn rijke lommer en verliezen zo hun daaglijkse kommer. Tijdens die momenten willen zij het leven overpeinzen.…

Na warme dagen volgen koude nachten. Als lakens ligt de dauw op bleek en haag Versteven naar wat zonneschijn te wachten En slaat in wolken op en regent traag. De struiken tinkelen met haarfijn ijzel. En in de hof, de dragende appelaar Komt uit de damp reusachtig te verrijzen, Met ronde konen en veel grijzend haar. O eedle boom, die, boven…

Geplant door vaders hand gaf je vele appels jarenlang. Je roze bruidskleed sierde één keer in ’t jaar zo dat mijn tuin de mooiste was. 's Zomers zorgde je voor schaduw, zodat ik onder je kon lezen en ook je appels groeien zag. De waslijn wurgt, en ied're kat doorkrabt je bast toch gaf je manden vol en veel, en deelde 'k je vrucht…

Ik kwam thuis, het was een uur of acht en zeldzaam zacht voor de tijd van het jaar, de tuinbank stond klaar onder de appelboom ik ging zitten en ik zat te kijken hoe de buurman in zijn tuin nog aan het spitten was, de nacht kwam uit de aarde een blauwer wordend licht hing in de appelboom toen werd het langzaam weer te mooi om waar te…

Sneeuwvlokken zweven tussen de appelbomen – als bloesemblaadjes.…

Voor doodslaan en gelukkig zijn en schromen en weifelen en in een afgrond vallen en ontkennen en schuldig zijn en koortsachtig zoeken naar waarheid, schoonheid maakt vrijheid geen verschil, of hooguit een verschil als tussen een bloeiende appelboom en geen bloeiende appelboom, of tussen een kus en geen kus, hoe vluchtig en verraderlijk ook.…

koud en koel is Mei de appelboom laat bloesems vallen, wit als sneeuw…

zag in je lach het lichte onbehagen kleine vragen niet durven praten met armen reiken naar de appelboom het rood een droom te hoog handen altijd open maar je vingers nu gesloten in behoedzaamheid je ogen draaiden er omheen de hete brij het misverstaan van jou en mij we zagen samen de kleine vragen onder ogen heb de appelboom…

Onder mijn appelboom gebeurt het dit jaar toch wel erg vlug als de zon even wil schijnen het ballet van de lentemug.…

weet je nog de appelboom het eerste groen en de plaats waar ik zat toen het daglicht van dode dagen uitgediept, steeds verzwegen, wachtte op de dans der rozen ik naderde voorzichtig, met vleugelslag, in grijze winterrouw mijn mantel verdroeg geen tijd enkel schaduwen in een te stil verdriet weet je nog onder de appelboom jij…

Voor ons huis staat, Mijn moeder had haar Immers als meisje Ooit geplant, opgekweekt Uit niet meer dan Een handvol pitten - Ik kijk naar haar, De appelboom van Jaren her, en zie Dat zij dezelfde Boom niet meer is…

Omarmd in zwoele zomernacht lagen wij loom in de koelte van een appelboom tot plots bliksemschichten de hemel deden oplichten en onze droom werd vastgelegd in een flits van hartstocht.…

Geurende appelbomen en de jasmijn door zonlicht overgoten vergankelijkheid. Rust en stilte, het heden en verleden samen komen.…

Toen de appelboom bloesemde vruchten ging dragen viel er eentje vanuit de boom een talentvolle dichteres werd appeltje haar naam is Hazen proficiat en alle geluk van de wereld…

Op mijn vakantie in het buitenland Verbleef ik in een tuin met appelbomen Het rijpe fruit verscheen in al mijn dromen Met zeven Adams, etend uit mijn hand Maar thuis is het snel over met die roes Wel heb ik nog zes potten appelmoes…

de bomen eten wij appels uit de hand de takken raken leeggeplukt ik overdenk het kort geluk tussen bloesem en appelmoes de appelboom is een parabel die vrucht afwerpt in menig fabel en aan mijn houten keukentafel ---------------------------------- uit: 'Gezicht op Sloten', 1985.…

'Een nieuwe lente en een nieuw geluid' Ik laaf me aan de Mei van Herman Gorter De dagen langer en de nachten korter De appelboom loopt al een beetje uit De laatste dagen voel ik me... 'Al dente' Straks ook nog naar de tandartsassistente!…

Mijn appelboom begint al te verkleuren De schemering daalt vroeg over het land Het zijn de eerste tekens aan de wand Maar verder ga ik daar niet over zeuren Ik sta hier op een krukje met een touw; Ik zag het eerste deel van Boer Zoekt Vrouw!…

Wie zal de appelboom laten verkommeren, de stoel voorgoed laten staan in de regen? Iemand toch zal toe moeten zien dat alles voorbij gaat. ---------------------------------------- uit: 'Al die mooie beloften', 1978.…

Een appelbloesem is een juweel van een ding om naar te kijken ik ken een appelboom die staat zo scheef er hangen zoveel appelen aan die wordt zo gestut doet zijn rug niet zeer valt die niet een keer zag je maar eens al die appelen hangen o wat waren toch je ogen groot…

De appelboom begraaft zichzelf. De zon blijft schijnen maar de vlammende trompetten buigen zich neer, resten verhullend met een groen gewelf, lijken daarmee het zicht op rotting te beletten.…

het kind onder de appelboom telt tot honderd, ze draait zich om en loopt door de zonverlichte, gele tuin waar hebben ze zich verstopt?…

blijven Iets dat scherven weer tot glas brengt Iets dat ogen weer doet schijnen En twee mooie stenen raapte ik Gelegen op jouw pad Hield ze vast met de gedachte Wie jij zijn kon in jouw leven Wenste iets voor jou, mijn lief En iets voor ons, om te beleven Wierp ze daarna van mij af Waarna zij in een put verdwenen En jij staarde naar de appelboom…

Vrije appelboom het is nog te vroeg, toch schud ik hem de hand. De wolken breken het regent zonlicht boven het rivierenland.…

Ik ben het blad dat ritselt in de wind Ik ben de zoete glimlach van je kind Geloof me vrij , het is geen droom Ik ben de bloesem van de appelboom Ik ben de kleuren van september De eerste sneeuwvlok in december. Dus sta niet aan mijn graf met je verdriet Het is vergeefs. Ik ben daar niet ...…

jongensdroom copiloot appelboom brede sloot overal alpinopet muizenval sigaret kattenkwaad eerste kus heldendaad romanticus doel voor ogen reddingsplan overgevlogen Afghanistan oorlogsheld bereid te geven grof geweld niet meer in leven…

(Piet Mondriaan) die tederheid is van alle tijden fragiel als de bloesem aan de appelboom... raak weergegeven op het doek alsof hij tederheid voor eeuwig wil behouden zelfs achter glas zijn de meisjes nog zó kwetsbaar dat ik als vanzelfsprekend een stapje terug doe…