Alle inzendingen over Baart

Vertraag uw tijd. Vertraag. Geef al uw zinnen ruimte. Sta steeds vaker stil. Ervaar het wonder. Zie medemensen om u heen. Sla uw gedachten gade alsof. Alsof het trage wolken zijn die komen en weer gaan. Vertraag uw tijd. Uw snelle tijd. U bent uw gedachten niet. U bent uw angsten niet. U kwam van verre. U bent nu hier. Samen. We…

“Gelijkheid baart geen geweld” Erasmus…

een man zonder vrouw baart nogal verrassende kleurcombinaties…

Winterzon schijnt vol door bladerloze bomen lustig baart natuur.…

Het dagelijks leven baart me zorgen, want niets is alledaags vandaag. En ook niet aan een nieuwe morgen!…

't Is Naarstigheid, die vroege Kennis gaart; Ervaring is 't, die spade Wijsheid baart.…

Ik ben voor jou gevallen Voor vluchten nu te laat Mijn hart baart vlinders Bij elke slag die ze slaat Ik voel me zo gelukkig Was veel te lang alleen Verlangde zo naar rust Echte liefde om me heen Ik loop over van emoties Nu ik jou heb ontmoet Jij geeft mij al je warmte Bij jou zijn voelt zo goed Ik moet wel even wennen Je tederheid…

dichten is als zielen hechten doorbreken en de muren slechten open maken wat gesloten lijkt een oog dat diep in 't leven kijkt in het dichten baart de geest een leven dat herkenbaar leest en telkens weet te raken met woorden die invoelbaar maken dichters zijn een bron van denken zo gericht op waar bestaan om gaat dat het warmte zal…

ik wil iets groots dat opzien baart voor één keer in mijn leven een nieuwe stad ontwerpen of tien miljoen gaan erven sneller reizen dan het licht in de rode gloed van mars gaan baden of de ringen van saturnus halen zonder franje iets unieks niet om historie te gaan schrijven maar om even heel bekend te blijven de voorspelling is…

door zachte schaduwen gedragen baart ze zichzelf als vlinder neemt de taak op zich de wereld dieper in te kleuren…

In slinkend duister aan drempels van licht, de rossige gloed van Aurora In een roerloze spiegel van water door ijle dampen onttrokken aan 't zicht wijken ragfijne nevelkristallen over verblekende ganzen Het dons van de mist houdt hen eendrachtig gevangen instinct is wat hen samenbindt: hun nog te voltooien gezangen Gesmoord…

Onvaste slaap baart zieke zorgen.…

de wereld zwijgt compleet verdoofd een lichaam hijgt discreet onthoofd het baart fantoom verbeeldt de kracht verdringt de droom beveelt de nacht…

regen oud licht en blauw mij de nacht tot kelk vullend tot de randen van onze harten en het zacht dat de hunkering na het tweedelig één altijd opnieuw in mij baart.…

Dát baart pas kunst!…

een schot voor de boeg dan bulderen de kanonnen over de heide doffe ploffen symboliseren veiligheid oefening baart kunst zegt men dikwijls... laat de Russen maar komen…

Waar de aarde wordt vertroeteld verzorgd met warmte en liefde toont zij in enthousiasme haar schone vormen bloost ze als verliefde maagd uit dankbaarheid een jonge vrouw die haar kinderen baart.…

Zwanger van droomgedachten baart zij fragiele woorden op een stukje wit papier "papa, waarom kom je mij niet redden uit de brandende zee" vraagt het kind met de zilveren lippen.…

Als het stormt over het strand het losse zand over de duinen waait het oog in de wind een illusie baart de droom zich lachend voltrokken heeft en zich naakt uitstrekt in het zand dan ligt er verbeelding in mijn hand.…

Het ABP laat de pensioenen dalen Afghanen vechten voor de Taliban Men sleutelt aan een kernbom in Iran De leraar moet zijn staking in gaan halen Maar wat ons toch de meeste zorgen baart Is of er ijs ligt op de Bonkevaart.…

Onrustig mijn slaap Een nachtmerrie baart Mijn dromen verjaagt Want wat men ook zegt Het krijgt me niet weg Van die blik in jouw ogen Waar de kwelling in lag Die ik toen niet zag Had niets in de gaten Gedreven door mijn angst Te worden verlaten…

In goede tijden wordt een kind gemaakt Waarna er crisis komt in de relatie Een scheiding volgt en dan alimentatie Die door een nieuwe crisis wordt gestaakt Het kind dat jou altijd veel zorgen baart Dat is uiteindelijk dan toch niks waard…

Vaart die fluistert Dat het leven ook Zonder fleur en franje Zo bijzonder zijn kan Heeft in zijn fluistering Zeggingskracht voor de mens Die alleen maar denkt Aan de geringe vaart Van de crisiseconomie Die hem daag'lijks zorgen baart Vrij naar Daniel Lohues…

Ze krijgt van PostNL een fraai portretje En lacht ons toe van elke brief en kaart Toch is er iets wat mij veel zorgen baart Wat als zij ´t virus heeft en ze besmet je Geef haar eerst met een gouden spuit een prik Dat voelt vertrouwder als ik aan haar lik…

Hier, in dit heilig moment, waar gisteren vandaag bevrucht, en weer nieuwe morgens baart. Hier kan ik aandachtig zijn. Wanneer ik stop met doen en in volle luister zitten ga.…

Het is een luchtreis, die me zorgen baart, wanneer die in een ademtocht ontaardt.…

Wanneer een verse baby zorgen baart, Dan helpt geen wiegeliedje, borst of kruik, Nee, gooi de kleine lekker door het luik, En speel de kinderlozen in de kaart. Die halen, zonder strenge kinderrechter, Gewoon een baby onder uit de trechter.…

Veel erger – erger is ’t verdriet, Dat u de domme wereld baart, Dat u de mens niet spaart – ’t Verheft u niet, Het buigt alleen ter aard!…

Ik heb geen zorgen voor de dag van morgen, ik heb zorgen om de dag erná, want altijd is er gewoon die morgen, die me geen zorgen baart maar ja na die morgen komt weer een morgen en er telkens weer een achteraan, dus maak ik me geen zorgen meer voor morgen, want hij zal er altijd achter blijven staan.…

De nacht zingt haar gedachten in purperen gloed baart zachte gele stralen van de volle maan streelt met kille bries over zilveren huid en laat duizenden jaren verstrijken in tijd voorbij eeuwigheid…