Alle inzendingen over Besnaarde

Wees niet bevreesd voor snelsonnettenmannen In wezen hebben zij een tere ziel Zo fijn besnaard, zelfs af en toe subtiel Ook zijn ze regelmatig overspannen: Ze wenen vaak in een of and’re hoek en zijn wanhopig naar hun Truus op zoek…

het schoonst snaarwater op deez aard stroomt altoos door de weesper trekvaart wat men daar voelt blijft diep onderkoeld trillen in moppies zo men fijn met ze paart…

weemoed daalt met de zon vreet aan mijn huid kleurt de luchten rood wandelend langs het water broos en blauw besnaard muziek van klaprozen eenzaam in een bos vol met vlinders roep ik je naam zie je niet waar politci de aarde dragen de slaven van aardse macht, mijn liefste lief ja ja zo... is de antipode penseel met engelen haar in Zijn hand…

OF Voor al te fijn besnaarde kwallen kan evolutie tegenvallen. --------------------------------------------------- uit: 'De gebeurtenis en andere gedichten', 2001.…

Op heroïsche klanken fijn besnaard danste de dichtkunst met gezwinde vaart over het verzengende schuim de hunkerende zee eeuwig bezongen alle reizen mee tot in het hart van ’t gedroomde oord waar haar ziel nog altijd wordt gehoord…

de ukelele lalaat lustig verleidelijke lambada’s in zinderende zomernachten hahahawaiaanse schonen heupwiegen hitsig hijgend rond zijn besnaarde leest krioelen kronkelend om het springende beest tot hij kreunend de aftocht sjeest poëzie pure…

het is werkelijkheid die men van binnen door begeestering ervaart en zich komende dagen fijn besnaard over ons verspreidt gelijk een duif verbindingen legt, zich aan het ongrijpbare wijdt dat licht schenkt aan elkanders zielenwegen opdat leven liefde zegt en naar het voelbare inzicht wenkt…

Een hemels instrument Vorm jij met mij Besnaard met toondraden Van eenzelfde liefde Brengt het klanken voort Voor de eeuwigheid - Onze liefde als tegenwaarde Van zorg en spijt Die alle wonden heelt In de tijd In liefde en respect opgedragen aan Jeannet, 1980-nu…

En ongeacht hoe fijn je bent besnaard, Je waagt het niet te reizen zonder kaart."…

Sereen staan de bomen de takken fijn besnaard de knoppen nog even dicht voor ons bewaard wachtend op het zonnelicht en de jonge blonde fee die zal komen neemt ze het groen, de vogels en alle bloemen mee Dan bezingt ze jubelend de lente die weer stralend lacht na een lange koude winternacht…

je ligt er zo stil een glans op je gelaat lijntjes, fijntjes kunstig besnaard de handen rank en wit rustend op je tooi je oogt zo vredig verheven mooi en och, ik kan het niet beredeneren waarom een leven een fonkelend kristallen glas brak in talloze scherven de schaduw zijn best deed zich deze zonneplek op aarde te verwerven…

hier Voel de adem Langs de wang Is het geluk Dat ik vier Of drijf ik op dromen Die bij voortduring komen Aan mijn wimpers voorbijgaan Als mijn ogen, blauw getint, Wagenwijd openstaan En de zee haar zilte Met mijn hoop baart In golvende stilte Als kussen wordt aangereikt Tot wederkerigheid geneigd En teder dun besnaard…

straat ademde besnaarde muziek in surrealistische kleuren spanning voelbaar in dit heftig gebeuren steels keken mensen gegrepen door angst naar anderen die leken te verdwijnen om koortsig te verschijnen waar ooit samen verbond schreeuwde nu afschuw mensonterende woorden uit een geïnfecteerde mond ingenieus had het virus de…

in het duister van een stille doorwaakte nacht verloor de straffe winter zijn laatste beetje kracht een mens vocht in een aardse zucht triomfeert weer, bloost leven in de morgenlucht een sterke schouder draagt wiekjes fijn besnaard naar een kersenroze bloesemrijke boomgaard het licht tekent zijn glans over het schaduwblad de…

Fijn besnaard maar inmiddels spaarzaam behaard spiegelt een kale schedel omhuld met een sierrandje haar. Van een veertiger die zich vroeger zeer sexy mocht noemen; maar nu het appeal moet missen van een schaar. De kale vergankelijkheid speelt niet langer de krullenjongen in de maatschappij.…

in zijn stem hoor ik leven, bloed aarde, de melancholie de openbaring van een ziel soms zo zacht zoet dan weer aangescherpt, wel mild, verstild zo het was, zo het nog moet ook de vader van gedachten althans waarop ik zal wachten die diepte en klank heb ik altijd gewild besnaard op hout met rondingen een klankkleur met mondingen naar een…

angst, oorlogsdreiging, wapens opnemen zonder geweten vernieling, aanslagen, levens ontnemen, prestige, machtswellust natuur in onevenwicht mokerslagen in 't aangezicht menselijke atomen verweren, 't slechte weer zich niet inkeren zonde die vergeving vraagt lucht die opklaart weerzinwekkend weerzien geschiedenis opnieuw besnaard…

ik speel piano maar mijn vingers zijn te grof om zwart en wit apart te raken klink grijs in treurmuziek omdat mijn stemming dat vaak eist terwijl handen toetsen overspelig maken in zwart-wit gepaard slaan hamers hun staccato niet fijn besnaard hoor ik nu mijn adagio versla de brede banen rust een achtergrond die zucht…

Zoek een plekje in de heemtuin op het gras, let maar niet op mijn gelaat, uiterlijkheid lijk ik anders, ben wat stekelig behaard, als u mij uw hand toereikt moet u niet schrikken het geeft misschien een vreemd gevoel, het is niet wat het lijkt, daar mag u niet van schrikken, van inborst ben ik zachtaardig en fijn besnaard, als je me…

wie zoekt zal sterven in de aanbeveling van het rijk, de driekleur wappert slechts in een besnaarde wind, wie looft de leider en martelt de horigen de stem verzacht, het plein loopt leeg de laatste boezemvrienden bevredigen elkaar en likken hun tot angst verdikte zaad met tussenpozen van elkanders lijf weer wordt de vaandel gestreken…

vallen is neergedaald, dringt het besef ter ore binnen bij het lot dat hij in roestige blikken terzijde had gezet, de warmte van de zon maken het ijzer in zijn ogen blind voor het licht hij vreest de bijen in zijn hoofd die zelfs bij nacht de honingraat bevolken stram in zijn schranderheid is het vuur verdoemd door wetenschap en het fijn besnaard…

Ik, die met bossen ruis en, meisje, lach, Die zonnig vink en schem'rig nachtegaal, En tot nocturnes aai met manestraal Mijn lier, de hei, besnaard met herfstdraadrag, Ik, die uit orgel, zwart voor blauwe dag, Smijt over de aarde mijn donderchoraal - Jou koos ik, dat je op 't orgel van je taal Eert Brahman, mij en jou, ons beider Bach.…

Gevoelsmensen bestaan, ik ben er zo ééntje Rijkelijk voelt het om fijn besnaard te zijn, 't heeft een nadeeltje! Geluk ervaar ik echt als euforisch, mét hart en ziel Teleurstellingen echter, dat wordt dan een verniel.…

Zoek een plekje in de aardstuin op het gras, let niet op de rariteiten in gedrag en uiterlijkheid, ik lijk wat anders al ben ik stekelig bebaard, maar van inborst ben ik fijn besnaard, als je me wil leren kennen op den duur integreer naar jou als goede buur, zal niet weglopen van geaardheid of geboorte grond, achter muren wortel ik niet…

Ik zoek het hogerop , mijn ambitie ligt aan de wereldtop, ik bestijg de bergen en de Eiffeltoren bovendien, ik verkies de lichtheid van het leven, dat was me daar beneden niet gegeven, ik ben met het oude geloof besnaard, ik weet niet of ik nog wel aan de oppervlakte aard.…

Je voeten zijn zo groot als planken en in je manieren ben je grof besnaard. Het liefste lig je op de bank met je vette lijf onderuit gezakt, met sigaretten, shag en een fles drank binnen handbereik, voor je gemak.…

Uit : Het Requiem van Julius Dreyfsandt zu Schlamm IN PACEM vaarwel mijn vrienden allen om mij heen geschaard ik voel nog steeds jullie warme liefde en neem het mee, alles wordt in mijn hart bewaard het zal de tocht naar het onvergankelijke bemoedigen alwaar de Schepper mij zeker zal verwachten en engelen vol van Geest en zo fijn besnaard…

Uit de liturgie : Het Requiem vaarwel mijn vrienden allen om mij heen geschaard ik voel nog steeds jullie warme liefde en neem het mee, alles wordt in mijn hart bewaard het zal de tocht naar het onvergankelijke bemoedigen alwaar de Schepper mij zeker zal verwachten engelen vol van Geest en zo fijn besnaard zullen jullie aardse…

absolute vrijheid De godentempel van de grote muzikanten die die in de tijdsgeest de juiste snaren speelden een glimlach op ieders gezicht konden toveren ieders hart konden veroveren Klanken veranderen met de tijd de ziel van een klank is als een toverdrank een geheim recept een draaiing van de aarde Muzikale expressie het ultieme fijn besnaarde…

verhaal een geroezemoes verspreidt zich door de zaal is hier nog wel sprake van fatsoen en respect begeven wij ons wellicht op een glijdende schaal als wij een medemens noemen bij, in dit geval, haar gebrek een stoel nadert het podium in vliegende vaart geschreeuw uit alle hoeken van het wijkgebouw zelfs de koffiejuffrouw, tot op heden fijn besnaard…